เธอคือผู้ชนะใจฉันจริงๆ....

แอบจอบเข้ามาอ่านกลอนเศร้า เคล้าน้ำตา

แวะมาขอบคุณนะค่ะ ที่เข้าไปที่บล็อกนะค่ะ
แต่รู้สึกเศร้านะค่ะกับบทกลอนข้างบน
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สวัสดีตอนเย็นค่ะคุณพิม มี่ว่าจะไปอัพที่บ้านกลอนด้วย ดันมีงานยุ่งติดกันสามวัน เลยยังไม่ได้แวะเลยค่ะ อิอิ

..............
ฝากคะนึง ปิดติด กับลมพลิ้ว
ให้ละลิ่ว ปลิวบ่อย ปล่อยหรรษา
ไปล้อมรัด ปัดเป่า ปลดเหนื่อยล้า
ทุกเวลา ที่เธอ ระโหยโรย

.............ญามี่///...

โดย: ดอกสะแบง 22 เมษายน 2552 18:47:24 น.

เศร้าเพราะใจเจ็บนักรักเหินห่าง
ทิ้งรักเรากลางทางช่างทำได้
สิ้นสวาทขาดกันหันหลังไป
เจ็บเพราะใจรักเกินประเมินพลาด

เศร้าได้ใจไหมค่ะ..อิอิคุณดอกสะแบง

โดย: Monokurujamg วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:18:54:31 น.


ขอบคุณเช่นกันค่ะมี่เข้ามาเยี่ยมพิม
แถมให้กำลังใจด้วย
เมื่อสองปีที่ผ่านมาเป้นอาการแบบกลอนอะคะ

ตอนนี้ก็เหลือแต่รอยแผล

โดย: ญามี่ วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:19:03:29 น.


ขอบคูณบทกลอนให้กำลังใจนะคะคุณมี่

พิมเห้ฯแล้วค่ะที่บ้านกลอน..อิอิ

พิมขอบคูณตรงนี้เยยแอบจิกรูปและบีจีบ้านคุณมี่มาอะคะ

ขอบคูณหลายๆๆเจ้าค่ะ

งานเยอะรักษาสุขภาพบ้างนะคะ

โดย: veerar วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:20:00:35 น.

ไม่มีกับข้าวมาฝากมีรูปมาให้ขอบคุณหลายๆๆเจ้า

หิวอ่า...

บล้อกสวย กลอนเศร้าซึ้ง เพลงเพราะ
เอาไป หนึ่งร้อยคะแนนเต็มเลยจ้า

แวะมาเยี่ยมครับ ขอ add เป็นเพื่อนนะครับ

แวะมาชมงานกลอนหวานๆเจ้าค่ะคุณพิม
ดีใจที่ได้พบกันที่นี่ค่ะ
จุ๊บๆๆ
เข้ามาแล้วไม่อยากกลับบ้านเราเลย มีแต่ของสวยๆงามๆให้ชมค่ะ อิอิ

ชีวิตมีค่ามากมายเกินกว่าจะคาดหวัง
จึงอย่าคาดหวังกับชีวิตทั้งตัวเราและคนอื่น
แต่จงมีความหวังที่ดี กับชีวิตของตนเองและคนอื่นอยู่เสมอ



แม้อากาศจะร้อนสักแค่ไหน
แต่ความหวังดีและห่วงใยมีให้ไม่มีวันหมด
สวัสดีกับเช้าวันพฤหัสบดีค่ะพิม

รับของฝากหลังบ้านด้วยค่ะ

เข้ามาแล้วครับ....บล็อกน่ารักมากเลย...เพลงก็เพราะด้วย.เดี๋ยวจะเข้ามาบ่อย ๆ นะ

คุณพิม

พูเป็นเด็กฝึกหัดค่ะ เพิ่งลองไม่กี่เดือนมานี่เอง
พยายามลองแต่งอยู่นานมาก
ไปเรียนเขียนโคลงอยู่ที่บล็อคพี่กาย สดายุ น่ะค่ะ
พี่เค้าใจดี ..ช่วยสอนให้ ดูให้นะคะ

