Group Blog |
กลับมาอีกครั้งในปี 2560 : ความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต #1 กลับมาอัพบล๊อคสักทีในรอบกี่ปีไม่รู้ ไม่ค่อยได้เข้ามาเลย ส่วนมากจะนั่งบ่นแต่ใน Face ช่วงนี้ก็อยู่ในช่วงพีคของชีวิต คือคุณปู่เพิ่งเสียไปเมื่อ 28 กค. 60 ที่ผ่านมา ตอนทราบข่าวเราตกใจและช็อคมาก ในวันนั้นเกิดเรื่องบังเอิญหลายเรื่องมาก โดยปกติแล้วเราต้องไปหาปู่ทุกเดือน จะหิ้วขนมนมเนย ผลไม้ และเงินนิดๆหน่อยๆไปให้แก หรือบางเดือนก็จะไปมากกว่า 1 ครั้ง อย่างตอนนั้นแกอยากทานทุเรียนเราก็จัดแจงไปตลาด แล้วเอาไปให้แก ... ลางสังหรณ์เราเริ่มากจากเดือนที่แล้ว เดือน มิย. เราไปหาปู่ตามปกติ ปกติเราจะถ่ายรูปปู่ทุกเดือน บางทีก็ถ่ายคลิป เพื่อส่งไปรายงานพ่อกับแม่ที่เชียงใหม่ว่าปู่ยังอยู่สุขสบายดี ตามแบบฉบับการสื่อสารยุคใหม่ แต่ในครั้งนั้นเราก็ถ่ายภาพปู่ปกติ ตอนแกนั่งแล้วมี 2 ภาพที่เราถ่ายตอนแกเดินไป ตอนนั้นเราก็เดินหันหลัง ปู่เดินหันหลังกลับไป เราหันหลังกลับ เห็นปู่เดิน เราหยิบมือถือขึ้นมาถ่าย  คือตอนที่ถ่ายเสร็จเรารู้สึกแปลกเหมือนใจหวิวๆ เพราะอยู่ดีๆเราก็จินตนาการภาพ เป็นภาพปู่เดินบนสะพาน และมีควันขาวเต็มไปหมด เราหยิบขึ้นมาถ่ายแล้วก็เดินกลับไป .... ช่วง 10 กว่าเดือน กค. ปู่ให้คนโทร.มาหาเราว่า ยังไม่ต้องมานะ เราก็ งง เพราะปกติปู่จะให้ไปหาช่วงประมาณวันที่ 23 เราก็ บอกเขาไปว่า เราไม่ได้นัดปู่นะวันนี้ เขาก็บอก ผมก็ไม่รู้ปู่ฝากบอกมา เราก็คิดว่า แกคงลืมวัน ... วันที่ 21 เราเริ่มรอโทรศัพท์ละ ไม่มีโทรศัพท์มา * เวลาปู่โทร.หาเราปู่จะไปวานพี่คนหนึ่งที่สนิทกับปู่ต่อสายให้เราเพราะแกใช้โทรศัพท์ไม่เป็น (ปู่อายุ 90 กว่า) เลยต้องไหว้วานคนอื่น เราเลยโทร.ไปหาพ่อ พ่อก็บอกปู่โทร.มาน่าจะเป็นวันเดียวกับที่ให้คนโทร.หาเราแกบอกว่า "เดือนนี้ไม่ต้องส่งของมาให้กูนะ" (ปกติพ่อจะส่งของจากเชียงใหม่มาให้แกตลอดทั้งแหนม หมูยอ เสื้อผ้า พระ แต่รอบนี้แกบอกเช่นนี้ พ่อก็ไม่ได้อะไร อาจเป็นเพราะแกไม่ค่อยอยากทานอะไรหรือเปล่า เนื่องจาก 28 กค. เป็นวันหยุด วันนั้นเรากะแล้วว่าปู่ต้องโทร. มา เพราะ 23 แกไม่โทร. แกน่าจะโทร. วันนี้ ก็เลยไม่ปิดเครื่อง (ปกติเวลานอนเราจะปิดเครื่องนอน) ตอนแรกสะดุ้งตื่นมา 6 โมง มาดูมือถือ ไม่มีอะไรนอนต่อ 9 โมงกว่าได้ยินเสียงเหมือนคลอไลน์ ... ปรากฏว่าเป็นแม่ ก็รับ แม่ไม่เกริ่นเลน ขึ้นมาเลยว่า "ปู่ตายแล้ว" อาโทร.ไปบอกพ่อ บรรดาญาติพี่น้องกระหน่ำแชทพ่อ ตอนนั้นเหรอ เรากรี๊ดดังมาก ร้องไห้ และบอกว่าไม่จริง สติหลุดจริงๆในตอนนั้น แล้วก็มานั่งดูรูปที่ถ่ายวันนั้นด้านบน ใจคิดแต่ ปู่ จะไปหาปู่ คือมัน งง ไปหมด 9 - 12.00 น. คือเราไม่รู้จะทำอะไรเราไม่ค่อยสนิทกับอาเท่าไร เบอร์ก็ไม่รู้ คือจะโทร.