| All Blog
|
สมิงไวรัส บทที่ 10  Escap escap ...ผู้กองกลับขึ้นมา Escap escap ผู้กองระวังอันตราย Escap escap ผู้กองกลับขึ้นมา
หาญศึกได้แต่แค่นเสียงออกมาอย่างไม่อยากเชื่อทุกสิ่งตรงหน้า ข้อความปริศนาถูกส่งเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า แสงสว่างวูบวาบจากหน้าปัดนาฬิกาสื่อสารมันเป็นรับกันกับจังหวะดวงตาที่กระพริบแสงได้ของอสูรเสือราวกับว่าข้อความทั้งหมดถูกส่งมาจากมัน รูปการมันไม่เข้าท่าเสียแล้ว นายทหารต้องละสายตาจากเครื่องมือสื่อสารเพื่อเตรียมพร้อมกับศัตรูตรงหน้า คอมแบตโบวี่ใบมีดคมกริบยาวกว่า ๖ นิ้วในมือของเขาถูกกระชับจนแน่น สืบเท้าเข้าไปหาอย่างเยือกเย็น อากาศในเวลานี้ถึงจะลดต่ำเพียงใดแต่ในหัวใจของนายทหารกลับร้อนระอุเสียแล้ว จะนรกไหนส่งแกมาฉันไม่สนเข้ามาเลย!เขาร้องท้าทาย โฮก.ก.กมันเพียงคำรามตอบกลับมาไม่ดังนัก อีกเพียงสามก้าวจะเข้าสู่ระยะโรมรัน ดวงตาคมกริบของหาญศึกจ้องสู้ไม่ลดละ มาเห็นใกล้แค่นี้ร่างสีดำกลับสูงใหญ่เกินคาด เขาสูง ๑๙๕ เซนติเมตร ตลอดชีวิตเคยแต่มองคนอื่นอยู่ต่ำกว่าแต่บัดนี้กลับต้องเงยหน้ามองมันที่คงจะสูงเกินสองเมตร เขี้ยวแหลมคมบนใบหน้าน่าเกลียดน่ากลัวกำลังแสยะออก ดวงตามรกตเปล่งอานุภาพยิ่งแรงกล้า ต่างฝ่ายต่างจ้องกันไม่ลดละและอีกเพียงไม่กี่อึดใจที่จะเข้าสู่ระยะประจันหน้า โครม!..ครืน..ครืน.. นี่แน่ะพี่หมอ ! อย่าน๊า..เกตุพี่ไม่เล่น.. พลันเกิดเสียงดังโครมของคลื่นน้ำกระทบฝั่งแล้วตามมาด้วยเสียงวี้ดว้ายของผู้หญิงคั้นจังหวะการต่อสู้ขึ้นเสียก่อน เจ้าอสูรเสือเกิดอาการสะดุ้งหันคอกลับหลังทำท่าลุกลี้ลุกลนผิดกับอาการเหี้ยมหาญที่มันแสดงออกมาเมื่อครู่ หาญศึกพลันชะงักงันตามไปด้วย อย่างไม่คาดคิดร่างของเสือดำกลับกระโจนขึ้นสูงไต่ไปบนกำแพงหินอย่างรวดเร็ว หางตั้งชี้ หูลู่ ไม่กี่วินาทีมันก็วิ่งหนีไปไกลลิบเหมือนแมวหนีฝูงหมา เสียงผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังโขดหินยังคงส่งเสียงวี้ดว้ายเพราะกำลังวิดน้ำใส่กันอย่างสนุกสนาน พวกเธอได้หยุดการเผชิญหน้ากันของมนุษย์กับเสืออย่างไม่ได้ตั้งใจ ไอ้เสือบ้า..นี่แกกลัวฉันมากขนาดวิ่งหนีหางชี้ไปเลยเรอะ คืนมีดเข้าฝัก เขาส่ายหน้าอย่างละอาแล้วค่อยปล่อยลมออกจากอกใหญ่ดังเฮือก มีบางอย่างผิดปกติเจ้าเสือนั้นอาจจะตกใจกับเสียงผู้หญิงที่ไม่รู้มาอยู่ใกล้ขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเลยหนีไปเช่นนั้นนะรึเขาไม่อยากจะเชื่อเลย เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้นายทหารจึงเปลี่ยนสมาธิมาทางต้นเสียง เขาเองก็อดแปลกใจอยู่เช่นกันว่าคนข้างหลังโขดหินมาใกล้ได้ขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ว้าย.