เราทั้งห้าคนเดินเข้าสตูดิโอเมื่อสายตาป๊ะ!กับสตูดิโอจริง อยากจะกรี๊ดมากไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะได้มาเจอสถานที่อัดรายการที่เคยเห็นแต่ในทีวีวันนี้กูมาถึงแล้วโว้ยยย ฮ่าๆ ไม่ได้เว่อร์นะ รู้สึกแบบนี้แล้วก็นั่งรอข้างๆแสตนด์คนดู แม่นั่งไหนก็ไม่รู้ไม่เจอเลยแฮะก็นั่งติ่นเต้นกันต่อไป จนคุณกฤษณ์มา ก็เดินขึ้นโพเดียมเตรียมความพร้อมก่อนแข่งจริงคุณกฤษณ์ตัวจริงหล่อ ขาว และสูง ความสูงนี่สูงกว่าที่คิดอีกนะการแข่งขันก็เริ่มต้นขึ้น แข่งรอบสามวินาที จนครบห้ารอบ ซึ่งพี่เหมียวตกรอบไปก่อนอันนี้เพราะพี่เหมียวโพเดียมแรกอ่ะ โพเดียมแรกเสียเปรียบจริงๆนะ ทั้งกติกา/คำถาม ทั้งความตื่นเต้นมากระจุกที่โพเดียมแรกก่อนไง L ส่วนเราก็ผ่านรอบสามวินาทีตามคำอธิษฐานจนได้ ฮ่าๆๆ อธิษฐานไว้จริงๆนะ

พอมารอบสองรอบนี้ไม่จำกัดเวลาแต่จำกัดความไวในการกด รอบแรก รูปจิตรกรรมนี่ปล่อย ไม่กดจริงๆเพราะสี่รูปได้รูปเดียวคือวัดดางดึงษาราม นอกนั้น น็อก! ปล่อยให้พี่ต้าไป พี่ต้าก็พลาดนิดเดียว เอง มันดูยากจริงนะจิตรกรรมฯอ่ะแฮ่ๆ พอคำถามที่สอง อันนี้อยากตอบมากกกก เพราะง่ายใช้ได้ โจทย์ไม่ซับซ้อนด้วยแต่ด้วยเดชะบุญอันน้อยนิด กดไม่ทันน้องเบสจ่ะ น้องเบสกดได้และตอบถูกเข้ารอบไปก่อนมาถึงข้อสุดท้าย “จิ๊คซอว์” อันนี้เปิดมา ใจคิดไปถึงพระภูริทัตต์ อยากใช้สิทธิ์มากแต่พี่ลีตอบไปแล้ว ถูกซะด้วยยย สรุปพี่ลีกะน้องเบส เข้ารอบ!!!!
คือไม่ได้คิดมากว่าจะเข้าหรือไม่เข้า ผ่านสามวินี่ก็บุญแล้วแต่ว่าเสียดายคือ มีสิทธิ์ตั้งสองครั้งกลับไม่ได้ใช้ ใช้แล้วตอบผิดจะไม่เสียดายเลยบอกตรงๆ “เสียดายโอกาส”

