สิ่งที่ผมจะมาเล่าวันนี้ก็ตามหัวข้อเลยครับ คือจะมาพูดถึง อีเล็คเชอ(e-lecture) อันแสนโด่งดังและเป็นที่นิยมในหมู่นักศึกษาปีหนึ่งของ มหิดล

คือมันเป็นงี้

ที่ม.มหิดลนั้น เวลาที่อาจารย์เค้าสอนเล็กเชอร์ก็จะมีกล้องในห้องบรรยายที่คอยทำการบันทึกการสอนคาบนั้นของอาจารย์ท่านนั้นๆเอาไว้ แล้วไอ้เจ้าวีดีโอที่ถูกถ่ายเอาไว้นี้ก็จะถูกส่งไปที่คอมพิวเตอร์ในห้องสมุด  พอวันดีคืนดีเราเกิดอยากโดดเรียนไปเดินตลาดหาของกินกับเพื่อน(ซึ่งไม่ควรเอาอย่าง) เราก็สามารถหาเวลาว่างมาดูเทปบันทึกการสอนย้อนหลังที่ห้องสมุดได้

แต่ก็ไม่ใช่ทุกวิชาที่จะมีการถ่ายเก็บไว้ เพราะกล้องบันทึก จะมีก็ที่ห้องบรรยายรวมใหญ่ๆแค่ไม่กี่ห้องเท่านั้นซึ่งใช้ในการสอนวิชาที่มีคนเรียนเยอะๆ เช่น พวก ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ คณิตย์ สังคม เป็นต้น

เพราะฉะนั้นถ้าไครดันไม่ได้เข้าเรียนวิชาพวก ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ก็จะไม่มีวิดีโอให้ดูย้อนหลังนะเออ ขอบอก

การเข้าใช้บริการ e-lecture ก็ง่ายนิดเดียว คือ ไปที่โซน e-lecture ซึ่งอยู่ที่ชั้นหนึ่งห้องสมุดกลางของม.มหิดล ยื่นบัตร นศ. ให้เจ้าหน้าที่แล้วเราก็จะได้บัตรซึ่งมีหมายเลขคอมพิวเตอร์มา เราก็ไปที่คอมพิวเตอร์เครื่องนั้นแล้วทำการlog in โดยใช้รหัสนักศึกษา แค่นี้ก็สามาถเข้าดูวิดีโอการสอนย้อนหลังได้แล้ว

แต่และแล้วปัญหาก็เกิดขึ้นเมื่อนักศึกษาเลือกที่จะโดดเรียนคาบบรรยายสดเพื่อมาดู e-lecture!!!
ก็ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะทำแบบนั้นก็ในเมื่อเรียนผ่าน e-lectureมันสบายกว่าเห็นๆ

ไม่ต้องตื่นเช้าเพื่อรีบมาเข้าเรียนให้ทัน

ไม่ต้องกลัวว่าจะเรียนไม่ทันถ้าอาจารย์สอนเร็วเกินเพราะสามารถกรอวิดีโอย้อนกลับ

ได้

อีกอย่าง เราสามารถมาดูเพื่อทบทวนเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อมีเวลา จึงง่ายต่อการจัดเวลา

ดีขนาดนี้แล้วจะไม่ให้เด็กรักการเรียน(?)อย่างพวกเรามาใช้บริการบ่อยๆได้ไง จริงไหมครับ

แต่ในความเป็นจริงแล้วการเข้าเรียนคาบบรรยายสดก็ดีกว่า e-lectureในหลายๆจุดเพราะสามารถให้อะไรบางอย่างที่ e-lecture ไม่สามารถให้ได้ อันได้แก่

-ถ้าเรียนคาบสด เวลาเรามีอะไรสงสัยหรือไม่เข้าใจเราสามารถเข้าไปถามหรือโต้แย้งกับอาจารย์ได้

-

-อีกอย่างเราจะได้มีสังคมมากขึ้น เพราะการเรียนห้องสดทำให้เราได้เจอเพื่อนๆ ดีไม่ดีอาจจะได้พบเจอคนรู้ใจก็เป็นได้(หุหุ)

โดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่ค่อยชอบไป e-lectureซักเท่าไหร่ เพราะมันทำให้รู้สึกเหมือนไม่ได้เรียน ส่วนมากผมจะใช้วิธีเข้าเรียนคาบสดแล้วก็อ่าน textbookเพิ่มเอา นานๆทีเวลาจำเป็นจริงๆถึงจะไปใช้บริการเรียนหน้าคอม

กลับมาที่เรื่องเด็กโดดเรียนเพื่อไป e-lecture

เหล่าอาจารย์ก็กริ้วสิครับ

ก็

เหล่าอาจารย์ก็เลยทำการแก้ลำโดยการให้ทำงานส่งในห้องเพื่อเช็คชื่อและเก็บคะแนน 

แต่พวกเด็กก็ไม่น้อยหน้าแก้ปัญหาโดย ให้เพื่อนที่เข้าเรียนทำงานส่งให้ บางกลุ่มถึงกับมีการ ”ผลัดเวร” กันเข้าเรียนเลยทีเดียว

พอเจอมุขนี้เข้า อาจารย์ท่านก็ถึงกับ “เงิบ” เลยตกลงใช้วิธีให้เด็กเซ็นชื่อเข้าเรียนแทนเพราะให้เพื่อนเซ็นชื่อแทนไม่ได้เนื่องจากลายมือไม่เหมือนกัน

แล้วพวกเราและอีกหลายๆคณะที่สร้างวีรกรรมที่คล้ายๆกันก็โดนอาจารย์เทศนาไปหนึ่งยกเรื่อง “หน้าที่ของนักศึกศษา”ด้วยประการฉะนี้แล