พูลองจับฉันทลักษณ์ที่เป็นลักษณะบังคับ
ลองเขียนเรื่องราวที่อยากเขียนเป็นร้อยแก้วก่อน
แล้วค่อยเอามาลงโคลง โดยหาคำมาให้ตรงกับที่บังคับ
โดยความหมายไม่เปลี่ยนแปลง

ลองดูนะคะ พูเอาใจช่วยน๊า คุณพิม

ขอบคุณนะคะที่แวะเยือนบล็อกปลิวตามลม
ถือโอกาสตามมาอ่านกลอนของคุณด้วยค่ะ
..ยิ้ม..

น้องพิม...บล็อคสวย อะ...

จักเจ็บปวดรวดร้าว........เพียงใด
ให้เกี่ยวกุมกอบใจ.........อย่างมั่น
ทนเจ็บแต่หาไหม้........หมองหม่น
ก้าวดุ่มเดินหาพรั่น......ย่ำเท้า...ก้าวเผชิญ..



ซำบายดีนะ น้องเรา

.....อ่านกลอนเจ้า เคล้าน้ำตา อุราปวด.....

คงร้าวรวด เจ็บช้ำ ระกำแผล

คนเคยรัก ตัดหนทาง อย่างไม่แคร์

...ไม่แยแส ทิ้งเยื่อใย ให้เจ้าตรม...


...ความเจ็บปวด รวดร้าว เจ้ารับหนัก...

ไร้ที่พัก พิงใจ ให้ขื้นขม

เจ็บเพื่อเค้า ช้ำเพื่อเค้า เจ้าระบม

...ยอมตรอมตรม อมกล้ำ ช้ำฤดี...


...พี่เห็นเจ้า น้ำตาคลอ ช่างท้อจิต...

กลัวหลงผิด ปิดทางตน พ้นศักดิ์ศรี

อยากเป็นเพื่อน ช่วยผ่อนเบา เหงาที่มี

...ช่วยคนดี จูมพิษรัก ที่หนักใจ...


++...แต่ขอส่ง แรงใจห่าง อย่างห่วงห่วง...++

มิอาจล้วง ใจร้าวรอน ตอนเจ้าไหว

ให้เวลา เป็นยาแก้ แผลที่ใจ

...พิษรักคลาย เพียงแค่นี้ ก็ดีใจ......


**********************************
บทกลอนโดย ดอกสะแบง

ยอมเจ็บปวดครานี้ครั้งสุดท้าย
แต่อย่าหมายจะเห็นนำตาไหล
หันหลังเดินตัดเธอขาดจากใจ
อีกไม่นานเท่าไหร่คงชินชา

...

กลอนเศร้าจังเลยนะคะเพลงก็ทำร้ายความรู้สึกมากๆค่ะ
คุณพิม เขียนกลอนได้สะเทือนอารมณืมากเลยค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล๊อกเทียนสีนะคะ มาขอแอดไว้เป็นเพื่อนบ้านด้วยค่ะ

คุณพิมเพื่อนรัก
ผมกลับมาหาคุณแล้ว เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ ชิวิตเหมือนปราฏิหารย์ กลับมาครั้งนี้ ผมจะไม่ทำให้เพื่อนมีกังวลใดๆ ทุกวันนี้สภาพร่างกายและจิตใจก็เกือบปกติแล้ว
คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับผม ขอบคุณมากสำหรับความห่วงใย

คุณพิมขา

พูเอาลิงค์ที่พูหัดเขียนโคลงมาฝาก
พูฝึกหัดจากบล็อคหน้านี้แหละค่ะ
เป็นบล็อคของพี่กาย สดายุค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=12-2007&date=06&group=23&gblog=3

โดย: flower4290 (flower4290 ) วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:23:07:47 น.


ขอบคูณค่ะป้าจ๋า..จุฟเจ้าค่ะ

โดย: สยามวรรณกรรม วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:6:36:38 น.

ยินดีเจ้าค่ะแล้วพิมจะแวะไปอ่านบ่อยๆๆนะคะเก่งจังเลยค่ะ

โดย: แก้วประภัสสร วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:6:53:15 น.



ว๊าววววววววคุณแบมมาแล้ว..อิอิ

ดีใจค่ะที่เจอกันที่นี่..แหะๆเด๋วไปแอ่วบ้านเน้อค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:6:56:24 น.



แม้ไกลกันแต่ใจใกล้
คววามห่วงใยมีเสมอ
ส่งความรักคิดถึงเธอ
ฝากดอกฝิ่นเสมอมา

โดย: จะไม่เด็ด IP: 117.47.170.238 วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:7:57:05 น.


ยินดีค่ะคุณจะไม่เด็ด

เชิญเลยนะคะพิมไม่อยู่ก้อเปิดบ้านไว้ทักทายเจ้าค่ะ

โดย: พธู วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:9:44:51 น.



ขอบคุณค่ะพูขา

จะพยายามค่ะ สู้ๆๆ

อิอิ..สงสัยพิมจายกธงยอมแพ้แล้วละม้าง



ตามไปที่บล๊กพี่สดายุแล้วเจ้าค่ะของคุ.น๊า

โดย: ปลิวตามลม วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:13:23:34 น.



ยินดีมากๆๆเลยค่ะที่คุณปลิวลมมาเยี่ยมพิม

ชอบอ่านงานคูณเจ้าค่ะ..เก่งจังเลย

โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:14:41:57 น.



พี่ชายไหว้งามๆๆเจ้าค่ะ

อิอิ..สวยเหมือนพิมแระ(ได้ทียอตัวเองซะเลย)555+
สบายดีนะคะ

โดย: ดอกสะแบง วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:20:38:57 น.




เมื่อได้อ่านกานท์กลอนสุนทรหวาน
อยากจะผ่านใจน้องห้องหอช้ำ
แสนซาบซึ้งถึงใจในน้ำคำ
อย่าถลำมาหลอกน้องอีกคน

เจ็บเพื่อใครมาแล้วแก้วใจร้าว
ใจของสาวยากจะรักมักสับสน
กลัวเหลือใจกลัวพี่หลอกน้องกมล
กลัวใจคนไม่จริงทิ้งน้องไป

หากวันไหนหายสะอื่นคงฟื้นตรม
จะยิ้มส่งให้พี่อย่างสดใส
เพียงวันนี้เหนื่อยล้าในหทัย
ขอเข้าใจนะพี่ชายใจแสนดี

หวังวันหนึ่งฟ้าจะใสไร้เมฆหม่น
หวังสักคนจะมอบรักไม่หน่ายหนี
แต่วันนี้ขอทิ้งท้ายร้าวฤดี
ลบรอยช้ำชีวีที่เขาทำ

โดย: teansri วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:23:48:04 น.



คุณเทียนสียินดีจังเลยค่ะ
ยินดีค่ะพิมขอแอคด้วยนะคเจ้าค่ะ
จะไปแอ่วที่บ้านคุณเทียนสีบ่อยๆๆนะคะ

โดย: ท.เมืองกาฬ IP: 125.26.233.10 วันที่: 24 เมษายน 2552 เวลา:2:42:09 น.




อาจารย์ทออย่านอนดึกนะคะไม่สบายอยู่ด้วย

ยินดีมากๆๆเลยค่ะ

อย่าคิดอะไรคนเดียวและแทนพิมนะคะ

ว่าจะไม่พอใจอะไรอย่างโน้นอย่างนี้

พิมจริงใจเสมอค่ะ