 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
|
| 11 พฤศจิกายน 2554 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
คุณสมบัติของพ่อค้า ตามพุทธดำรัส
พระพุทธเจ้าได้ตรัสคุณสมบัติของพ่อค้าที่ประสบความเจริญรุ่งเรืองไว้
๓ ประการพุทธศาสนามีส่วนเกี่ยวข้องกับพ่อค้าตั้งแต่หลังจากที่พระพุทธเจ้า
ตรัสรู้ใหม่ๆ โดยกล่าวว่าในสัปดาห์หนึ่งหลังจากตรัสรู้ เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จ
ออกจากบริเวณไม้มุจลินท์ไปยังไม้เกด ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของต้น
พระศรีมหาโพธิ์ประทับนั่งเสวยวิมุตติสุขที่นั่น
พาณิชสองพี่น้อง คือ ตปุสสะและภัลลิกะ เดินทางมาจากกุกลชนบทได้พบ
พระพุทธเจ้าประทับอยู่ภายใต้ไม้เกด จึงได้นำข้าวสัตตุก้องและสัตตุผงเข้า
ไปถวาย พระองค์ทรงรับเสวยปรากฏเป็นการเสวยพระกระยาหารมื้อแรก
หลังจากตรัสรู้ เป็นต้นมาสองพ่อค้าได้ประกาศตนเป็นอุบาสกถึงสรณะ
๒ คือ พระพุทธ พระธรรม
จัดเป็นปฐมอุบาสกคู่แรกที่ถึงสรณะ ๒ ในพุทธกาล แล้วกราบทูลลาหลีกไป...
พระพุทธเจ้า ได้ตรัสคุณสมบัติของพ่อค้าที่ประสบความเจริญรุ่งเรืองไว้
๓ ประการ
เรียกว่า ปาปณิกธรรม
ปาปณิกธรรม คือหลักพ่อค้า,
องค์คุณของพ่อค้า ๓ ประการ คือ
๑.จักขุมา เป็นคนตาดี หมายถึง รู้จักสินค้า ดูของเป็น มีความรู้ในการค้าขาย
รู้จักต้นทุน รู้จักกำไร
๒.วิธุโร เป็นคนฉลาด หมายความว่า จัดเจนธุรกิจ รู้แหล่งซื้อขาย รู้ความ
เคลื่อนไหวความต้องการของตลาด สามารถในการจัดซื้อจัดจำหน่ายรู้ใจและ
รู้จักเอาใจลูกค้ารู้จักทำเลที่เหมาะสม รู้จักว่าที่ไหนควรขายสิ่งใด ไม่ทอดธุระ
หน้าที่ของตน
๓.นิสสยสัมปันโน หมายถึง พร้อมด้วยแหล่งทุนเป็นที่อาศัย เป็นที่เชื่อถือไว้
วางใจในหมู่แหล่งทุนใหญ่ๆ หาเงินมาลงทุนหรือดำเนินกิจการโดยง่ายมีนิสัย
เหมาะสมแก่การค้าขาย มีไมตรีจิตมิตรภาพกับลูกค้าทั่วไป มีมิตรสหายมาก
รู้จักสร้างความนิยมให้แก่ตนเอง เป็นที่เชื่อถือของคนทั่วไป
นอกจากนี้ พระพุทธศาสนายังกล่าวถึงความดีความชั่วที่มีอิทธิพลอยู่
เบื้องหลังการประกอบอาชีพอีกด้วย ซึ่งเป็นเหตุอย่างลึกซึ้งของความ
เจริญก้าวหน้าและความหายนะมีเรื่องเล่าว่า ครั้งหนึ่งพระสารีบุตร ได้เข้า
เฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึงที่ประทับแล้วทูลถามว่า
๑.เพราะเหตุใด บางคนทำการค้าขายมีแต่ขาดทุน
๒.เพราะเหตุใด บางคนทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์
๓.เพราะเหตุใด บางคนทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์
๔.เพราะเหตุใด บางคนทำการค้าขายได้กำไรมากกว่าที่ประสงค์
พระพุทธเจ้าตรัสตอบโดยลำดับเป็นข้อ ๆ ดังนี้ คือ
๑.บางคนเข้าไปหาสมณพราหมณ์ กล่าวปวารณาด้วยปัจจัย ๔ แล้วไม่ได้
ถวายตามที่ตนได้ปวารณาไว้ เมื่อเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาเกิดเป็นมนุษย์
ทำการค้าใดๆย่อมขาดทุน
๒.บางคนเข้าไปหาสมณพราหมณ์ แล้วกล่าวปวารณาด้วยปัจจัย ๔ ตามที่
ท่านประสงค์เขาถวายตามที่กล่าวปวารณา แต่ไม่ตรงตามที่ท่านประสงค์
