สำหรับเรา ... ภาพในจินตนาการจะมีอะไรบ้างนะ ...



- บรรยากาศของบ้าน ... สีขาว สีครีม ขลิบๆ ตัดๆ ด้วยสีน้ำตาล สีเทา (พวกชมพูหวาน ส้มสุดสวย ... ไม่ผลุบโผล่ขึ้นมาเลยแฮะ)

- ความโล่ง ความโปร่ง มีอากาศสะอาดๆ ถ่ายเทไหลเวียนรอบบ้าน ยามฝนตกก็มีน้ำฝนหยดเล็กๆ เกาะตามชายคา มีเสียงเม็ดฝนเปาะแปะ ...

- โต๊ะไม้ๆ คร่ำๆ ถลอกปอกเปิกเล็กน้อยก็ได้ สีไม้ๆ ก็ได้ ขาวมอมๆ ก็ไม่เลว

- ชั้นวางหนังสือเต็มพรืดบนผนัง ฮ่าๆๆๆ .... เป็นภาพที่ลอยมาแบบไม่ต้องคิดเลย

- โต๊ะเขียนหนังสือริมหน้าต่าง มองออกไปนอกหน้าต่างเป็นภูเขา ทุ่งหญ้า และสวนดอกไม้ ... (ว้าววววว)

- ระเบียงกว้างหน้าบ้านสำหรับนั่งชมดาวและผีพุ่งไต้ยามดึกดื่น ...

- โซฟาหนาๆ นุ่มๆ สีขาว (สกปรกง่ายนะนั่น) หรือไม่ก็เก้าอี้ยาวทำจากหวาย เบาะสีครีมหรือลายกราฟฟิกสีเขียวสลับน้ำตาล

- ครัวกว้างๆ มี "เกาะ" กลางครัวสำหรับทำกับข้าวไป ตะโกนคุยกับผู้คนในห้องอาหารและห้องนั่งเล่นไป

- บุคลิกของบ้านล่ะ ... อือม์ เรานึกถึงภาพหญิงสาวชาวบ้าน ไม่แต่งหน้า ถ้าสูงวัยขึ้นก็อาจจะมีริ้วรอยบนใบหน้าได้นะ ไม่ต้องกลัววัยและเวลา ... สวมเสื้อผ้าป่านขาว นุ่งผ้าถุงเก่าๆ แต่สะอาด ผมยาวไม่รุงรัง แววตาและมุมปากมีรอยยิ้ม ... 555 ...

- ทัศนคติของบ้านล่ะ ... โฮะๆ .. บ้านเนี่ยนะ .. อือม์ ... พอใจในความเป็นตัวเอง มักน้อย (ที่แปลงกะติ๊ดเดียว อย่าไปเทียบกับที่แปลงใหญ่ๆ เป็นไร่ๆ อย่างคนอื่นเค้าเลยนะ) ... ไม่อิจฉามารศรีใคร (บางทีอาจมีวูบๆ วาบๆ บ้าง ก็ต้องรีบกลับมาจุดยืนของตัวเองเสียนะ...) มองโลกในแง่ดี ไม่คิดจะจิกกัดใคร (ถ้าไม่จำเป็น) ..

ฯลฯ

..มาดูบรรยากาศจำลองกันมั่ง
ภาพทั้งหมดมาจากเว็บไซต์นี่แหละค่ะ
ส่วนใหญ่เป็น Home and Garden ของอังกฤษนั่นเอง
ดูค่อนข้างจะเป็นแนวๆ เราหน่อย..



..บรรยากาศที่เราชอบ คือความโล่งๆ ขาวๆ ไม่งั้นก็ครีมๆ ก็ได้ ...



..หลุดไปจากขาวและครีม ก็ขอเป็นน้ำตาล เทา นี่ละ
(ยังกะเสื้อผ้าประจำวันเลย)...



..ลายตาราง และลายทาง เป็นทางออกสำหรับคนที่อยากจะชอบอะไรแนวชนบท
แต่ยังทำใจไม่ค่อยได้กับลายดอกไม้หวานแหววแบบชนบ๊ด..ชนบท
(เสื้อลายดอกหลายสิบตัวในตู้..แทบไม่เคยหยิบมาสวมเล้ย...)



..มุมสงบไว้อ่านหนังสือ .. ขอเก้าอี้นั่งสบายซักตัว ไว้ให้นั่งละเลียดอ่านแบบสบายๆ ...



..ตอกย้ำๆ ว่าต้องมีมุมอ่าน แต่เก้าอี้แบบในรูปนี่ไม่เอานะคะ ดูหลุดแนวเราไปหน่อย..



..โต๊ะเขียนหนังสือเรียบๆ เสียบสายไวร์เลสไว้เสียหน่อย เผื่อรับเมล์ส่งเมล์..



..คนไม่ทำครัวอยากได้ครัวเท่ๆ โฮะๆๆๆ ... สงสัยต้องทำครัวมั่งแล้วอ่ะดิ..



.."เกาะ" เอาแบบม่อกๆ คร่ำๆ ก็ดูเท่ดีเหมือนกันนะ..



..ตู้คร่ำๆ อย่างนี้เราก็ชอบ..



