|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ปูพื้น.....
 ... บอกแล้วว่าบล๊อคนี้มีไว้บอกกล่าวว่าเราคือใคร... ทำนองว่า ประวัติข้านั้นไม่ธรรมดา... 555 สรุปคือขอออกมาโม้แล้วกัน... ตามสไตล์ที่ตนเองถนัดมาตั้งแต่ทำเว็บปลากัดโน่น... 
... 
... ด้วยความที่เป็นเด็กเกิดในกรุงเทพ ฯ ... เกิดมาตอนโน้น... ปี 2511 กลางวันอีกต่างหาก 1200 น.เลย ใน 6 พ.ค. ตรงกะ วันจันทร์... อิ อิ ละเอียดพอที่ใครจะเอาดวงไปดูได้... ว่าไปนั่น... เกิดมาก็ครอบครัวข้าราชการละนะ... เอาอะไรมาก... บ้านก็อยู่ในสวน... จำได้ว่าเด็กๆต้องนั่งเรือเพื่อไปต่อรถอีกที... ใช้ชีวิตอยู่แบบเด็กชาวบ้านจริงๆ... ออกไปเล่นกะเพื่อนตามกองทราย... นุ่งกางเกงตัวเดียวงี้... ก็ถูกดุถูกตีมาตลอด... สมัยนั้นจำได้ว่า... เวลาทำผิด... แม่จะให้เราไปหาไม้เรียวมาเอง... ใหม่ๆก็เลือกอันเล็กๆ ก็จะถูกแม่เอาอันใหญ่ๆมาตีแทน... และตีหนัก... ทำนองว่า ทำผิดแล้วยังไม่สำนึกยังจะหาทางหลบเลี่ยงอีก... จนเราต้องเลือกไม้เรียวที่ใหญ่มาให้แทนทุกครั้ง... นั่นคือสิ่งที่แม่สอนมาอย่างนึง... "ทำผิดแล้วต้องยอมรับผิด" ฝังติดตัวกันมาเลย...
... ช่วงเด็กๆ มักจะอยู่กับแม่ตลอด... พ่อเป็นทหาร... จำได้ว่าพ่อต้องออกไปราชการชายแดน เราอยู่กับแม่ตลอด... เว้นช่วงนึง แม่ไปเรียนที่ ญี่ปุ่น ... เราต้องอยู่กะพ่อ และ พลทหาร ที่มาดูแลบ้านชื่อ "โชติ" ... พี่โชติรักเรามาก ดูแลเราตลอด... ส่วนพ่อช่วงนั้นก็มักจะไปกับเพื่อนๆทหารด้วยกัน ทำนอง "ทหารนับขวดตำรวจนับแบงค์" ... เราก็เลยไม่ค่อยสนิทกับพ่อนัก... เรามีน้องอีก 2 คน เป็นผู้หญิงหมด... และถูกแยกออกจากกันนานพอสมควร โยเฉพาะน้องคนกลาง... เพราะพ่อกับแม่มีงานมาก ต้องไปฝากยายเลี้ยง... พอกลับมาเจอกัน ก็เลยทะเลาะกัน... จนถึงขนาดที่ว่า... ถ้าน้องร้องไห้... จะถูกเหมาทุกครั้งว่าแกล้งน้อง... และโดนตีเป็นประจำ... 
... ด้วยเพราะแบบนี้ เราจึงมักออกไปเล่นนอกบ้านกะเด็กๆแถวนั้น จนถูกพ่อดุแม่ตี... ก็พาลเกลียดพ่อเกลียดแม่กันไปตามประสาเด็ก... แต่บอกได้เลยว่า... ถ้าพ่อแม่ไม่ทำแบบนี้... ป่านนี้เราก็คงเป็นเด็กไม่มีอนาคตแบบเด็กกลุ่มนั้นที่เราไปเล่นด้วย... นี่แหละสิ่งที่ผู้ใหญ่พร่ำสอนหรือกระทำให้เรา โดยที่เราไม่รู้... ประสบการณ์อย่างหนึ่งหละ ที่ทำให้คนเราตัดสินใจต่างกัน...
