ห้ามป่วย ห้ามพัก แต่รักได้
"ผมมีนัดจะไปเที่ยวน้ำตกกับเพื่อนๆ พรุ่งนี้เป็นเพื่อนเก่าสมัยมัธยม ผมอาจจะได้เจอกับรักแรก แต่เธอแต่งงานแล้ว ไม่รู้ว่าถ้าพบกันจะรู้สึกอย่างไร อาจจะรู้สึกดีใจที่ได้เจอเพื่อนเก่ากระมัง วีรนุชรักแรกที่ผมไม่เคยลืม" ---- "วีรนุช !!!" แพทย์หญิงสาวสวยสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อนี้ เพราะชื่อนี้เป็นชื่อของเธอเอง เธอเอานิ้วแตะแว่นตา ดันไปจนแตะติดจมูกแล้วแกล้งทำหน้าเครียดต่อไป อากาศวันนี้ที่โรงพยาบาลคงร้อนมาก เลยทำให้เขาคิดถึงเรื่องเที่ยวน้ำตก แต่เรื่องชื่อนี่สิ เขาดันเอาชื่อเธอไปเป็นรักแรกเสียได้ ผู้ป่วยรายนี้ เข้ามารักษาอาการทางจิตเขาเป็นหนักขนาดว่าไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย จมอยู่ในจินตนาการ โลกของตัวเอง สาเหตุของโรคคือ เขาทำงานหนักมาก งานเครียด เมื่อเจอเหตุผิดพลาดที่ทำให้บริษัทสูญเสียรายได้มหาศาลมันก็ทำให้เขาสติแตกไปเลย ดูเหมือนชีวิตของเขาตอนนี้จะหมดไฟ ไร้เป้าหมายในชีวิต กลัวความผิดพลาด ไม่ให้อภัยตัวเอง โดดเดี่ยวไม่มีแฟน เป็นชีวิตสิ้นหวังอย่างแท้จริง ครั้งแรกที่คุณหมอสาวได้เห็นรายชื่อผู้ป่วยรายนี้ เธอออกจะคุ้นชื่อกับนามสกุลของเขาอยู่ไม่น้อย มาเจอหน้าก็รู้สึกคุ้นเช่นกัน ประกอบกับการที่ผู้ป่วยพูดถึงเรื่องเพื่อนเก่าสมัยมัธยม เมื่อมาคิดใคร่ครวญดูอีกที เธอถึงกับต้องร้องอ๋อ เขาเป็นเพื่อนเก่ากับเธอสมัยมัธยมจริงๆ เวลาผ่านไปเป็นสิบกว่าปีแล้วนี่นะ ไม่แปลกหรอกที่จำกันไม่ค่อยได้ หลังเรียนจบมัธยมต้น ก็ไม่ได้เจอกันสักครั้งเดียวเลย แต่เดี๋ยวก่อน ในชั้นเรียนก็มีเธอชื่อวีรนุช อยู่คนเดียว เธอแอบยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องรักแรก แต่ก็เผลอพูดประชดออกไป "ใครบอกว่าวีรนุช แต่งงานแล้ว เธอยังโสดอยู่ย่ะ" ชายหนุ่มยืดตัวตรงหลังจากได้ยินข้อความโต้ตอบจากแพทย์หญิง เขาเบิกตากว้าง ดูเหมือนว่ามีแสงระยิบระยับเปล่งประกายอยู่ในดวงตาคู่นั้น
| Create Date : 20 สิงหาคม 2558 |
| Last Update : 20 สิงหาคม 2558 22:15:26 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 814 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [