Picture by courtesy of //bluelobsterart.com

เคยเขียนบล็อก WHAT IF ไปครั้งหนึ่ง...วันนี้ก็มีความรู้สึกคล้ายๆ กัน
เป็นแรงดลใจที่เพิ่งได้จากน้องคนหนึ่งที่มาปรึกษากับเราเมื่อวาน
น้องคนนี้เล่าว่าเธอมีความรู้สึกว่า...เธออกหัก
...เรื่องเก่าเล่าใหม่เนอะ...แต่ไม่เคยล้าสมัยหรอกเรื่องอย่างนี้
เราถามเธอว่าเป็นรักแรกหรือเปล่า เธอว่าไม่ใช่
ก่อนหน้านี้ก็มีเป็น "รักแบบลูกหมา" ... ครั้งนี้เธอก็คิดว่ามันเป็น "ความหลง"

คงจะดี...ถ้าเรารู้ว่ามันเป็นความรัก หรือความหลง
คงจะดี...ถ้าคนที่เรารักหรือหลงนั้น เป็นอย่างที่เราต้องการ
คงจะดี...ถ้าความรู้สึกดีดีที่คนสองคนมีต่อกัน สามารถพัฒนาไปสู่จุดที่ดีกว่าได้
คงจะดี...ถ้าความรักของเราสวยงาม สดชื่น หอมหวานอยู่ตลอดเวลา
คงจะดี...ถ้าความรักจะทำให้เรามีกำลังใจเรียน ทำงาน หรือต่อสู้ชีวิตไปสู่วันข้างหน้า

แต่ในความเป็นจริง ชีวิตคนเราไม่ใช่สมการที่พิสูจน์ได้ผลลัพธ์ที่ลงตัว
ภาพของชีวิตไม่เคยสมมาตร แกนซ้ายไม่เคยเท่าแกนขวา
คนที่เราดูว่าเหมาะ ว่าใช่ ว่าดีแสนดี... นั่นคือภาพที่เห็นในวันนี้
พรุ่งนี้ มะรืนนี้ ปีหน้า ทศวรรษโน้น...จะเป็นอย่างนี้ตลอดไปหรือไม่ ไม่มีใครรู้ได้

เราบอกน้องว่า มันยากที่จะเจอคนที่ "ใช่" ร้อยเปอร์เซนต์
ไม่มีใครหรอกที่จะดีไปเสียหมดทุกอย่าง หรือได้อย่างใจเราไปหมดทุกอย่าง
ไม่แปลกเลยที่คนเราจะมีข้อบกพร่อง ข้อด้อย
หรือจุดอ่อนบางอย่างที่ทำให้เรา "เสียความรู้สึก" อยู่ได้เสมอ
ต่อให้อยู่กันมาตั้งยี่สิบสามปีอย่างเรา ก็ยังมีจุดโน้นจุดนี้ให้ขัดเคืองใจกันได้ตลอดเวลา

ที่สำคัญ คือ อย่าไปเอามาเป็นอารมณ์
อย่าไปทึกทักว่า เขาจะต้องดีพร้อม ดีที่สุด ไร้ข้อบกพร่องใดๆ
เตรียมใจที่จะเจอกับเรื่องต่างๆ นานาที่จะทำให้เรา "เสียความรู้สึก" ไว้ได้เลย
เพราะในโลกนี้
"NOBODY'S PERFECT"
.....


Picture by courtesy of //mymarkdesigns.wordpress.com

..บันทึกวันพุธ..
..๑๖ ธันวาคม ๒๕๕๒..๐๘.๑๙ น.


เมื่อเช้านี้ตีห้าสิบห้านาที... ลืมตาตื่นโดยอัตโนมัติ แต่ไม่อยากลุกจากที่นอนเลย.. รู้สึกอยากจะนอนต่ออีกสักชั่วโมง แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะเพิ่งจะวันพุธเอง... วันเสาร์-อาทิตย์โน่นแน่ะถึงจะตื่นหกโมงเจ็ดโมงได้ ที่ไม่อยากตื่นเพราะอ่อนเพลียจากอาการที่เราไอแห้งๆ และจามฮัดเช้ยๆ แบบไร้เสมหะ ไร้น้ำมูกมาหลายวัน... ไม่ใช่หวัดหรือคออักเสบ แต่เป็นอาการแพ้ฝุ่นละอองในบ้าน ที่รู้เพราะเป็นเฉพาะในบ้านที่ไม่ได้กวาด-ถูพื้นมาหลายวัน แถมยังมีขนร่วงๆ ของน้องหมาอีก... ที่ออฟฟิศมีคุณเหมดมากวาดถูทุกเช้า ไม่ไอไม่จามเลยค่ะ... นี่คุณแม่บ้านผู้มีพระคุณของเราเธอก็ยังอยู่ในระหว่างโฮมลีฟ... เราก็เลยต้องทนกระอักกระไอที่บ้านต่อไปอีกสักวันสองวัน...ถามว่า.. อ้าว รู้ว่าแพ้ฝุ่นแล้วทำไมไม่กวาดถูซะเอง... ก็อยากทำอยู่หรอก แต่มันไม่มีเวลานี่ซิ ปัญหาใหญ่... แค่ดูแลอาหารการกินของเด็กสาม ผู้ใหญ่สอง หมาสอง กวาดใบไม้ รดน้ำต้นไม้ ล้างชามเก็บชาม ฯลฯ ก็หมดเวลาแล้ว
บ่นซะยาว...เดี๋ยวคงต้องไปทำงานเพื่อชาติซะทีละ...
..สุขสันต์วันสีเขียวนะคะ..

Create Date : 15 ธันวาคม 2552
Last Update : 17 ธันวาคม 2552 20:39:52 น.		23 comments
Counter : 775 Pageviews.
Share Tweet