BlogGang.com : : Dragonfly7Colors :

ย้ายบ้าน

ผมยืนตัวแข็งทื่ออยู่พักหนึ่ง หลังจากที่นิดโผเข้ากอด พร้อมกับบอกว่า จะย้ายบ้านแล้ว และขอเบอร์โทรศัพท์มือถือของผม เผื่อว่าจะได้โทรติดต่อกัน คุณแม่ของเธอซึ่งยืนอยู่ข้างหลัง ยิ้มแหยๆ ประหนึ่งว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องแปลก เช่นเดียวกันกับที่ผมรู้สึก

นิดเป็นเพื่อนผู้หญิงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม บ้านของเราอยู่ใกล้กัน เธอมีน้องสาวอยู่คนหนี่ง อายุอ่อนกว่าผมประมาณ 2 ปีเห็นจะได้ น้องสาวของเธอมีความผิดปกติทางสมอง พูดง่ายๆ ก็คือ ปัญญาอ่อนนั่นเอง

เนื่องจากบ้านใกล้กัน ตอนเด็กๆ เราจึงสนิทกันมาก เล่นด้วยกันทุกวัน ยิ่งผมเป็นพวกจินตนาการสูงอยู่แล้ว จะให้เล่นกับผู้หญิงหรือผู้ชายก็เล่นได้หมด ขนาดว่าวาดรูปชุดกระดาษสำหรับตุ๊กตากระดาษให้พวกเธอเล่น ยังเคยทำมาแล้ว

ครอบครัวของนิดและหน่อยไม่ได้มีความสุขมากนัก พ่อแท้ๆ ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอเด็กๆ แม่แต่งงานใหม่ พ่อใหม่ก็ขี้เมา กินเหล้าหนัก มักจะทุบตีพวกเธอแรงๆ อยู่เสมอ

นิดโตขึ้นมาเป็นสาวหน้าตาดี แต่ชีวิตของเธอไม่ได้สวยงามนัก เธอเลือกชีวิตเสเพล ไปเป็นสก๊อยซ้อนท้ายเด็กแว๊นเสียอย่างนั้น เธอมักจะทำให้แม่ของเธอร้องไห้อยู่บ่อยๆ บางครั้งเธอก็หนีออกจากบ้านไปหลายวัน มีปัญหาเรื่องการเงิน มายืมเงินผมอยู่บ่อยๆ และผมก็มักจะใจอ่อนอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าผมจะมีใจชอบเธออยู่บ้าง แต่เด็กเนิร์ดอย่างผม คงเป็นไปได้ยากที่จะได้ใจสาวห้าวอย่างเธอมาครอง

เมื่อไม่นานมานี้ครอบครัวของนิดและหน่อยพบกับวิกฤติครั้งใหญ่ เมื่อนิดประสบอุบัติเหตุในระหว่างการแข่งขันรถมอเตอร์ไซต์กลางถนนหลวงในคืนหนึ่ง อาการหนักจนต้องนอนโรงพยาบาล น้องสาวของเธอซึ่งเป็นโรคปัญญาอ่อน อยู่ๆ ก็เสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ อาการคล้ายๆ คนใหลตาย พ่อเลี้ยงของเธออยู่ๆ ก็ถูกตรวจพบว่าเป็นมะเร็งตับ อาการหนักต้องเข้านอนโรงพยาบาลเหมือนกัน ตอนนั้น แม่ของเธอต้องกินนอนกันอยู่ที่โรงพยาบาลกันเลยทีเดียว

ผมเพิ่งเจอนิดครั้งแรก หลังจากที่เธอออกจากโรงพยาบาล และพบกับพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเธอ แม่ของนิดเข้ามาคุยกับผม หลังจากที่นิดผละออกไป ผมถามถึงอาการของพ่อเลี้ยงนิด ได้ความว่า อยู่ๆ มะเร็งตับของพ่อเลี้ยงหายไปโดยไร้สาเหตุ ตอนนี้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ผมกระแซะคุยถึงเรื่องพฤติกรรมของนิดที่เปลี่ยนไป คุณแม่ก็เห็นเหมือนกันกับผม แถมยังให้ข้อมูลเพิ่มเติมกับผมอีกว่า พ่อเลี้ยงของนิดก็เปลี่ยนไปเช่นกัน อยู่ๆ ก็กลายเป็นคนดีเสียอย่างนั้น ไม่กินเหล้าอีกเลย คุณแม่พูดติดตลกว่า นิสัยใหม่ของพ่อเลี้ยงเปลี่ยนไปคล้ายกับสามีคนเก่าของคุณแม่ซึ่งเป็นพ่อแท้ๆ ของนิด

ผมคิดเพ้อเจ้อเกี่ยวกับเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้น ผมคิดอะไรบางอย่างออก แต่ก็ยังรู้สึกว่า มันเพ้อเจ้อเกินไป

นิด ... หน่อย

หน่อย ... นิด

ที่มาของแนวคิด

เวลาไปไหนมาไหน ผมมักจะถ่ายรูปโดยใช้มือถือ

ถ่ายเสร็จแล้วก็เอา SD card ที่เก็บรูปภาพในโทรศัพท์มือถือมาต่อเข้ากับคอมพิวเตอร์

แต่ครั้งล่าสุด SD card ไม่สามารถถ่ายโอนข้อมูลกับคอมพิวเตอร์ได้ เอากลับมาใส่โทรศัพท์มือถือใหม่ โทรศัพท์มือถือก็อ่านข้อมูลจาก SD card ไม่ได้

ผมไม่รู้ว่าอุปกรณ์ส่วนไหนที่เสีย อุปกรณ์เชื่อมต่อ (Card Reader), ตัว SD card เอง หรือว่าโทรศัทพ์มือถือ

กำลังลังเลอยู่ว่าจะซื้อ SD Card อันใหม่ดีหรือไม่

ผมคิดเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตั้งคำถามเล่นๆ ว่า ถ้าเราเทียบเคียง SD card กับจิตหล่ะ มันจะเป็นอย่างไร

- ร่างกายที่ผิดปกติ แสดงออกมาให้เห็นว่าผู้ป่วยมีอาการผิดปกติ แต่จิตอาจจะปกติก็ได้ แต่จิตนั้นถูกความผิดปกติของร่างกายปิดกั้นไว้

หรือจิตอาจจะเป็นจิตที่ผิดปกติจริงๆ ก็ได้ อย่างเช่นพวกผีร้ายเป็นต้น เนื่องจากโลกเราไม่สมบูรณ์แบบ เราจึงมักจะคิดว่าสิ่งเหนือธรรมชาตินั้นต้องสมบูรณ์แบบแน่ๆ แล้วถ้ามันไม่สมบูรณ์แบบอย่างที่คิดหล่ะ

- ถ้าคอมพิวเตอร์คือ พระเจ้า แล้ว SD card คือจิต การเชื่อมต่อกับพระเจ้าก็เป็นเรื่องที่น่าคิด

- ร่างกายที่เป็นโรคร้าย อาจเป็นเหตุการณ์ที่ร่างกายต้องการขับไล่จิตที่มีอยู่เดิมออกไปจากร่าง และค้นหาจิตใหม่ที่ร่างกายนั้นต้องการ

Create Date : 15 มีนาคม 2559

0 comments

Last Update : 15 มีนาคม 2559 20:26:05 น.

Counter : 618 Pageviews.