ความเหงาเหมือนรถติด....เจอทุกวัน " แต่ก้อยัง...ไม่ชิน "
 
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
5 ธันวาคม 2552

BiGTHiNK << ยังจำวันแรกของการทำงานได้รึป่าว?





ย้อนเวลากลับไป 4 ปีที่แล้ว...

( 80% ของคนที่ชอบพูดถึงอดีต...มักจะแก่)

กรี๊ดดดดดดด....ไม่จริงช่ายม๊ะ!!!


*************************************


หลังจากเรียนจบ...ก็โชคดี (รึป่าว?)ทันที

ได้เริ่มต้นทำงาน...ตามสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมา


***************************************


ในตำแหน่ง.........." Interior Designer "

(จำได้ว่า...ควักเงินกับการเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเพื่อนไป 150 บาท)

(เพราะว่า....งบน้อย 555+)

เพื่อนๆในกลุ่มต่างพากันสรรเสริญเยินย่อ (เขียนถูกรึป่าวฟร่ะ?)

มันบอกว่า...... " เทห์ว่ะมึง "

เลยวาดฝันเอาไว้....ตามที่พวกมันบอกอย่างนั้น


****************************************


เช้าวันแรกของการทำงาน " 20 กันยายน 2547 "

(หลังจากวันเกิด 1 วัน...ด้วยความหวังว่าจะเป็นวันเริ่มต้นที่ดี)

เอาฤกษเอาชัยด้วยการซื้อกล้วยที่ตลาด

( ต า ม ที่ ป ะ ป๊ า สั่ ง ไ ว้ )

ป๊าบอกว่า...ให้กินกล้วย เวลาที่จะเริ่มต้นทำอะรัยใหม่ๆ

ทุกอย่างจะได้ง่ายเหมือน.....ปลอกกล้วย

( ใครจะเอาเคล็บลับไปใช้...ก็ไม่หวงน่ะ )


************************************


แต่ชีวิตจริง......มันยิ่งกว่าในนิยาย

ก่อนวันแรกของการทำงาน...แม่โทรทางไกลมาจากฝรั่งเศส

ด้วยความเปนห่วง......ลูกสาว (รึป่าว?) มาก

( ตอนนั้นแม่ยังไม่รู้ว่าลูกสาวตัวเองแมนแค่ไหน 555+)

แม่บอกว่า...." ตอนเช้าอย่าลืมกินข้าวเช้านะลูก "

+ + + เ ด๋ ว ส ม อ ง จ ะ ไ ม่ ทำ ง า น + + +



ด้วยความเชื่อฟังแม่.....เลยซัดข้าวมันไก่หน้าบิ๊กซีลาดพร้าว

เล่นไป 4 จานรวด (กะให้กินแล้วอิ่มถึงเย็นเลย)

มัวแต่เพลินกับข้าวมันไก่ ( เพราะน้ำซุปอร่อยโคตร )

ลืมซื้อกล้วย....ไปเลยยยยยย


แต่นับว่าเป็นโชคดี (รึป่าว?) อีกครั้ง

ที่กล้วยยังเหลือ.......แต่

แม่ง!!!............มีแต่กล้วยดิบว่ะ!!!!



*********************************


ตั ด สิ น ใ จ ใ น วิ น า ที สุ ด ท้ า ย . . .

( เพราะรถคันสุดท้ายกำลังจะออกไป...เด๋วไม่ทัน )

เอาว่ะ.....ดิบก้อดิบ! ดีกว่าไม่ได้...เอาไปให้อุ่นใจ



ให้คิดสภาพตาม...ในขณะที่กำลังอ่าน

วันแรกของการทำงาน...แต่งตัวแนวๆ ถือกระเป๋า A3 สีดำ

แม่งเท่ห์ชะมัดเลยตรู....แต่ ( ทำไมต้องมีแต่ด้วยฟร่ะ)

หิ้วถุงกล้วย....หมดกัน ความเทห์ที่สะสมมานาน

อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!


*************************************


และแล้ว....ก็มาถึง " ออฟฟิต " จนได้

" โอ้พระเจ้าจ๊อด....มันยอดมาก"

มันเป็นสโลแกนประจำบริษัท...555+



(คงเดาไม่ยากใช่มั๊ย?....ว่าทำงานที่ไหน)



มาถึงออฟฟิต....ถึงกับ " เอ๋อ...รับประทาน "

โ ต๊ ะ ต รู . . . อ ยู่ ไ ห น ฟ ร่ ะ ! ! !

พี่เลขาบอกว่า....หาทีนั่งเอาเองนะค่ะ

เด๋วคอมกับโต๊ะจะตามมาทีหลังน๊า !!!



***แต่ว่าตรูต้องการตอนนี้เฟ้ยยย.....แง่ส์ๆๆๆๆๆ***

แล้วจาทามงานยังงัยฟร่ะ...แม่เจ้า!!!


