เที่ยวชายทะเลบางขุนเทียน

วันนี้โอกาสดีได้มาเที่ยวชายทะเลบางขุนเทียน สวรรค์ใกล้กรุงเทพ ตั้งอยู่บนพื่นที่แขวงท่าข้าม บางขุนเทียน

สำหรับการเดินทางไปชมป่าชายเลนบางขุนเทียนนั้นเริ่มจากที่ถนนพระราม 2 เลี้ยวเข้าถนนบางขุนเทียน-ชายทะเลซึ่งในปัจจุบันได้มีการปรับปรุงลาดยางเสร็จสมบูรณ์ตลอดทั้งเส้นแล้ว ขับรถตรงเข้าไปประมาณ 15 กิโลเมตรจนสุดทาง จะพบ 3 แยกให้เลี้ยวขวา (ทางไปสมุทรสาคร) และตรงไปอีกเพียง 200 เมตรจะพบกับโรงเรียนคลองพิทยาลงกรณ์ สามารถนำรถเข้าไปฝากจอดในโรงเรียนได้ ตรงข้ามโรงเรียนจะพบทางเข้าชุมชนคลองพิทยาลงกรณ์ จากจุดนี้สามารถเลือกที่จะเดิน เช่ารถจักรยานจากทางโรงเรียน หรือจ้างรถจักรยานยนต์ให้เข้าไปส่งก็ได้ โดยต้องเดินทางเข้าไปด้านในระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตร ลักษณะเส้นทางเป็นถนนคอนกรีตขนาดเล็กสำหรับให้คนและรถจักรยานยนต์สัญจร เมื่อมาสุดทางจะพบกับชุมชนชายทะเลบางขุนเทียน ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ซึ่งสร้างเป็นสะพานไม้ทอดผ่านเข้าไปในป่าชายเลนมีปลายทางที่ริมทะเล มีระยะทางโดยรวม 1.7 กิโลเมตร สำหรับสะพานไม้นี้จัดสร้างโดยเขตบางขุนเทียนบนพื้นที่สาธารณะเพื่อให้ประชาชนทั่วไปได้มีโอกาสมาชมและศึกษาธรรมชาติและระบบนิเวศป่าชายเลน โดยผู้ที่นำรถจักรยานหรือจักรยานยนต์เข้ามาจะต้องจอดรถไว้ที่บริเวณทางเข้า ไม่อนุญาตให้ขับขึ้นไปบนสะพานทางเดิน

วันนี้ก็มาด้วยกัน 4 คน สองคัน การเดินทางก็ประมาณ40 นาทีก็ถึงแล้ว



บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยธรรมชาติ ไม่นึกว่าเลยว่า ใกล้ ๆ กรุงเทพ จะมีสถานที่แบบนี้ด้วย



ภาพโดยรวมก็เบิกบานใจ ได้หนีความวุ่นวายจากเมืองกรุง มาสูดดมกลิ่นธรรมชาติ ให้เต็มปอด



วันนี้ช่างวันแห่งความสุขเหลือเกิน น่ะเจ๊ น่ะ.....ดีใจที่ได้พาเจ๊มาเที่ยว



ทางเข้าก็เป็นทางเล็ก ๆ เอง....มอไซด์เข้าได้เท่านั้น ถ้าเป็นรถยนต์หมดสิทธิ์ครับ แต่รู้สึกว่าจะเข้าได้อีกทางหนึ่ง....แต่ไม่รู้ทางไหน



ทางลาดปูนซีเมนท์ สะดวกสะบายครับท่าน....ธรรมอันแท้จริง



ตั้งแต่ปากซอยยันถึงท้ายซอย...ก็คล้าย ๆ กับอุโมงค์ลอดต้นไม้เหมือนกัน



ประมาณ 15 นาที ก็ถึงที่จอดรถแล้วครับ..



จุดนี้เลย...



แล้วเราก็เดินทางต่อ...ด้วยเท้า..... ผ่านลำคลองซึ่งมีเรือเล่นผ่าน เรือนักท่อเที่ยวจะผ่านคลองนี้ด้วย....บัตรนี้ต้องซื้อที่ปากทางเข้านะครับ....แต่ผมมาด้วยสองล้อ.....อย่างนี้ดีกว่า...





บนสะพานสักภาพ....



ผ่านสะพานปูนมาก็มาเจอสะพานไม้ แล้วครับ...ทอดยาวออกไป



เจ๊สองคนสู้ค่ะ....งานนี้แฮปปี้...ดีกว่าให้ผัวบ่นอยู่ที่บ้าน



ท่าสบาย ผ่อนคลาย บนสะพาน พร้อมกับยิ้มหวานให้ตากล้อง อิๆๆๆๆ



อีกมุมหนึ่ง...มองออกไป



บ้านข้างสะพานไม้...กำลังทรุดโทรมซึ่งบ่งบอกบางอย่างเกี่ยว การเป็นอยู่ของชาวบ้าน



เจ้าถิ่นตัวจริง....ดูข้อเท้าของมันซิ มีแต่เลนดิน...หมาป่าชายเลนจริง ๆ



อืม..ดีนะเจ๊ หลวงชัยชวนมาเที่ยว...ไม่งั้นคงไม่ได้ไปไหน...อยู่แต่ห้องเซ็ง...
ต้องขอบคุณหลวงชัย งานนี้



ผ่านประตูวิวาห์ ก็แล้ว....ผ่านประตูป่าชายเลน อีก จะเป็นไร...ใช่ป่ะ...เจ๊



สะพานไม้ยกตัว น่าเดินเล่นจริง ๆ ใครดูภาพแล้วต้องไป มันบรรยากาศจริง ๆ ได้เบียร์สักป๋อง เดินซด อย่าบอกใครเลย



ระหว่างทางยังมีศาลแม่นาง...อีกด้วย...ก่อนเดินผ่าน โปรดให้ความเคารพ ด้วยนะครับ....






ดูต้นโกงกางซิ.....รากมันเหมือนกับเก้งก้าง ยาว แบบผอม หรือไม้ดีดกระโหลก



อันนี้น่าจะเป็นลูกของมัน...หรือว่าเป็น?????



ไอ้นี่ ปลาตีน มีเยอะมาก บางตัวก็ใหญ่ ตัวนี้พอประมาณ ไอ้ตัวใหญ่จับภาพไม่ทันมัน 555+++



ระหว่างทางได้เจอกับชาวบ้าน(ชาวประมง) เค้าไปได้ปูทะเลมา ตัวใหญ่พอดูเลย...ก้ามนี้ใหญ่...ถามว่าจับมาได้อย่างไร พี่แกบอกว่า....เดิน ๆ ก้ม ๆ เงย ๆ ก็เจอ...พาไปขาย ขายได้ประมาณ เกือบร้อยบาท เชียว พี่แกว่าอย่างนี้น



พี่นางเค้าจะจับปู.....ระวังจะโดนงับเอา.....ท้ายที่สุด เย้...นี่งัยๆๆๆ หยุ๋ย ๆๆ กลั๊ว กลัว....









อ้าว....สร้างภาพหน่อยครับ



นี่ก็เป็นภูมิปัญญาของคนท้องถิ่น เค้าเอากระป๋องกาแฟ หรือปลากระป๋อง แล้วมาทำเป็นกำดักให้ปู เข้าไป โดนใช้เหยื่อล่อไว้ข้างใน พอเข้าไปมียางซึ่งทำเป็นสปริง.....ปิดฝากระป๋อง เก่งแท้....



เฮ้....เราจะไปไหนกัน....



แล้วก็เจอชาวประมงอีกคนหนึ่ง....พี่แกได้ปลากระบอกมา...น่าซื้อไปทอดซักโล สองโล....กินกับข้าวร้อน ๆ






ท้ายสุดเราก็เดินมาสุดทางจนได้.....



มีศาลาไว้ให้พักนั่งเล่นด้วย......หลังจากเดินมาหลายกิโล



พวกเรามาถึงแล้ว....เย้......มีหมาเจ้าถิ่นคอยต้อนรับเราด้วย....



ขอบอกว่า....สวยมาก.....วิวนะ...ไม่ใช่คน ....5555++



หลากหลายอิริยาบถ แห่งความเบิกบาน.....









ดูพฤติกรรม การแปลงร่าง....ก่อนที่จะกลายเป็นปอบ.....กินตับ....






และภาพนี้ก็เป็นภาพที่สมบูรณ์ ด้วยเราทั้ง 4



สุดหล่อ หล่อสุด แห่ง deksichon.bloggang.com



วันเวลา ส่วนตัวสำหรับวันนี้ ได้ผ่อนคลาย กับธรรมชาติ ที่โอบล้อมรอบกายทำให้เกิดความรู้สึกว่า ได้ชาร์ตเบตเตอร์รี่แห่งชีวิต เพื่อที่จะต่อสู้กับวัฏจักรประจำวัน ที่ต้องเจอ วันแล้ววันเล่า.....

ครั้งหนึ่ง ของช่วงเวลา ที่เราต้องผ่าน
เป็นไปได้ อยากเก็บเอาไว้ ในความทรงจำ
ในรูปแบบของความสุข แห่งกาลเวลา
ถ้าคุณมีเวลา อย่างที่คุณอยากจะมี
ขอให้เก็บไว้เถอะ.....เพราะว่านั้น...คือกำไร ของชีวิต

ขอขอบคุณ
เจอกันโอกาสหน้า ณ สถานที่ใหม่ กับ...

รวนคู่จร กับคู่ซ้อนท้าย
หลวงชัย....เด็กสิชล

Create Date : 22 มีนาคม 2554		2 comments
Last Update : 28 มีนาคม 2554 2:58:54 น.
Counter : 7474 Pageviews.
Share Tweet