การตื่นนอนแต่เช้านี้ให้ประโยชน์หลายอย่าง
อย่างแรก (ที่สำคัญมากสำหรับเรา) คือได้เข้าห้องน้ำก่อนใครๆ ..
ทำไมเราถึงให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก ..
.. อือม์ .. นั่นซินะ .. ห้องน้ำนั้นสำคัญไฉน
ไม่ว่าจะไปไหนๆ ทำอะไร หรือกิจธุระการงานสิ่งใด
สิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับเรา คือ คำถามที่ว่า 'สุขาอยู่หนใด?'
การได้เข้าห้องน้ำที่สะอาด ถือเป็นโบนัสชีวิตที่เรายินดีแต่ไหนแต่ไรมา
เวลาไปทำงานไกลๆ ในหมู่บ้านที่การดูแลเรื่องสุขาภิบาลไม่ค่อยดีนัก
เราก็ย่อมอึดอัดคับข้องใจบ้าง ทำไปทำมาก็เลยตัดปัญหาด้วยการดื่มน้ำแต่น้อย จะได้ไม่ต้องเป็นภาระเรื่องการหาห้องน้ำ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ดีต่อสุขภาพ
เพราะร่างกายคนเราต้องการน้ำเข้าไปถ่ายเทของเสีย หรือให้เอาไปใช้หมุนเวียนเป็นส่วนประกอบของเลือดอยู่ตลอดเวลา
ไม่งั้นจะมีคำบอกกล่าวหรือว่า ให้ดื่มน้ำวันละ 8 แก้ว
เพราะฉะนั้น เพื่อป้องกันปัญหาเรื่องท้องไส้ปั่นป่วน ซึ่งอาจพาให้เจ็บป่วย
เราก็เลยจำต้องปรับเปลี่ยน 'มาตรฐานชีวิต' ว่าด้วยห้องน้ำลงมาบ้าง
ไม่ต้องหรูหรือพรั่งพร้อม แต่ก็ขอให้สะอาด ปราศจากสิ่งไม่พึงประสงค์เป็นใช้ได้
การ 'เข้าป่า' สำหรับเรา ไม่ใช่เรื่องน่ารังเกียจหรืออับอาย (อีกต่อไปแล้ว)
แม้ว่าอาจจะไม่ค่อยถูกหลักสุขาภิบาลนัก เพราะแต่เป็นเรื่องที่เขาทำกันมาตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์แล้ว

...

เรื่อง 'สุขา' ก็มาเป็นข้อคิดยามเช้าให้กับเราในวันนี้ได้ว่า ..
.. มาตรวัดเกณฑ์ใดๆ ที่เราตั้งไว้ อาจไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้นตลอดไป ..
ไม่ได้หมายความรวมถึงวิธีคิดในการทำงาน
ที่คิดจะทำอะไรแบบเหยาะแหยะ หรือไม่เอาจริงเอาจัง .. คนละประเด็นกัน
การเอาใจใส่ในการปฏิบัติงาน หรือทำสิ่งใด เราก็ยังต้องทำให้เต็มที่ตามภารกิจที่ได้รับมอบหมาย
ไม่ใช่สักแต่ว่าทำให้พอเสร็จๆ ส่งเดชไป โดยอ้างว่า .. ลดมาตรฐานหน่อยจะเป็นไรไป ..
มาตรฐานที่ลดได้ ต้องเป็นมาตรฐานที่มีช่วงแห่งความยืดหยุ่นได้ด้วย (Span of elasticity)
เรื่องมาตรฐานงาน ไม่มีทางอยู่แล้วที่จะต่อรองให้ยืดหยุ่น .. ในความคิดของเรา
.. ว่าแล้วก็ต้องรีบจบ .. รีบไปปั่นงาน เพื่อไม่ได้ลดมาตรฐานของคุณภาพงานก่อนละเด้อ ..
...
.. สุขสันต์วันแรกของการทำงานในสัปดาห์แรกของเดือนสิงโตค่ะ ..

: : บันทึกวันศุกร์ : :
.. 6 สิงหาคม 2553 .. 13.06 น. ..


