อันธการ
มาเล่าๆๆๆ เรื่องนี้ค่ะ อันธการ.. เรื่องนี้อ่านวันเดียวกับเรื่องล่าค่ะ 55+ ดูสิว่าวันที่อ่านเป็นวันที่อะไรสิงไม่รู้ อ่านแต่นิยายสะเทือนใจ เรื่องมันเกิดจากว่า เล่าให้พี่นักเขียนคนนึงฟังว่า เนี่ย ได้เรื่องล่ามาค่ะ กำลังทำใจจะอ่านอยู่ พี่คุณเลยแนะนำเรื่องนี้มา โดยเล่าย่อๆ ผู้หญิงชื่ออันธการเนี่ย เป็นเด็กกำพร้า แล้วเกิดไปรักกับสามีคนอื่นเขา แล้วก็ท้อง ผู้ชายก็จะหย่ากับภรรยามาแต่ง แต่ผู้ชายดันชิงตายไปก่อน เลยซวย บลา บลาๆๆ เดี๋ยวเล่าต่อค่ะ เราก็อืม มันน่าสนใจดีนะ แต่ก่อนจะได้มาอ่าน เกิดอคติส่วนตัวนิดนึง ว่าบางที ที่ชีวิตอันธการหดหู่แบบนี้คงเป็นเพราะกรรมนั่นแหละ ก็เป็นชู้กับสามีเขานี่เนอะ แต่ ยังไม่ตัดสินค่ะ (เดี๋ยวจะกลายเป็นลำเอียงอ่ะ) ต้องเอามาอ่าน ก็มุ่งไปเลยค่ะร้านเช่าแถวบ้าน หาอยู่แป๊บนึงก็ได้มา เล่มบางๆค่ะ ไม่หนามาก ก็เอามาอ่านเลย เรื่องย่อ อีกทีนะคะ 55+ ก็คือนี่แหละค่ะอันธการเป็นเด็กกำพร้า พออายุ 10กว่าปี ก็มีคนมารับไปเลี้ยงเป็นลูก ประมาณว่าผู้ดีเก่าแหละ ครอบครัวเนี่ย อยู่ๆไปอันธการก็เลยรู้ว่า พ่อแม่บุญธรรมเธอเนี่ย แต่งงานอยู่ด้วยกันโดยที่ไม่มีความรัก แล้วคนในบ้านก็ชอบพูดประมาณว่ากลัวว่า พ่อบุญธรรมเธอเนี่ย จะมาทำไม่ดี (คือจะเอาทำภรรยาน้อย อะไรประมาณนี้แหละ) เวลาอยู่ในบ้านนี้อันธการจะค่อนข้างว้าเหว่ เพราะแม่บุญธรรมก็ผู้ดีเก่า แล้วก็ไม่ได้รักหรือปลาบปลื้มอะไรเธอมากมาย ตีกรอบให้เธออีกต่างหาก พอเรียนจบมัธยม จะขึ้นมหาลัย อันธการก็ไมได้เรียนต่อ ต่อมาก็เลยได้ไปทำงานเป็นเสมียน ทำให้เจอกับผู้ชายคนนึง ชื่อวัฒนวงศ์ ก็รู้จักกันมาเรื่อยๆ ต่อมาแม่บุญธรรมอันธการก็ตาย ตอนนี้แหละที่คุณทมยันตีเขียนถึงเรื่องการนินทาอีกแล้ว อย่างที่บอกไว้แต่ต้น ว่าบางคนกลัวว่าพ่อบุญธรรมนางเอกจะ เอานางเอกทำภรรยานั่นแหละ พอแม่บุญธรรมตาย เสียงนินทา ก็ยิ่งครหาหนาหูมากขึ้น ยิ่งแม่บุญธรรมตายเพราะลื่มล้ม ก็มีเสียงนินทามาละ ว่าอาจจะมีเลศนัย ตายเองหรือว่ายังไง *เป็นอะไรที่สะท้อนความจริงของสังคมได้ดีมากๆ นินทากาเลมันไม่มีทางหมดจากโลกนี้ได้จริงๆ บางทีแค่มองหน้ากันก็ใช้ปากนินทาตัดสินคนที่เห็นไปได้ร้อยแปด ดูเอาสิ นี่แหละคน ชีวิตของอันธการก็ดำเนินต่อไป พร้อมกับความสัมพันธ์ของอันธการกับวัฒนวงศ์ที่พัฒนาไปตามลำดับ และในที่สุดก็ได้เสียกัน จนอันธการท้อง ทางวัฒนวงศ์ก็บอกว่าจะจัดการ ไม่นานนักพ่อบุญธรรมกับ คุณศรี (เป็นคนดูแลนางเอก คนในบ้านนั่นแหละ) ก็รู้เรื่อง ว่านางเอกท้อง ทางวัฒนวงศ์ ก็บอกขอตัวไปธุระต่างจังหวัด แล้วบอกว่าขึ้นมาจะจัดการให้เรียบร้อย โดยก่อนหน้านั้นก็พาอันธการไปฝากครรภ์ อะไรแล้วล่ะ แนะนำตัวกับเพื่อนว่า อันธการคือเมีย อันธการเองก็สงสัย ว่าทำไมเพื่อนๆและหลายคนทำอึกอักๆ เหมือนมี อะไรบางอย่าง แต่ก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ พอวัฒนวงศ์ไปได้ไม่นาน อันธการก็มาทราบเรื่องจากหน้าหนังสือพิมพ์ ว่าเขาชิงตายไปละ..แต่ที่ช๊อคยิ่งกว่าคือเพิ่งมารู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ว *ตรงนี้ล่ะ ที่ทำให้เราเข้าใจเลยว่า คำสอนของผู้ใหญ่มันมีค่าขนาดไหน เพราะทั้งแม่บุญธรรม พ่อบุญธรรม หรือคุณศรี คนที่ใกล้ชิดกับอันธการจะบอกเธอเสมอๆ อย่างแม่บุญธรรมของอันธการสอนว่า ผู้ชายพายเรือมาชวนขึ้นรถขึ้นราอย่าไปกับเขานะ เขาพาเลี้ยงปรู๊ดปร๊าดเข้าโรงแรม เราจะมีปัญญาไปทำอะไรได้ ...............................
เราน่ะเป็นสาวเป็นนางแล้วนะ จำไว้ผู้หญิงไม่ควรอยู่กับใครสองต่อสอง
................................. หรือที่คุณศรีสอน คบใครให้รู้หัวนอนปลายตีนไว้น่ะมันดีอันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวรถ มันไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคนหรอกยายอันเอ๋ยลูกผู้หญิง..มันลำบาก........... นี่แค่ส่วนหนึ่ง จะเห็นเลยว่าคนที่อยู่กับอันธการสอนอันธการเสมอเรื่องแบบนี้ หากอันธการใส่ใจซักนิด คงไม่ได้ตำแหน่งเมียน้อยมาโดยไม่รู้ตัว *คำสอนของผู้ใหญ่ เชื่อไม่เชื่อยังไง เอามาใส่ใจไว้ซักนิดก็ดี บางทีมันอาจจะช่วยเตือนสติเรา เวลาที่กำลังจะก้าวพลาดได้
ต่อๆๆๆ ต่อมาอันธการก็คลอดลูก พ่อบุญธรรมรับเป็นพ่อให้ ทางฝ่ายครอบครัวของผู้ชายนางเอกเราเรียกร้องอะไรไม่ได้อยู่แล้ว เขาไม่ฆ่าหัวให้ก็บุญเท่าไหร่แว้ววว แต่ลูกของอันธการก็ไม่สมประกอบเท่าไหร่นัก เป็นคนสมองโตช้ากว่าตัว คือตัวโตแล้ว แต่สมองยังด๊องแด๊ง ไม่พัฒนาเท่าไหร่
ไม่นานนักพ่อบุญธรรมอันธการก็เสีย วันนึงเกิดเหตุร้าย ไอ้คนที่เคยชอบอันธการเทียวไล้เทียวขื่อมานานบุกมาจับคุณศรีกับลูกชายอันธการมัดแล้วข่มขืนอันธการ โดยที่ลูกชายนั่งมองตาแป๋ว (เศร้าอ่ะ ข่มขืนอีกแย้วว)อันธการเลยย้ายบ้านไปอยู่อพาร์ทเม้น ไม่นานคุณศรีก็เสียไปอีกคน อันธการต้องเลี้ยงลูกคนเดียว วันนึงเธอกลับบ้านมาเห้นห้องมืดจะเปิดไฟก็ถูกทำร้าย ถูกข่มขืน อันธการนึกว่าเป็นฝีมือไอ้เลวคนเดิม แต่พอฟื้นมาถึงได้ช๊อคว่าคนที่ทำคือลูกชายของเธอที่สมองโตช้ากว่าตัว แล้วจดจำภาพที่แม่โดนข่มขืนในวันนั้นได้ จบแบบเศร้าๆ โดยที่อันธการยังต้องทนเลี้ยงลูกต่อไป