ว..พี่หมองะไม่เล่นแล้วนะ.. น้ำเสียงหนึ่งสดใสแกมซุกซนอีกเสียงหวานใสดั่งระฆังแก้ว ก็เกตุมาขยำหน้าอกของพี่ก่อนทำไมล่ะ ไม่เอาแล้วพี่ไม่เล่นแล้วนะ ก็หน้าอกพี่หมอใหญ่ออกนี่นา..ใหญ่กว่าของน้องอีกอยากจะขอจับหน่อยไม่ได้หรือไงเป็นน้ำเสียงกระเซ้าเย้าแหย่กันของผู้หญิงสองคน หาญศึกเปล่งเสียงตามว่าพี่หมอ.. แทบจะหยุดหายใจ ดวงตาของหาญศึกเบิกโพลง ยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน เหตุการณ์ข้างหลังกำแพงยังคงมีการหยอกล้อกันเล่น คลื่นน้ำลั่นโครมครามเจ้าของน้ำเสียงหนึ่งคือดาวพระเกตุยังไงเขาก็จำได้อย่างแน่นอนแต่อีกคนที่เขาไม่แน่ใจและพยายามจะไม่คิดว่าใช่เขาคนนั้น หมอกฤษณ์คือเจ้าของน้ำเสียงของผู้หญิงอีกคนหนึ่ง หาญศึกแทบจะเข่าทรุดไปตรงนั้นไม่อยากจะเชื่อหูของตนเอง มีแต่จะต้องออกไปเห็นให้เต็มสองตาว่าทำไมเจ้าน้องเขยของเขาจึงมีน้ำเสียงเป็นผู้หญิงขนาดนี้ แล้วเหตุไฉนเขาถึงได้ยินชื่อกุสุมากับกานดามาในทีแรกแล้วผู้หญิงผมแดงผู้สวมมงกุฎดอกไม้ที่ตนเห็นมาแต่ทีแรกเธอคือใคร ไม่จำเป็นต้องรั้งรอคำตอบ ร่างใหญ่ฉกรรจ์ของนายทหารได้ก้าวเท้าแรกเข้ามาในเขตสระทันที มองทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าอย่างถี่ถ้วนระมัดระวัง ห้วงน้ำสีมรกตอันงดงามดูกว้างกว่าที่คิด เงาจันทร์เด่นชัดสุกสกาวบนผืนน้ำแม้จะแปรพลิ้วไหวตามจังหวะระลอกคลื่น เสาหินลานตาบางตั้งบางจมอยู่ในน้ำเป็นภาพงดงามแปลกตายิ่งแต่ในจิตใจของชายหนุ่มกลับรู้สึกถึงความหดหู่เคว้งคว้างอย่างไม่มีขีดจำกัดราวกับเขากำลังยืนอยู่บนพื้นผิวดวงจันทร์เสียเอง บนผิวน้ำมีกลีบดอกกล้วยไม้หลากสีกำลังกระเพื่อมไหวไปตามรอยคลื่นที่กำลังจางหายคงเป็นฝีมือของสองคนนั้นเด็ดเล่นเป็นแน่ คนที่คิดจะเจอกลับพากันเดินแหวกสายน้ำเข้าไปหลังเสาหินแท่งนึงกลางสระ ชายหนุ่มเหมือนต้องมนต์สะกดแทบจะหยุดหายใจเสียตรงนั้นเพราะแผ่นน้ำใสราวกับแผ่นกระจกและลึกเพียงเอวจึงเห็นผิวขาวโพลนของสองร่างอรชรได้แทบจะทุกสัดส่วนโค้งเว้า คนหนึ่งสวมมงกุฎกล้วยไม้หลากสี มือหนึ่งหอบเอาช่อดอกหงส์ทองกับเอื้องสายครั่งสีม่วงสดสวยอีกมือกำลังจูงนางผู้สวมมาลัยทำจากกล้วยไม้ถักสวมทั้งคอและข้อมือ นางกินรีจากป่าหิมพานต์มาถอดปีกถอดหางเล่นน้ำอยู่หรือไร หรือว่านี่คือสระอโนดาต