: : กุหลาบ..กับความรัก.. : :
'รัก' แท้นั้นเป็นฉันใด
นิยามไหนจะตรงจิต
หากได้ลองตรึกตรองสักนิด
'รัก' คือ 'ชีวิต' .. จะผิดไหม
เกิดมาในหล้าโลก
สุขหรือโศกก็ผ่านไป
มี 'รัก' ประคับประคองใจ
หยัดยืนได้ไม่ครณา
'รัก' เป็นหยาดน้ำทิพย์
เป็นดาวพริบแสงบนฟ้า
'รัก' คือเหล่าดารา
ในนภาอันแพรวพราว
กลีบกุหลาบที่แย้มบาน
งามอ่อนหวาน ณ กลางหาว
ประดุจ 'รัก' สุกสกาว
แนบเนาว์ไว้ในใจคน
'รัก' ทุกสิ่งรอบตัวเรา
ไม่เคยเหงาทุกแห่งหน
นำความสดชื่นสู่ดวงกมล
เราทุกคน 'รัก' กันเถิดเอย
: : บันทึกวันจันทร์ : :
..7 มิถุนายน 2553..21.30 น...
รูปกุหลาบชุดนี้ถ่ายที่ 'เขาใหญ่' (อีกแล้ว)
'เขาใหญ่' ที่มีอากาศดีระดับโอโซนอันดับเจ็ดของโลก
'เขาใหญ่' ที่เรากำลังจะขอสมัครไปเป็นพลเมืองท้องถิ่นในเวลาอีกไม่ช้าไม่นาน
และ 'เขาใหญ่' ที่ตอนนี้กลายมาเป็นพาดหัวข่าวหน้าหนึ่ง
อันเนื่องมาจากเรื่องของถนน ผลพวงแห่งการพัฒนาที่ไม่หยุดยั้ง
เราไม่รู้ที่มาของแนวคิด "ถนนคือเครื่องมือนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองของชุมชน"
เรารู้แต่ว่า การพัฒนาที่ควบคุมไม่ได้ นำไปสู่ความเสื่อมในเวลาไม่ช้าก็เร็ว
การก้าวหน้าแบบพอประมาณและเดินสายกลาง ย่อมไม่นำความเสื่อมมาสู่สังคมและชุมชนฉันใด
ในทางกลับกัน การคิดอะไรในระยะสั้นๆ หวังจะรองรับกระแสธุรกิจท่องเที่ยวแบบไม่บันยะบันยัง
ย่อมนำความเสื่อมโทรม สูญสลายมาสู่ทรัพยากรของเรา ในอัตราก้าวหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ .. คอยดู ..
..เฮ้อ.. เขียนกลอนเรื่องรักหวานแหววอยู่ดีๆ ไหงเขียนบันทึกบ่นพึมพำเป็นหมีกินผึ้งเสียนี่เรา
..สุขสันต์วันสีเหลือง สีชมพู สีเขียว ล่วงหน้าเลยนะคะ..
: : บันทึกวันอังคาร : :
..8 มิถุนายน 2553 18.45 น...
วันนี้ไม่มีอะไรพิเศษ เป็นวันธรรมดาๆ อีกหนึ่งวัน ที่เราออกจากบ้าน ไปส่งลูกที่โรงเรียน ไปทำงาน วิ่งไปวิ่งมา โทร.คุยกับคนโน้น อีเมล์หาคนนี้ วิ่งไปปรินท์งานตึกนั้น แล้วก็มานั่งสะสางการงานของตัวเองที่โต๊ะ แม้จะไม่ใช่งานใหญ่โตระดับบริหาร มีเกียรติสูงส่ง มีหน้ามีตาในสังคม แต่ก็เป็นงานที่เรารักและภูมิใจที่ได้รับความไว้วางใจมอบหมายงานจากผู้หลักผู้ใหญ่ ซึ่งอันนี้เป็นหลักคิดของเรามาโดยตลอด
ในชีวิตเรา ผ่านงานมาหลายที่เหมือนกัน รู้สึกว่านับนิ้วได้เจ็ดที่พอดีๆ .. ที่เราอยู่ตรงนี้เป็นที่ที่เจ็ด แต่ทำมาแปดปีแล้ว ย่างเข้าสู่ปีที่เก้า จะครบเก้าปีกลางเดือนตุลาคมปีห้าสามนี้แหละ .. ถามว่าเบื่อไหม .. อือม์ ก็มีบ้าง แต่เราชอบมองแง่มุมที่ดีมากกว่า ถ้าไปทำงานอื่น เราจะไม่มีโอกาสได้ประสบการณ์ทำงานที่หลากหลายเช่นนี้ คิดแล้วก็ขันดี คนเดียวถูกใช้ให้ทำงานตั้งหลายอย่าง ทั้งงานคิดงานเขียน ทั้งภาษาไทยและภาษาต่างด้าว งานวิเคราะห์และวางแผน งานจัดระบบข้อมูล งานค้นคว้าและรวบรวมข้อมูล งานเจเนรัลเบ๊ด้วยประเภทงานกุลี งานธุรการก็เอาดี .. แถมงานที่ติดใจสุดๆ จนไม่อยากไปทำที่ไหน ก็คืองานพัฒนานี่ละ ไปทำงานที่ไหนก็คงไม่มีโอกาสได้เจออะไรอย่างนี้ ..
