|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
5 ธันวาคม 2552
|
|
|
|
BiGTHiNK << ยังจำวันแรกของการทำงานได้รึป่าว?
ย้อนเวลากลับไป 4 ปีที่แล้ว... ( 80% ของคนที่ชอบพูดถึงอดีต...มักจะแก่)
กรี๊ดดดดดดด....ไม่จริงช่ายม๊ะ!!!
*************************************
หลังจากเรียนจบ...ก็โชคดี (รึป่าว?)ทันที ได้เริ่มต้นทำงาน...ตามสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมา
***************************************
ในตำแหน่ง.........." Interior Designer "
(จำได้ว่า...ควักเงินกับการเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเพื่อนไป 150 บาท)
(เพราะว่า....งบน้อย 555+)
เพื่อนๆในกลุ่มต่างพากันสรรเสริญเยินย่อ (เขียนถูกรึป่าวฟร่ะ?)
มันบอกว่า...... " เทห์ว่ะมึง "
เลยวาดฝันเอาไว้....ตามที่พวกมันบอกอย่างนั้น
****************************************
เช้าวันแรกของการทำงาน " 20 กันยายน 2547 "
(หลังจากวันเกิด 1 วัน...ด้วยความหวังว่าจะเป็นวันเริ่มต้นที่ดี)
เอาฤกษเอาชัยด้วยการซื้อกล้วยที่ตลาด ( ต า ม ที่ ป ะ ป๊ า สั่ ง ไ ว้ )
ป๊าบอกว่า...ให้กินกล้วย เวลาที่จะเริ่มต้นทำอะรัยใหม่ๆ
ทุกอย่างจะได้ง่ายเหมือน.....ปลอกกล้วย
( ใครจะเอาเคล็บลับไปใช้...ก็ไม่หวงน่ะ )
************************************
แต่ชีวิตจริง......มันยิ่งกว่าในนิยาย
ก่อนวันแรกของการทำงาน...แม่โทรทางไกลมาจากฝรั่งเศส
ด้วยความเปนห่วง......ลูกสาว (รึป่าว?) มาก ( ตอนนั้นแม่ยังไม่รู้ว่าลูกสาวตัวเองแมนแค่ไหน 555+)
แม่บอกว่า...." ตอนเช้าอย่าลืมกินข้าวเช้านะลูก "
+ + + เ ด๋ ว ส ม อ ง จ ะ ไ ม่ ทำ ง า น + + +
ด้วยความเชื่อฟังแม่.....เลยซัดข้าวมันไก่หน้าบิ๊กซีลาดพร้าว
เล่นไป 4 จานรวด (กะให้กินแล้วอิ่มถึงเย็นเลย)
มัวแต่เพลินกับข้าวมันไก่ ( เพราะน้ำซุปอร่อยโคตร )
ลืมซื้อกล้วย....ไปเลยยยยยย
แต่นับว่าเป็นโชคดี (รึป่าว?) อีกครั้ง
ที่กล้วยยังเหลือ.......แต่
แม่ง!!!............มีแต่กล้วยดิบว่ะ!!!!
*********************************
ตั ด สิ น ใ จ ใ น วิ น า ที สุ ด ท้ า ย . . .
( เพราะรถคันสุดท้ายกำลังจะออกไป...เด๋วไม่ทัน )
เอาว่ะ.....ดิบก้อดิบ! ดีกว่าไม่ได้...เอาไปให้อุ่นใจ
ให้คิดสภาพตาม...ในขณะที่กำลังอ่าน
วันแรกของการทำงาน...แต่งตัวแนวๆ ถือกระเป๋า A3 สีดำ
แม่งเท่ห์ชะมัดเลยตรู....แต่ ( ทำไมต้องมีแต่ด้วยฟร่ะ)
หิ้วถุงกล้วย....หมดกัน ความเทห์ที่สะสมมานาน อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!
