: : อมก๋อยนี้ดี : :
วันที่สี่ของการมาทำงานที่อมก๋อย... ถึงคณะทำงานทั้งหลายรวมทั้งเราจะเหนื่อยยากและเมื่อยล้ากับการเดินทางอันแสนทรหดแค่ไหน ... แต่พวกเราก็ยังไม่ย่อท้อกับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ยังคงเกาะกันไปเป็นขบวนเข้าพื้นที่กันทุกวันๆ ...
เราเองละชอบมากที่ได้มาใช้ชีวิตช่วงสั้นๆ ของการทำงานอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีป่าเขาลำเนาไพร แม้ว่าจะปะปนไปด้วยเขาหัวโล้นอันเนื่องมาจากการหักร้างถางพงเพื่อการทำไร่ทำนาของชาวบ้านก็เถอะ... ภูเขาทางเหนือก็ยังสวยงามมีมนต์เสน่ห์อยู่เสมอ... แล้วที่สำคัญ อากาศยามเช้า ยามเย็น และค่ำคืนก็สุดแสนจะเย็นฉ่ำราวกับติดแอร์กันทั้งบ้านทั้งเมือง ... กลางวันถึงจะแดดร้อนเปรี้ยงๆ แต่ก็ไม่ได้ร้อนตับแตกแต่อย่างใด... แอร์ธรรมชาติแบบนี้ไม่เหมือนแอร์คอนดิชั่นที่เหมือนมีสารคมีสร้างความเย็น ... แต่นี่เป็นความเย็นแบบธรรมชาติจริงๆ... ชื่นจายยยย...
ไม่อยากเขียนซ้ำๆ ซากๆ ถึงรายละเอียดการทำงานในแต่ละวันของเราซึ่งก็เป็นประมาณว่า... ตื่นเช้า..ไปถ่ายรูป อาบน้ำ ไปร้านป้าผัน แล้วไปพื้นที่.. เพราะกิจวัตรของเราก็จะเป็นคล้ายๆ กันอย่างนี้ทุกวันนั้นแล แต่ว่าไม่ได้น่าเบื่อเลยนะ ทุกๆ วันจะมีรายละเอียดที่น่าสนใจแตกต่างกันไป ...
เอาเป็นว่า ขอบันทึกไว้เสียหน่อยว่า วันนี้เราเดินทางไปยังหมู่บ้านแม่ระอาใน ตำบลนาเกียน อยู่ไกลไปทางทิศใต้ของอำเภออมก๋อยประมาณห้าสิบกิโลเมตร แต่เป็นทางลูกรังและอ้อมไปตามไหล่เขาที่กันดาร จึงใช้เวลาประมาณเกือบสามชั่วโมง... นั่งรถโหนมือจับในรถจนแขนล้า... หมู่บ้านนี้เราเคยมาฝังตัวทำโครงการอบรมชาวบ้านทอผ้าอยู่อาทิตย์นึง... ต้องกินนอนอยู่นี่เลยเพราะไกลขนาดนี้คงไปๆ มาๆ ทุกวันไม่ไหว...
ที่หมู่บ้านนี้ใช้เวลาคุยงานนานหน่อย บ่ายแก่ๆ จึงได้ฤกษ์ย้ายไปที่หมู่บ้านขุนอมแฮดนอก ตำบลสบโขง ... มาถึงทีมเราก็รีบคุยงานและเก็บข้อมูลเพราะใกล้จะค่ำแล้ว ดีที่หมู่บ้านนี้อยู่ใกล้ตัวอำเภอคือประมาณแปดกิโลเมตรเอง ทางก็ไม่กันดารนัก...
กลับมาถึงที่พักราวๆ หกโมงเย็น ... เปิดคอมฯ มาทำงานต่อซักพักก็ไปกินข้าวเย็น... (กิจวัตรยังกับนักเรียนอนุบาลเลยนิ...) กับข้าวก็มีผัดผักบล็อคโคลี่กับถั่วหวาน ผักกาดจอ แกงอ่อมและไข่เจียว... กับข้าวง่ายๆ แต่อร่อยจ้าดนัก... คุณก้องเจ้าของรีสอร์ทมาถามไถ่ทุกข์สุข เราเลยชมไปว่าผักกาดจออร่อยมากๆ ค่ะ... แฮ่ะๆ... มีอีกไหมคะ... (แสดงฟามตะกละเชียว) คุณก้องก็ดีใจหาย บอกว่า..ครับๆ เดี๋ยวดูให้... หายไปซักพักจนเรากินกับข้าวต่างๆ เกือบหมด คุณพรภรรยาคุณก้องก็ยกชามผักกาดจอมาให้อีกชามใหญ่... โอ้ว... เยี่ยมๆ... พวกเราก็ซัดผักในชามจนเกลี้ยง... (ผักกาดจอ แต่ผักในชามคือผักกวางตุ้งค่ะ)
...เลือกรูปมาห้ารูปให้ชมบรรยากาศอมก๋อยในเดือนพฤศจิกายนกันพอเป็นน้ำจิ้ม เซิร์ฟๆ ค่ะ...
..ทางไปอำเภออมก๋อย...จากอำเภอเถิน สู่อำเภอลี้ ผ่านอำเภอฮอดและดอยเต่า..
..อุปสรรคแรก..ระหว่างทางไปบ้านพลั่งแท วันจันทร์ ๒๓ พ.ย. ๕๒...
..คณะพรรคก็เลยต้องรอ..ร้อ..รอ.. บ้างก็เดินเล่นเก็บดอกไม้ไปพลางๆ รวมทั้งเรา...555...
..ได้รถอบต.มาช่วยลำเลียงสาวๆ เข้าพื้นที่... ใจสู้ชูสองนิ้วเสียด้วยนา..