มีกลีบดอกไม้ที่ลอยฟ่องอยู่เต็มสระคงเป็นฝีมือของเธอสองคนเด็ดเล่นเป็นแน่ ทั้งสองเร้นหายไปหลังก้อนหินใหญ่ทิ้งไว้เพียงรอยคลื่นน้ำก่อนจางหายแต่ในใจของชายหนุ่มกลับก่อเกิดคลื่นถาโถมจนเต้นผิดจังหวะ นั่นจะเป็นหมอกฤษณ์กับเกตุหรือเปล่าอีกเดี๋ยวก็คงรู้ แต่ความคลางแคลงใจในตัวผู้ชายหน้าสวยหุ่นสำอางว่าจะเป็นชายจริงหรือเปล่ามันยิ่งมีมากอยู่แล้วและบัดนี้ความจริงมันจะต้องถูกเปิดเผย มันเกิดบ้าอะไรกันขึ้นนี้รึว่าชื่อกุสุมาที่เราได้ยินเมื่อกี้ก็คือกฤษณ์เองหรือ นี่เรามีน้องเขยเป็นกระเทยหรือยังไง คนที่ใส่มงกุฎดอกไม้เมื่อตะกี้ก็คือกฤษณ์ไม่อยาก จะเชื่อเลยชายหนุ่มเอามือบีบขมับของตนเองจนแน่น เพียงไม่กี่อึดใจใบหน้าหล่อเหลาคมสันจึงค่อยกระพริบตาปริบๆขึ้นมาได้อีกครั้งไม่สิต้องไม่ใช่แน่ เมื่อกี้เราคงตาฝาดไปเองถึงได้มองผู้ชายกลายเป็นผู้หญิงไปได้ มีแต่ความคิดสับสนอยู่ในใจของหาญศึกเท่านั้น หญิงสาวที่ถูกเรียกว่ากุสุมาก็คือกฤษณ์ส่วนกานดาก็คือเกตุ มันเป็นเรื่องที่เขาสับสนงุนงงไปหมดแล้ว จึงตัดสินใจแล้วว่าจะลุยลงน้ำไปตามสองคนนั้น ผู้กองระวัง!!!.วว!!..เปรี้ยง!!..ปปป.. เหตุการณ์มันเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ไม่ทันที่เขาจะหันคอกลับเพราะมีเสียงคนมาเรียกจากทางข้างหลัง เปลวไฟก็พุ่งวาบผ่านลำคอของเขาไปทันที มันเฉียดใกล้ผิว หนังลำคอไปเพียงไม่กี่นิ้วจนรู้สึกถึงไอความร้อน นายทหารแทบไม่รู้ตัวเลยว่าอะไรมันกำลังเกิดขึ้นกับตนเอง เห็นแต่เพียงคดเชือกหรือไม่ก็เถาวัลย์ขนาดใหญ่สีดำร่วงหล่นมายังพื้นตรงหน้าดังพลั่กแล้วบิดม้วนตัวอย่างรุนแรง มันดิ้นพล่าน ฟาดหางกับพื้นดังสนั่น ของเหลวกลิ่นคาวคลุ้งสาดกระเซ็นไปทั่วรวมทั้งมาโดนขากางเกงของเขาด้วย
เลือด..นี่มันงูนี่ งูเหา..
หาญศึกแทบไม่เชื่อสิ่งที่เห็นบนพื้นตรงหน้างูเห่าตัวหนึ่งใหญ่ขนาดท่อนแขนของเขา กำลังดิ้นสะบัดอย่างรุนแรงส่วนหัวของมันโดนยิงเกือบแหลกเหลือส่วนหนังติดห้อยร่องแร่ง แต่กระนั้นยังเหลือเขี้ยวมฤตยูของมันยังเหวี่ยงไปมาได้ราวกับจะลงเขี้ยวครั้งสุดท้ายเพื่อเอาเขาให้ตายตกไปตามกัน
หลีกไปผู้กอง!!.
มือใหญ่แข็งแรงกระชากไหล่ของเขาปลิวหวือไปอย่างง่ายดายเขาเกือบล้มแต่ยังมีอีกคนเข้ามาประกบหลัง หมู่แม็กนั่นเอง ร่างใหญ่หนาของจ่าทหารก้าวตรงไปยังเจ้ามฤตยูลายลูกหวายนั้น กระชากมีดทหารกระหน่ำฟันลงไปทั้งที่พื้นเป็นหินแกร่งจนเกิดประกายไฟ คอมแบตใหญ่เหยียบส่วนคอของงูร้ายตรึงไว้กับพื้นจนแน่นก่อนใช้มีดเฉือนหนังคอให้ขาดออกจากกัน
ผู้กองโดนเขี้ยวของมันหรือเปล่าครับ!?
