เสื้อกันฝน กับ น้ำมันสำรองอีก1ลิตร กันเอาไว้ จะได้ไม่เป็นภาระใคร ๆ

ไปค้างคืนก็ต้องเตรียม กันฉุกเฉิน เผื่อใครโทรตาม



ยาอีก 1 กระบุง เผื่อตัวเอง และเผื่อผู้อื่น กันเอาไว้ก่อน พ่อสอนไว้



1 เป้ กับ 1 กระเป๋าลากล้อเล็ก



ณ จุดนัดพบจุดแรก บ้านโก๋เอ ประชาอุทิศ 17 ไปเป็นทีมแรกเลย กลัวโดนทิ้งล่ะมั้ง...



หลวงชัย โอเค เจ๊ก็ โอเค





ผ่านต้นมะพร้าวที่แสนโดดเดี่ยว อยู่กลางทุ่ง



เหมือนพี่น้องแห่งทริป



แวะทานข้าวฟรี ที่บ้านของโจ้ คนจัดทริปเค้า แถว ๆ นครปฐม ใกล้ กับสุพรรณ มั้ง...



ก็มี น้ำพริก (เผ็ดใช้ได้) ปลาแดดเดียวทอดกรอบ แกงเหลือง(ส้ม) และก็ข้าวต้ม อิ่มหมีพีมันเลย (ของฟรีอย่างว่า)







น้องหน้าหวาน (แพรว) น้องมาร์ก คู่หวานที่คนแก่ต้องอิจฉา



คู่หวานอีกหนึ่ง ที่มากับความสะดวกสะบาย



หลังจากทานข้าวเสร็จ ก็เข้าสู่จังหวัดสุพรรณ











กำลังเข้าสู่เส้นทางธรรมชาติ สองข้างทางสวยงามมาก
มีทิวเขาไกลออกไป









และแล้ว...ก็มาถึงจุดหมายปลายทางที่แรก ก็คือ ถ้ำธารลอด นึกในใจ เอ๋จะเป็นอย่างไรบ้างหนอ เหมือนแถวบ้านหรือเปล่า เดี๋ยวก็รู้...







และแล้ว...ก็มาถึง



เจ๊ บอกว่าเอาก่อนสักภาพ





จ่ายค่าเข้าก่อน คนล่ะ 40 บาท ถ้าเป็นนักศึกษา ก็ครึ่งราคา หลายคนยังคงเป็นนักศึกษาโข่งอยู่...ก็ว่ากันไป



เอามั่ง ครั้งนี้มาเต็มยศชุดเกราะเลย....เพิ่งถอยมาใหม่ ฉลองทริปแรก



ตามนี้เลยครับราคา



รอยยิ้มเธอ ซึ่งเติมเต็มชีวิตฉันเหลือเกิน



โจ้ตุงกวย คนยะลา และเอ บางขุนนนท์ เพื่อนร่วมทริป



ไม่เอา ๆ เจ๊ถ่ายมั้ง



จอดรถ เพื่อเตรียมตัวกัน....ลุยๆๆๆ



ดูที่นิ้วชี้......ส่งเข้าประกวด



กล้องของโจ้เค้า...เอ้า...จัดไป



ร้อนหรือเจ๊ เปิดโชว์เลยนะ...เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย



นี่เค้ามาถึงแล้วนะ....



ต้นไม้เค้าใหญ่จริง ๆ ดูโจ้สิ ตัวเล็กไปเลย (ตัวจริงก็เล็ก ๆ ) สมกับเป็นอุทยาน



ห้ามนำเข้านะครับ...แต่นำออกได้...



ลูกศรมีหลายดอก อยากได้ดอกไหน ก็เดินตามไป











หยุดพักให้หายเหนื่อยนิดหนึ่งบนสะพานข้าม



และแล้ว...ก็มาถึง ปากทางเข้าถ้ำ เหนื่อยไหมครับเจ๊ กว่าจะมาถึง



มาถึงแล้วครับ...



ที่มาที่ไปของถ้ำค่ะ...



ด้านในสวยจริง ๆ ครับ....สวยดี ไม่อบอ้าว เพราะมีลมพัดผ่านเป็นระยะ แถวมีไฟ ติดตามจุด ดูสวยงามดี







ในที่สุดก็ทะลุอีกด้านหนึ่งของเขา ซึ่งเป็นที่มาที่ไปของ.....ถ้ำธารลอด หรือที่เรียกว่า น้ำผ่าน นั้นเอง





คนแก่ กับเด็กสาว ร่วมทริป ถ้าสมัยสาว ๆ น้องแพรวสู้เจ๊ ไม่ได้หรอก (ขอบอก) ชะ



ด้านในก็มีค้างคาว เหมือนกับถ้ำอื่น ๆ



โปรหลุยส์ เจ้าแห่งท้องถนน



เอ้า...เตรียมตัวไปกันต่อ เดี๋ยวฝนจะตกใส่เอา ยิ่งกรมอุตุพยากรณ์ ว่าจะมีฝนตกเป็นระยะ ...ลุย ...