เราเป็นคนไม่ค่อยเรื่องมากในการทำงาน ใครใช้สอยอะไรก็ยินดีทำ และทำอะไรต้องทำให้ดี เวลาท้อๆ ก็ต้องนึกถึงคำของผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง จำโดยละเอียดไม่ได้แล้ว แต่เก็บเอาหลักคิดที่ได้รับมาตีความเอาเอง .. ประมาณว่า ทุกคนที่รักชาติบ้านเมือง ไม่ต้องเป็นคนสำคัญอะไรถึงจะได้ชื่อว่าเป็นคนรักชาติ แต่ขอให้มีจิตสำนึกในการรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานที่ได้รับมอบหมาย ทำอะไร ทำด้วยใจ ทำให้ดี เท่านี้ก็ได้ชื่อว่าเป็นคนดีของชาติแล้ว ..
ว่าไปเรื่อยเปื่อย ระหว่างรอคนข้างๆ กลับมากินข้าวเย็น .. วันนี้ได้ผักปลอดสารจากออฟฟิศกลับมาหนึ่งช่อ เลยให้แม่บ้านทำน้ำแกงต้มจืดไว้ กับทำเครื่องยำพวกผักพริก มะนาว เดี๋ยวจะทำยำปลากระป๋องใส่กุ้งแห้งตัวโตรสจืดจากหัวหิน ..ว้าว .. เท่านี้ก็อิ่มและอร่อยแล้ว ..
..สุขสันต์ในค่ำคืนของวันสีชมพูนะคะ..
: : บันทึกวันพฤหัสบดี : :
..10 มิถุนายน 2553..18.52 น...
หะแรกว่าจะอัพบล็อกตอนเที่ยง แต่ปรากฎว่าสายๆ วันนี้เอง มีพี่ผู้ใหญ่ในที่ทำงานมาหารือเรื่องการสรุปข้อมูลงานปึกโต (หนาประมาณหนึ่งเซนต์) ซึ่งตอนแรกว่าจะส่งให้ข้างนอกทำ (เพราะมีภาษาต่างด้าว) แต่ไปๆ มาๆ ผู้ใหญ่เห็นว่าให้เราทำน่าจะเหมาะสมกว่า ก็เลยมาถามเราก่อน .. เราก็ยิ้มรับเลยซิคะ ชอบอยู่แล้ว งานประเภทที่ต้องไปขวนขวายขุดค้นหาข้อมูลอะไรเนี่ย ชอบนักละ เป็นความรู้ดีด้วย .. ก็เลยเป็นอันว่ามีงานแทรกงานเข้ามาละ แต่น่าสนุกดี แบบนี้เราไม่เคยเกี่ยงงอน
ยังๆๆๆ .. เท่านั้นยังไม่พอ น้องที่ทำงานโครงการพัฒนาด้วยกัน ส่งไฟล์รายงาน กับร่างแผนมาสเตอร์แพลนอันใหม่มาให้อีกสองไฟล์ บอกให้อ่านๆๆ แล้วเตรียมไว้คุยกันนอกรอบก่อนประชุมใหญ่จริงในอีกสองสามอาทิตย์ข้างหน้า
ยังอีกจ้า ยังไม่หมด .. พี่ผู้ใหญ่อีกท่านนึง เดินเอาแฟลชไดรฟ์มาให้สูบข้อมูล บอกว่านี่เป็นข้อมูลภาพ โรงเรียน ตชด. ที่มีโครงการฝึกอาชีพเด็กนักเรียน ตชด. ที่ต้องการให้เราทำข้อมูลและรวบรวมไว้ทำรายงาน .. โอ้ว .. สนุกจัง อันนี้เราก็ชอบ เพราะเป็นเรื่องการพัฒนาทักษะอาชีพของนักเรียน เพื่อที่ว่าเด็กๆ ที่ไม่ได้เรียนเก่งมากนักจะได้มีทางเลือกในการเรียนต่อสายอาชีพ