สิบเอกถามอย่างกระหืดกระหอบทั้งเขาและจ่าต่างเร่งฝ่าสายหมอกมาถึงทันเวลาพอดี หาญศึกยังคงตั้งสติไม่ติดจ.จ่า.หมู่แม็ก น.นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
หาญศึกยังไม่หายตะลึง
จ่าแจ๋วเตะส่วนคอของงูเห่ากระเด็นเข้าไปซอกหินหนึ่ง ทำเสียงหึในลำคอก่อนหันลำคออวบใหญ่มา ส่งแววตาตำหนิมายังผู้ตั้งคำถาม
ผมต่างหากจะถามผู้กองว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผู้กองถึงได้เดินดุ่มๆเข้าไปหาไอ้เห่าดงตัวนี้ โชคยังเข้าข้างที่ผมกับไอ้แม็กตามมาทันเห็นมันแผ่แม่เบี้ย ชูตัวสูงกะจะฉกหัวผู้กองอยู่แล้ว เดชะผมพลุ๊กยิงแม่นไปโดนมันแทนที่จะโดนผู้กองตายโหงตายห่าไปเสียก่อน
หมู่แม็กช่วยยึดแขนของหาญศึกไว้ก่อนจะคลายออกมายืนเคียง ถอดแว่นตาอินฟาเรดออกจนเผยแววตาหนักใจเช่นเดียวกับจ่าทั้งสองคนมาได้ทันเวลาอย่างฉิวเฉียดผู้กองมันเกิดอะไรขึ้นหรือครับเมื่อกี้ผมยังทันเห็นงูเห่าตัวนั้นมันว่ายขึ้นมาจากสระตรงมาหาผู้กองเลย ผู้กองก็น่าจะเห็นแต่ยังนิ่งเฉยจนมันขึ้นฝั่งมาชูแม่เบี้ยกะจะฉกผู้กองได้อยู่แล้วเดชะบุญผู้กองยังมีจ่าถึงยิงมันโดน
แม็กเองก็ตกอยู่ในอาการตกใจไม่น้อยเหมือนกัน
ม.หมายความว่า..เมื่อกี้ฉันเห็นงูเห่า
นายทหารแทบจะตั้งสติสตังของตนเองไม่ได้ ขยับปากเสียงสั่นไม่รู้จะพูดจะตอบคำถามของลูกน้องยังไง มองซากงูที่ถูกสับจนขาดเป็นท่อนๆ ปากก็พยายามพูดอธิบายภาพที่เขาเห็นอยู่เมื่อครู่นี้ จ่ากับสิบเอกกลับมองเขาเหมือนคนพูดเพ้อเจ้อ อาการของเขาเป็นเหมือนตอนเจอกับเสือดำเมื่อตอนกลางวันทุกอย่าง
จริงๆนะทั้งสองคนเมื่อกี้ผมเจอน้องเกตุกับหมอกฤษณ์อยู่เลย สองคนอยู่หลังก้อนหินลูกนั้นเขาชี้ไปยังแท่งหินใหญ่กลางสระแต่ก็มีเพียงความว่างเปล่า ผืนน้ำนิ่งสนิท ไม่มีกลีบดอกไม้ลอยฟ่องอย่างที่เขาเห็นเมื่อครู่เลยสักนิด ณ เวลานี้มีเพียงความเงียบกริบใต้แสงจันทร์ก่อนจะถูกทำลายด้วยเสียงพูดดังของมนุษย์ทั้งสามคน
เป็นไปไม่ได้..แล้วเมื่อกี้ผมเห็นอะไรอยู่กันแน่
กุสุมา-กฤษณ์ กานดา-เกตุ ชื่อพวกนี้วนเวียนอยู่ในหัวของเขาขนยากจะถอน
ผู้กองคงจะถูกอำนาจของเจ้าสระแห่งนี้สะกดเอาแน่ๆ
เสียงเอ่ยออกมาเบาๆของจ่าแจ๋ว มองสีหน้าซีดขาวของนายทหารอย่างถ้วนถี่เมื่อไม่กี่อึดใจก่อนแกเหมือนจะเห็นดวงตาของผู้กองเลื่อนลอยไร้สติ จ่าพอจะเดารูปการออกว่าเกิดอะไรขึ้นกับนายทหารของตน อาถรรพ์ของเจ้าที่คงเล่นงานเขาเข้าให้แล้ว
ผู้กองครับแกเพียงดึงคอเสื้อของเขาเขย่าเพื่อเรียกสติผู้กองตั้งสติให้ดีเถอะครับ ข้างล่างนี้ไม่มีใครอื่นอีกนอกจากพวกเราสามคนเท่านั้น ไม่มีหมอกฤษณ์หรือหนูเกตุอยู่ข้างล่างนี้หรอก สองคนนั้นนอนอยู่ข้างบนผมยืนยันได้ ที่เป็นแบบนี้เพราะไอ้แม็กมันตาแหกมองผิดไปเองเลยพลอยทำให้ผู้กองเข้าใจผิดตามลงมาถึงนี้
อ้าว..จ่ามาโทษกันเสียงั้นหมู่แม็กบ่นอุบ
หาญศึกส่งสายตาอันเหนื่อยอ่อนกลับคืนมายังจ่าแต่..ผมเห็นกฤษณ์สวมมงกุฎดอกไม้ด้วย แต่..เขายิ่งเอามือกุมขมับแต่ตอนนี้มันเกิดอะไรกับผมกันแน่
เขาพูดเสียงในลำคอก่อนเงียบไปเพราะจนคำพูด เมื่อครู่เขาเหมือนตกอยู่ในภวังค์ เห็นเพียงภาพหญิงงามเท่านั้น บัดนี้คิ้วรูปปีกเหยียวของชายหนุ่มได้ตกลงเหมือนนกปีกหักดูสิ้นแววเหี้ยมหาญไปอย่างสิ้นเชิง
ไม่ต้องไปคิดมากเรื่องอาถรรพ์กับป่าลึกมันเป็นของคู่กัน
จ่าโบกมือหันข้างให้อย่างไม่อยากอินังขังขอบอะไรอีก ทรุดลงไปนั่งยองๆคว้าเอาซากงูตัวนั้นมาใช้มีดเล่มเดิมผ่าท้องงู ใช้มือล้วงเข้าไปเอาสิ่งหนึ่งเป็นถุงสีดำขนาดหัวนิ้วโป้งของแกแล้วทั้งหาญศึกกับหมู่แม๊กก็ต้องเบ้ปากนิ่วหน้าอย่างพะอืด พะอมเพราะจ่าค่อยหย่อนดีงูลงคอไปหน้าตาเฉย ยืนอยู่ห่างยังได้กลิ่นคาวอยู่เลย นักบริโภคพิสดารต้องรีบเปิดกระติกเหล้าป่าของตนที่มีพร้อมอยู่เสมอมากระดกตามสองสามอึกพอให้ถุงดีงูลงคอไปได้ก่อนจะเป่าลมออกจากปากดังฟู่..