*************************************
และแล้ว....ก็มาถึง " ออฟฟิต " จนได้
" โอ้พระเจ้าจ๊อด....มันยอดมาก"
มันเป็นสโลแกนประจำบริษัท...555+
(คงเดาไม่ยากใช่มั๊ย?....ว่าทำงานที่ไหน)
มาถึงออฟฟิต....ถึงกับ " เอ๋อ...รับประทาน "
โ ต๊ ะ ต รู . . . อ ยู่ ไ ห น ฟ ร่ ะ ! ! !
พี่เลขาบอกว่า....หาทีนั่งเอาเองนะค่ะ เด๋วคอมกับโต๊ะจะตามมาทีหลังน๊า !!!
***แต่ว่าตรูต้องการตอนนี้เฟ้ยยย.....แง่ส์ๆๆๆๆๆ***
แล้วจาทามงานยังงัยฟร่ะ...แม่เจ้า!!!
หลังจากนั้น.....ก็โดนลากกกกกกกกกกกกกกก
เข้าห้องประชุม...โดยไม่รู้อิโน่อิเน่เล้ยยย
ถามตรูสักคำมั๊ย?....ว่าอยากเข้าไปประชุมรึป่าว?
ประชุมอะรัยไม่รู้..แต่รู้ว่าแอบหลับไป 2 ยก รู้สึกตัวอีกทีนี่มันเที่ยงแล้ว
เท่าที่ฟังมา.....ประชุมเรื่องยอดขาย แล้วมันเกี่ยวกับบิ๊กตรงไหนง่ะ
ออกจากห้องประชุมมาด้วยความหิวโหย.....
************************************
อาหารมื้อแรก.....แถวๆออฟฟิต
อยากจะกรี๊ดดดด...(แต่กรี๊ดไม่ได้...เด๋วเสียลุกส์หมด)
ก ร ะ เ ที ย ม เ ต็ ม จ า น เ ล ย
เค้ากินกระเทียมไม่ได้ง่ะ....สั่งแล้วลืม งอน!!!!!
อยู่ๆ โปรตีนในข้าวมันไก่ก็ทามงาน
นึกขึ้นมาได้ว่า.....มีขนมปังและกล้วยอยู่ ตั้ว 1 หวีน่ะ
รีบเดินขึ้นมาที่ห้องทำงาน....มัวแต่กินขนมปังจนเพลิน
กรี๊ดดดดด (อีกรอบ) เปิดถุงออกมา...กล้วยมันดิบ!!!!
ทำงัยดีง่ะ...!!!!! พ่อบอกว่าให้กินเอาฤกษเอาชัย!!
ทำไงดีว่ะตรู!!!! คิดไม่ออกเก็บกล้วยใส่ถุงไว้
**************************************
นั่งเซงๆ ไปมาทั้งวัน.....(เพราะไม่มีโต๊ะส่วนตัวไม่มีคอมพิวเตอร์)
อ่านเอกสารเก่าๆ ดูแบบงาน แปลนร้านที่ต้องออกแบบ
จนเวลาผ่านไป.....6 โมงแป๊ะ
ได้เวลาเลิกงานแว้วว ดีใจแทบบ้า!!!
เก็บกระเป๋า......พร้อมถุงกล้วย
เอ๊ะ!!!!! กล้วยเขียวๆเมื่อเช้า
กรี๊ดดดดด.......กล้วยกลายเปนสีเหลืองแว้วววว
เลยจัดไปเกือบครึ่งหวีเลย...สะใจวุ้ย!!!
****************************
หลังจากนั้น....ปะป๊าโทรมาหา
ถามว่าได้กินกล้วยรึป่าว?
เลยเล่าให้ป๊าฟัง........ว่าเจอกล้วยดิบ
กินไม่ได้เลย !!!!
