บทที่๑๑ กำแพงประเวณี
กลอนแปด กำแพงเมืองไทย โดย เดชาเวชชพิพัฒน์ บทที่ ๑๑ กำแพงประเวณี @ นาผืนน้อยของใครก็ของเขา จะให้เช่าจำนองจำใจขาย ด้วยจำเป็นเข็ญใจให้พลีกาย แลกอดตายค้าโลกีย์มีมานาน @ เกิดกำแพงประเวณีขึ้นเหยียดหยาม คำประณามสารพัดจัดว่าขาน เกิดปราการกั้นกักราวผีมาร ไม่สอบผ่านบรรทัดฐานบรรทัดคน @ ใช่วัวควายต้องตีตราบอกโน่นนี่ เป็นพันธุ์ดีพันธุ์แท้พันธุ์ฉงน ใช่นักโทษต้องตีตรวนติดตีนตน ต้องทุกข์ทนคำเกลียดเหยียดหยามกัน @ ไม่ใช่ศาลพิพากษาอย่าตัดสิน คำติฉินด่าว่าฆ่าอาสัญ ด่วนสรุปอุปมาสารพัน สกัดกั้นเพื่อนมนุษย์ร่วมเวรกรรม @ เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก เป็นขี้ปากยากฝืนยิ่งกลืนกล้ำ เป็นขี้ข้าทาสกามไร้ปากคำ อย่าตอกย้ำแค่อาชีพอนิยม @ จงทำลายอคติอัตคัด จ้องจำกัดนิยามความเหมาะสม กุลสตรีหรืออีตัวล้วนทรามชม ไม่ควรข่มเหยียบย่ำทำร้ายเธอ ### ติดตามงานเขียนของผม ด้วยการกดไลค์ FB แฟนเพจhttps://www.facebook.com/vejjapipatdeja/
Create Date : 16 สิงหาคม 2560 |
Last Update : 16 สิงหาคม 2560 10:18:56 น. |
|
0 comments
|
Counter : 794 Pageviews. |
|
|