"ลาว - กว่าจะถึงหลวงพระบาง" หายหน้าหายตาไปหลายวัน วันนี้มาต่อกันแล้วนะคะ ก่อนอื่นก็...ตอนก่อนหน้านี้ "ลาว - เวียงจันทร์ (1)" "ลาว - เวียงจันทร์ (2)" แล้วก็มาเฉลยคำถามที่ไม่มีใครตอบถูกกันดีกว่า คำถามข้อที่ 1 คืออันนี้ ไม่มีคนตอบถูกเลย เพราะเฉลยคำตอบที่ถูกต้องคืออันนี้... เป็น “ทางออก” หรือ “exit” ค่ะ เดินลงบันไดไปก็จะเจอกับทางออกน้า ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวคำถามที่สองจะตามมาค่ะ คอยติดตามได้นะคะ วันที่ 9 ต.ค. 2551 ชีวิตของเราเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เช้าค่ะ เพราะว่ารถจากบริษัทรถทัวร์จะมารับที่หน้าโรงแรมตอนประมาณแปดโมงเช้า เพื่อพาไปขึ้นรถตอนเก้าโมงเช้านั่นเอง ก็ตื่นกันตั้งแต่ตีห้า เพราะว่าในห้องพักมีห้องน้ำเพียงหนึ่ง กับผู้ใช้สี่ท่านอ่ะค่ะ เพราะงั้นเลยต้องตื่นกันแต่เช้าหน่อย จัดการเตรียมตัวเรียบร้อย ก็เอากระเป๋าลงมาฝากไว้ตรงเค้าน์เตอร์ แล้วก็ไปเดินตรงริมแม่น้ำโขงนิดหนึ่ง ร้านรวงที่ปิดอยู่ตั้งเต็มสองข้างทาง แต่เราก็ยังสามารถเห็นความงามของแม่น้ำโขงได้ แม่น้ำโขงกับอากาศยามเช้าเจ็ดโมงนิดๆ ชมวิวกันนิดหน่อย ก็เริ่มหาอะไรใส่ท้องค่ะ เพราะเดี๋ยวจะหิวกันก่อน ก็เลือกเข้าร้านคาเฟ่ที่ติดกับที่พัก ร้านน่ารักดี เมนูสดใส น้องหมีเตรียมกิน นิดหน่อยกับกิฟท์ไม่สั่งอะไรนอกจากเครื่องดื่ม กอล์ฟสั่งข้าวผัด (ได้ข่าวว่าอร่อยมาก เสียดายไม่ได้ชิม) ส่วนเจ้าของบล็อกสั่งครัวซองค์ค่ะ อร่อยดี พอใกล้ถึงเวลานัด เราก็เดินไปที่เกสต์เฮ้าส์ซึ่งตั้งอยู่ข้างๆ ที่กินเลย รอเวลานิดหนึ่งรถสองแถวก็มารับ ก่อนจะพาวนไปรับคนอีกหลายคนจนนั่งเต็มรถ แล้วก็พาไปเป้าหมายคือสถานีขนส่ง คราวนี้ก็มาถึงคำถามกันแล้วค่ะ รถคันไหนที่เราจะนั่งไปหลวงพระบางเอ่ย? มีช้อยส์ให้เลือกล่ะกันเนอะ ตามในภาพเลยคือ หมายเลข 1, 2, 3 และช้อยส์คือไม่มีในภาพ (ฮา) เลือกตอบกันเข้ามานะคะ ให้ตอบเพียงคนละหนึ่งครั้งเท่านั้น ใครตอบถูกก่อนมีสิทธิ์ก่อนค่า แล้วบล็อกหน้าจะมาเฉลยคำตอบนะคะ เอาปี้ (ตั๋ว) รถมาให้ดู ตั๋วรถราคาแสนเจ็ดหมื่น (กีบ) รวมอาหารกลางวันฟรีนะคะ รอเวลาอีกนิดหน่อย ไปซื้อพวกขนมขบเคี้ยวตุนไว้ (แพงอยู่น้า เมื่อเทียบกับเงินไทย) พวกเราก็ขึ้นไปนั่งจับจองที่บนรถ (เป็นแบบฟิกที่นั่งนะคะ) เจ้าของบล็อกนั่งกับกอล์ฟ และน้องกิฟท์นั่งคนเดียว โดยมีเพื่อนร่วมทางข้างๆ เป็นหนุ่มไทยที่มาทำงานที่หลวงพระบาง (และเขาก็เป็นผู้ช่วยชีวิตพวกเราตอนต่อไป ฮา) รถวิ่งๆ ไปเรื่อยๆ พร้อมกับเจ้าของบล็อกหลับ (ฮา) คนรถก็เดินมาแจกน้ำเปล่าหนึ่งขวด กับขนมหนึ่งชิ้น แล้วเราก็หลับไปตามเดิม รถวิ่งมาได้ระยะหนึ่ง ถนนก็เริ่มสนุกสนาน (ฮา) ก็แบบวิ่งฝุ่นกระจาย กระโดกกระเดก แต่ก็สนุกดี มีแวะระหว่างทางให้เข้าห้องน้ำ (ราคาพันกีบค่ะ) กับซื้อพวกของฝาก เช่น ปลาเล็กปลาน้อยแห้ง ปลาใหญ่แห้ง (ฮา) แอปเปิ้ลลูกเล็ก (ท่าจะเปรี้ยว) พวกเราไม่ได้ซื้ออะไร นอกจากเข้าห้องน้ำอย่างเดียว แต่ก็เห็นคนลาวหลายคนซื้อไปฝากที่บ้าน โดยคนรถให้เอาใส่ไว้ในช่องเก็บของท้ายรถต่างหาก ไม่ให้ถือขึ้นรถนะคะ จากนั้นเราก็เดินทางกันต่อ บ่ายโมงนิดๆ ได้ก็หยุดพักกลางวันกันที่ร้านข้าวราดแกงข้างทางค่ะ คือเขาจะให้เอาตั๋วรถไปแลกข้าวหรือเฝอได้คนละจาน กอล์ฟสั่งเฝอมากิน กิฟท์กับเจ้าของบล็อกกินข้าวราดแกง ก็โอเคนะคะ รสชาติไม่เลวร้าย กินได้ ^^ จากนั้นก็มีเวลาพักนิดหน่อย เราก็เดินถ่ายรูปกัน สองสาวเห็นอะไรสักอย่างที่ร้านฝั่งตรงข้าม ซึ่งก็คือเจ้านี่เอง... น้องหมา น่ารักมากมาย ตอนแรกยังอายๆ ไม่กล้าเล่น พอเรียกก็ค่อยๆ ขยับมา สาว ก. (สักคนจำไม่ได้ว่าใคร) ถามเจ้าของร้านว่ามันชื่ออะไร เจ้าของร้านตอบว่า “หมา” ฮา คาดว่าคงเป็นการสื่อสารผิดพลาด เขาเข้าใจว่าเราถามว่ามันคืออะไรอะนะ ก็เลยตอบมาว่าหมา ก็น่ารักดีเนอะ ร้านนี้ที่เราจอดกินข้าวกัน ทุ่งนานหลังร้านที่มีน้องหมา ดูเงียบสงบดีเนอะ จากนั้นรถก็พาเราเดินทางต่อมาเรื่อยๆ ขึ้นเขาลงห้วย ถนนหนทางสุดยอดมากมาย เรากะกันว่ารถน่าจะถึงหลวงพระบางประมาณสักหกโมงเย็น แต่กิฟท์บอกว่าพี่เอก <- คนนั่งข้างกิฟท์ บอกว่าน่าจะถึงสองถึงสามทุ่ม แต่ข้าพเจ้าไม่เชื่อ เพราะอ่านมาว่าจากเวียงจันทร์ถึงหลวงพระบางมันประมาณเก้าถึงสิบชั่วโมงอ่ะนะ (คือข้อมูลเขาไม่ได้บอกว่า * ในกรณีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอ่ะนะ ฮา) แล้วตอนประมาณสี่โมง รถก็หยุดตัวลงบนยอดเขาแห่งหนึ่ง วิวสวยเนอะ คือเราก็คิดว่าคนขับคงให้ผู้โดยสารผู้ชายลงไปยิงกระต่าย (เพราะเราแอบเห็นคนยืนหันหลังเพิ่มยูเรียให้พื้นดิน) แต่ก็จอดนานมาก จนเอ๊ะ ทำไมไม่ยอมไปเสียที ก็เลยไปสอบถามเด็กรถ ได้ความว่า “สายพานขาด” แล้วเขาก็อธิบายต่อมา สายพานมีสองเส้น เส้นหนึ่งขาด จริงๆ ถ้าฝืนก็ไปได้ แต่ว่าเดี๋ยวจะเกิดปัญหาขึ้น เพราะงั้นรอเปลี่ยนดีกว่า ให้คนไปซื้อแล้ว ประมาณชั่วโมงหนึ่งก็น่าจะกลับมา ทางที่ให้คนไปซื้อ (ฮา) เราก็พากันเดินเล่นแถวๆ นั้น ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ฝนก็มีตกปรอยๆ กับหลักกิโลฯ ซะหน่อย จากป้ายเขียนว่า ถ้าย้อนกลับไปทางเดิม เราอยู่ห่างจากวังเวียง (แต่ภาษาลาวเขียนได้คล้าย “วังวรา” มากเลย) ประมาณ 147 กิโลเมตร และเพื่อไม่ให้น้อยหน้ากิฟท์ (ตอนนั้นกอล์ฟทำอะไรอยู่หว่า) และแนะนอนว่าน้องหมีก็ไม่ยอมแพ้ (เห็นกันมั้ยคะ ว่าน้องหมีอยู่ไหน ฮา) แต่ดูเหมือนว่าเราจะไม่เจอแค่โชคร้ายอย่างเดียว เพราะโชคดีก็มี เมื่อรถที่วิ่งผ่านมามีสายพานสำรอง เราเลยได้เปลี่ยนสายพานที่ได้มา แต่เนื่องจากมันใหญ่กว่ารถของเรา ก็เลยต้องมีการปรับแต่งกันนิดหน่อย ผู้โดยสารก็ลงไปช่วยกันลุ้นมันไปเลย ระหว่างนั้นฝนก็ตก เราก็เลยต้องขึ้นไปหลบบนรถนิดหนึ่ง กล้องตัวเดียวกัน แต่คนถ่ายเปลี่ยนคน เพราะกอล์ฟมาถ่ายให้ ฝีมือจริงๆ เนอะ แล้วในที่สุด รถก็เริ่มเคลื่อนตัวเมื่อเวลาห้าโมงกว่าๆ ฟ้าเริ่มจางแสงลงทุกที หลวงพระบางอยู่อีกไม่ไกลแล้ว...(หวังว่า ฮา) ในที่สุด เราก็มาถึงหลวงพระบางเมื่อฟ้ามืดสนิทมากๆ รถมาจอดที่สถานีขนส่งนอกตัวเมือง พี่เอกแสนใจดีมีรถจากที่บริษัท (ขายแก๊สหุงต้ม) มารับ พี่เขาก็ใจดี ให้เราขึ้นรถไปด้วย เพื่อส่งในเมือง เห็นเงาตลาดมืดแวบๆ แต่ก่อนอื่นต้องหาที่นอนก่อน เพราะตอนนั้นก็ปาเข้าไปสองทุ่มกว่าๆ แล้ว โบกมือลากับพี่เอก พร้อมได้เบอร์มา (ใครอยากได้ ขอกับกิฟท์ได้นะคะ ฮา) นิดหน่อยแนะนำที่พักไว้อยู่ห่างออกมาจากเมืองนิดหนึ่ง แต่เราอยากได้ในเมืองมากกว่า เลยเลือกที่จะไปเกสต์เฮ้าส์ที่รุ่นพี่ของนิดหน่อยแนะนำ อยู่ริมโขง ชื่อ วิว แกม โขง เกสต์เฮ้าส์ แต่เมื่อเราลงจากรถพี่เอก เราก็เดินถามโรงแรมไปเรื่อยๆ สวยๆ ติดตลาดเช้าตลาดมืดนี่แพงเนอะ เราก็เลยเดินไปๆ จนถึงริมโขง แล้วก็เข้าไปเกาส์เฮ้าส์ที่หนึ่ง ราคาก็โอนะคะ แต่สภาพก็...นิดหนึ่ง เลยตกลงใจไปที่วิวแกมโขง เห็นห้องแล้วชอบ แต่ห้องสองคน นอนสามคนไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจเช่าสองห้อง ในราคาสองห้องห้าร้อยบาท (ถูกอ่ะ) เป็นห้องพัดลม แต่เนื่องจากหมีกอลฟ์ชอบหนาวๆ (เมื่อคืนก่อนมันนอนหนาวมาก จนเจ้าของบล็อกสั่น) เลยให้ห้องหนึ่งเป็นแอร์ไป ก็คือห้องของสองสาวตัว ก. นั่นเอง ส่วนเจ้าของบล็อกนอนห้องพัดลมสบายใจ เวลานั้นก็สามทุ่มนิดๆ แล้ว ท้องร้องมากกกก หิวข้าวมากกกก เลยข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม เพื่อหาอะไรใส่ท้องกัน มีคลิ๊ปก่อนกินข้าวมาให้ดูนิดหนึ่ง (ได้อารมณ์เหมือนจุดเทียนเล่าเรื่องผีเลย ฮา) กอล์ฟสั่งข้าวผัดไข่ดาว กิฟท์กับเจ้าของบล็อกสั่งกะเพราไก่ไข่ดาวไม่เผ็ดมาก แบบว่า...ร้านนี้อร่อยอ่ะ กะเพราแห้งๆ ชอบมากเลย นอกจากนั้นก็มีกับข้าวอื่นอีกคือปอเปี๊ยะทอด ต้มยำไก่ อร่อยมากมาย (แต่กินข้าวไม่ได้ ได้กิฟท์ช่วยกิน) กินเสร็จเราก็ตกลงใจกันว่าจะเดินไปดูตลาดมืดกันนิดหนึ่ง แต่พอไปถึงตลาดมืดก็เก็บของไปหมดแล้ว พวกเราเลยเดินทางกลับที่พัก เพื่ออาบน้ำนอน พักผ่อนจากการเดินทางที่สนุกสุดยอด (ฮา สนุกจริงๆ น้า) เพื่อพรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆ มาใส่บาตรข้าวเหนียวกัน แล้วพบกันอีกครั้งเมื่อพาเที่ยวเมืองหลวงพระบางนะคะ เมืองเล็กๆ ที่มีโอกาสอยากกลับไปนอนอีกอย่างน้อยๆ หนึ่งอาทิตย์เลย เด็กทะเล 08.10.30   Create Date : 30 ตุลาคม 2551 22 comments Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2552 12:53:18 น. Counter : 3380 Pageviews. Share Tweet