เมื่อเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาเกิดเป็นมนุษย์ ทำการค้าขายใดๆย่อมไม่ได้
กำไรตามที่ประสงค์
๓.บางคนเข้าไปหาสมณพราหมณ์แล้วกล่าวปวารณา ถวายปัจจัย ๔ ตามที่
ท่านประสงค์เมื่อเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาเกิดเป็นมนุษย์ ทำการค้าขายใดๆ
ย่อมได้กำไรตามที่ตนประสงค์
๔.บางคนเข้าไปหาสมณพราหมณ์แล้วกล่าวปวารณา ถวายปัจจัย ๔ ตามที่
ท่านประสงค์แต่เขาถวายยิ่งกว่าที่ท่านประสงค์ เมื่อเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมา
เกิดเป็นมนุษย์ทำการค้าขาดใดๆ ย่อมได้กำไรมากกว่าที่ตนประสงค์
เหล่านี้คือเหตุภูมิหลังของความดีความชั่วที่บุคคลได้ทำไว้ในอดีตและมี
อิทธิพลติดตามให้ผลเมื่อเขาประกอบอาชีพค้าขาย เป็นเหตุให้เป็นพ่อค้า
อาภัพ ค้าขายไม่ขึ้นบ้างเป็นเหตุให้เป็นพ่อค้าที่มีกำไรน้อยบ้างมากบ้าง
ต่างๆกัน เป็นที่น่าสังเกตว่า คนที่ดำเนินชีวิตด้วยมุสาวาท แม้จะค้าขายได้
กำไรในปัจจุบัน แต่เขาจะเป็นคนอาภัพในภายหน้าส่วนคนที่ซื่อสัตย์
จะเป็นคนโชคดีทั้งปัจจุบันและอนาคต
คนทั่วไปขาดเครื่องมือสำรวจตรวจสอบอดีตและอนาคต จึงมองเห็นแต่
เรื่องปัจจุบันไม่เห็นอิทธิพลของกรรมที่จะปรากฏในอนาคตก็เป็นธรรมดา
ของคนทั่วไปเช่นเดียวกับชาวบ้านทั่วไปไม่มีกล้องสำหรับดูดาว เห็นได้
แต่ดวงดาวในปริมาณจำกัดส่วนดวงดาวมากมายเหลือคณานับ เป็นเรื่อง
ของนักดาราศาสตร์ที่มีอุปกรณ์สำหรับดูดาว
หรือเช่นเดียวจุลินทรีย์ต่างๆ ไม่ใช่วิสัยของตาเปล่าที่จะเห็นได้ แต่เป็นวิสัย
ของกล้องจุลทรรศน์
ฉันใดก็ฉันนั้น ดังนั้นพ่อค้าที่เชื่อในเรื่องหลักกรรมจึงถือคติว่า ซื่อกินไม่หมด
คดกินไม่นาน
การค้าขายที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของสุจริต อุบาสกและอุบาสิกาก็ทำได้ไม่ขัด
กับการปฏิบัติศีลธรรมแต่อย่างใด การเข้าใจว่าการค้าขายต้องควบคู่กับ
การพูดปดนั้นเป็นเรื่องของการเข้าใจผิด จนเป็นเหตุให้อาชีพค้าขายกลาย
เป็นอาชีพทุจริต ทำให้เข้าใจกันว่าคนสุจริตทำการค้าขายไม่ได้ ความจริง
อาชีพต่างๆที่เกี่ยวข้องกับประชาชนมีมูลฐานมาจากความซื่อสัตย์สุจริต
ทั้งสิ้น กิจการเหล่านั้นจึงมีความเจริญก้าวหน้าการค้าขายที่ไม่เหมาะสมกับ
อุบาสก อุบาสิกานั้น มี ๕ อย่างด้วยกันคือ
๑. การค้าขายเครื่องประหาร
๒. การค้าขายมนุษย์
๓. การค้าขายสัตว์สำหรับฆ่า
๔. การค้าขายน้ำเมา สิ่งเสพติดให้โทษ
๕. การค้าขายยาพิษ
เหล่านี่เรียกว่า มิจฉาวณิชชา แปลว่า การค้าขายที่ผิด เป็นการค้าขายที่
ไม่ชอบธรรม เป็นอาชีพต้องห้ามสำหรับอุบาสก อุบาสิกา ผู้ปฏิบัติตามหลัก
พระพุทธศาสนาอย่างเคร่งครัด...
........................................................
ที่มา..www.pantip.com
ขอบคุณภาพประกอบจาก internet
| Create Date : 11 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 11 พฤศจิกายน 2554 21:31:17 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1175 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
