Bloggang.com : Devonshire : : : ไปทำงาน..อีสานบ้านเฮา : :

: : ไปทำงาน..อีสานบ้านเฮา : :

เมื่อกลางเดือนกรกฎาคม 2551 นี้เอง คณะทำงานและเราได้เดินทางไปทำงานในพื้นที่ภาคอีสานอีกครั้งหนึ่ง...

คราวนี้เป็นฤดูฝน ซึ่งสำหรับภาคอีสานนี้แม้ฝนจะตกพรำๆ การเดินทางไม่ได้ลำบากลำบนเท่ากับภาคเหนือ เพราะไม่ได้มีภูเขาสลับซับซ้อนมากมายนัก ถนนหนทางก็ดีพอสมควรแม้จะเป็นถนนลูกรังมีดินเลนอยู่บ้าง...

ถนนในหมู่บ้านชนบท ส่วนใหญ่เป็นดินลูกรังอัดแน่น ตั้งแต่มี อบต. รู้สึกว่าถนนหนทางในถิ่นทุรกันดารได้รับการปรับปรุงดีขึ้นมาก...

เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ กันราวๆ 9 โมงเช้า ประมาณ 5 โมงเย็นก็ถึงสกลนคร วันรุ่งขึ้น เราก็เข้าพื้นที่กันเลย...

วันแรกของการทำงาน เราเดินทางตรงไปที่อำเภอนาทม จังหวัดนครพนม ไกลออกไปจากอำเภอเมือง จังหวัดสกลนครสักประมาณ 80 กิโลเมตรเอง แล้วก็อยู่คนละทิศละทางกับอำเภอเมือง จังหวัดนครพนมด้วย...

ดังนั้นที่คาดหวังว่าเมื่อไปทำงานที่นาทมเสร็จแล้วจะแวะไปกราบพระธาตุพนมนั้นเป็นอันลืมไปได้เลย...

การเลี้ยงสัตว์ จำพวกวัวและควาย เป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตชาวไทยอีสานที่พบเห็นได้ทั่วไป วัวควายส่วนใหญ่จะอ้วนพีเพราะหญ้าอุดมสมบูรณ์ (ยกเว้นน้องวัวตัวนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเห็นซี่โครงขึ้นขนาดนั้น...)

ที่อำเภอนาทม คณะของเราได้พบกับกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรมากมายหลายกลุ่ม ส่วนใหญ่เป็นแม่บ้านที่มีอายุแล้วและขยันขันแข็งทำนากันทุกคน เมื่อว่างเว้นจากการลงนาก็อยากจะมีรายได้เสริม จึงสมัครใจทำงานประเภทหัตถกรรมกัน เช่น ทอผ้า จักสาน ทำหมอนฟักทอง เป็นต้น แต่ก็หาตลาดจำหน่ายไม่ค่อยจะได้ ทีมงานของเราจึงได้เข้ามาให้คำแนะนำเรื่องการพัฒนาอาชีพให้แก่แม่บ้านเหล่านี้

ภารกิจของพวกเราที่อำเภอนาทม จังหวัดนครพนมเสร็จสิ้นภายในวันเดียว ด้วยความร่วมมือที่ดีมากของท่านนายอำเภอนาทมที่ได้มอบหมายให้ทีมงานของท่านมาช่วยประสานงานกับกลุ่มแม่บ้านให้...

วันต่อๆ มา พวกเราก็เดินทางลงพื้นที่อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร เพื่อพบกลุ่มอาชีพที่มีอยู่มากมายในหลายๆ หมู่บ้าน บางหมู่บ้านก็มีอยู่มากกว่าหนึ่งกลุ่ม มีทั้งกลุ่มทอผ้าห่มทอมือ กลุ่มทอผ้าย้อมสีธรรมชาติ กลุ่มทอผ้าขาวม้า และกลุ่มตัดเย็บแปรรูปผลิตภัณฑ์ผ้า ล้วนแล้วแต่ขยันทำมาหากินกันทั้งนั้นเลย...

ขั้นตอนการทำนาที่คนเมืองกรุงไม่ค่อยทราบ คือ นาที่ลุ่ม หรือนาน้ำฝน จะต้องรอให้ฝนมาเสียก่อน แล้วจึงหว่านเมล็ดข้าวลงในนาให้งอกเป็นต้นกล้า จากนั้นก็ถอนกล้าขึ้นมารวมกันไว้เป็นมัดๆ แล้วจึง "ดำนา" คือปักกล้าลงไปในที่นา ช่วงเวลานี้อาจต้องใช้วิธีการ "ลงแขก" คือเกณฑ์คนมาช่วยๆ กันดำนาให้เสร็จโดยเร็ว ข้าวจะได้เริ่มเติบโตในที่นา...