ตื่นเต้นๆ จะถึงหลวงพระบางแล้ว เมืองในฝัน ใกล้แล้วๆ แอบหาน้องหมีไม่เจอ เพ่งดูอยู่พักนึง ถึงรู้ว่าน้องหมีนอนคว่ำหน้าอยู่ ^^ พี่อ้อมอ่ะ มีแต่คำถามยากๆๆๆๆ เลย ภาพแรกดูไม่ออกเลยค่ะ ว่าเป็นทางออก งั้นขอตอบข้อสองเลยละกันนะคะ เดาล้วนๆเลย ตอบคันที่ 3 ค่ะ มีเหตุผลในการเดานะ แต่ไม่บอกว่าคืออะไร อิอิ   โดย: นู๋แป๋ว (nupaew ) 30 ตุลาคม 2551 14:05:32 น.

แวะมาอิจฉามากๆๆๆๆๆ ค่ะ   โดย: อุ้มสี 30 ตุลาคม 2551 14:14:38 น.

ยาวมากกกก เจิมก่อน เดี๋ยวกลับไปอ่าน เอิ้กๆๆๆ   โดย: ฤทัยนาวา 30 ตุลาคม 2551 14:23:27 น.

*** สวัสดีคะ ได้หยุดงาน 1 อาทิตย์มีเวลามาก แวะมาทักทายจ้า ***   โดย: หน่อยอิง 30 ตุลาคม 2551 14:29:02 น.

เดาล้วนอีกแล้วคับ ขอตอบ รถคันที่ 2 คับ   โดย: soda IP: 58.9.128.250 30 ตุลาคม 2551 14:31:05 น.

เดาอีกแล้วค้าบ ,,, เอาเป็นว่า น่าจะเป็น 'คันที่ 3' แล้วกันน้าค้า ^ ^   โดย: loNliPop IP: 161.200.255.162 30 ตุลาคม 2551 17:09:08 น.

ตอบคันที่ 1 ค่ะ พยายามดูในตั๋ว ไม่รู้จะช่วยได้มั๊ย ^_^   โดย: กุ้งก้ามกราม IP: 203.152.14.186 30 ตุลาคม 2551 17:27:57 น.

แวะมาเดาค่ะ เลือกช๊อยคือ ไม่มีในภาพ 555 ป.ล. กับข้าวน่ากินเนอะ เห็นแล้วแอบหิว อิอิ   โดย: ปลายฝัน IP: 58.8.203.66 30 ตุลาคม 2551 18:30:34 น.

คันที่ 2 แล้วกันนะคะ ^^   โดย: PINK IP: 114.128.23.202 30 ตุลาคม 2551 20:10:36 น.

โหย...ถ้าไปรถโดยสารนะกว่าจะเข้าหลวงพระบางน่ะ เป็นสิบชั่วโมงค่ะ เคยถามน้องนักท่องเที่ยวที่เจอก้นที่หลวงพระบางมาแล้ว ทุกคนบอกเหมือนกันหมดไม่ต่ำกว่า 12 ชั่วโมง อย่าเชื่อคนขับรถเพราะคนขับจะตอบมั่วเรื่องเวลาทุกครั้งคล้าย ๆ ว่าแกคำนวนเวลาไม่เป็นน่ะ แต่ว่าเส้นทาง Amazing มาก ๆ ค่ะ บางช่วงบนเขาน่ะเด็กดอยมานั่งอยู่ข้างทางเลย แต่วิวบนเขาก่อนเข้าหลวงพระบางมองลงไปเหมือนเมืองในฝันเลยค่ะ มันสวยมาก ๆ เข้าเมืองไปแล้วผู้คนก็มีน้ำใจมากค่ะ ชอบถึงได้ไปมา 2 ครั้งติด ๆ กันเลย   โดย: Jujastar 30 ตุลาคม 2551 20:50:37 น.

ถ่ายรูปสวยจัง อยากไปหลวงพระบางเหมือนกัน แต่ยังไม่เคยไป ไปแต่ปากเซมา ก็สวยดีนะ   โดย: พนมรุ้ง12 30 ตุลาคม 2551 20:52:53 น.

ดูคลิปแล้วอาจจะแอบคิดไปว่ามีพริงเกิ้ลเป็นสปอนเซอร์ ฮา เหมือนตามซิทคอมของคุณบอยเลยนะคะ ที่มีสินค้าออกมาหน้าแฉล้มพร้อมตัวละคร อิอิ (^^) เป็นการท่องเที่ยวแบบตะลุยมากมาย จะตามลุ้นต่อน้าาาาาาา   โดย: นายน้อย IP: 58.9.124.53 30 ตุลาคม 2551 23:28:32 น.

ส่งของครับ ส่วนรูป กะเล่า ขอเวลาเคลียร์งานสักพัก แล้วจะตามมานะครับ   โดย: ตัว(Z) 30 ตุลาคม 2551 23:55:52 น.

