พามาชม Ellora

เช้าวันนี้ไม่ค่อยมีใครอยากจะตื่น อากาศหนาวกำลังดี บวกกับอาการเหน็ดเหนื่อย เมื้อยล้าจากเมื่อวาน (แค่วันแรกนะเนี๊ยะ) รถคันเดิมจากเมื่อวาน ที่เจ้จ๋า เริ่มร้องเพลงแก้เซ็งที่ไร โชเฟ้อ ก็เริ่มเปิดเพลง ฮินดี้ กรบเสียงอันน่ารัญจวนใจของเธอทันที (ขอบคุณ นะโชเฟ้อ)

ก่อนออกเดินทาง แดกจังมึง ของเรามีแหล่ ๆ กับ หนุ่มผู้ดี สอบถามแผนเที่ยวกันว่าวันนี้เขาไปไหน ปรากฎว่าหนุ่มเจ้า เพิ่งตื่นนอน หรือยังคิดไม่ตกว่าเจ้เราเป็น She or He ทำหน้าตาไม่ค่อยอยากจะคุยกับเจ้แก่เท่าไหร่ เจ้แกเลยเดินเสีย Self กลับมากำชับคนในรถ ห้ามคุยกับหนุ่มคนนี้เป็นอันขาด ถึงหล่อชั้นก็จะไม่ให้อภัยเป็นอันขาด (แล้ว Ku จะคอยดู)

รถเราออกจากที่พักประมาณ 9.00 am ที่แรกที่เราจะไปกันวันนี้คือ Daulatabad fort ค่าเข้าชมต่างชาติคนละ 100 รูปี โหดไหมละ อินเดีย กะจะรวยกับค่าเข้าชม สถานที่ท่องเที่ยวนี่แหละ แต่ไม่เป็นไร เขาบอกว่าเกลือต้องจิ๋ม เอ๋ยจิ้มด้วยเกลือใช่ ปะ ถ้างั้นเราก็เป็นอินเดี้ยนซ๊ะ ว่าแล้วก็เดินเข้าไปซื้อตั๋ว ราคาอินเดี้ยน คนขายเห็นหน้าตากระ เหรี่ยง ๆ เลยถามเป็นภาษาอินดี้ ว่ามาจากไหน แหมรู้จักชั้นน้อยเกินไปแล้ว ชั้นนะมาจากมันนิปู (คนกลุ่มหนึ่งทางด้านฝั่งตะวันออกของดินเดีย ติดกับพม่า หน้าตาคล้าย ๆ เรา) เรียนอยู่ที่ Pondicherry พ่อชั้นทำงาน อยู่ Hyderabad บลา บลา บลา ....... ขึ้นเสียงขู่ไว้ก่อน ในที่สุดตั๋วราคา 5 รูปี ก็มาอยู่ในมือ (วันนี้สบายใจแต่เช้าหลอกแขกได้สำเร็จ)



เราถึงฟอร์ทกันค่อนข้างเช้าผู้คนยังบางตาอยู่ (แขกมันขี้เกียจ ตื่นสายจะตาย ขอบอก) การถ่ายรูปแบบปลอดแขกจึงเกิดขึ้น ณ บัดเดี๋ยวนั้น เจ้ปริ้นเลยโพส ซะหลายท่า แต่ละท่าไม่ถูกใจเจ้แกซักที่ ไม่รู้สาระรูปตัวเองบ้าง บ้าหรือเปล่า ตัวยังกะช้างชุปแป้งตายท้องกลมขึ้นอืด (ใหญ่กว่าช้างธรรมดา) จะให้ถ่ายออกมาสวยเพรียวลม ส่วนเจ้จ้า ถึงแม้จะมาครั้งหนึ่งแล้ว เธอก็ยังไป(เก็บรูป)ที่ชอบ ที่ชอบ ของเธอ คุณนายอุ๋ยก็ใช่เล่น นาน ๆ สามีจะอนุญาตให้เที่ยวที่ กดชัตเตอร์ ชนิดที่ไม่ต้องกลัวฟิมล์หมด เพราะใช้กล้องดิจิมอล



