เทศกาลคริสต์มาสในโลกตะวันตก มิได้มีความหมายเป็นเพียงช่วงเวลาสนุกสนานสำหรับเด็กๆ
แต่ยังเป็นเวลาแห่งความรื่นเริงใจสำหรับผู้ใหญ่ทุกเพศทุกวัย
เหมือนได้ย้อนเวลากลับไปสู่วัยเด็กอีกสักครั้ง

การเขียนจดหมายถึงซานตาคลอส การจัดงานปาร์ตี้ และการให้ของขวัญซึ่งกันและกัน
ดูจะเป็นกิจกรรมที่ขาดไม่ได้ในเทศกาลคริสต์มาสยุคปัจจุบัน
เด็กๆ จะตั้งหน้าตั้งตารอคอยเช้าวันคริสต์มาสที่จะมีของขวัญวางอยู่ใต้ต้นคริสต์มาส
สมาชิกครอบครัวก็จะได้มาพบปะสังสันทน์กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
อาหารค่ำจานหลักในวันคริสต์มาสอีฟ หรือวันคริสต์มาส
มักจะเป็นไก่งวงตัวอวบอ้วนที่พอเลี้ยงทุกคนจนอิ่มหมีพีมัน
เราเองก็ชอบกินเหมือนกันละ ไก่งวงอบกับสตัฟฟิ่ง มันบดหรือมันอบ และซอสแครนเบอรี่
เราว่าถ้าไม่มีสตัฟฟิ่ง ไก่งวงอบจะไม่มีรสชาติเลย เพราะเนื้อมันก็ฟ่ามๆ อยู่แล้ว
สตัฟฟิ่งนี่คือเครื่องยัดไส้ไก่ ประกอบด้วยหลายๆ อย่าง เช่น ผัก เครื่องเทศ สมุนไพร เกล็ดขนมปัง ตับไก่ เป็นต้น
เราทำไม่เป็นหรอกค่ะ...เคยเห็นพ่อกับพี่ชายทำ เห็นกรรมวิธีการทำแล้วก็งงจนขออาสากินอย่างเดียว

แท้จริงแล้วการเฉลิมฉลองเทศกาลคริสต์มาสเป็นการแสดงความยินดีที่พระเจ้า (Jesus) ประสูติ
เราเองก็เพิ่งจะมารู้เรื่องนี้ (แบบงูๆ ปลาๆ) ตอนที่ตามคนข้างๆ ไปโบสถ์ในคืนวันที่ ๒๔ ธันวาคม
มีการร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าหลายเพลง ใจความประมาณว่า แสดงความยินดีที่พระเจ้าทรงถือกำเนิดมาในโลก
หลังๆ ไม่ค่อยได้ไปโบสถ์แล้ว ก็ไปบ้านคุณป้าที่มีพี่ๆ เล่นดนตรี และร้องเพลงเหมือนในโบสถ์
ได้บรรยากาศขลังมลังเมลืองไม่แพ้ไปโบสถ์เลยทีเดียว
เท่าที่รู้ พระเจ้ามิได้ทรงเกิดมาในปราสาทราชวัง แต่เกิดในโรงนา หรือรางหญ้าอะไรเนี่ย
มีเพื่อนผองรอบด้านเป็นฝูงสัตว์เลี้ยงในโรงนา เช่น วัว ลา ไก่ ฯลฯ

วันก่อน ไปเจอหนังสือเก่าๆ เล่มนึงในห้องสมุดนาย ว่าด้วย "CHRISTMAS"
มีรูปสวยๆ และคำบรรยายสั้นๆ เกี่ยวกับเทศกาลนี้จากหลากหลายนักเขียน
เลยขอนำบางส่วนมาลงไว้พอให้ได้แรงบันดาลใจสำหรับเทศกาลคริสต์มาสที่กำลังจะมาถึง



CHRISTMAS IS COMING

Gradually there gathered the feeling of expectation. Christmas was coming. In the shed, at nights, a secret candle was burning, a sound of veiled voices was heard. The boys were learning the old mystery play of St. George and Beelzebub. Twice a week, by lamplight, there was choir practice in the church, for the learning of old carols Brangwen wanted to hear. The girls went to these practices. Everywhere was a sence of mystery and rousedness. Everybody was preparing for something.

FROM THE RAINBOW BY D.H. LAWRENCE, 1885-1930

..ใกล้จะถึงคริสต์มาสแล้วน้า..
ใครๆ ก็ดูจะมีใจจดจ่อรอคอยเทศกาลคริสต์มาสกันทั้งนั้น คณะนักร้องก็ขยันซ้อมกันเต็มที่ ผู้คนก็พากันกระตือรือร้น เตรียมตัวรับเทศกาลที่จะมาถึง ทุกหนทุกแห่งมีแต่บรรยากาศที่สดชื่นรืนเริงแม้อากาศจะเหน็บหนาวเหลือประมาณ...

