อยู่กรุงครบ 1 อาทิตย์

จากชีวิตของเด็กต่างจังหวัดเดินทางเข้ามาฝึกงานในกรุงเทพ เมืองที่มีแต่ตึก รถราเต็มถนน เจอคนดีบ้างไม่ดีบ้าง ถือเป็นประสบการณ์ที่ต้องจดจำ เราก็เป็นเด็กคนหนึ่งพอถึงช่วงเวลาที่สมควร ก็ต้องออกมาฝึกงาน หาประสบการณ์ให้ตัวเอง เราเลยเลือกที่จะฝึกในสายที่เราถนัด คือการเขียน ... การทำงานไม่ได้สนุกอย่างที่คิด ทุกอย่างเราต้องรับผิดชอบตัวเราเอง มันเปลี่ยนชีวิตไปอย่างสิ้นเชิง
ครั้งหนึ่งเราเคยพูดว่า "อยากทำงาน" "เมื่อไรจะเรียนจบ" ณ ตอนนี้ เราอยากกลับไปเรียน 5555  เพราะอะไร เพราะเราได้เจอเพื่อน เราได้คุยได้เห็นกัน ได้ทำงานกันเป็นทีม
แล้วในชีวิตการทำงานละ ต้องใช้ความอดทนสูง ต้องเผชิญหน้ากับความอึดอัด ต้องเผชิญหน้ากับกิจวัตรประจำวันที่เปลี่ยนไป ... ทุกอย่าง ต้องปรับตัวจากหน้ามือไปเป็นหลังมือ

ชีวิตที่บ้าน ... ไปไหนไม่ต้องรอรถ มีรถส่วนตัว อยากไปไหนก็ไปได้ กะเวลาไปถึงที่หมายได้อย่างแม่นยำ แาหารการกินหาง่าย ค่าครองชีพไม่สูง ราคาสบายกระเป๋า
อยู่ที่นี่ ... กะเวลาไม่ได้อะไรไม่แน่นอน บางทีเดินออกหอมาไม่เจอแท๊กซี่ ไม่เจอวิน ก็ต้องเดินออกไปหน้าปากซอย แล้วขึ้นสะพานลอยมาทำงาน

อยู่ที่นี่ ที่เสียเยอะสุดคือค่ารถ ไปไหนไกลๆก็ต้องต่อรถ แล้วก็เดิน เดิน เดิน เดินจนหุ่นจะดี ///  เดินทางไปไหนมาไหนคนเดียว นัดเจอเพื่อนก็ต้องนัดเจอกันสักที นั่งรถไฟฟ้าไปเจอ ไปเที่ยว อยู่ที่บ้านละ ไปรับกันได้ออกมาพร้อมกัน ... หายหมดเลย เหลือแต่ชีวิตที่ต้องรับผิดชอบตัวเอง กลับหอเอง หาอะไรกินเอง พบกับความเหงาเอง ^^

แต่ก็บ่นคิดถึงบ้านทุกวัน อยู่ที่ไหนไม่สุขเท่าบ้าน ถึงแม้ที่เที่ยวจะเยอะ ของบางที่จะถูก แต่ก็นะ เราลืมบ้านเราไม่ได้ เราอยากกลับบ้านเร็วๆ แต่เราต้องอดทน เพราะ ตอนนี้เรามาทำหน้าที่ เรามาวางอนาคต ...

ก็ต้องขอขอบคุณองค์กรนี้ ตอนแรกเราอึดอัดอาจเป็นเพราะเรายังปรับตัวไม่ได้ แต่พอมาหลังๆเรารู้แล้วว่าเราต้องทำอะไร เค้าเปิดโอกาสให้เราเต็มที่ในการ เขียน การหาประเด็น ทุกอย่าง ... เค้าไม่ปิิดกั้น รู้สึกดี หายเหนื่อย เมื่อผลงานเราได้ลง ..

หลายคนอยากมีโอกาสแบบเรา แต่เค้าไม่มี เราท้อจนเราอยากย้ายในช่วงแรก แต่พอได้คุยกับเพื่อน เพื่อนเราโดนหนักว่าเราเค้ายังไม่บ่นเลยแม้แต่นิดเดียว ... เพราะเค้าอยู่กับสิ่งที่รัก ถ้าเราได้อยู่กับสิ่งที่รัก เราก็ไม่จำเป็นที่ต้องแคร์ในสิ่งที่เราไม่ชอบ

ตอนนี้ อะไรเริ่มเข้าที่ เราได้กำลังใจจากอาจารย์ จากพ่อ แม่ พี่น้อง หลาน คนที่รักเราทุกคน และคนที่เรารัก ทุกคนรอดูความสำเร็จของเรา เราเลยสู้ต่อ และหาสิ่งที่ให้ความสุขแก่เราเอง ^^

อดทนเอา ฝึกงาน 2 เดือน ..... /// คิดถึงบ้านจังจ๊าา

Create Date : 09 เมษายน 2555 Last Update : 9 เมษายน 2555 15:47:32 น. Counter : 663 Pageviews.		1 comments
Share Tweet