บ๊ะเฮ้ยค่อยยังชั่วหน่อยคืนนี้หายหนาวแน่ ตามืดตามัวจะกลายเป็นตาสว่างเดินกลางคืนได้คล่องปรื๋อไม่ต้องอาศัยแว่นเส็งเคร็งของไอ้แม็กมันกลับทางเก่าอีก
ได้เหล้าเข้าปากชักได้อารมณ์ครึ้มอกครึ้มใจ จ่าดีดแว่นตาอินฟาเรดกลับคืน ลูกน้องสิบเอกรีบคว้าไว้ก่อนตกลงพื้น ได้แต่เบ้ปากใส่อย่างเคืองๆว่าจ่าไม่รักษาของ
ฮึม..ขากลับอย่ามาขอพึ่งแว่นมองกลางคืนของผมอีกละกันแม็กบ่นอุบ
จ่าหัวเราะหึๆในลำคอ ดีงูมีฤทธิ์ร้อนแก้หนาวได้มันเป็นความเชื่อของแก เก็บซากงูมารวบรวมเด็ดเอาใบบอนแถวนั้นมาห่อเตรียมหิ้วกลับ ปากก็บอกว่าพรุ่งนี้เช้าจะเอามาทำซุปงูเห่ากินกับตาลี เนื้องูเห่าอร่อยกว่าเนื้องูสิงเสียอีกแกยกหัวนิ้วโป้งประหลกๆการันตี หาญศึกส่ายหน้าไม่พูดจา พอจ่าหันไปถามหมู่แม็กว่าจะเอาด้วยอีกไหมแม๊กได้แต่หน้าเจื่อนโบกมือให้วุ่นบอกว่าไม่เอาๆท่าเดียว
กรี๊ด!.ด.ด.ด.
เสียงหวีดแหลมของผู้หญิงดังเสียดเข้าขั้วหัวใจ ก่อนที่หาญศึกจะขยับหาทางทำอะไรสักอย่าง จ่ากางแขนกั้นทันทีในมือยังคงถือมีดเปื้อนเลือด ทั้งสามมองไปยังกลางสระน้ำ งูเห่าตัวหนึ่งโผล่มาจากหลังแท่งหินตัวมันขนาดเดียวกันกับตัวที่ถูกยิง กำลังเลื่อยปาดแหวกสายน้ำตรงมา จากตัวเดียวเริ่มโผล่ตามมาอีกหลายตัวกลายเป็นสิบจนเริ่มนับไม่ถ้วนแล้ว จ่าบ้วนน้ำลายลงพื้นรสขมของดีงูยังติดอยู่ที่ปลายลิ้น
ชิบหาย นี่มันดงงูเห่าชัดๆ ข้างบนก็เจอมาหลายตัวมันเลื่อยปาดหน้ามาหลายทีแล้วดันมาเจอรังของมันเข้าให้ ตามซอกหลืบใกล้ตาฝั่งแถวนี้คงจะมีมันอยู่เต็มไปหมด คราวนี้มันกะจะหม่ำเราเอาบ้างสินะจ่าพูดอย่างไม่สู้จะร้อนใจอะไรเลย
เอาไงดีจ่าเอาไงดีผู้กอง
หมู่แม็กกล่าวอย่างร้อนรน จ่าแจ๋วเอาห่อของขึ้นห้อยคอเตรียมพร้อม
ก็เผ่นสิวะ จะรอให้เตี่ยเอ็งมาแดกตับเรอะ
ฮีโธ่..ลูกน้องเบ้ปากใส่อย่างไม่ศรัทราพวกมันคงเอาจ่าไปทำซุปจ่าแจ๋วอร่อยเห่าหมู่แม็กกลับเห็นเรื่องคับขันเป็นเรื่องตลก จ่าครางฮึม! ง้างเท้าเข้าใส่หมู่จอมกวนแต่ไวเป็นลิงหลบฉากอย่างง่ายดายแถมยังหัวเราะเอิ๊กๆท้าทายมาอีก บนฝั่งหญ้าถูกแหวกลู่เหมือนลมพัดเสียงอืออึง เหล่ามฤตยูลายลูกหวายโผล่ออกมาในทุกทิศ ในน้ำอีกนับไม่ถ้วน ฝูงงูใกล้เข้ามาทุกทีหาญศึกเห็นท่าไม่ดีจะชักปืนมาเล็งยิง จ่าหันมาดึงแขนเอาไว้บอกว่าไม่ต้องแล้วจึงควักเอาตะกรุดอันหนึ่งใส่กระเป๋าเสื้อให้เขา