ไม่นาน...ก็ได้มาเจอกับธรรมชาติอันแสนสวยงานอีกครั้งหนึ่ง....แม่เจ้าเอ๋ย



จวนเจียนจะถึงแล้วครับ....ลงแพขนานยนต์กัน สนนราคาคันล่ะ 10 บาท ส่วนคนไม่เก็บ ที่ไม่เก็บเพราะว่าไม่มีคนเดินมานั่นเอง นั่งรถมาทั้งนั้น



เอ้า...ทะยอยกันลงแพ....อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย





มาถึง...กินเลย ไม่รอช้า....เอ้าแล้วซื้อจากไหนเนี๊ยะ



ก็นี่งัย...บนแพนั้นเอง จัดไปเลยพี่...อย่าให้เสีย



เผลอเปี๊ยบเดียว....ฝนก็ตกลงมาให้พร



อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ...ครับ



ขับรถมาอีกพักหนึ่ง ผ่าสายฝนมา
และแล้ว ก็มาถึงสวรรค์แห่งธรรมชาติ สวยงามจริงๆๆๆ



มอไซด์จอดตรงนี้แหละ ไม่ต้องเอาขึ้นแพ ไปแต่คนพอ...



ไม่ต้องรีบ ได้ขึ้นแพทุกคน....ได้กระเป๋าลากใบหนึ่ง ก็พอได้ลาก ไม่ต้องถือ
อย่างกับจะไปขึ้นเครื่องเลย....น้องเค้าแซว "พี่บาว ๆ ไปสุวรรภูมิ เห้อ"







และแล้ว...ก็มาถึงที่นอน จับจองกันตามสบาย แล้วแต่สะดวกครับ...ผมได้ชั้นสองของแพ....



เสร็จสรรพ ก็พากันมาตั้งวง บ้างก็ดริ้งกิ้ง บ้างก็ เพลย์การ์ด ตามสบาย ๆๆ
กินไป เล่นไป สายตาทอดไปด้านนอก มีแต่ธรรมชาติ ชีวิตช่างมีความสุขเสียจริง





ฝนตกปรอย ๆ ยามเย็น อากาศช่างดีเหลือเกิน



พลบค่ำ ก็พากันสุมหัว ร่ำสุรา ตามสไตล์คนหนีกรุง เมืองแห่งความวุ่นวาย



บรรยากาศยามค่ำ ก็อย่างที่เห็น







เผลอเปี๊ยบเดียว สว่างแล้ว...ช่างเร็วเสียจริง



ไม่ร้องรำทำเพลง อาบน้ำแต่เช้า ไม่หนาวนะ....น้ำในเขื่อน อุ่นดีจริง เพราะว่าตอนเย็นเล่นน้ำ 3 ชม. ยังไม่รู้สึกเย็นเลย
อุปกรณ์เครื่องเล่น ก็มีให้เล่น....ดีกว่าใช้มือ ใช้เท้า ตะเกียก ตะกาย น้ำ ให้เสียอารมณ์









เช้านี้เลือกลงน้องเป็ด ออกไปดูอีกมุมหนึ่งของ รีสอร์ท



หลังนี้แหละที่พวกเราอยู่กัน เหมาทั้งหลังเลย



ดูเบื้องหลังผมสิ....สวยไหมล่ะครับ ดูเอา ๆๆๆๆๆๆๆ





เป็นงัยล่ะเมื่อคืน...หนักไหม....ดูหลักฐานเอาก็แล้วกัน....สุดตีน







อ้าว...ไปกันต่อ....ไปไหน เดี๋ยวก็รู้



เรียงแถวตามความหล่อครับ



เอาล่ะ....ขึ้นเรือล่องไปน้ำตกห้วยขมิ้นกันต่อครับ เป็นเรือสองชั้น อยู่กันชั้น 2 หมดเลย....ชั้นหนึ่งไว้ให้คนขับ



ล่องไปเรื่อย ก็เจออย่างที่เห็นครับ





น้องโรส กำลังกางแขน กำลังจะโบยบิน



พี่แจ๊กดอสั้นอยู่เคียงข้างแล้ว...ไม่ต้องกลัว



สีสัน variety บนเรือครับ แบ่งกัน ๆๆๆ



อีกมุมหนึ่งของหน้าเรือ....สวย ๆ หล่อ กันทั้งนั้น



เด็กหนุ่มสิชล พร้อมกับวิว ทิวทิศน์ อันสวยงาม หาที่ไหนไม่ได้แล้ว



นั่งเรือมา ชั่วโมงครึ่ง ก็เมื่อยนิดหนึ่ง แล้วก็เดินกันต่อ





อ้า......เดินยังไม่พอ ยังต้องนั่งรถ แบบเหมาจ่ายอีกต่อหนึ่ง...คันล่ะ 100 10 คนต่อคัน ก็คนล่ะ 10 บาท....ถูกน่ะ ขึ้นกันไป



ประมาณ กิโลเศษ ก็มาถึงครับ จุดนี้เป็นจุดกางเต้นท์ครับ...วันหลังน่าจะมาอีก วิวสวย จริง ๆ



อ้า...นี่แหละ...เป้าหมายของเรา.....