กร๊าก กว่าจะถึงหลวงพระบาง ไม่รู้ว่าเราพูดว่า "เจอกันที่หลวงพระบาง" กี่รอบในคลิป (แบบว่าไม่อยากนับ แง้...) ความจริงถ้าไม่นับเรื่องสายพานขาด ก็ถือว่ารถแบบนี้เป็นรถที่ดีที่สุดในลาวแล้วอ่ะนะ (ไม่นับรถตู้ที่เช่าต่างหาก) เปิดแอร์ตลอด เสียแต่ว่าเบาะเขาแคบไปหน่อย แต่คุณเพื่อน (นิดหน่อย) เล่าให้ฟังทีหลังว่า รถประจำทางแบบปกติ เลวร้ายกว่านี้มากนักเพราะเบาะแคบชนิดที่ว่า แทบเอาขาเข้าไปไม่ได้เลย แถมไม่เปิดแอร์ระหว่างทางอีกตะหาก -''- ถือว่าเรามาแบบดีๆ แล้วอ่ะนะ ถึงแม้ว่าจะเป็น 13 ชั่วโมงหฤโหดไปหน่อยก็เหอะ   โดย: waidhaya 31 ตุลาคม 2551 2:24:56 น.

รูปสวย วิวสวยมาก ๆ เลยจ้าพี่อ้อม ถ้ามีโอกาสน้องปุ้มตั้งใจแล้วว่าต้องไปให้ได้ ดูแล้วการเดินทางอาจมีอุปสรรคนิดหน่อยแต่มันคุ้มค่ามากกับการได้ไปเที่ยวเลยนะเนี่ย น่าสนุกจริง ๆ จ้า ขอตอบคำถามข้อ 2 เลยนะคะว่า รถคันที่ 1   โดย: ปุ้ม IP: 158.108.227.13 31 ตุลาคม 2551 9:28:08 น.

หมี...เฉลยคำถามทำมายยยย ฮา แต่ก็เอาเถอะน้า มีคนตอบถูกแล้วนะคะ น้องปลายฝันนั่นเอง คำตอบที่ถูกต้องก็คือ "ไม่มีอยู่ในรูป" ค่า ใครพลาดไม่เป็นไรน้า เดี๋ยวมีคำถามต่อไปค่า (เป็นคำถามเก็บคะแนนนะคะ เลยยังไม่มีคนชนะจ้า) ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาชมค่า   โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์ ) 31 ตุลาคม 2551 10:49:55 น.

เห็นเฉลยแล้วช็อกค่ะ มันคือทางออก ตกลงผิดกันหมด   โดย: ryoma19 IP: 202.12.73.18 31 ตุลาคม 2551 13:50:54 น.

ดูคลิปอยู่ ต้องตั้งชื่อทริปนี้ว่า "กว่าจะถึงหลวงพระบาง" ฮาาาา กว่าจะถึง ต้องใช้ความอุสาหะทีเดียวเชียว   โดย: nainoi_tplusone 31 ตุลาคม 2551 15:08:39 น.

งวดหน้าขอห้อยล้อเครื่องไปด้วยนะเจ๊ ฟังเล่าเบื้องหลังแล้วเจ๊ฮาอะ 555   โดย: เจ๊กก IP: 61.90.250.17 31 ตุลาคม 2551 17:16:30 น.

เดาถูกซะงั้น ถ้าเดาข้อสอบได้ถูกแบบนี้คงจะดี เนอะ 5555   โดย: ปลายฝัน IP: 58.8.199.146 1 พฤศจิกายน 2551 0:55:35 น.

สวัสดีค่ะ เห็นรูปแล้วชวนให้ไปมากเลยค่ะ ลาวเป็นอีกที่หนึ่งที่อยากไปมากๆ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาศเมื่อไหร่ค่ะ ขอบคุณค่ะที่เอามาฝากัน   โดย: Sweety-around-the-world 3 พฤศจิกายน 2551 5:04:49 น.

มาขำที่หมีเฉลยคำตอบให้ซะงั้น   โดย: soda IP: 58.9.132.156 3 พฤศจิกายน 2551 8:57:29 น.