... พักสายตานะ ...
... เราเป็นเด็กขี้อายและขี้แยมากๆ... เรียกว่าถ้าอาย... จะเข้าไปอยู่ใต้กระโปรงผู้หญิงทันที...  555 ปล่าวแก่แดดนะ... ก็อายนี่... แต่ปัจจุบันอายไม่ได้หรอก... ทำไมค่อยว่ากันทีหลัง ชีวิตเรา มักจะเล่นกับผู้หญิงมาตลอด... เราไม่ชอบเล่นอะไรแรงๆ... อาจจะเป็นเพราะแม่เป็นพยาบาล และเราก็เป็นชายเดียวที่เดินเข้าออกในหอพักพยาบาลได้ทุกห้อง ทุกชั้น จนเราโต... และเลยทำให้เราเข้าใจผู้หญิงได้มากกว่าผู้ชาย... และมองอะไรบางอย่างได้ละเอียดแบบผู้หญิง...
.... ด้วยพื้นฐานของครอบครัวที่ไม่ร่ำรวยนัก... จึงทำให้เราผ่านประสบการณ์ในการทำงานหารายได้พิเศษมามาก เพราะเป็นลูกคนโต... ต้องช่วยแม่... ในขณะที่พ่อมักไปราชการ และน้อง 2 คน ที่รักการเรียนมากๆ ขนาดที่เรียกว่า จบมาจากเตรียมอุดมศึกษา 4 ทุกวิชา... ซึ่งการหารายได้เสริมของแม่ ไม่ว่าจะเป็นการจัดแจกันดอกไม้ ทำขนมเค๊ก คุกกี้ ปลูกกล้วยไม้ตัดดอก หรืออื่นๆ เรามีโอกาสช่วยทั้งหมด... และมันติดตัวเรามาจนทุกวันนี้...
... วันนี้เราขอปูพื้นแค่นี้ก่อน... พอให้หอมปากหอมคอ... แล้วจะมาร่ายประวัติอันยาวนานให้ฟังอีกนะ... ติดตามชมภาค 2 ...
| Create Date : 01 กรกฎาคม 2548 |
| Last Update : 1 กรกฎาคม 2548 15:11:26 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 685 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: marinesnow  วันที่: 3 กรกฎาคม 2548 เวลา:13:45:59 น. |
|
|
|
| โดย: marinesnow วันที่: 11 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:29:34 น. |
|
|
|
| โดย: สเลเตขี้เกียจล็อคอินค่ะ IP: 58.10.250.177 วันที่: 19 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:51:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
... บอกแล้วว่าบล๊อคนี้มีไว้บอกกล่าวว่าเราคือใคร... ทำนองว่า ประวัติข้านั้นไม่ธรรมดา... 555 สรุปคือขอออกมาโม้แล้วกัน... ตามสไตล์ที่ตนเองถนัดมาตั้งแต่ทำเว็บปลากัดโน่น... 
555 ปล่าวแก่แดดนะ... ก็อายนี่... แต่ปัจจุบันอายไม่ได้หรอก... ทำไมค่อยว่ากันทีหลัง ชีวิตเรา มักจะเล่นกับผู้หญิงมาตลอด... เราไม่ชอบเล่นอะไรแรงๆ... อาจจะเป็นเพราะแม่เป็นพยาบาล และเราก็เป็นชายเดียวที่เดินเข้าออกในหอพักพยาบาลได้ทุกห้อง ทุกชั้น จนเราโต... และเลยทำให้เราเข้าใจผู้หญิงได้มากกว่าผู้ชาย... และมองอะไรบางอย่างได้ละเอียดแบบผู้หญิง...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [