Bloggang.com : Siri_waT_bkk : ถวายพระประเทศพม่า

ถวายพระประเทศพม่า

ช่วงนี้ทำงานบุญอยู่หลายโครงการ ประกอบการงานอาชีพก็รุมเร้า จึงไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก แต่ก็พยายามมา update blog อยู่ครับ

งานที่กำลังทำอยู่และใช้เวลานานหน่อยก็คืองานบูรณะและปิดทองพระพุทธรูปหน้าตัก 60 นิ้ว เพื่อนำไปประดิษฐานที่วัดประชาสามัคคี จ.อุบลราชธานี โครงการดำเนินมาครึ่งทางแล้วครับ ใครสนใจร่วมทำบุญให้ไปดูรายละเอียดที่กระทู้นี้ที่ลานธรรมครับ

ขอเชิญร่วมทำบุญบูรณะและปิดทองพระประธาน

ส่วนวันนี้จะเล่าเรื่องการส่งพระพุทธรูปไปปรดิษฐานในอุโบสถวัดดอนแยง จังหวัดเมียวดี ประเทศพม่า

คงจะจำกันได้ว่าผมเคยเล่าเรื่องไปงานแต่งงานที่เมียวดี งานนั้นเกิดขึ้นในชุมชนไทยซึ่งอยู่ใน จ.เมียวดีของพม่า คนไทยพวกนี้เรียกตัวเองด้วยความน้อยใจนิดๆ ว่าเป็นคนไทยพลัดถิ่น เพราะเขาอยู่ที่นี่กันมานานมาก คิดว่าตัวเองเป็นคนไทย พูดภาษาไทย (เหนือ) มีวัฒนธรรมแบบไทยๆ แต่เมื่ออังกฤษปกครองพม่าและใช้อำนาจที่เหนือกว่าไทยแบ่งเขตแดนโดยใช้แม่น้ำเมย คนไทยกลุ่มนี้ที่อยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเมยจึงกลายเป็นคนไทยพลัดถิ่นไปโดยไม่ทันรู้ตัว

และจะด้วยเหตุบังเอิญหรืออะไรก็สุดจะเดา ผมก็มีโอกาสได้นำพระพุทธรูปองค์หนึ่งส่งให้กับวัดไทยที่นี่ ชุมชนคนไทยที่ผมเคยไปเยี่ยมเยือนเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนธันวาคมปีที่ผ่านมานี่เอง

งานนี้ได้รับการประสานงานจากพระวินัยและพระสีมาแห่งวัดดอนมูล อ.แม่สอด จ.ตาก โดยเฉพาะพระสีมาท่านมีพื้นเพอยู่ใกล้วัดดอยแยงนั่นเอง ท่านจึงรู้ข้อมูลเยอะมาก ท่านบอกว่าวัดดอยแยงสร้างอุโบสถใหม่กำลังต้องการพระประธานขนาดสูง 1.75 เมตร ซึ่งถ้าสูงขนาดนี้ก็ต้องเป็นหน้าตัก 40 นิ้ว ผมก็จัดสรรให้และกราบเรียนพระอาจารย์สม เจ้าอาวาสวัดหนองสองห้องว่าจะขอนำพระพุทธรูปของวัดท่านขนาดหน้าตัก 40 นิ้วพร้อมคู่พระสาวกไปพม่า ท่านก็ยกพระให้ด้วยความยินดี

ผมหารถขนพระอยู่หลายสัปดาห์ ใจน่ะอยากได้ใครก็ได้ที่มีรถ pick up และมีเวลาว่างไปช่วยบรรทุกพระให้ ส่วนผมจะหาปัจจัยมาเติมน้ำมันให้ และจัดที่พักที่แม่สอดให้ อยากให้เขาร่วมทำบุญด้วย ประมาณการว่าค่าน้ำมันรถไปกลับก็ประมาณ 2,900 บาท ค่าที่พัก 2 คืน 900 บาท รวมเป็น 3,800 บาท

แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีรถจะไป

บางคนอยากไปแต่รถไม่ว่าง

บางคนรถว่างแต่ขับไม่ไหว

บางคนรถสภาพไม่ดี

สุดท้ายงานกระชั้นชิดเข้ามา เพราะทางวัดหนองแยงเขาจะฉลองอุโบสถกันวันที่ 27 กพ.53 อยากให้ผมส่งพระไปให้ก่อนวันงาน ก็เลยจำใจจ้างรถรับจ้าง สนนราคา 3,500 บาท ค่าจ้างนี้ทำได้เพราะเป็นรถที่รับจ้างขึ้นล่องบรรทุกสินค้าระหว่างแม่สอดกับมหาชัยอยู่แล้ว แต่ก็บอกเขาว่ามาทำบุญด้วยกันนะ เจ้าของรถก็ยินดี ได้เงินด้วย ได้บุญด้วย

การขนย้ายพระจึงเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 23 กพ. 53

รถไปถึงวัดหนองสองห้องแต่เช้า พระอาจารย์สมท่านก็แสนดี พาพระเณรมาช่วยกันยกพระขึ้นรถ แล้วโทรมาบอกผมว่าขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว และแถมพระองค์เล็กหน้าตัก 30 นิ้วให้ด้วยอีก 1 องค์ ฝากให้ผมเป็นธุระจัดหาสถานที่ประดิษฐานให้ด้วย ผมก็รับปากท่านแต่ยังนึกไม่ออกเลยว่าองค์เล็กแค่นี้จะไปประดิษฐานที่ไหนจึงจะมีสง่าราศีมีผู้คนกราบไหว้

