|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
[Y] Gimlet
story : Haruhi Tono Illust : Mamiya Oki Translate : T&T publish : Nebula
เรื่องย่อ : คำสั่งของบริษัทที่มอบแด่ มาคิยะ พนักงานฝ่ายขายบริษัทก่อสร้างคือ ให้เกลี้ยกล่อม อิสึซึจิ โคเซ สถาปนิกอัจฉริยะที่เพิ่งกลับจากนิวยอร์คให้รับออกแบบตึกศูนย์กลางทางธุรกิจครบวงจร สำหรับ มาคิยะ ที่เป็นลูกชายตระกูลใหญ่เจ้าของกลุ่มธุรกิจขนาดยักษ์นี่ถือเป็นโอกาสที่จะได้แสดงความสามารถอันแท้จริง ทั้งความหยิ่งทรนงตนก็ค้ำคออยู่ เขาไม่อาจจะทำงานล้มเหลวได้ ทว่า อิสึซึจิ กลับเรียกร้องว่า "ถ้าอยากได้ฉัน ก็จงทอดกายให้ซะ"!! มาคิยะ สั่นระริกด้วยความโกรธในคำดูถูกเหยียดหยาม และจำต้องยอมให้ โคเซ กกกอดทุกค่ำคืน แต่...!? sexual working love!!
มีเรื่องตัวอย่างให้อ่าน 1 ตอนที่นี่ //www.cgi2you.com/members/message/gigiclub/00143.shtml
ความเห็น : ก่อนอื่นเลยคือว่า เรื่องนี้คนแต่งเดียวกับเหยี่ยวทะเลทราย เพราะงั้น...พล็อตถือเป็นจุดด้อยของอาจารย์เลย คือมันอ่อนจริงๆ เดาได้แบบไม่มีหักมุมตั้งแต่บทแรก นายเอกก็มาแนวงดงาม สูงส่ง แต่มีทิฐิชอบเอาชนะ พระเอกก็พูดน้อยต่อยหนัก ทำหน้าขรึมแต่รักจริงใจ ข้อดีในเรื่องคือ เน่าน้อยกว่าที่คิด คืออย่างน้อยก็ไม่ใช่หน้ามืดตามัวเข้าใจผิดแบบสุดกู่เรียกยังไงก็ไม่กลับ และเทียบกับเหยี่ยวแล้ว ชอบเรื่องนี้มากกว่า เอาเป็นว่าเรื่องนี้เน้นความหวานละกัน ใครต้องการน้ำตาลในเส้นเลือดก็เชิญซื้อมาอ่านได้ 1/3 ของเล่มเป็นตอนพิเศษมีเรื่องหึงๆหวงๆ กับตัวละครที่โผล่มาแบบน่าโดดถีบ (คือเป็นเคะหน้างาม แต่ถ้ามีคนมาเจือกเรื่องส่วนตัวแบบนี้กับเราคงต้องมีการเสียเลือดเปลืองชีวิตกันมั่ง) โผล่มาทำให้เข้าใจผิดเป็นชนวนงั้นๆ แหละ เดี๋ยวตอนจบก็ได้คู่ไปเอง เดาได้ไม่ยากเช่นเคย ในส่วนของการแปล...ก็ใช้ได้ แต่สำนวนเป็นญี่ปุ่นมากไปหน่อย อ่านแล้วไม่ค่อยลื่นเท่าที่ควร แถมรู้สึกว่าแปลสองคนมันเลยมีอะไรแย้งๆ บอกนายเอกดื่มกาแฟชั้น 12 พออีกทีดันกลายเป็นชั้น 20 ตกลงจะ juuni หรือ nijuu กันแน่ ไม่รู้ใครผิดล่ะนะ ก็อืม เล็กๆน้อยๆ โดยรวมพอใช้ได้
สรุปว่า...ให้ 3.5 เต็ม 5 ละกัน
Create Date : 17 พฤษภาคม 2549 |
Last Update : 21 มิถุนายน 2550 16:38:39 น. |
|
0 comments
|
Counter : 457 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|