ต่อมาเป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ อันธการ เป็นเด็กกำพร้าที่ไม่ค่อยพอใจกับชีวิตตัวเองเท่าไหร่นัก บ่อยครั้งที่เธอมักน้อยใจว่าเธอได้แต่ฟัง ไม่มีโอกาสโต้แย้ง แต่เรากลับคิดว่าเธอเป็นเด็กกำพร้าที่ค่อนข้างโชคดีแล้วนะ เพราะคนที่รับเธอมาเลี้ยงก็ให้การศึกษาพอประมาณ ฝากงานให้ ซ้ำยังสั่งสอนสิ่งดีๆให้มากมาย แต่เธอไม่ค่อยจะเอามาใส่ใจเท่าไรนัก เหมือนถูกตีกรอบ มันก็ใช่นะ ถูกตีกรอบ แต่เราว่ามันเป็นกรอบที่ดี เพราะอันธการไม่ใส่ใจกับกรอบเท่าไหร่ ทำให้บางจุดของชีวิต ทำพลาดไป บางทีถ้าใส่ใจ ระลึกถึงบ้าง อาจจะไม่ปล่อยตัวง่ายๆแบบนี้ แต่ก็อีกนั่นแหละ อาจจะเพราะเด็ก อาจจะเพราะไม่เจนโลก และอาจจะเพราะอะไรหลายๆอย่าง ทำให้คนเราพลาดได้เสมอ และเป็นจุดพลาดที่เป็นจุดเริ่มของชีวิตเศร้าๆในตอนหลังด้วยสิ พ่อและแม่บุญธรรมของอันธการ แม่บุญธรรมแม้จะไม่ได้ดูแล้วรักใครอันธการมากมายอะไรนัก หากแต่ก็สอนสิ่งดีๆให้เสมอ พ่อเองก็เช่นเดียวกัน เราว่าอันธการค่อนข้างโชคดีนะเรื่องนี้ ไหนจะมีคุณศรีอีก ที่อยู่ดูแล เป็นเพื่อนอันธการมาตลอด ชีวิตรักของพ่อแม่บุญธรรมของอันธการ เป็นตัวอย่างได้พอสมควรในเรื่องของชีวิตคู่ บางคนขอแค่ได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก บางคนขอแค่มีคนที่รักเรา แต่โดยส่วนตัวคิดว่า ถ้าไม่เจอคนที่รักกัน อย่ามีใครดีกว่า...ไม่อย่างนั้นก็จะเหมือนพ่อแม่บุญธรรมของอันธการ ที่เหมือนอยู่กับแบบฝืนๆ ไปวันๆ เพราะไม่ได้รักกัน วัฒนวงศ์เป็นตัวแทนที่ดีเลย ของผู้ชายเลว..55+ คือถ้าถามว่าเขารักอันธการมั้ย เราว่ารักนะ คงรักมากด้วย เพราะผู้เขียนเขียนไว้เป็นเชิงประมาณว่าเขาแต่งงานกับภรรยาเพราะไม่ได้รัก แต่เราว่าเขาเลว เพราะเขาไม่ให้เกียรติผู้หญิง ไม่เท่านั้น ให้ตำแหน่งเมียน้อยมาแทน เหอๆ ในคำว่ารักเนี่ย เราว่ามันรวมไว้หลายความหมายของความรู้สึกเลยนะ.. ให้.. เสียสละ ..เอา ..รับ ..เห็นแก่ตัว..ตอบแทน..และอื่นๆอีกมากมาย มันแทนได้ทุกอย่าง และวัฒนวงศ์ เลือกที่จะแทนมันด้วยการกระทำที่เห็นแก่ตัว หากเขาจะคิดซักนิด หย่ากับภรรยาก่อน ก่อนที่จะมาพัวพันกับอันธการ นั่นต่างหากถึงจะถูกต้อง ไม่ใช่เมียอยู่ที่หนึง ตัวเองอยู่ที่นึง มีชู้มันซะเลย เลวอ่ะ เรารับไม่ได้กับผู้ชายแบบนี้ ขยะแขยง แม้ผู้เขียนจะบอกว่าเพื่อนๆของเขาจะบอกว่าเขาเป็นคนดีก็เถอะ คือดีสำหรับเพื่อนไง แต่สำหรับคนรัก นี่แย่แบบติดลบล้านเลยล่ะแต่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายจนเว่อร์อะไรนะ คือเป็นคนที่มีดีมีเลวปะปนกันเหมือนคนทั่วไปน่ะ แค่เขาเลือกที่จะให้ความรักตัวเองเดินไปในทางที่ไม่ควรนัก ร้ายหลบใน 55+