คือพระพุทธรูปพวกนี้มีคนศรัทธา (หรือจะแก้บนอะไรก็แล้วแต่) สร้างไว้แล้วนำมาถวายพระอาจารย์สม พระอาจารย์ท่านรับไว้จนไม่มีที่จะตั้ง ท่านก็เลยฝากให้เป็นภาระผมว่าช่วยกระจายไปยังที่ต้องการให้หน่อย ผมก็ต้องมองไปถึงศรัทธาคนสร้างว่าถ้าเราหาที่ประดิษฐานให้ดีๆ โดยเฉพาะในศาลาปฏิบัติธรรมยิ่งดี คนสร้างเขารู้จะได้ปลื้มใจ จะทำให้เขาไปสวรรค์ได้ง่ายๆ ส่วนผมก็จะได้กัลยาณมิตรเพิ่มขึ้นในชาติต่อๆ ไป

ใจคิดอย่างนี้จึงมักมองไปไกลว่าจะนำไปประดิษฐานที่ไหนดี

พอพระขึ้นรถแล้ว ผมก็ตั้งใจว่าจะไปรอที่แม่สอดแล้วช่วยนำข้ามแดนให้ถูกต้อง แต่ลูกค้าชาวพม่าของผมโทรมาบอกว่าเขาจะมา กทม. เพราะมีเพื่อนบินมาจากย่างกุ้งมาอยู่ กทม. ตั้งแต่เมื่อคืน ขอให้ผมรอเขาด้วย แผนการเลยล้มเลิก ต้องฝากพระวินัยและพระสีมาให้ท่านดูแลรับพระและนำพระไปส่งวัดดอนแยงให้ด้วย

เช้าวันที่ 24 กพ.53 รถก็ไปถึงสัดดอนมูล และนำพระลงไว้ที่นี่ จากนั้นก็เป็นขั้นตอนการนำพระข้ามไปฝั่งพม่า ซึ่งทางพระวินัยกับพระสีมาได้เก็บภาพไว้ให้ผมดูด้วย ก็เลยเอามาให้ดูกันต่อครับ

วันนี้เป็นวันที่ 25 ครับ
ชาวบ้านมารับพระและจะนำไปลงเรือข้ามแม่น้ำเมย
องค์ใหญ่หน้าตัก 40 นิ้ว องค์เล็กที่แถมไปหน้าตัก 30 นิ้ว แต่ดูในรูปขนาดจะต่างกันเยอะมาก

มีชาวบ้านมาช่วยกันย้ายพระเกือบร้อยคน ลำเลียงพระลงเรือ

เฉพาะที่เข้าถึงนี่ก็สิบกว่าคนเข้าไปแล้ว ที่ส่งเสียงเชียร์อยู่ข้างหลังยังมีอีกเยอะ

เรียบร้อยครับ เรือออกจากท่าแล้ว

และก็ไปขึ้นฝั่งเมียวดี งานนี้แอบข้ามไปครับ โดยมีทหารกระเหรี่ยงมาดูแลความปลอดภัยให้

ยกคู่พระสาวกไปด้วย อย่าลืม

ไปดูสภาพวัดดอนแยงกันหน่อยครับ
วัดนี้อยู่ห่างจากด่านแม่สอดเข้าไปประมาณ 18 กม. ในวัดมีเจดีย์แบบนี้

ซ้ายมือที่เห็นหลังคาเป็นชั้นๆ นี่แหละครับอุโบสถ ส่วนหลังคายาวๆ โน่นเป็นศาลา

ภาพนี้มองลงมาจากวัดซึ่งอยู่บนเนินเขา
เมียวดีเป็นเมืองที่ค่อนข้างแล้งครับ แต่ก่อนมีไม้สักมาก แต่พี่ไทยโค่นหมดแล้ว ตอนนี้มีกองอยู่ปากทางเข้าหมู่บ้นประมาณพันท่อน เป็นไม้ถูกยึด แต่คนไทยก็โง่ถูกพม่าหลอกให้ไปดูของแล้วจ่ายเงินฟรีๆ เป็นสิบล้านบาทไปหลายคนแล้ว
อะไรที่ไม่ถูกต้องล่ะชขอบทำกันนัก

มาดูการย้ายพระกันต่อ
เริ่มยกพระสาวกเข้าไปในอุโบสถก่อน เพราะเบากว่าองค์อื่น

ตามด้วยพระประธาน
แต่เอ๊ะ.. ผิดองค์หรือเปล่า ทำไมยกองค์เล็กเข้าไปล่ะ

แน่ะ.. ยังไม่รู้ตัวอีก เอาไปตั้งเข้าที่เฉยเลย

งามมั้ยครับ?
ตกลงว่าจะว่าผิดก็ผิด จะว่าถูกก็ถูก เพราะทางวัดขอองค์ใหญ่ไว้ แต่รัศมีด้านหลังองค์พระที่ทำไว้มันต่ำไป ถ้ายกองค์ใหญ่เข้าไปตั้งก็จะสูงเลยวงรัศมี ดูไม่สวย เขาก็เลยยกพระแถมเข้าไปประดิษฐานแทน
สาธุ..
คนสร้างพระองค์นี้ถ้าได้รู้ว่าพระที่ตัวเองสร้างมาประดิษฐานในอุโบสถต่างถิ่นแดนไกลแบบนี้ ผมว่าคงดีใจจนน้ำตาไหลแน่ๆ