..เด็กๆ นักเรียนที่ศูนย์การเรียนบ้านก๋องป๋อใต้..
..บ้านก๋องป๋อใต้ในลุ่มแม่น้ำแม่ลอกและเทือกเขาสูงของอมก๋อย..
...สุขสันต์วันสีเขียวนะคะ...
..บันทึกวันพฤหัสบดี.. ..๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒..๒๒.๐๕ น.
เมื่อคืนนี้ตอนตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำ..อู้ฮู...หนาวจับจิต...ยิ่งกว่าเปิดแอร์แบบเย็นจัดๆ จับจมูกดูปรากฎว่าเย็นเจี๊ยบเลยเชียว ตอนกลับมานอนเลยต้องเอาผ้าห่มผืนที่สองที่เอามาเตรียมไว้แล้วโปะซ้อนทับผ้าห่มที่ห่มอยู่อีกชั้นถึงจะหลับตาลงไปได้ เมื่อเช้าตื่นขึ้นมารีบไปชงกาแฟ เช็คเทอร์โมมิเตอร์ดู...โอ๊ะโอ..ปาเข้าไป 8 องศาเซลเซียส มิน่า มันถึงได้เย็นยะเยือกยังกับเดินอยู่ในตู้เย็น ... นี่ขนาดเราออกจะเป็นคนขี้ร้อน และไม่กลัวความหนาวนะเนี่ย
วันนี้ไปทำงานที่บ้านสบลาน และบ้านหลังป่าข่า ตำบลยางเปียง... นั่งรถไปราวๆ สองชั่วโมงก็ถึง ตอนเย็นเลยเสร็จงานกลับมาที่พักได้เร็ว เราก็เลยได้มีเวลาคว้ากล้องไปเก็บภาพบรรยากาศธรรมชาติรอบๆ ที่พัก มีสหายสี่ขาเพศหญิงชื่อว่า "ครัวซองต์" เดินตามไปเป็นเพื่อนด้วย เรามุ่งหน้าเดินข้ามสะพานแขวนไม่ไผ่ไปอีกฟากฝั่งแม่น้ำ "แม่ตื่น" มันก็วิ่งข้ามสะพานนำหน้าไปอย่างชำนาญทาง (เราว่าจะเอารูปวันนี้มาลงแล้ว แต่เน็ตหอยทากเหลือหลาย กลับ กท. ไปค่อยทำรูปใส่ละกัน) เดินชมนกชมไม้ถ่ายรูปดอกหญ้า ท้องฟ้า เจอเต่าทองด้วย สักพักสหายสี่ขาเพศชาย "เจเจ" ตามมาสมทบ สองตัวแปดขาก็เลยพากันวิ่งเล่นในทุ่งหญ้าอย่างร่าเริง ที่น่ารักคือมันไม่ไปไหน ยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เรา ตอนเราเล็งกล้องถ่ายรูปดอกหญ้า ก็มานอนรออยู่ข้างๆ เงียบๆ สักพักเราก็ทำท่าจะเดินไปข้ามสะพานไม้ไผ่กลับ สองสหายก็พากันเดินเรียงหนึ่งนำเราข้ามสะพานไปอีกละ..น่ารักจริงๆ จากนั้นมันก็ไปวิ่งไล่ไก่แจ้ตัวเล็กตัวน้อย ที่คุณก้องเจ้าของรีสอร์ทเลี้ยงไว้แบบอิสระในรีสอร์ท ทำเอาน้องไก่ต่างก็ร้องกระต๊ากๆ วิ่งหนีกันเลิ่กลั่ก...คุณก้องเลยมาดุ "เจเจ" ซึ่งนั่งจ๋องฟังเทศน์อย่างดี ในขณะที่ "ครัวซองต์" ใส่บาทาสุนัขเปิดแน่บหายไปแล้ว
เราเดินลัดรีสอร์ทไปอีกฟาก ซึ่งมีทางเดินลงไปที่หาดทรายริมแม่น้ำ สองตูบก็เดินตามมาอีก เราเลยเรียกให้เดินลงไปที่ชายหาดด้วยกัน เจเจกับครัวซองต์ก็วิ่งไล่งับกันอย่างสนุกสนาน ซักพัก ครัวซองต์ก็กระโดดตูมลงไปในแม่น้ำ (ที่น่าจะเย็นเจี๊ยบ) ว่ายไปว่ายมาในแม่น้ำ แล้วก็โดดขึ้นมาวิ่งไล่กับเจเจบนหาดทราย ก่อนจะกระโจนลงไปในน้ำอีกรอบ เริงร่าลั้ลลาจริงๆ แม่ครัวซองต์ พรุ่งนี้คณะเราจะเดินทางไป "บ้านสงินกลาง" อีกหมู่บ้านที่ต้องนั่งรถโขยกเขยกไปราวๆ สองชั่วโมง จากนั้นช่วงบ่ายๆ ก็กลับมาประชุมนอกรอบสรุปงาน ก่อนจะสัมมนาทำแผนในเช้าวันเสาร์ แล้วช่วงบ่าย พวกเราก็จะลงจากอมก๋อยเข้าเมืองเชียงใหม่กันเสียทีละ
...สุขสันต์วันสีส้มค่ะ...
ปอลอลิงแสม...เน็ตซูเปอร์หอยทากจนไม่อาจจะเยี่ยมเพื่อนๆ ตามบล็อกได้เลย ขออนุญาตส่งโปสการ์ดไปทักทายแทนนะคะ...
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 20 ธันวาคม 2552 0:35:17 น. |
Counter : 2672 Pageviews. |
|
|
|
เป็นงานที่ลุยมากเลยนะครับพี่
แต่ละที่ที่พี่แดงเข้าไป
กันดารและลำบากมากทีเดียว