ป๊าบอกว่า......เราได้เรียนรู้ปรัชญาชีวิตแล้ว
ลูกสาว (รึป่าว?) ทำหน้างง
ปรัชญารัยของป๊าง่ะ....หนูงง
***********************************
เวลาที่เราเจอกับปัญหาและอุประสรรค์
บางทีมันอาจจะยาก...จนเราไม่สามารถแก้ไขมันได้
ให้เราตั้งสติและ....รอเวลาที่เหมาะสมในการแก้ปัญหา
มันก็เหมือน " กล้วยดิบ "
ที่หนูซื้อมานั่นแหละ....
โหยยยยยยยยป๊า.....เทพว่ะ
คิดได้งัย? ป๊าบอกว่า...ที่คิดได้เพราะ" หล่อ " !!!
แม่นั่งอยู่ข้างๆ...คงกำลังอาเจียนอยู่เปนแน่
555+
*****************************************
เช้าวันรุ่งขึ้น....คอมพิวเตอร์ที่แรงที่สุดในออฟฟิตก้อมาถึง
ให้มันสมกับตำแหน่งหน่อย 555+
หารู้ไม่ว่า.....คนที่นี่เค้าเปลี่ยนชื่อตำแหน่งให้
จาก " มัณฑนากร " เป็น >> " กรรมกร "
จากนี้ไป....คงไม่ต้องบอกน่ะ
ว่าชีวิตต่อไปนี้ต้องเจออะรัยบ้าง 555+
***********************************
วันนี้วันพ่อ.....คิดถึงพ่อชะมัดเลย
มีพ่ออยู่กับเค้า 2 คน ( พิมพ์ไม่ผิดหรอก) *************************************
พ่อบิ๊กจริงๆ โกอินเตอร์ไปนานแล้ว (อยู่บนสวรรค์)
คิดถึงมากมาย...ถ้าพ่อรู้ว่า การที่พ่อมีลูกสาว
แต่ลูกสาวพ่อก้อหาลูกสะใภ้มาให้พ่อได้น่ะ...
พ่อคงดีใจน่าดูเลยเนอะ........555+
********************************
ส่วนป๊า...ซึ่งทำหน้าที่เปนพ่อให้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
ขอบคุณมากมาย...หนูไม่รู้จะพูดยังงัย
เอาเปนว่าเรารู้กันเนอะป๊าเนอะ....
เกษียนแล้ว....กลับมาอยู่เมืองไทยน่ะ
หนูคิดถึงป๊ากับแม่ง่ะ....อยู่คนเดียวเหงาจัง
*******************************
สิ่งดีๆ บนโลกนี้มีอยู่มากมาย
มีมากพอให้กับทุกๆคนบนโลกนี้
อยู่ที่เราจะมองเห็นมันรึป่าว?
ก็เท่านั้น !!!!
แค่มองโลกในแง่ดี....ชีวิตก็เปนสุขแล้ว
จริงมั๊ย?
-------------------- THE END -------------------------
*****************************************
Create Date : 05 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 19 มกราคม 2553 13:20:29 น. |
|
10 comments
|
Counter : 697 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:7:52:33 น. |
|
|
|
โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:14:49:01 น. |
|
|
|
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:22:37:12 น. |
|
|
|
โดย: BankkyBoiz วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:10:05:39 น. |
|
|
|
โดย: สถาปน๊อต วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:12:04:27 น. |
|
|
|
โดย: โซดาบ๊วย วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:14:39:12 น. |
|
|
|
โดย: ToY (tiny ) วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:21:46:59 น. |
|
|
|
โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน ) วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:0:53:03 น. |
|
|
|
| |
|
|
destiny2way |
|
|
|
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ณ วันนี้เริ่มออกเดินเป็นก้าวแรก บอกกับตัวเองไว้ว่าหนทางข้างหน้า ไม่ว่าจะเจอกับอุปสรรคและปัญหาแค่ไหน
"เราจะไม่กลัว"
ไม่สูงต้องเขย่ง....ไม่เก่งต้องขยัน ฮึ๊บๆ
|
|
|
สำหรับผมวันแรกของการทำงาน ได้ไปอยู่ในโรงงานอะครับสาวๆตรึม อิอิ ชอบ