หลังจากนั้น.....ก็โดนลากกกกกกกกกกกกกกก

เข้าห้องประชุม...โดยไม่รู้อิโน่อิเน่เล้ยยย

ถามตรูสักคำมั๊ย?....ว่าอยากเข้าไปประชุมรึป่าว?


ประชุมอะรัยไม่รู้..แต่รู้ว่าแอบหลับไป 2 ยก รู้สึกตัวอีกทีนี่มันเที่ยงแล้ว

เท่าที่ฟังมา.....ประชุมเรื่องยอดขาย แล้วมันเกี่ยวกับบิ๊กตรงไหนง่ะ

ออกจากห้องประชุมมาด้วยความหิวโหย.....


************************************


อาหารมื้อแรก.....แถวๆออฟฟิต

อยากจะกรี๊ดดดด...(แต่กรี๊ดไม่ได้...เด๋วเสียลุกส์หมด)

ก ร ะ เ ที ย ม เ ต็ ม จ า น เ ล ย

เค้ากินกระเทียมไม่ได้ง่ะ....สั่งแล้วลืม งอน!!!!!


อยู่ๆ โปรตีนในข้าวมันไก่ก็ทามงาน

นึกขึ้นมาได้ว่า.....มีขนมปังและกล้วยอยู่ ตั้ว 1 หวีน่ะ


รีบเดินขึ้นมาที่ห้องทำงาน....มัวแต่กินขนมปังจนเพลิน

กรี๊ดดดดด (อีกรอบ) เปิดถุงออกมา...กล้วยมันดิบ!!!!

ทำงัยดีง่ะ...!!!!! พ่อบอกว่าให้กินเอาฤกษเอาชัย!!

ทำไงดีว่ะตรู!!!! คิดไม่ออกเก็บกล้วยใส่ถุงไว้


**************************************


นั่งเซงๆ ไปมาทั้งวัน.....(เพราะไม่มีโต๊ะส่วนตัวไม่มีคอมพิวเตอร์)

อ่านเอกสารเก่าๆ ดูแบบงาน แปลนร้านที่ต้องออกแบบ

จนเวลาผ่านไป.....6 โมงแป๊ะ

ได้เวลาเลิกงานแว้วว ดีใจแทบบ้า!!!


เก็บกระเป๋า......พร้อมถุงกล้วย

เอ๊ะ!!!!! กล้วยเขียวๆเมื่อเช้า

กรี๊ดดดดด.......กล้วยกลายเปนสีเหลืองแว้วววว

เลยจัดไปเกือบครึ่งหวีเลย...สะใจวุ้ย!!!



****************************


หลังจากนั้น....ปะป๊าโทรมาหา

ถามว่าได้กินกล้วยรึป่าว?



เลยเล่าให้ป๊าฟัง........ว่าเจอกล้วยดิบ

กินไม่ได้เลย !!!!




ป๊าบอกว่า......เราได้เรียนรู้ปรัชญาชีวิตแล้ว

ลูกสาว (รึป่าว?) ทำหน้างง

ปรัชญารัยของป๊าง่ะ....หนูงง


***********************************


เวลาที่เราเจอกับปัญหาและอุประสรรค์

บางทีมันอาจจะยาก...จนเราไม่สามารถแก้ไขมันได้

ให้เราตั้งสติและ....รอเวลาที่เหมาะสมในการแก้ปัญหา


มันก็เหมือน " กล้วยดิบ "

ที่หนูซื้อมานั่นแหละ....


โหยยยยยยยยป๊า.....เทพว่ะ

คิดได้งัย?

ป๊าบอกว่า...ที่คิดได้เพราะ" หล่อ " !!!

แม่นั่งอยู่ข้างๆ...คงกำลังอาเจียนอยู่เปนแน่

555+



*****************************************


เช้าวันรุ่งขึ้น....คอมพิวเตอร์ที่แรงที่สุดในออฟฟิตก้อมาถึง

ให้มันสมกับตำแหน่งหน่อย 555+

หารู้ไม่ว่า.....คนที่นี่เค้าเปลี่ยนชื่อตำแหน่งให้

จาก " มัณฑนากร " เป็น >> " กรรมกร "

จากนี้ไป....คงไม่ต้องบอกน่ะ

ว่าชีวิตต่อไปนี้ต้องเจออะรัยบ้าง 555+



***********************************

วันนี้วันพ่อ.....คิดถึงพ่อชะมัดเลย

มีพ่ออยู่กับเค้า 2 คน ( พิมพ์ไม่ผิดหรอก)

*************************************

พ่อบิ๊กจริงๆ โกอินเตอร์ไปนานแล้ว (อยู่บนสวรรค์)

คิดถึงมากมาย...ถ้าพ่อรู้ว่า การที่พ่อมีลูกสาว

แต่ลูกสาวพ่อก้อหาลูกสะใภ้มาให้พ่อได้น่ะ...

พ่อคงดีใจน่าดูเลยเนอะ........555+

********************************


ส่วนป๊า...ซึ่งทำหน้าที่เปนพ่อให้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

ขอบคุณมากมาย...หนูไม่รู้จะพูดยังงัย

เอาเปนว่าเรารู้กันเนอะป๊าเนอะ....