สวยมากเลย....เป็นชั้น ๆ ไม่เคยเห็นน้ำตกที่สวยอย่างนี้มาก่อนเลย เห็นแล้วเย็นตา อย่างบอกไม่ถูก



พากันลง ทางลงอย่างเดียว ขากลับไม่ได้มาทางนี้แล้วนะ ....อีกอย่าง ดูป้ายสิ....ห้ามนำขวดน้ำ ขนมขบเคี้ยว จิปาถะ เอ้า.....เดินเหนื่อยจะเอาน้ำจากไหนดื่มล่ะ เพิ่งจะซื้อมาด้วยสิ เมื่อตะกี้ ต้องกินให้หมดเลยเหรอ......นึกในใจ...มันต้องมีทางออกสิ....ในที่สุดตาก็เหลือบไปเห็นนักท่องเที่ยวคนหนึ่ง ซึ่งกำลังเดินขึ้นมาจากด้านล่าง ในมือถือขวดน้ำมาด้วย.....อ้า....ถ้าอย่างนี้ของเราก็คงถือไปได้สิ.....ถือก็ถือ....เค้าคงไม่ใจดำปรับเราตั้ง 500 หรอกมั้ง....



อีกชั้นหนึ่งของน้ำตก สวยไม่แพ้กัน



อ้า....และแล้ว...ก็มาถึงชั้นที่พวกเราจะได้เล่นกัน.....
ด้านในมีถ้ำด้วย....ตื่นเต้นกันน่าดูเลย.....ในถ้ำเขาไปอยู่ได้เกือบ 10 คน เอามั้งล่ะคราวนี้.....เย้....



สนุกสนานกันไป





อาบน้ำกันเสร็จก็เดินลงมาเรื่อย ๆ ถ่ายรูปกันหน่อย พี่น้อง ๆๆๆ



หลายท่า หลาย charecter ตามชอบใจ



ผู้ชายชาวสุดตีน





แม่บ้านตูดเหล็ก ที่ร่วมทริป รายงานตัวค่ะ



เรือลำนี้แหละ...ที่นั่งไป และกลับ อย่างหรูเลยล่ะ...ถ้าไม่ได้มากับชาวสุดตีนคงไม่ได้นั่ง....ขอบคุณนะครับ




ตามอัธยาศัยเลยพี่น้อง...ใครมักอยากทำอะไร ก็ทำไปโลด



หลังจากเก็บสัมภาระเก็บ ก็ประมาณ บ่าย 2 ก็มารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อเตรียมตัวกลับ....



ลาก่อนฟากฟ้าแห่งสวรรค์ แล้วราจะมาเยือนอีก



เสร็จสรรพ ก็พากันไปถ่ายรูปที่สันเขื่อนศรีนครินทร์กัน....



โย้.....สวยจังหู เลย สุดยอด ของธรรมชาติ มาเที่ยวกันมั้งต่ะ....





เพื่อน รวน กับภาพสันเขื่อนแห่งความทรงจำ



กินข้าวที่สันเขื่อนกันเสร็จ ก็ไปกันต่อเลย....หลบบ้าน ๆๆๆ



ผ่านเขาชนไก่ด้วย



ท้องฟ้าเริ่มไม่ค่อยจะเป็นใจแล้วครับ....คงหนีไม่พ้นคราวนี้...







และแล้ว....เป็นจริงอย่างที่คิด ฝนเริ่มจะโปรยปรายมา



เติมน้ำมันหลบฝนกันดีกว่า......



และแล้ว...ก็ทะยอยกันลุยฝนมา แยกย้ายกลับบ้านกันตามอัธยาศัย
ระยะทาง ไป กลับ ตามเข็มไมค์เลย...ชิว ๆ ระยะทางเท่านี้



สรุปค่าใช้จ่ายในทริปนี้ อย่างที่เห็นข้างล่างครับ



ทริปนี้ไปกับชาวสุดตีน สนุกมาก ๆ ได้เพื่อน ได้เปิดหู เปิดตา เปิดมุมมองในเมืองไทย ถ้าไม่ไปเราก็ไม่รู้ ได้หลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่าง

ถ้ามีเวลา เที่ยวกันเถอะครับ...อย่าเอาข้ออ้างว่า ไม่ว่าง ไม่มีเวลา ผมว่าไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่เลย....

ไม่ว่าง ก็ทำให้ว่างสิครับ....ชีวิตไม่ต้องเก็บกดอยู่กับการตอกบัตร เช้า-เย็น ออกไปสูดอากาศให้เต็มปอด สูดอากาศที่บริสุทธิ์ ปลดภาระไว้เบื้องหลัง แล้วมาสร้างอิสระภาพให้กับชีวิต....

ผมหวังว่าคุณจะมีเวลาไปเที่ยวบ้างนะครับ....

ทำให้ว่าง...แล้วก็เที่ยวกัน...

เจอกันทริปหน้าครับ.....

Deksichon + รวนคู่จร กับ คนซ้อนท้าย