หลังจากนั้นก็มานั่งเชียร์สองท่านสุดท้ายที่โพเดียมคำถามตัดเซียนของทั้งสองท่านนี่ เราตอบไม่ได้เลยบอกตรงๆ ที่ไม่เข้ารอบก็ดีไปอย่างฮ่าๆๆๆ เพราะมัวท่องรายละเอียดที่เป็นข้อๆ เช่น ทศพร, บททดสอบพระเตมียกุมาร,ขุมทรัพย์สิบหกขุม, ลักษณะบุรุษโทษ, พรแปดประการที่ท้าวสักกะให้พระเวสสันดร,ปลีกย่อยอื่นๆนี่คือท่องมาไว้ คิดว่าคำถามตัดเซียนอาจมีพวกนี้เพราะมันต่อยอดไว้เม้าท์ให้คนดูฟังได้ คือท่องได้เกือบหมด แต่ไม่ได้ใช้ ฮ่าๆๆๆไม่เป็นไร ก็นะติดหัวเราไว้อ่ะดีแล้วนี่คงเป็นสิ่งที่รายการตั้งใจอยากให้ผู้เข้าแข่งขันได้ในที่สุดน้องเบสก็ทำสำเร็จจากเทปก่อนได้เป็น กสยฟพท. มาเทปนี้ก็ได้เป็น สยฟพท.แล้วโทฟี่เป็นของน้องแล้ว สุดยอดจริงๆ!
คำถามน้องเบส พี่ต้าตอบได้ แต่คำถามพี่ลีนี่โหดจริงๆค่ะต้องคนที่คุ้นวรรณกรรมน่าจะรู้ แต่แบบว่าจำและอ่านแต่ทศชาติเพียวๆ เลยทำให้ลืมนึกถึงไปมาถึงคำถามสุดท้ายสำหรับน้องเบส เพื่อชิงรางวัลพิเศษ คำถามสุดท้ายนี่ถือว่าง่ายเพราะพวกเราที่อยู่แสตนก็ตอบได้หมดแต่มันติดอยู่ที่โอกาสไปยืนตรงนั้น ซึ่งน้องเบสได้ยืน นี่แหละหนอบุญและวาสนาจริงๆเด็กน้อยคนนี้เก่งมากมาย ชอบน้องตั้งแต่เทปพุทธทาสแล้วดีใจที่ได้เจอตัวจริง น้องทำให้เรารู้สึกว่าการสร้างบุญไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุเลยเป็นภาพสะท้อนฉายให้เห็นชัดเจนกับคำว่า “เด็กดี” “พหูสูต”คือไม่ใช่แค่คำลอยๆว่าบุญและพระธรรมศึกษาได้ทุกคนน้องคือสิ่งที่พิสูจน์ให้คนทั้งประเทศได้เห็นเรามองเห็นภาพผู้ใหญ่ที่ดีในตัวน้องซ้อนทับอยู่ อย่างที่พี่กฤษณ์บอก เด็กๆควรเอาน้องเบสเป็นตัวอย่างจริงๆสุดยอดเลยสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ทศชาติชาดก

หลังรายการจบมีจังหวะที่ต้องมายืนรวมกันแสดงความยินดีกับน้องเราก็บื้อไงไปยืนข้างหลังที่จริงควรยืนขยับออกมา ฮ่าๆ ช่างเถอะแต่ประทับใจน้องเบสตอบมาก น้องบอกว่า
“การที่เราทั้งห้าคนมาแข่งวันนี้ไม่ได้แข่งกันเพื่อรางวัลแต่เพื่อช่วยกันเผยแผ่พระพุทธศาสนา...”
ขอบคุณนะคะน้อง คำพูดของน้องเบสคือคำจบที่สวยงามมากความเหนื่อยจากการเตรียมตัวแข่งขันและเหนื่อยจากอะไรหลายอย่างมันหายเป็นปลิดทิ้งเพราะถึงแม้ชัยชนะไม่ใช่ของเราแต่สิ่งที่เราทำเหมือนภารกิจที่สิ้นสุดลงภารกิจที่ได้เผยแผ่พระพุทธศาสนา ความภูมิใจที่จะจดจำไว้ตลอดไป

ในการแข่งขันครั้งนี้จบลงแล้วอยากจะขอบคุณหลายสิ่งหลายอย่าง ทุกสิ่งทุกอย่าง หลายท่านหลายคนถ้าไม่มีพวกเขาหรือสิ่งเหล่านั้น ฝันอันนี้คงไปไม่ถึง ขอบคุณโดยเฉพาะ...แม่ที่ไม่เคยดูรายการนี้ แต่ก็ยอมเสียตังค์พามา แม้เสี่ยงกับการไม่ผ่าน ก็พามาจนผ่านไปแล้ว แม่บอกว่ารู้ยังงี้เตรียมตัวให้พร้อมกว่านี้ดีกว่า “ขอบคุณนะฮับแม่รักที่สุดเลย น่าน้าอ่อนจะมาด้วยเนอะ” เราก็เขียนซะยาวเหมือนตัวเองได้แชมป์แต่ไม่ช่ายยย ก็คือชอบเล่าอยากเล่าให้ฟังเผื่อใครจะไปมั่ง รายการนี้ไม่มีตงไม่มีเตี๊ยมใดใดทั้งสิ้น มีแต่ประสบการณ์ดีดีที่หากมีโอกาสคุณก็ควรไปเก็บมันนะสักครั้งในชีวิต ...J