นี่ตะกรุดกันงูของหลวงพ่ออั๊บวัดท้องไทรผู้กองใส่เอาไว้ป้องกันตัว เดี๋ยวเราจะฝ่ามันออกไป ลูกปืนเรามีแต่คงไม่พอยิงแน่ มันงูเห่าเจ้าที่ทั้งนั้น
แม็กทำเสียงจิ๊กจั๊กส่ายหน้ารีบแย่งเข้ามาบ้างเหลวไหลทั้งเพอย่าไปเชื้อขี้ฟันจ่านะผู้กองแม็กควักเอาขวดพลาสติกคล้ายขวดน้ำหอมฉีดเข้าใส่ตามเนื้อตัวผู้กองทันที หาญศึกถึงกับบีบจมูกกับกลิ่นฉุนแรง แม็กรีบเฉลยให้ฟัง
นี่คือนิโคตินเข้มข้นที่งูและแมลงเกลียดนัก มีนี่รับรองงูไม่กล้าเข้าใกล้ผู้กองแน่เชื่อผม แน่กว่าตะกุดขี้ฮกของจ่าอีก
ทหารหนุ่มผู้ถือวิทยาศาสตร์เป็นใหญ่ส่งสายตาท้าทายไปยังทหารแก่
ไอ้ขี้หมามาหักเหลี่ยมกูอีกแล้ว
จ่าง้างเท้าถีบมา แม็กเอี้ยวตัวหลบได้ทั้งที่ไม่มอง หลบเข้าเกาะหลังผู้กองแล้วรีบเก็บขวดยาเข้ากระเป๋า
ผมไม่ฉีดให้จ่าหรอกนะ เหม็นกลิ่นซิกการ์ติดตัวอยู่แล้วงูที่ไหนมันจะกล้าเข้าใกล้ มีของดีก็เอาตัวรอดไปเองเถอะ
ดีว่ะงั้นก็ตัวใครตัวมันจะได้ไม่ต้องเสียตะกุดหลวงพ่อให้เอ็งอีกอัน
สเปรย์วิทยาศาสตร์ของผมแน่กว่าไหนๆ
สองคนยังคิดจะลองดีกันท่ามกลางหน้าสิ่วหน้าขวาน
หาญศึกเห็นฝูงงูแล่นขึ้นตาฝั่งมา กระชั้นชิดเข้าไปทุกทีเลิกทะเลาะกันสะทีเรารีบกลับขึ้นข้างบนกันเถอะ ผมยังไม่อยากใช้ปืนดีไม่ดีพวกข้างบนจะพากันแห่ลงมาตามหาพวกเราให้เป็นเรื่องอีกประเดี๋ยวได้มีคนโดนงูกัดกันบ้างหรอก
หาญศึกพูดขึ้นเกือบกระหืดกระหอบ
ทหารอาวุโสคืนมีดเปื้อนเลือดเข้าฝักอย่างมีเชิงของเซียนพระ หยิบเอาซิกการ์ตัวใหญ่ยัดปากหน้าตาเฉย จุดไฟอัดควันโขมง สองคนเห็นตีนกาของคนหน้ายักษ์กระตุกถี่ๆ ก่อนที่แกจะชิงวิ่งเปิดแน่บก่อนใครเพื่อนเป็นสัญญาณการหนี หาญศึกวิ่งตาม หมู่แม็กคุมหลังฉีดน้ำยาลงพื้น ได้ผลงูไล่ตามมาทับรอยเท้าเกิดอาการชะงักงันทันทีแต่ก็ไม่กี่อึดใจที่ตัวตามหลังมาโถมทับกันจนข้ามเขตน้ำยาเคมีมาได้
คนพุ่งใหญ่กลับวิ่งเร็วกว่าที่คาด นำหน้าเกินใครตะโกนมา
พรุ่งนี้เช้าเรามากินซุปงูกันให้หนำใจเลยนะผู้กอง!
ผีปอบมันคงลงสิงสู่ในกระเพาะจ่าแน่!ถึงได้กินไม่เลือกแม็กด่าไล่หลัง
หาญศึกไม่ค่อยจะสบอารมณ์คะนองของพวกลูกน้องจริงๆ
เลิกทะเลาะกันแล้วรีบวิ่งไป!
