เรามิใช่ดอกไม้ในแจกันที่รอวันเวลามาทำลาย
|
|||
วานนี้ วันนี้ และพรุ่งนี้๑ วานนี้ วันนี้ และพรุ่งนี้ ๑ ฉันชักมีดเงาปลาบวาบเข้าใส่ ตรึงหัวใจชั่วช้ากับฝาบ้าน ความเจ็บปวดเต็มสีหน้าตาเหลือกลาน เลือดแดงฉานหยดหยาดสาดกระจาย เพื่อว่าคนก้าวตามได้ความคิด เลิกเสพย์ติดงอนง้อต่อคนขาย ให้ทุกคนติดตามมอบความตาย โดยความหมายความหวังเพื่อสังคม กุญแจมือเงาวับขับผิวเหลือง สองเท้าเขื่องที่เห็นเป็นปฐม หลังการซ้อมกระเบนเหน็บเจ็บระบม เขาชื่นชมทีท่าว่าฉันทน คนเสพย์ยาเสพย์ติดจิตคุ้มคลั่ง ความอยากสั่งเร่งเร้าให้เข้าปล้น ฆ่าพ่อค้า (ดีใจหาย) ตายหนึ่งคน พาดข่าวบนหนังสือพิมพ์ชื่อดัง เป็นเรื่องราวเมื่อวานเพิ่งผ่านพ้น สำหรับคนถูกตราหน้าว่าบ้าคลั่ง ซึ่งตรงข้ามความคิดถูกปิดบัง ด้วยความหวังว่าสังคมจะชมเชย กลอนวันนี้น่ากลัวจริงๆค่ะ
จะเก็บดาวร้อยดวงจากห้วงฟ้า เเทนมาลาดอกไม้หอมมากล่อมขวัญ หลับฝันดีในราตรีที่มีกัน มาร่วมฝันนิทราชื่นจนตื่นนอน ฝันดีค่ะคุณ dontana โดย: pranfun วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:03:47 น.
|
dontana
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบกลอน Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
มาอ่านกลอน..ความจริงที่น่ากลัว มีความสุขกับคืนที่ฟ้าฉ่ำฝนนะคะ