เหล่าเป็ดไล่ทุ่งยินดีปรีดาเมื่อฝนพรำ ว่ายน้ำในทุ่งนาอย่างสบายอารมณ์ (เข้าใจว่าแปลงนี้ยังไม่มีกล้าข้าว เหล่าน้องเป็ดเลยว่ายน้ำเล่นได้อย่างสบายๆ)

บ้านของชาวบ้านในชนบทมักจะเลี้ยงวัวหรือควายไว้ใต้ถุนบ้าน เช้าก็ต้อนออกไปกินหญ้าตามทุ่งนา เย็นก็ต้อนกลับบ้าน (เลี้ยงกันจนเชื่องแบบนี้ พอโตได้ที่เขาก็ขายไปกันเป็นปกตินะ ไม่ยักกะคิดถึงมัน)

น้องควายเพลินกินหญ้าหน้า "คุ้มสาวน้อยพัฒนา" ในอำเภอกุสุมาลย์ การตั้งชื่อ "คุ้ม" ต่างๆ ในหมู่บ้านเป็นวิถีวัฒนธรรมชาวบ้านอย่างนึง ที่ต้องการจะกำหนดขอบเขตถิ่นที่อยู่แบบท้องถิ่นของแต่ละชุมชนให้เป็นที่รู้ว่าใครอยู่คุ้มไหน หมู่บ้านอะไร...

ประชุมกันที่กลุ่มทอผ้าบ้านนาดี ตำบลโพธิไพศาล แม่บ้านจอมขยันทอผ้ากลุ่มนี้มีสมาชิกกว่า 84 คน

ข้าวกลางวันมื้ออร่อยที่แม่บ้านใจดีปรุงให้กินกัน กับข้าวมี "ตำบักหุ่ง" ก้อคือส้มตำนั่นเอง... แกงหน่อไม้ แกงเห็ดโคนสดๆ สุดอร่อยที่แม่บ้านไม่ได้ซื้อหามาจากไหน แต่ไปเดินหาเองจากในป่ามาให้เรากินกัน แล้วก็มีแจ่วพริกสุดแซ่บ ปลาแดดเดียวที่เราซื้อมาเสริมจากในเมืองเอามาทอดกรอบๆ กินกันเพลิน อิ่มแล้วง่วงตาปรือเลยเชียว...

ประชุมกันที่กลุ่มทอผ้าบ้านขาไก่ ตำบลนาโพธิ์ เสร็จแล้วไปกินข้าวกันที่บ้านประธานกลุ่มตัดเย็บแปรรูปผ้า ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กัน แม่บ้านส่วนใหญ่มีฝีมือในการทำกับข้าวกันทุกคน คงเป็นเพราะวิถีชีวิตพวกเขาต้องทำอาหารให้สมาชิกในครอบครัวเป็นปกติอยู่แล้วทุกวัน (บอกแม่บ้านว่าพวกเราคนเมืองทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น แม่บ้านคงจะงงๆ แต่ก็พอให้อภัยได้!...)

ที่บ้านหนองเค็ม-กุดฮู (ชื่อน่ารักไหม...) ตำบลกุสุมาลย์ แม่บ้านส่วนใหญ่ไปดำนากัน เหลือสมาชิกไม่กี่คนมานั่งคุยกับเราเรื่องการวางแผนทอผ้าห่ม ขยันกันจริงๆ... คุยเสร็จแล้วเราเลยขอมาเดินชมที่นาใกล้ๆ กัน...

ประชุมที่บ้านนาเพียงใหม่ ตำบลนาเพียง แม่บ้านเลี้ยงข้าวกลางวันกินกันใต้ถุนบ้านนั่นแหละ ระหว่างกินข้าวฝนเทลงมาหนักมากเป็นชั่วโมงเลย น้ำฝนไหลมาตามถนนแรงมากยังกะลำธารเล็กๆ แต่พักเดียวก็ซึมหายไปหมด ถ้าเป็นที่กรุงเทพฯ ฝนตกแรงขนาดนี้รับรองน้ำท่วมแน่นอน...

Create Date : 19 กรกฎาคม 2551

Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 21:49:47 น.

0 comments

Counter : 756 Pageviews.