เดียวดายกลางสายฝน

บ่ายวันหนึ่งท่ามกลางสายฝนพรำ ณ ชุมชนบ้านโคกไคร จ.พังงา  นกน้อยตัวหนึ่งเกาะอยู่บนเสาไม้ที่ชายฝั่งคลอง ไม่รู้มันจะเหน็บหนาวหรือไม่ แต่ข้าพเจ้าที่เป็นคนถ่ายภาพคิดไปเองแล้วว่า มันคงจะเหน็บหนาวและเหงา ที่ต้องอยู่เพียงลำพังท่ามกลายสายฝนแบบนี้...และช่างเข้ากับบรรยากาศการฟังเพลงนี้จริงๆ

*** เดียวดายกลางสายลม *** 

บินไปเดียวดายกลางสายลมแปรปรวน

เพียงทะเลครวญฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า

ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อยฉันหนาว

และเหงาเหลือเกิน

ไม่เคยมีใครมีรักแท้จริงใจ

จะมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า

ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว

จนล้าสิ้นแรง

ไม่อยากเห็นภาพใดแม้แต่ท้องฟ้า

อยากจะพักดวงตาลงชั่วกาล

จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์

จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา

คงจะมีเพียงลมหายใจรวยริน

เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย

ปีกของฉันมันหนัก บินต่อไม่ไหว

จะขอพักกายชั่วกาล

Create Date : 15 กรกฎาคม 2558		1 comments
Last Update : 16 กรกฎาคม 2558 15:04:23 น.
Counter : 4018 Pageviews.
Share Tweet