สำหรับฟอร์ทแห่งนี้ สร้างขึ้นในสมัยใหน ราชาองค์ใด เป็นคนสร้างจำไม่ได้ แต่รู้ว่ากษัตร มุสลิม เป็นคนสร้างขึ้น ที่นี่มีปืนใหญ่ ทำด้วยทองเหลือง ยิงได้ไกลถึง 15 กิโลเมตร รอบ ๆ ฟอร์ท เป็นสระน้ำ ในสมัยนั้น ไว้สำหรับเลี้ยงจระเข้ เขาบอกว่ามีจระเข้เป็นแสน ๆ ตัว เมื่อข้าศึกผ่านด่าน ต่าง ๆ เข้ามาจนถึงด้านใน ก่อนจะเข้าถึงตัวอาคารด้านในต้องเดินข้าม สะพานที่ทำด้วยเชือก เมื่อข้าศึกข้ามสะพาน ก็จะปลดสะพานลง ให้ข้าศึกหล่นลงไปในสระโดนจระเข้กิน และถ้ามีข้าศึกหลุดเข้าไปได้ถึงในตัวอาคาร ก็จะเจอกับทางที่แสนจะมืดมิด และสับสนวกวุ่นอุรายิ่งนัก (ตอนเดินเข้าไปดู จะมีคนนำทาง ค่อยส่องไฟให้) เมื่อหาทางออกไม่ได้ ก็จะรวมกันที่จุด จุดหนึ่งแล้วจะโดนน้ำมันต้มจนเดือดราดลงมาจากข้างบน ฟังแล้วช่างสยอง โหดร้ายเหลือเกิน มันช่างทำร้ายจิตรใจอันบริสุทธ์ และโอนโยนของเราจริง ๆ ใช้เวลาเดินอยู่ที่นี่ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ โดยที่ไม่ได้ขึ้นไปถึงยอด เพราะถ้าขึ้นไปต้องปีนบันใด ไปอีก 400 ขั้น เกรงใน คุณแม่ พี่ปู และคุณนายอุ๋ย จะรอนาน (จริง ๆ แล้ว Ku ก็ไม่ไหว) จงตกลงปลงใจ ไปเที่ยว แอลลอร่า Ellora ต่อ


ปืนใหญ่ทำด้วยทองเหลือง ยิงได้ไกล 15 กิโลเมตร มีลักษณะเป็นรูปหัวเพาะ


สระเลี้ยงจระเข้ รอบ ๆ ฟอร์ท

Ellora มีทั้งหมด 34 ถ้ำ เป็นถ้ำพุธ 12 ถ้ำ สร้างในปี ค.ศ. 600 – 800 ถ้ำฮินดู 17 ถ้ำ สร้างในปี ค.ศ. 600 – 900 และถ้ำเชน อีก 5 ถ้ำ สร้างในปี ค.ศ. 800 – 1000 เราเริ่มเที่ยวจากถ้ำเชนก่อนเพราะว่าอยู่ไกลต้องให้รถไปส่ง ที่จริงจะเดินก็ได้ แต่เกรงใจเท้าตัวเอง กลุ่มถ้ำเชน รูปแกะสลักหินจะไม่ใส่เสื้อผ้า เพราะเขามีความเชื่อว่าคนเราเกิดมาอย่างไร ก็ต้องอยู่อย่างนั้น เมื่อเดินเกิดมาไม่เสื่อผ้าใส่ การใช้ชิวิตอยู่ก็ไม่จำเป็นต้องมีอาภรณ์ เสื้อผ้า






หลังจากเดินดูศิลปะแบบเชนเสร็จ เราก็ไปต่อด้วย ถ้ำพุทธ ซึ่งมีลักษณะ เหมือนกับ ที่ อจันตาที่เราไปเที่ยวมาเมื่อวาน เดินเข้า ๆ ออกถ้ำแล้วถ้ำเล่า สองวันนี้จะกลายเป็นมนุษย์มุดถ้ำอยู่แล้ว



สุดท้ายที่จะต้องเข้าชมคือถ้ำ หมายเลข 16 ถือว่าเป็นสุดยอดของที่นี่ เฉพาะห้องนี้ห้องเดียวสำหรับต่างชาติ ต้องจ่ายคนละ 250 ตามระเบียบ ส่วนเราหรือ เมื่อเช้าเป็นอินเดี้ยนไปแล้ว กลางวันจะมาเป็นต่างชาติได้งัย ด่านซื้อตั๋วผ่านฉลุย ถึงด่านเช็คตั๋วที่ซักซะละเอียดยิบ เป็นใคร ทำอะไร มาจากไหน ไอ้เราก็มุขเดิม แต่ครั้งนี้ขอเป็น นากาแลนด์ เรียนอยู่ที่ บลา บลา บลา พ่อทำงานบริษัท ไมโครซอฟ อยู่ไฮเดอราบัด ไม่รู้จักหรือบริษัทไมโครซอฟ อะ ชั้นนะพูดฮินดี้ไม่ค่อยได้หรอก เพราะตอนชั้นเกิดนะพ่อชั้นทำงานอยู่เมกา บลา บลา บลา เป็นเรื่องเป็นราว สุดท้ายไม่รู้มันรำคาญ หรือมันเชื่อ เลยให้เข้าได้ในราคาอินเดี้ยน ก่อนเข้าขออีกนิด เนี๊ยะชั้นไปเที่ยวไหน ก็ไปอย่างนี้ทุกที่ ไม่ค่อยมีใครเชื่อว่าชั้นเป็นอินเดี้ยน เบื่อจริง ๆ เที่ยวประเทศตัวเองแท้ ๆ คนตรวจบัตรขอโทษใหญ่ บอกว่านี่เป็นหน้าที่ของมัน