<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>
รุ่งอรุณมาเยือน นกไพรร้องก้องพนาก่อนจะโผบินขึ้นสู่ฟากฟ้าเพื่อออกหากิน แสงสีทองจากหลังภูเขาค่อยขับไล่ฟ้าหม่น ทุกสรรพสิ่งในป่ากลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งไม่อึมครึมเหมือนเมื่อตอนกลางคืน
เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นจนเต็มดวง พวกชาวคณะฯทั้งหมดพลันตื่นขึ้นมาพร้อมหน้า เต๊อะกับเนลอญสององครักษ์กำลังเตรียมน้ำร้อนสำหรับล้างหน้าให้นายหมออภิรักษ์นั่งหน้ามุ่ยอยู่หน้ากระทะไฟฟ้ากำลังทอดไข่และทำเบคอนสำหรับคุณหนูของเขาเพียงแต่วันนี้ต้องทำเพิ่มมาอีกชุดกับผู้หญิงของคุณหนู
เกตุ..ตื่นได้แล้วเสียงหล่อนุ่มปลุกมาพร้อมกับสัมผัสที่อ่อนโยน
ไม่.ม..เอา.. จะนอนต่อ..เธอดึงผ้าห่มมาคลุมตัวอีก
เจ้าของดวงตาสีฟ้าสดใสเอาริมฝีปากมากระซิบข้างหูอย่าขี้เซานักสิ
พี่หมอคนลามกเธอดึงผ้ามาคลุมท่อนล่างที่ถูกเขาเล้าโลมเรายังเดินทางกันหนักอีกนะวันนี้แล้วเรื่องที่สำคัญเกตุลืมไปแล้วเหรอเรื่องของคุณหาญศึกน่ะกฤษณ์ย่ำเตือนถึงสิ่งสำคัญ เกตุถึงได้ยอมเลิกผ้าส่งสายตากลมแป๋วออกมา ร่างเปลือยค่อยยันตัวลุกขึ้นอย่างว่าง่าย กฤษณ์ต้องหลับตาเอามืออังหน้าอย่างเหนี่ยมอายแทน
จริงด้วยสินะวันนี้กฤษณ์ออกปากจะรับหน้าพาเธอไปขอขมาพี่หาญศึกถึงเรื่องที่ไปหลอกลวงว่ากำลังต้องลูกทำให้พ่อของเขาเสียหาย เกตุได้แต่นั่งซึมใจหนึ่งก็กล้าๆกลัวๆกฤษณ์เห็นดังนั้นได้แต่กอดปลอบประโลม
ไม่ต้องกลัวนะพี่หมออยู่ที่นี่ทั้งคนจะขอเป็นทูตเจรจาไกล่เกลี่ยให้รับรององค์หญิงเกตุได้คืนดีกับเสด็จพี่หาญศึกแน่ไม่ต้องห่วง
กฤษณ์พูดพร้อมขยิบตาให้
เกตุยิ้มหน้าบานหากมีพี่หมอเธอคงไม่กลัวอะไรอีกแล้ว เธอเพียงยิ้มอย่างสงบจะอย่างไรเสียวันนี้เป็นไงก็เป็นกันเธอเรียนผูกก็ต้องรู้จักเรียนแก้เองให้ได้
ไม่ต้องเป็นห่วงคะพี่หมอเธอเชิดหน้าขึ้น
คนอย่างยัยเกตุกล้าทำกล้ารับ วันนี้ต่อให้ต้องกราบเท้าพี่เขาก็ต้องยอมเธอเชิดอกขึ้นยอดนักกีฬาสาวกลับมามีความกล้าหาญอีกครั้ง กฤษณ์หัวเราะชอบใจหยิบเอาบราเซียร์มาคาดสวมให้
ให้พี่หมอสวมบราเซียร์ใหม่ให้นะ
เอะ พี่หมอเอาบรากับแพนตี้ที่ไหนมาคะดึงบราฯมามองดูสวยจังสวยกว่ากว่าที่น้องใช้อยู่อีกทำไมพี่หมอมีของอย่างนี้อยู่ด้วยหรือว่า..
