…Latte in my heart…no.1 เริ่มชง

…Latte in my heart…

            “ ห ว า น ” ชายผู้มีหัวใจเปรียบเสมือนรสชาติของ Latte ที่มีส่วนผสมของความขมจากรสกาแฟ 1 ส่วน แต่ยังคงมีความหวานมันส์ของนมถึง 3 ส่วน  เขาเป็นที่ใฝ่ฝันของหญิงสาวทั่วทั้งเกาะ

“ ช ม พู ” สาวห้าวต่างถิ่นอาชีพช่างภาพอิสระ บุคลิกของเธอนั้นช่างแตกต่างจากชื่อเสียเหลือเกิน ...เธอมาเพื่อทำตามความฝันของเธอบนเกาะแห่งนี้…..

รักของเขาและเธอเริ่มต้นไม่สวยงามนักแต่ลงท้ายกลับหอมกรุ่นดุจดังกลิ่นไอของ latte ตลอดทางรักของเขาและเธอยังหวานมันส์อีกต่างหาก.......

จะเป็นยังไงหากชายผู้อ่อนโยนหลงรักสาวห้าวเจ้าปัญหา........

..............เขาจะมีวิธีการใดปราบเธอให้อยู่หมัด

1

เ ริ่ ม ช ง

            ตุ๊บบบบ !!! เสียงน้ำหนักตัวของ หญิงสาวร่างท้วมกระโดดลงบนพื้นเมื่อเรือเทียบท่าในยามเย็น เธอไม่รีรอที่จะถอดผ้าใบคู่ใจออก เพราะเธอต้องการให้เท้าของเธอได้สัมผัสกับเม็ดทรายสีขาวราวกับคอฟฟี่เมทที่ทอดตัวยาวอยู่เบื้องหน้าของเธอ..........

“ ช ม พู มาแล้วจ้า.........ทะเลจ๋า ”  ภาพหญิงสาวยืนโก่งคอเอามือป้องปาก ผมของเธอตรงยาวจนถึงเอวดำขับเงางามสะท้อนกับแสงแดดเป็นประกาย มีแบ๊คกราวเป็นท้องทะเลสีคราม เคลื่อนไหวด้วยคลื่นเล็กน้อย มีซาวด์ประกอบคือเสียงคลื่นและเสียงลม  เธอตะโกนเพื่อบอกให้เกลียวคลื่น สายลม และแสงแดดอ่อนๆยามเย็นได้รับรู้ว่าเธอได้หวนกลับมาที่นี่อีกครั้งแล้ว

            เธอเดินเส้นทางเดิม เดิม เพื่อจะไปยังที่พักของเธอ ซึ่งเป็นเกรสเฮ้าเพื่อนสนิทของเธอเอง..............  ไม่ทันถึงที่พักเธอก็สะดุดตากับสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งทุกครั้งที่มาไม่เคยมี

            ร้านกาแฟที่โครงสร้างเป็นไม้สีขาวทั้งหลังแต่แปลกที่ทั้งร้านประดับไปด้วยของสีชมพู แม้กระทั่งป้ายชื่อร้าน “ Whan Coffee ” มีชื่อไทยตัวเล็กๆด้านล่างว่า “ร้านกาแฟหวาน” ก็ยังเป็นพื้นไม้สีขาวตัวหนังสือสีชมพู.........เจ้าหล่อนประหลาดใจยิ่งนัก “ ร้านนี้ทำขึ้นเพื่อฉันรึยังไงกัน.....???  อยากเห็นหน้าเจ้าของร้านจริงๆ ” เธอรีบมุ่งหน้าไปยังที่พัก ด้วยความคลางแคลงใจ.......