CHRISTMAS SHOPPING

Church Street was even busier, the good-humoured crowd so big that it spilled from the pavement on to the road. Shops were gay with Christmas decorations, fathers of families laden to the eyes with pareels made light of their burdens, genial old gentlemen carried turkeys and geese, and ladies merely smiled when, foolishly stopping to consult their last-minute lists, they were bumped into from all sides.

FROM KING COTTON BY THOMAS ARMSTRONG, 1899-1978

..ช็อปปิ้งของขวัญประจำปี..
ถนนหนทางดูจะพลุกพล่านไปด้วยผู้คนที่พากันออกมาจับจ่ายซื้อหาของขวัญสำหรับมอบให้เพื่อนฝูง ญาติมิตร โดยเฉพาะสำหรับเด็กๆ ที่ดูจะรอคอยของขวัญประจำเทศกาลมากยิ่งกว่าใครๆ พวกผู้ใหญ่ก็ต้องวางแผนจัดเตรียมของกินของใช้กันจ้าละหวั่น ร้านค้าต่างก็ประดับตกแต่งกันอย่างสวยงามสมบรรยากาศคริสต์มาสเสียจริงๆ...

THE GOOSE

Such a bustle ensured that you might have thought a goose the rarest of all birds; a feathered phenomenon, to which a black swan was a matter of course-and in truth it was something very like it in that house. Mrs Cratehit made the gravy (ready beforehand in a little saucepan), hissing hot; Master Peter mashed the potatoes with incredible vigour; Miss Belinda sweetened up the apple-sauce; Martha dusted the hot plates; Bob took Tiny Tim beside him in a tiny corner at the table; the two young Cratehits set chairs for everybody, not forgetting themselves, and mounting guard upon their posts, crammed spoons into their mouths, lest they should shrick for goose before their turn came to be helped.

At last the dishes were set on, and grace were said. It was succeeded by a breathless pause, as Mrs Cratehit, looking slowly all along the carving-knive, prepared to plunge it in the breast ; but when she did, and when the long expected gush of stuffing issued forth, one murmur of delight arose all around the board, and even Tiny Tim, expected by the two young Cratehits, beat on the table with the handle of his knife, and feebly cried Hurrah !

FROM A CHRISTMAS CAROL BY CHARLES DICKENS, 1812-1870

...ห่าน..สำหรับวันสำคัญ...
การจัดเตรียมอาหารค่ำสำหรับมื้อสำคัญวันคริสต์มาส ทุกคนต่างก็ช่วยกันคนละไม้คนละมือ บ้างก็บดมันฝรั่ง บ้างก็ปรุงซอสแอปเปิล บ้างก็จัดเตรียมจานชามช้อนส้อม... เมื่อทุกคนพร้อมกันที่โต๊ะ แม่บ้านยกจานเอกประจำปีมาวางกลางโต๊ะ ทุกคนยิ้มชื่นชมความสวยงามและหอมหวนชวนรับประทานของ "ห่านอบ" ตัวโต สีน้ำตาลเกรียมทองอร่าม...

OUR CHRISTMAS AT HOME

We had been very merry all day, and, as soon as the lights were brought in at tea-time, we came trooping into the parlour from all parts of the house-some from the dairy, where Mary had been making butter; others from the nursery, where they had been playing at soldiers; and the rest from the apple-store over the stable and the school-room, then used only as a play-room, it being holiday time.

We were all assembled in the parlour, and, after tea, my mother told us that we might have a game at romps. We needed no second bidding, and so to play we went in good earnest. We played at Hunt the Slipper and Forfeits, and I don't know how many other games, till we were called into the kitchen for a dance. A good old country dance it was, in which the family, servants, and all joined, noisily enough-all but my mother, who sat under a sort of arbour of holly and other green leaves-for there were always plenty of green leaves and red berries to be got in the garden and orchard, however severe the winter might be-and encouraged us with kind words and beaming smiles.

ANONYMOUS THE CHRISTMAS TREE

...คริสต์มาสที่บ้านของเรา...
วันหยุดช่วงคริสต์มาสเป็นช่วงเวลาที่เด็กๆ สนุกกันมาก เพราะนอกจากโรงเรียนจะหยุด ได้เล่นกันตามสบายแล้ว ยังมีขนม ของกินนานาสารพันที่ผู้ใหญ่สรรหามาเลี้ยงกัน ไม่ว่าอากาศนอกบ้านจะเป็นอย่างไร ในบ้านก็มีแต่บรรยากาศที่สนุกสนาน.. สุดแสนจะรื่นรมย์ใจ...

..บันทึกยามเช้า..
..๑๓ ธันวาคม ๒๕๕๒..๐๙.๐๕ น.


