ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่ 133 ตอน วันฝนพรำ
ประเภทของฝนพรำ 1. หลังพายุ ฝนตกหนัก ม่านน้ำที่โปรยปรายลงมาจากท้องฟ้าเบื้องบนซาลงจนกลายเป็นฝนพรำความหวังของผู้คนที่ติดฝนอยู่ในอาคารเริ่มชัดเจนสดใส หาญกล้าเดินฝ่าสายฝนพรำมุ่งสู่จุดหมายของตัวเองกันเสียที แม้ไม่มีร่มคุ้มกัน ฝนพรำก็ไม่ทำให้ร่างกายเปียกปอนจนน่าเกลียดมากนักต้นไม้ใบหญ้าสีสดใสงามตากว่าเคย เนื่องจากฝุ่นผงถูกชะล้างไปเสียสิ้นเส้นทางอาจมีน้ำเจิ่งนอง แต่ถึงกระนั้น เราก็ยังสนุกกับการได้เดินลุยมันไป เหมือนชีวิตได้กลับมาสู่วัยเด็กเล่นน้ำท่ามกลางฝนพรำกันอีกครั้ง 2. ฝนพรำก่อนพายุ เปรียบเสมือนกลลวงที่หลอกให้เราตายใจ ยอมคว้าร่มใบน้อยออกไปพบเจอหายนะที่เฝ้ารออยู่เบื้องหน้าพายุแรงกล้าพัดพาปรอยฝนกระเจิงไป กลับกลายเปลี่ยนแปลงเป็นฝนเม็ดใหญ่พุ่งชนผิวกายดั่งเข็มเล่มแหลมคมนับร้อย ร่มใบน้อยมิอาจต้านทานพายุใหญ่ต้องวิ่งหาที่หลบตามเพิงพักริมทาง แรงโน้มถ่วงมิได้เป็นปัจจัยเดียวที่หนุนนำให้เกิดพลังรุนแรง หากแต่ร่วมด้วยกับแรงลมที่พัดมาจากท้องทะเลแสนไกลก่อเกิดเป็นแรงลัพธ์ทิศทางทำมุมสี่สิบห้าองศาลอดหลังคามาปะทะร่างกายให้เปียกปอน น้ำฝนเปียกเฉอะแฉะดูดซับอุณหภูมิความร้อนจากร่างกายเกิดอาการหนาวสั่น ต้องโอบกอดตัวเองอย่างโดดเดี่ยวภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิด
Create Date : 09 กรกฎาคม 2558 |
Last Update : 9 กรกฎาคม 2558 22:19:52 น. |
|
0 comments
|
Counter : 952 Pageviews. |
|
|