..ระเบียงชมภูเขา ท้องฟ้า และดวงดาว...วะฮะฮ่า...(ขอยืมคำคุณครูน้องมีนมาหน่อยนะคะ)

: : ของแถม : :



แถมท้ายด้วยแปลนบ้านที่คุณ ล. วาดให้เรา แต่ยังต้องมีแก้ไขอีก
ดูคร่าวๆ ถูกใจเราไปเกือบหมดทุกอย่าง
โดยเฉพาะการแบ่งสัดส่วนของห้องต่างๆ
จะมีแก้ไขบ้างก็เป็นการเปลี่ยนหน้าต่างเป็นประตู เปลี่ยนห้องน้ำเป็นระเบียง
พวกนี้เป็นรายละเอียดที่ต้องคิดเป็นเงินออกมาทุกรายการ
ปลายๆ เดือนนี้ คุณ ล. คงจะวาดเสร็จแล้วเอามาให้อนุมัติอีกรอบ
ก่อนเอาไปเคาะสตังค์มาให้เป็นลม ...

:: แปลนชั้นล่าง ::



จุดที่เราชอบมากๆ คือ ระเบียงที่ไม่สมมาตร
ห้องนั่งเล่นกว้างและเพดานสูง มุมอ่านหนังสือ
แล้วก็ลานกางเตนท์ข้างบ้าน ..
เหลือเนื้อที่สวนให้เรา 75% แน่ะ

:: แปลนชั้นบน ::



ชั้นบนเป็นการใช้เนื้อที่เต็มพื้นที่เลย
มีห้องนอนที่มีระเบียงสองห้อง อีกห้องอด...
คุ้นๆ ว่าบอกคุณ ล. จะให้ทำห้องใต้หลังคาด้วย
ไว้เก็บของน่ะค่ะไม่ใช่ห้องนอนหรอก
เพราะตอนนี้ก็ตั้ง 4 ห้องนอนแล้วนา ..
แล้วใครจะถูบ้านกันละเนี่ย (ถ้าไม่ใช่ข้าน้อย ...)

..สุขสันต์วันสีม่วงค่ะ..

: : บันทึกวันสีแดงมารูน : :
..๒๕ เมษายน ๒๕๕๓.. ๐๗.๕๖ น...


วันนี้ดูท่าว่าจะร้อนต่ออีกวัน ... พายุฤดูร้อนที่โผล่มาพรมน้ำฝนให้เมื่อวานนี้หายจ้อยไปเสียแล้ว
เมื่อวานตอนสายๆ พาลูกไปบางลำพู เพื่อซื้อชุดนักเรียน ก็เลยเป็นครั้งแรกในรอบหลายสัปดาห์ที่ได้นั่งรถผ่านถนนหลานหลวง สะพานผ่านฟ้า ป้อมพระสุเมรุ ถนนราชดำเนินกลาง อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไปจนถึงสี่แยกคอกวัวเจ้าปัญหา ... ได้เห็นความสวยงาม สะอาด เรียบร้อย ของถนนหนทางและสถานที่สำคัญของบ้านเมืองอันเป็นที่รักของเราแล้ว รู้สึกรักทุกสิ่งรอบๆ ตัวจัง และช่วยไม่ได้จะรู้สึกมีความสุข แม้จะเป็นเพียงความสุขเล็กๆ ในชั่วขณะเวลานั้น ก็เป็นน้ำทิพย์ชโลมใจได้เป็อย่างดี
ในฐานะคนกรุงเทพฯ ตั้งแต่เกิด เรารักและภูมิใจในเมืองเกิดของเรา เราเห็นกรุงเทพฯ มาตั้งแต่รถยนต์ตามถนนหนทางมีป้ายทะเบียนเป็นแผ่นโลหะสีดำ ยาวๆ มีคำว่า ก.ท. และนัมเบอร์ บนนั้น กรุงเทพฯ สมัยเราเด็กๆ เงียบสงบ สะอาด ไม่มีขยะสกปรกรกรุงรัง ไม่มีหาบเร่แผงลอย ไม่มีสลัมและรถรับจ้างวิ่งฉวัดเฉวียนขวักไขว่ ผู้คนมีน้อยมากๆ ไปไหนมาไหนก็แทบจะรู้จักกันทั้งเมือง (แน่นอนละ เป็นคน"พระนคร" ผู้ศิวิไลซ์กันทั้งนั้น)
ต่อเมื่อหลายๆ ปีผ่านไป กรุงเทพฯ ไม่ได้เป็นที่อยู่ของเราคนที่นี่อีกต่อไปแล้ว มีผู้คนจากทั่วทุกสารทิศแห่กันมาอยู่ในเมืองหลวงของเรา กระทำการนานัปการกับเมืองหลวงแห่งนี้ จนไปๆ มาๆ ก็มีการกล่าวขานกันว่า ... กรุงเทพฯ สกปรก เขรอะขระ แออัด ไม่น่าอยู่ เต็มไปด้วยมลพิษ ฯลฯ ... เราอยากจะแย้งเงียบๆ ในใจว่า ที่กรุงเทพฯ เป้นอย่างนี้ ก็ด้วยฝีมือของใครกันเล่า ... เรารู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่มีการย่ำยีเมืองที่เราอยู่มาอย่างเป็นสุขตั้งแต่เล็กแต่น้อย ... เฮ้อ ... แล้วเราก็คงจะเหมือนถูกบีบให้ออกจากเมืองนี้ไปตามวาระแล้วกระมัง ทั้งๆ ที่รัก แต่ก็คงอยู่ไม่ได้ ...

Create Date : 24 เมษายน 2553
Last Update : 26 เมษายน 2553 13:03:00 น.		21 comments
Counter : 3577 Pageviews.
Share Tweet