            เมื่อมาถึงที่พัก ไม่ทันที่เพื่อนของเธอจะทักทายหรือแสดงความคิดถึงแต่อย่างใด เธอก็เอ่ยถามก่อนเลย “ร้านกาแฟ ตรงต้นหาดนั้นมีตั้งแต่เมื่อไหร่ สามเดือนที่แล้วฉันมาไม่เห็นมี”

“อ๋อ.....ของนายหวานเค้าหนะ เค้าเพิ่งกลับมาจากเมกา” เพื่อนสาวตอบข้อสงสัยให้เพื่อนรักรับรู้  สาเพื่อนสนิทของชมพูตั้งแต่เล็กเคยอยู่บ้านข้างๆกันมา แต่ครอบครัวของสาย้ายมาอยู่ที่เกาะนี้ตั้งแต่สาเรียนจบ ป.ตรี ที่กรุงเทพ พ่อแม่ของเธอต้องการพักผ่อนตอนบั้นปลายชีวิต สาจึงรับหน้าที่ดูแลกิจการเกรสเฮาท์แห่งนี้แทน

“นายหวาน !!! ชื่อเหมือนผู้หญิงไหงเป็นนายซะหละ” ชมพูเอ๊ะใจ

“หรือว่า.........เป็นผู้ฉิง ไม่น่าหละฉันเห็นร้านหวานแหววเชียว ของตกแต่งเป็นสีชมพูหมดเลย….นึกแล้วเชียว.......ฮา ฮา ฮา” ชมพูขำพร้อมทั้งนึกถึงภาพนายหวานทั้งๆที่เธอยังไม่เคยเจอแต่เธอวาดภาพไว้ในหัวหมดซะแล้วสิ........

“ ไม่ใช่ย่ะ แกอย่ามาว่านายหวานของฉันนะ เขาเป็นที่หมายปองของผู้หญิงทั้งเกาะนะจ๊ะ ไว้แกได้เจอซะก่อนแล้วจะถอนคำพูดแทบไม่ทัน ” สาแย้งให้เพื่อนสาวเข้าใจ

“ว่าแต่ตอนนี้แกไปอาบน้ำแล้วเดียวออกมากินข้าว จะได้รีบพักผ่อน.... เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ตื่นไม่ทันแสงอาทิตย์กันพอดี”

“ย่ะ” ชมพูตอบสาสั้นๆพร้อมทั้งมองค้อนไปหนึ่งที แล้วรีบเดินไปยังห้องพักของตัวเองที่สาจัดเตรียมไว้ให้เป็นอย่างดี

…………………………เธอรีบจัดแจงนำสัมภาระออกจากกระเป๋าใบโต ให้เข้าที่เข้าทาง

เพราะเวลานี้ร่างกายของเธออ่อนเพลียจากการเดินทางเสียเหลือเกิน  และรู้สึกเหนียวตัวจากลมทะเลที่เกาะตัวเธอมาตลอดทาง   

            น้ำจากฝักบัวไหลผ่านเส้นผมเธอ  สัมผัสร่างกาย เธอหลับตาลงพร้อมทั้งปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป เสี้ยวนึงของความคิดเธอกลับมีภาพของร้านกาแฟหวานเข้ามาในหัว เธอจึงตั้งใจว่าเช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากเธอชัตภาพพระอาทิตย์ยามเช้าแล้วเธอจะไปนั่งรับลมที่ร้านนั้น เพื่อหวังจะได้เห็นหน้าเจ้าของร้านที่ประดับตกแต่งร้านทั้งร้านด้วยสีชมพู ......

” ช ม พู มันชื่อของฉันนะ “ เธอเผลอพูดออกมาตามความคิด

นายหวานคือใครเเล้วจะมาเจอกับชมพูได้อย่างไร เรื่องราวความรักของเขาเเละเธอจะเริ่มต้นตรงไหน รอชมกันนะจ่ะ ^^

Create Date : 21 ธันวาคม 2550		3 comments
Last Update : 21 ธันวาคม 2550 13:21:45 น.
Counter : 236 Pageviews.
Share Tweet