สัปดาห์นี้ช่างยาวนานจริงๆ สำหรับเรา .. ตื่นเช้ามาแต่ละวันด้วยความหวังว่าเมื่อไหร่หนอจะถึงวันเสาร์เสียที
.. ฮ่าาา .. พรุ่งนี้แล้วซินะ ที่จะได้ตื่นสายสักวัน ห้าวันที่ผ่านมาจะต้องตื่นตีห้าทุกวันๆ แถมยังนอนดึกทุกวันๆ นี่ .. เล่นเอาเพลีย
.. ช่วงนี้เหนื่อยมากกับงาน แถมด้วยอาการช็อคในวันจันทร์ที่ 2 ส.ค. 53 .. เสียใจมากกับการสูญเสียเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องที่จากไปก่อนวัยอันควร
ทำให้รู้สึกปลงได้มากว่าชีวิตนี้มีแต่ความไม่แน่นอนจริงๆ
เชื่อว่าน้องคนที่จากไป ก็คงไม่ได้คิดมาก่อนเหมือนกันว่าวันบนโลกของเขาจะจบสิ้นเร็วขนาดนี้

.....

สัปดาห์นี้ นอกจากเรื่องเศร้าดังว่าแล้ว ก็ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกด้วย เช่น


..รูปลูกพี่เหม่ง ดูทีไรเป็นได้ตาสว่าง..
.. คนข้างๆ เอากรอบรูปดิจิตัลมาให้ ใส่เมมโมรี่การ์ดเข้าไปแล้วมันจะเปลี่ยนรูปไปได้เรื่อยๆ เพลินดี
.. ฮ่า .. เราก็เลยโหลดรูปลูกพี่นัมกิลกับคุณน้องโยวอนใส่ไว้เกือบสี่ร้อยรูป
ตั้งไว้ข้างๆ พีซี ดูเล่นแก้ง่วงระหว่างทำงาน ยิ่งรูปลูกพี่ตอนจะเข้ากรม นี่ดูทีไรหายง่วงทุกที .. 555 ...

.. พี่ ตชด. มารับงานเอกสารที่เราอดตาหลับขับตานอนเตรียมทำไว้ให้เรียบร้อยแล้ว
ส่งไปโรงเรียน ตชด. ทั่วประเทศ โหยย .. นานมากกว่าข้าน้อยจะจัดการเรื่องนี้เสร็จ

.. ส่งใบสมัครเข้า "ค่ายอยากเป็นหมอ" ของลูกสาวไปที่สโมสรนิสิตฯ ได้ซะที จี้ยัยลูกให้ทำแบบทดสอบอยู่ตั้งเดือนกว่าเธอจะทำเสร็จ .. ฟิ้วว ..

.. ทำการแบ็คอัพข้อมูลในพีซีที่บ้านไปเกือบหมดแล้ว สำรวจพบว่าฮาร์ดดิสค์ใกล้เต็ม
เพราะฉะนั้นวันอาทิตย์นี้ (8 ส.ค. 53) คนข้างๆ กับเราก็จะอุ้มซีพียูไปพันทิปกันเพื่อจะเพิ่ม HDD อีกสักห้าร้อยกิ๊ก ..

.. ยังไม่มีการยืนยันแน่นอนว่า เราจะมีโอกาสได้เกาะกระเป๋าคนข้างๆ ที่จะเดินทางไปประชุม Global M.D. ที่เจนีวาหรือเปล่า
เห็นว่าภายในเดือนสิงหานี้ถึงจะสรุปแน่นอน เฮ้อ .. อุตส่าห์ไปยืมหนังสือ Lonely Planet เรื่อง Central Europe มาตั้งท่าอ่านเสียดิบดี
เรายังไม่เคยไปเจนีวา เลยต้องหาข้อมูลไว้หน่อย เคยไปแต่พวกเมืองท่องเที่ยวอย่างลูเซิร์น เบิร์น แล้วก็เซอร์มัทอะไรพวกนั้น
.. เอ้า .. รอต่อปายยยย ..

...

..สุขสันต์วันศุกร์ค่ะ..

Create Date : 02 สิงหาคม 2553
Last Update : 8 สิงหาคม 2553 15:19:48 น.		3 comments
Counter : 497 Pageviews.
Share Tweet