เขาไม่ให้เกียรติไม่พอ ทำลายศักดิ์ศรีอีก คือเป็นเราเรายอมไม่ได้เลยอ่ะ มาหลอกกันอย่างนี้ เกียรติเรา ศักดิ์ศรีเรา พ่อแม่ให้มา เป็นของมีค่าที่ติดตัว ทำให้เชิดหน้าชูตาในสังคมได้ไม่อายใคร กล้าดียังไงมาทำลายให้ย่อยยับ แต่อันธการเองก็เถอะ ไม่ดูให้ดี ปล่อยให้เขาเจาะไข่แดงไปได้ ก่อนเวลาอันควร ก่อนที่จะถึงเวลาที่เหมาะสม ผิดพอกันทั้งคู่เลย เขาถึงว่าให้หัวใจอยู่เหนือสมอง ทุกอย่างก็จบเห่ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร งานหน้าที่ ความรัก สมองกับหัวใจต้องไปพร้อมๆกัน เดินไปเคียงข้างกัน ยอ่าให้อะไร อยู่เหนืออะไรอย่างนึง
เรื่องลูก อันนี้เป็นชะตากรรมที่โหดร้ายอ่ะนะ จะว่าเป็นเพราะกรรมด้วยก็คงใช่ แม้ว่าจะเป็นกรรมที่อันธการไม่ได้ตั้งใจจะทำก็เถอะ แต่เราว่าอันธการเป็นคนหน้าบาง และเป็นคนที่คล้ายมธุสรในเรื่องล่า คืออะไรควรทำควรคิดไม่ทำไม่คิด แต่อะไรไม่ควรทำควรคิดล่ะ ดันทำดันคิด อย่างพฤติกรรมของลูกเช่นกัน มีครั้งนึงอันธการเห็นลูกจะข่มขืนหมอนข้าง คือเข้าไปบีบหมอนข้าง เหมือนจะบีบคอคนน่ะ แล้วพูดเหมือนจำลองเหตุการณ์ที่แม่ถูกข่มขืน ตอนนั้นพอตกใจ แล้วอันธการก็ปล่อยไป กังวลแป๊บเดียวแล้วไม่ใส่ใจอะไรอีก ทั้งที่ถ้าเห็นพฤติกรรมขนาดนั้น ควรพาไปหาหมอแล้ว แต่อันธการกลัว เขาจะเอาลูกไปอยู่ในโรงพยาบาลเหมือนที่ตัวเองเคยอยู่ เหมือนฝังใจว่า ไม่อยากให้ลูกอยู่เหมือนตัวเองที่ไม่มีความสุข มีคนคอยคุมแต่เราว่าอย่างน้อยก็น่าจะพาไปหาหมอนะ คือมันดูพฤติกรรมเขาแรงแล้วอ่ะ ยิ่งสมองไม่ดีอยู่แล้วด้วย ไม่อย่างนั้นเรื่องเศร้าคงไม่เกิดอีกระลอก ส่วนไอ้คนเลวที่ข่มขืนผู้หญิงเนี่ย เมื่อไหร่มันจะหมดๆ ตายๆกันไปซะที อ่านที่ไร ช้ำหัวใจ คนแบบนี้ ขออย่าให้มันได้ผุดได้เกิดอีกเลย
โดยรวมแล้วโอเคเลยนะเรื่องนี้ แง่คิดเยอะพอสมควร โดยเฉพาเรื่องผู้หญิงเนี่ย อยากให้อ่านจริงๆนะ แต่อ่านแล้วมันจะเรื่อยๆ ตอนท้ายๆ จะซึมและหดหู่พอสมควร คนเขียนบอกว่ามาจากเค้าโครงเรื่องจริงด้วย เราให้สองดาวครึ่งแล้วกันนะ เราไม่ชอบมุมมองที่คนเขียนเขียนวัฒนวงศ์เท่าไหร่ เหมือนพยายามเขียนให้เขาดี แต่เราไม่ชอบ 55+ แต่ก็ยังชื่นชมคุณทมยันตีค่ะ
^_^
ตรงที่มี * ความเห็นส่วนตัวนะคะ
Free TextEditor
Create Date : 12 มกราคม 2552 |
Last Update : 12 มกราคม 2552 3:26:06 น. |
|
26 comments
|
Counter : 39298 Pageviews. |
|
|