เกตุมองหน้าชายสำอางคู่รักอย่างไม่ไว้ใจ
พี่เปล่าเอามาใช้เองหรอกนะกฤษณ์หันไปหยิบกระเป๋าเป้ใบเล็กน่ารักสีชมพูออกมาให้ดู เกตุหน้าบานทันทีเพราะมีลายแมวการ์ตูนที่ปกหลังเป้กระเป๋าคิตตี้ นี่เป็นของที่พี่จะเอาไปเป็นของขวัญให้คนรู้จักคนหนึ่งน่ะแต่ตอนนี้พี่จะมอบเป็นของหมั้นหมายอีกชิ้นนึงให้กับคนดีของพี่หมอ ข้างในมีของใช้สำหรับผู้หญิงหลายอย่างที่เกตุจำเป็นต้องใช้ในระหว่างการเดินทางด้วยนะ หนึ่งละคือชุดชั้นในของผู้หญิง
โอ้โห้..มีกุญแจแบบใช้รหัสไขออกด้วยเธอชี้ให้ดูส่วนที่แทนตะขอเกี่ยว
ใช่จ๊ะ
เขาบรรจงสวมสิ่งนั้นเข้ากับเนินอกอันเต่งตึงราวกับดอกบัวของหญิงสาว
ชุดชั้นในนี้ทำจากเส้นใยพิเศษที่เหนี่ยวแน่นมาก ต่อให้มีดคมมากอย่างมีดผ่าตัดยังตัดมันไม่เข้าเลย การจะถอดเอามันออกมีเพียงใช้รหัสกุญแจที่เจ้าตัวเท่านั้นถึงจะถอดออกได้
พี่หมอมีแรงบันดาลใจอะไรหรือคะ ถึงจะเอาของพวกนี้มาแจก ท่าทางมันจะแพงมากด้วย
พี่ตั้งใจไว้ว่าจะนำเอาชุดชั้นในพิเศษนี้ไปมอบให้กับผู้หญิงชาวเขาเผ่าต่างๆตามรายทางที่เราจะไป พี่ทำหน้าที่อยู่ที่ชายแดนมาหลายปีมีเรื่องหนึ่งที่หนักใจคือเรื่องการละเมิดสิทธิมนุษยชนโดยเฉพาะที่กระทำต่อเด็กและผู้หญิง พี่พบเจอปัญหาการข่มขื่นกระทำชำเราผู้หญิงเยอะมาก ก่อนหน้านี้ก็มีรายงานข่าวมาว่าผู้หญิงในรัฐฉานเคยถูกข่มขืน ถูกทรมานและฆาตกรรม มีการข่มขืนกันอย่างเป็นขบวนการเพื่อข่มขวัญและเหยียบย่ำศักดิ์ศรี พวกที่มีอำนาจเหนือกว่าใช้การข่มขืนอย่างสุดแสนโหดร้าย ตลอดจนบังคับให้ใช้แรงงานเป็นเครื่องมือกดขี่ชนกลุ่มน้อยให้อยู่ใต้อำนาจไม่ให้กล้าโงหัวแข็งข้ออันเป็นส่วนหนึ่งของแผนการกวาดล้างชนกลุ่มน้อย พี่ไม่สบายใจเลยเมื่อได้ยินเรื่องพวกนี้จึงได้คิดหาทางช่วยเหลือพวกผู้หญิงที่น่าสงสารเหล่านั้น ชุดพวกนี้คงจะปกป้องชีวิตไม่ได้แต่อย่างน้อยมันก็ปกป้องศักดิ์ศรีของพวกเธอเอาไว้ได้นะ
เธอพยักหน้าตาม สีหน้าหม่นหมองลงเพราะเคยได้ยินข่าวไม่ดีเกี่ยวกับผู้หญิงชาวเผ่าในประเทศเพื่อนบ้านประเทศนี้จนเป็นข่าวออกไปทั่วโลกแม้เธอจะเข้มแข็งแต่ก็อดห่วงกังวลสวัสดิภาพของตนเองเรื่องนี้ไปไม่ได้
ถ้าหากผู้หญิงไม่ยินยอมเสียอย่างไม่ยอมปลดรหัสชุดชั้นในให้เสียอย่างเดียว ผู้ชายก็ทำอะไรเธอไม่ได้เกตุหันมายิ้มพรายทั้งน้ำตา ผู้ชายคนนี้ช่างรู้ใจผู้หญิงเสียเหลือเกิน หากไม่ใช่กับผู้ชายที่รัก เธอเองก็คงยอมตายเสียดีกว่าจะให้ชายอื่นมาย่ำยีร่างกาย
เกตุอ่านรหัสจนขึ้นใจแล้วก็ฉีกทิ้งทันที เธอรู้สึกเหมือนมีเกราะป้องกันภัยให้ตนเองอีกขั้นแล้วนัยน์ตาซุกซนก็พลันสุกใสขึ้นเพราะนึกเรื่องสนุกๆขึ้นมาได้
แล้วถ้าหากคืนไหนเกตุไม่ยอมพี่หมอก็อด
กฤษณ์เข้ามาคลอเคลียจูบพรมทั่วหัวไหล่เนียนพร้อมทั้งกระซิบแผ่ว
เกตุไหนบอกรหัสไขชุดชั้นในให้พี่มาสิ
ไม่ให้เธอทำสะบัดสะบิ้งนึกสนุกขึ้นมา
จา..เอาไว้ต่อรองกับหมอชีกอถ้าหากมาทำขัดใจละก้อ หึ! อย่าหวังจะได้แอ้มเลย
อะอ้าว..โธ่..
o_o 555
โดย: ไม่บอกเขิล IP: 118.174.92.110 วันที่: 5 มีนาคม 2558 เวลา:15:32:51 น.
|
แจ็ค ในสวนถั่ว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ยินดีต้อนรับสู่บ้านของคนชอบคิดชอบเขียนครับ
|
|||||||||||||