ห้องที่ 16 นี่เป็นการแกะสลักหิน จากบนลงล้างมีความสูงสามชั้น จำลองเป็นภูเขาไกรลาศ ข้างในรอบ ๆ ระเบียง ทางเดินแกะสลักเป็นรูป เทพเจ้าต่าง ๆ ตลอดสองข้างทาง ถ้าเที่ยวที่นี่ให้สนุก หาไกค์ดี ๆ ซักคน รับรองว่า อยู่ในห้องนี่ทั้งวันไม่มีเบื่อ แต่พวกเราไอ้พวก สักว่าได้มา ดูแต่ตา สาระไม่ต้อง เลยเดินแค่ชั่วโมง กว่า ๆ ก็ขาลากแล้ว งานนี้พี่ปูเกิด เห็นพวกเราแอ็คท่าถ่ายรูปกัน แต่ละคน แอ็คกัน ลูกเกดยังอาย โอเด็ดต้องชิดซ้ายซะขนาดนั้น เลยมีพวกแขกเข้ามาดูกันใหญ่ เลยข่มใส่พวกนั้นไปว่า เนี๊ยะ หล่อนเป็นโมเดล จากเมืองไทยนะ ถ้าจะถ่ายรูปด้วยต้องจ่ายมาคนละ 10 รูปี ต่อหนึ่งภาพ ตอนแรกคิดว่ามันจะไม่เล่นด้วย เห็นเราพูดอย่างนั้นเตรียมควักเงินเลย เอากับมันแขกปวดหัวจริง ๆ


ส่วนเจ้ปริ้น แดกจังมึง เจอหนุ่มน้อยหน้ามนคนเดิม ทนความหล่อไม่ไหม เข้าไปคุยด้วย แถมยังแลกเบอร์ และถ่ายรูปคู่กันด้วย อย่างนี้และแหละความหล่อมันบังตา ที่พูดไรเมื่อเช้า ลืมหายไปกับความหล่อ ขนาดเดินออกมาแล้วยังมองด้วยสายตา ประมาณว่าชั้นพร้อมที่จะเป็นของเธอเสมอ สุดหล่อ ถ้าอยู่คุยกันนานอีกนิดหนุ่มคนนั้นต้องเสร็จเจ้แก ด้วยสายตาแน่ ๆ


ที่ แอลลอร่า มีร้านอาหาร ที่มีไอศครีม มะม่วง อร่อย โครต ๆ อยู่ร้านหนึ่งต้องเดินออกมาทางด้านหน้าอยู่ในโรงแรม Kailas แต่วันนี้ใกล้ๆ แอลลอร่า มีงานประจำปีของวัดข้าง ๆ ไม่รู้ โครตมหาคน ประชาชนคนแขก มาจากไหนกันนักหนา กว่าจะเดินไปถึงร้านอาหาร เล่นเอาเกือบโดนลงแขก กินเสร็จ คลื่นมหาชน คนแขกยังไม่หมดซะที่ จะรอให้หมดก็คงไม่ไหว เลยต้องจำใจเดินทางเขาออกมา จริง ๆ แล้วไม่ได้หรอก ไหลตามเขามามากกว่า กลับมายังลานจอดรถ กว่ารถจะออกได้เกือบห้าโมงเย็น ต้องรีบกลับโรงแรม อาบน้ำชำระคราบ เหงื่อไคร หลังจากไปผจญภัย ในดงแขกมา และเตรียมตัวขึ้นรถไฟ ไปมุมไบ ต่อตอน 22.45

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2549		3 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2549 4:16:11 น.
Counter : 1004 Pageviews.
Share Tweet