Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2554
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
10 มิถุนายน 2554
 
All Blogs
 
Starry night…Vincent Van Gogh…กับหัวใจที่ไหวหวั่น (ภาค2)




Vincent……Starry starry night...

Now I understand what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity,
How you tried to set them free.
They would not listen, they did not know how.
Perhaps they'll listen now.


ไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่าเพลงโปรดเพลงนี้
แต่งให้กับ Vincent Van Gogh ศิลปินที่ชื่นชอบ
ภาพวาดของเธอเข้ากันกับเนื้อหาของเพลงได้ลงตัวอย่างยอดเยี่ยม




ครั้งแรกที่วาดภาพ จำได้ว่าครูให้วาดลายเส้น แรเงาหุ่นรูปทรงต่างๆ
กระทั่งถึงเวลาได้ลงสี
เราเลือกภาพสีน้ำมัน เพราะดูมันหนักแน่นแกร่งกาจ
(แต่ตอนวาดเหม็นชะมัด)


ภาพแรกที่เราเลือกวาดพร้อมครู
เป็นภาพของ Vincent Van Gogh
เราเปิดเลือกหาภาพ Starry Night
เพราะทาบใจไว้แล้วว่าจะวาดภาพนี้แหละ
แต่
พอเปิดดูภาพจากหนังสือ ความรู้สึกที่ชนเข้ามาในหัวใจโครมใหญ่
เหมือนเดิมที่เคยเกิดขึ้น

เป็น ความเศร้าอย่างบอกกล่าวไม่ได้...
เมื่อนั่งมองภาพนี้ทีไร
ว้าเหว่ อ้างว้าง เงียบเหงา สงบนิ่งกระทั่งหัวใจสะท้าน

จนต้องสูด...ลมหายใจเข้า...ยาวนาน
เพื่อให้สภาพหัวใจที่แกว่งหวิวหวั่นไหว
น้ำตาจะริน
กลับเข้าสู่สภาพปรกติ



คงเป็นเพราะภาพนี้เป็นตัวแทนของ Van Gogh

ในความรู้สึกของเรา
ประวัติที่แสนขมขื่นทรมา

เราอยากถามความรู้สึกของเธอในขณะวาดภาพเป็นอย่างไรกัน
คิดถึงอะไรมีความสุขหรือไม่...
หากเธอรู้ว่าภาพของเธอมีคุณค่ากับโลกนี้ถึงเพียงนี้
เธอจะสุขใจเพียงไหน




เราต้องปิดภาพนั้นลง
พลิกหาภาพอื่น...ยังคงเป็นของ Van Gogh
แล้วเราก็บรรจงลงเส้นและเติมสีภาพนั้นอย่างตั้งใจแบบใจตั้ง




ความรู้สึกเคร่งเครียดเกิดขึ้นกับการวาดพร้อมกันกับครู
ไม่ใช่ว่าครูดุ เพราะเธออ่อนโยนใจดีจนเราหลงระเริง
ครูบอกเราให้ทำใจให้สบายประมาณว่า Take it easy....
เดาว่าคิ้วเราคงผูกริบบิ้น...สีแดงเป็นรูปเลขหนึ่ง..อยู่เป็นแน่


เพลงที่ครูเปิด แทบไม่ได้ยิน
ครูไม่ได้เปิดเบา
แต่ใจมันไปจดจ่อกับภาพที่วาดด้วยความกลัวไม่สวย
ครูบอกว่าไม่มีประโยชน์ที่จะกลัวไม่สวย
ภาพจะสวยหรือไม่ขึ้นอยู่กับคนมองมีความรู้สึกดีกับภาพนั้นหรือไม่


เสร็จเรา....

เราจึงถือคติพจน์นี้กับภาพวาดของเราเสมอ
เอาวะ...เรามองว่าสวยก็ใช้ได้ ฮ่าๆๆ




แล้วภาพทั้งหมดที่ละเลง
ก็ออกมาตามอารมณ์แปรปรวนขึ้นลงเงียบเหงาบ้างครื้นเครงบ้าง
แบบคลื่นในทะเลที่เวิ้งว้างกว้างไพศาล
แต่ความสวยอย่าได้พูดถึง..
คงเส้นคงวาแห่งเด็กอนุบาลไม่ขึ้นชั้น




มาบัดนี้ เราเลิกเคร่งเครียด
สนุกผ่อนคลายเคลิบเคลิ้มไปกับการร่างภาพ
เลือกสีผสมสี แตะภู่กันลงบนแผ่นกระดาษ
เพราะ เราเปลี่ยนจากภาพสีน้ำมันมาเป็นสีน้ำ


เลิกคาดหวังให้ภาพออกมาสวย
ไม่ต้องตั้งใจจนเกินกว่าอารมณ์เกลียวคลื่นของเรา
มันจะกวัดจะแกว่งโอนไปทางซ้ายเอียงไปทางขวา
ย่อมเป็นตัวเรา


ความไม่คาดหวังไม่เคร่งเครียด
ไม่ได้ทำให้ภาพเราน่าเกลียดกว่าที่มันจะเป็น


แต่ที่น่าหนักใจสำหรับการวาดภาพของเราคือ
อารมณ์อยากจะวาดมันผลุบโผล่
ดำขึ้นดำลง
ซึ่ง
ส่วนใหญ่จะดำหาย เขี่ยไม่ขยับ......... :(




.....บางภาพของเรา เรารู้สึกรักมากตั้งแต่ยังไม่เสร็จ
อยากให้ภาพนั้นไปอยู่กับคนที่เรารัก
หวังให้ทุกครั้งที่เธอจ้องมอง
เธอจะสัมผัสความรู้สึกรักที่เราบรรจงเติมใส่ไว้บนภาพ.....





ดึกแล้วคืนนี้ฝนยังพรำ เป็นบรรยากาศที่เรารัก
เราเดินเท้าเปล่าออกไปดูเม็ดฝนที่หล่นกระทบพื้น
หยดน้ำแตกกระเซนขึ้นเป็นฝอยก่อนร่วงลงพื้นดินอีกครั้ง
กลิ่นหอมกรุ่นของฝนที่กระทบหน้าเรากระทบใบไม้ใบหญ้า



หัวใจลอยละล่อง...ปลิวคว้างถึงปลายฟ้า...ฝัน

ลมฝนมากับวรรษา..แล้ว
หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี...
หวานความงดงามไพเราะของบทกลอน..
..ใจละลิ่วคว้างกลางห้วงหาว ประหนึ่งภาพในฝัน
เห็น..ผีเสื้อมาฟ้อนสาย...เริงร่ายกับนกสีแดง
พรั่งสะกราวบน...สีสันพรรณราย
มาต้อนรับรุ้งสาย....วสันตฤดู
เพลงทั้งรัก..ชอบ บรรเลงพร่ำอยู่กับหัวใจ
หลับตาซึมซับความละเมียดละไม
ได้ยินเสียงหัวใจ...ไหววนอยู่
ยังตราตรึงในความทรงจำไม่รู้เลือน
หอมกลิ่นลั่นทม........
ความสุขเกิดจากอะไรกันแน่...

คิดถึงเธอ
เรายังคงกุมมือกันและกัน นิรันดร...
...เธอเห็นฉันไหม

...ฉันได้ยินเสียงใบไม้คุยกับสายฝน...




คืนนี้ไม่มีพระจันทร์








Create Date : 10 มิถุนายน 2554
Last Update : 11 มิถุนายน 2554 19:36:40 น. 0 comments
Counter : 750 Pageviews.

diamon
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จ๊ะเอ๋
สวัสดีจ้า
Friends' blogs
[Add diamon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.