หมดละยัง .. ยังมีอีกๆๆๆๆ .. สายๆ วันนี้อีกนั่นแหละ โรงพิมพ์มาส่งงานพิมพ์ที่เราต้องเตรียมจัดส่งให้โรงเรียนในโครงการต่างๆ หน่วยงาน บุคคล องค์กร ทั่วประเทศ (พันฉบับ) .. อันนี้เหมือนงานเสมียน แต่เราก็ต้องทำ เพราะไม่มีใครทำ ... ฮ่าๆๆ .. ไม่มีใครทำ อะฮั้นก็ทำเองด้าย .. ไม่เกี่ยงอีกเช่นกัน ก็เลยหอบกลับมาบ้าน เดี๋ยวให้ลูกๆ ช่วยแพ็ค คัดแยก แปะชื่อโรงเรียน .. สนุกๆๆ .. (นี่ยังทำไม่รู้ไม่ชี้กับรายงานประจำปีเรื่องข้อมูลการวัดประสิทธิผล ที่เลยกำหนดมาตั้ง 5 เดือนแล้ว ย่างเข้าเดือนที่ 6 เข้าไปแล้ว ยังไม่คลอดเลย หุๆๆๆ)
เห็นสภาพสถานการณ์แล้ว จขบ. ดูว่าน่าจะหมดสภาพ แบตหมดละเปล่า อือม์ ไม่หรอก เราไม่เคยกลัวงานเยอะ งานหนัก ยิ่งมีคนมารุมใช้งานเรายิ่งชอบ แสดงว่าผลงานเข้าตา เคยบอกคนข้างๆ ว่า ตอนนี้กำลังทำงานสองอย่างพร้อมกัน เขาก็ชมว่าดีๆๆ แสดงว่าเราเป็นคนที่มีประสิทธิภาพ ... ฮ่าๆ เป็นคำชมนะเนีย
เหนื่อยเหมือนกัน .. แต่ก็ไม่เคยยั่น นี่ก็เลยต้องหอบงานกลับมาบ้าน ต้องทำต่อ ไม่อยากแกะดินพอกหางหมู ก็เลยคงต้องพับฐานเรื่องการเขียนบล็อกใหม่ไว้ก่อน .. ช่วงนี้ ใครที่กรุณาแวะเวียนเข้ามาก็ช่วยทนๆ ดูบล็อกดอกกุหลาบหน้าเดิมไปพลางๆ ก่อนนะคะ .. แต่เราก็จะเข้ามาบันทึกท้ายบล็อกทุกวัน หรือทุกสองวัน และจะตามกลับไปเยี่ยมบ้านเพื่อนๆ แน่นอนค่ะ ..
อ้อ .. ขอบันทึกไว้หน่อยว่า วันนี้วันเกิดน้องสองหมิงของคุณพ่อก๋าคุณแม่มาดาม และวันเกิดของคนข้างๆ เราด้วยละค่ะ .. ก็ขออวยพรวันเกิดให้ทั้งสองหนุ่ม คนนึง "หนุ่มน้อย" กับอีกคน "หนุ่มเหลือน้อย" .. สุขภาพแข็งแรง สุขกาย สบายใจ คิดไรสมความปรารถนาทุกประการนะคะ.
| Create Date : 07 มิถุนายน 2553 |
| Last Update : 10 มิถุนายน 2553 19:24:38 น. |
|
27 comments
|
| Counter : 806 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
มองข้ามความแหลมคมของกิ่งก้าน
หอมหวน อ่อนหวานเมื่อแรกแย้ม
ร่วงหล่น เมื่อโรยรา
ได้แต่เก็บเกี่ยว
ความหอมหวานนั้นไว้
ติดตรึงในใจ
ปล่อยความช้ำให้ร่วงหล่น
ลงไปพร้อม ๆ กัน
กับกลีบกุหลาบนั้น
คงเหลือไว้แต่ความทรงจำ
อันงดงาม
ปล.ไม่อยากให้ตัดต้นไม้เพื่อสร้างถนนเหมือนกันค่ะพี่แดง แต่ปัญหาที่ต้องถกกันต่อไป
ก็คือว่าจะทำยังไงกันต่อไปกับต้นไม้ที่ถูกถางทางนั้นไว้แล้ว
จะปลูกให้มันกลับคืนมาเช่นเดิม
หรือสร้างถนนต่อไป
เพื่ออะไร ?