ไปกวนพ่อก็กระไร เราใกล้สุด คือทางพ่อก็เสียใจ ด้วย เพราะ พ่อบอกเมื่อคือ กำลังนอนเล่นๆอยู่กึ่งหลับถึ่งตื่น ฝันเห็น ตากับยายข้างบ้านที่ตายไปแล้ว ลืมตาขึ้นมาเจอ เงา 2 คนมานั่งบนหัว แกก็ไม่ได้นอน ตกใจ พอมารู้ข่าวตอนเช้าเลย อ๋อว่า เป็น ย่ากับปู่มาหาแน่ๆ สรุปก็คือ วันนั้น เราไม่รู้ไงว่า พิธีศพที่นีี่เค้าทำยังไง ปู่อยู่ไหน วัด รพ. อะไรยังไง ไปเปิดหน้าเฟซพ่อไปอ่านคนที่มาคอมเม้นสถานะเฟซพ่อ เจอญาติคนหนึ่ง บอกจะไปรดน้ำศพปู่ .. เราก็รดน้ำศพที่ไหนอ่ะ เลยโทร.หาพี่ที่เป็นคนสนิทปู่ ว่าปู่อยู่ไหนพี่เขาบอกอยู่ที่ห้องกำลังรดน้ำศพ เราก็โอเค รีบเรียกวินเลย ตอนนั่งวินเราก็ดูมือถือ เจอโพสที่อามาโพสให้พ่อ ว่า ปู่เสียแล้ว แล้วอาทิ้งเบอร์ไว้ เพราะ อาโทร.หาพ่อไม่ติดตอนเช้า โทร.หาอา ถามว่าปู่อยูไหน อาบอกอยู่แฟลต เราถามรดน้ำศพกันเสร็จยังคะ เค้าบอกเสร็จแล้วกำลังจะไปวัด เราเลยถามว่าไม่ทันใช่ไหม ? อาถามอยู่ไหน หนูบอกแถวรัชดา อาบอกมาสิ ..... วิ่งขึ้นไปเจอชาวบ้านเกาะระเบียงเต็มเลย เข้าไปในห้องเจอญาติ ที่เราไม่รู้จักเพียบเลย เจอพระ พระท่านก็บอกมีบุญนะ ปู่นอนหลับไปเฉยๆ แล้วแกก็รู้แล้วว่าแกกำลังจะกลับบ้าน อาก็เรียกให้เราไปรดน้ำปู่ เราเป็นคนสุดท้ายที่ไป ตอนแรกที่เรานั่งเอ๋อจนถึงเที่ยงอ่ะคือเราไม่รู้อะไรเลย แล้วใจมันคิดว่า เฮ้ยอยากไปหาปู่ อยากไปหาปู่เอาไงดี ปู่อยู่ไหน ถามใครได้ คือทุกคนยุ่งกันหมด ไหนจะจองวัด ทำเรื่องขอใบมรณะบัตรเยอะไปหมด แต่เหมือนปู่รอเราอ่ะ ทุกครั้งแกก็รอเราแหละเราก็ไปหาแกเลท บางทีแก รอเราบ่ายโมง เราถึง บ่าย โมงครึ่ง แกก็จะบ่น เอ็งมาช้า !  (ภาพสุดท้ายที่ไปหาปู่เดือน มิย.60) วันนั้นก็เช่นกัน ปู่น่าจะเข้ามาดึงจิตให้เราไปหาแกเป็นครั้งสุดท้าย เพราะ เราไม่รู้เรื่องรดน้ำศพไง เอาง่ายๆ ปู่คือคนที่เราสินทที่สุดเสีย เพราะส่วนมากคนที่เสียเราไม่สนิทมากไง เราเลยรู้แค่ว่า วันนำศพไปไว้วัดเลย แต่เคสปู่นี่ คือเคสแรกในชีวิตที่เกิดมา 26 ปี ที่เราสนิท ผูกพันมาก มาเสียไปจังๆ ญาติคนไหนก็ไม่ค่อยสนิท สนิทกับปู่อย่างเดียว สรุปไปทันรดน้ำศพแก ขอขมาแก บอกรักแกมาก สักพักไม่นาน รถร่วมกตัญญูก็พาแกไปวัดที่วัด เริ่มสวด 29 กค. 60 วันนั้นเราคิดย้อนไป วันที่ปู่เดินไป ทำไมเราไม่วิ่งไปกอดปู่ว้า หันหลังกลับทำไม ทั้งที่ใจมันแปลกๆ ถ้าวันที่ 28 เราไม่เปิดมือถือทิ้งไว้เราไม่ได้ รดน้ำศพปู่นะเพราะ ปกติเราตื่นสายมาก คือช่วงเช้านี่งดการติดต่อเลย วันนั้นไม่ใช่ .... เดี๋ยวมาอัพต่อ อยากระบายมาก จะพิมพ์ในเฟซก็เต็มไปหมด ขอกลับมาใช้พื้นที่นี้ระบายอีกครั้งแล้วกัน *
 ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณโดย: สมาชิกหมายเลข 4245812
 วันที่: 14 ธันวาคม 2560 เวลา:18:05:26 น. |
Je M'appelle Kook
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