เกษียนแล้ว....กลับมาอยู่เมืองไทยน่ะ

หนูคิดถึงป๊ากับแม่ง่ะ....อยู่คนเดียวเหงาจัง



*******************************


สิ่งดีๆ บนโลกนี้มีอยู่มากมาย

มีมากพอให้กับทุกๆคนบนโลกนี้

อยู่ที่เราจะมองเห็นมันรึป่าว?

ก็เท่านั้น !!!!


แค่มองโลกในแง่ดี....ชีวิตก็เปนสุขแล้ว

จริงมั๊ย?


-------------------- THE END -------------------------




*****************************************





Create Date : 05 ธันวาคม 2552
Last Update : 19 มกราคม 2553 13:20:29 น. 10 comments
Counter : 697 Pageviews.  

 
ครับโมงโลกแง่ดี ชีวีตเป็นสุข เห็นด้วยอย่างแรง

สำหรับผมวันแรกของการทำงาน ได้ไปอยู่ในโรงงานอะครับสาวๆตรึม อิอิ ชอบ


โดย: กลิ่นดอย วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:7:52:33 น.  

 
ชอบจัง เล่าเรื่องได้สนุกเห็นภาพเลยค่ะ

ขออนุญาตแอด นะคะ


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:14:49:01 น.  

 
ขอบคุณที่ไปแวะเวียนครับ ยินดีให้แวะไปบ่อยๆได้ครับ บ้านผมเปิดรับตลอดเวลา เหงา เศร้า บ่นได้ครับ ยินดีรับฟัง


โดย: กลิ่นดอย วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:22:37:12 น.  

 
ได้เข้ามาอ่านบลอคนี้

เลยได้ปรัชญาชีวิตด้วยกล้วยจากคุณป๊าเลย

ช่างคิดด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!

เจ๋งอ่ะ....ไว้วันหลังขออนุญาตนำไปใช้บ้างนะครับ


โดย: BankkyBoiz วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:10:05:39 น.  

 
อ่านเพลินดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณบิ๊ก

เพื่อนร่วมอาชีพ


โดย: สถาปน๊อต วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:12:04:27 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดนะคะ
แอบอ่านเรื่องราวเขียนได้ดีจังค่ะ ขออนุญาตติดตามตอนต่อไปนะคะ


โดย: ุ (~ด้วยรักและเอาแต่ใจ~ ) วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:13:16:49 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ แหม...นึกว่าใครบังเอิญจังเลยนะคะ อิอิ
เล่าเรื่องได้เห็นภาพเลยค่ะชอบปรัชญาของกล้วยจัง

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อคนะคะ...



โดย: โซดาบ๊วย วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:14:39:12 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ...เพราะทอยเองก็มีความสัมพันธ์กับพ่อคนที่ 2 ของทอยเหมือนกันแบบนี้เลย อิอิ แต่ว่าพ่อจริงๆ ยังไม่โกอินเตอร์น๊า เค้ายังอยู่ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ส่วนไหนของโลกใบนี้ ..แต่ก็ไม่เป็นไรให้เค้าไปตามเส้นทางชีวิตของเค้าอ่ะเนอะ...

ตอนนี้คุณบิ๊กคงจะอยู่ตัวแล้วทั้งเรื่องงานและชีวิตด้านอื่นๆ เขียนได้สนุกมากๆ ค่ะ แล้วจะแวะมาอ่านอีกนะคะ

ปล. น้องหมา 2 ตัวของทอยเส้นกอดอุ่นที่ซู๊ดเรยค่ะ ชื่อจูจู้บี กับโมโจ ค่ะ


โดย: ToY (tiny ) วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:21:46:59 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ ดีใจที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อก
ชอบปรัชญาของคุณพ่อจังค่ะ

เหลือวันหยุดอีก 1 วัน ก็ต้องเริ่มทำงานกันอีกแล้ว
สนุกกับการทำงานต่อไปนะคะ

รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ



โดย: คุณอาผู้น่ารัก วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:23:10:49 น.  

 
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..
เขียนได้สนุกมาก..อ่านแล้วขำแต่มีสาระน๊ะ...เริ่มอะไรใหม่ๆๆ ต้องกินกล้วย..แล้วจะลองทำตามบ้างค่ะ..แต่กินข้าวมันไก่ 4 จาดรวด..ทำตามไม่ไหวคร่าาาา อิอิ


โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน ) วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:0:53:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

destiny2way
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ณ วันนี้เริ่มออกเดินเป็นก้าวแรก
บอกกับตัวเองไว้ว่าหนทางข้างหน้า
ไม่ว่าจะเจอกับอุปสรรคและปัญหาแค่ไหน

"เราจะไม่กลัว"

ไม่สูงต้องเขย่ง....ไม่เก่งต้องขยัน ฮึ๊บๆ
[Add destiny2way's blog to your web]