วันนี้วันเกิดพี่ชายคนโต... ซึ่งไม่ได้เจอะเจอหน้าหรือทักทายกันมานานแล้ว
ก็ขออวยพรวันเกิดพี่ชายผ่านทางหน้าบล็อกของเรา...ขอให้พี่มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงตลอดไป
บล็อกวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเทศกาลคริสต์มาส ที่ไม่ค่อยจะเกี่ยวกับคนไทยใจพุทธสักเท่าไหร่
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเนอะ... เราก็สามารถร่วมเฉลิมฉลองและยินดีกันได้กับทุกเทศกาล

เทศกาลคริสต์มาส ได้ชื่อว่าเป็นช่วงเวลาดีๆ สำหรับเด็กๆ ที่จะได้สนุกสนานกันเต็มที่
สำหรับผู้ใหญ่ ก็เป็นเวลาที่น่ารื่นรมย์ใจไม่แพ้กัน
เพราะเป็นวันหยุด ได้พักผ่อน ได้พบปะสังสันทน์กับญาติสนิทมิตรสหาย
ถ้าถามว่า อยากกลับไปเป็นเด็กอีกไหม จะได้สนุกกันได้เต็มที่
ก็ตอบได้เลยว่าไม่.. เราพอใจที่ได้อยู่กับวันนี้แล้วละ
เพราะทุกช่วงวัยของชีวิต เรามีสิทธิ์ที่จะมีความสุข สดชื่น สนุกสนานและรื่นรมย์ใจได้เหมือนกัน
สุขหรือทุกข์นั้นอยู่ที่ใจ... มิใช่หรือ...
...
..สุขสันต์วันสีแดงค่ะ..

..บันทึกวันอังคาร..
..๑๕ ธันวาคม ๒๕๕๒..๐๘.๑๕ น.


วันนี้ยัยลูกสาวคนเล็กจะไปทัศนศึกษาที่เมืองโบราณ ครูให้ไปถึงโรงเรียนแต่เช้าเธอก็เลยเที่ยวปลุกผู้คนให้รีบอาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้านเร็วๆ เราก็เลยมาถึงที่ทำงานตั้งแต่ฟ้าเริ่มสาง... ซัดกาแฟแก้วโตไปหลายโฮกแล้วก็ยังสะลึมสะลือ
ตั้งแต่เช้ามานี้เราทำไรไปบ้างแล้วเนี่ย...ลองไล่ดูซักนิด

...ตื่นตีห้าสิบห้า... คนข้างๆ ยังไม่ตื่นช่างเขา เข้าห้องน้ำเป็นคนแรก จัดการตัวเองเสร็จ ลงมาปิดไฟรอบบ้าน เก็บผ้าปูที่นอนน้องหมาไปผึ่งแดด ขึ้นมาแพนทรี ล้างไส้ในหม้อหุงข้าวที่แช่น้ำไว้ตั้งแต่เมื่อคืน เก็บจานชาม อุ่นข้าวกล้อง อุ่นพายไก่ ดีฟรอสต์ไส้กรอก ขนของใส่ท้ายรถ กวาดใบไม้แห้งหน้าบ้าน เก็บขยะในบ้านใส่ถุงรวมมัดปากแล้วเดินไปทิ้งที่ถังขยะ กทม. ปากซอย เดินกลับมาเรียกสมาชิกขึ้นรถ ออกจากบ้านมาโรงเรียนลูก รถโล่งมากเพราะเพิ่งหกโมงครึ่ง... ถึงออฟฟิศก่อนเจ็ดโมง ได้ที่จอดรถเลิศมาก... ปกติที่จอดวีไอพีอย่างนี้จะเต็มเร็ว มาแต่เช้าก็เลยได้ซิว
...ออฟฟิศยังไม่เปิดเลยเดินไปโรงอาหาร ซื้อเสบียงอาหารไว้สำหรับให้สมาชิกทั้งหลายกินตอนเย็น เจ็ดโมงนิดๆ ไขกุญแจเข้าออฟฟิศ เรียกคุณเหมดมาทำห้องในระหว่างที่เราขึ้นไปนั่งกินที่โต๊ะกินข้าวชั้นบน... กินเสร็จล้างกล่องข้าวเรียบร้อย เปิดเมล์เช็คเมล์ มีหน่วยงานเมล์มาบอกเรื่องงาน มีเพื่อนส่งเมล์มาแอดเฟซบุ๊ค..อือม์ เราไม่เคยเล่นเล้ยเน็ตเวิร์คเจ้านี้ ไฮไฟว์ก็เหมือนกัน วันๆ ทำงานราษฎร์งานหลวงก็หมดเวลาแล้ว มีหนังสือกองรอให้อ่านอีกตรึม แล้วยังหนังสือที่หมายตาไว้ที่ร้านอีกเป็นกระตั้ก...โฮะๆๆๆ ..เมื่อไหร่จะได้อ่าน... วันนี้เปลี่ยนริงโทนโทรศัพท์ซะหน่อยหลังจากที่ใช้เพลงนี้มาตลอด (Built to Last)... ก่อนเริ่มงานก็ขอเข้าบล็อกแกงค์แป๊บนึงมาเขียนบันทึก...เรื่องอัพบล็อกสงสัยต้องคืนนี้...
...
..สุขสันต์วันสีชมพูค่ะ..

Create Date : 13 ธันวาคม 2552
Last Update : 18 พฤษภาคม 2553 22:04:23 น.		14 comments
Counter : 783 Pageviews.
Share Tweet