Bloggang.com : dejaboo44 : นมเสือ-นมควาย

นมเสือ-นมควาย

“นมเสือ-นมควาย”
โดย เดชา เวชชพิพัฒน์

เช้าตรู่ หลังเด็กชายอ้นตื่นนอนลงมาล้างหน้าล้างตาและแปรงฟัน ยังไม่ทันเดินเข้าครัวเพื่อหาข้าวกิน บิดาเดินเข้ามาจับไหล่และบอกให้ตามไปประท้วง ฟังน้ำเสียงพ่อแล้วเด็กชายอ้นรู้ดีว่ามารดายังไม่ตื่นนอน
เข้มรู้ดีว่าเมียเขาเล่นไพ่ตองตั้งแต่ตอนบ่ายของเมื่อวาน จนถึงสองนาฬิกาของวันใหม่ แต่วันนี้เขามีงานสำคัญ รออยู่ จึงไม่อยากเสียเวลาเสียอารมณ์เพราะมีปากเสียงกับเมีย เรื่องละเลยหน้าที่แม่บ้านจนทำให้ลูกไม่มีข้าวเช้ากิน
เข้มก้าวออกจากบ้านพร้อมบุตร ขณะสองพ่อลูกเกดินผ่านบ้านหลังต่างๆ ผู้นำครอบครัววัยเดียวกับเข้มก้าวออกมาสมทบ บ้างก้าวออกมาพร้อมภรรยา บ้างก้าวออกมาพร้อมลูกชายลูกสาว บางรายก้าวออกมาทั้งครอบครัว มีทั้งปู่ ย่า ตา ยาย และหลานสาวหลานชาย
ทุกคนมุ่งหน้าไปจุดรวมพลกลางหมู่บ้านที่อยู่ไม่ไกล เมื่อไปถึง เข้มกับบุตรเห็นชาวเกษตรกรเพื่อนร่วมหมู่ บ้านรออยู่ ไม่นานนัก ขบวนประท้วงจึงเริ่มออกเดินทาง นำด้วยรถบรรทุกน้ำนมดิบขนาดใหญ่ ตามด้วยรถกระบะ เกือบสิบคัน แต่ละคันอัดแน่นด้วยเกษตรกรผู้เลี้ยงโคนม รวมแล้วเกือบร้อยราย
เข้มกับอ้นนั่งข้างคนขับในรถกระบะที่อยู่ต่อจากรถนม เขามองตรงไปยังถังสแตนเลสทรงกระบอกขนาดใหญ่ บนรถบรรทุก กล่าวกับเพื่อนสนิทเจ้าของรถ
“แม่งเอ๊ย ทำงานกันแทบตายห่าแต่เสือกขาดทุน”
คนขับรถหัวเราะเบาๆก่อนตอบ “ใครใช้ให้มึงผลิตนมตราควายละวะ แน่จริงมึงต้องผลิตนมตราเสือขายให้ บรรดาเสือๆทั้งหลายที่ผูกขาดนมโรงเรียน”
“ให้มันเอานมกูไปผสมนมผงเลี้ยงสัตว์แล้วให้เด็กนักเรียนกินงั้นเหรอ กูไม่ทำหรอก กูไม่อยากทำบาปร่วม กับใคร ลูกใครใครก็รัก แดกนมแบบนั้นเข้าไปอาจตายห่าได้”
เข้มกล่าวพลางลูบหัวเด็กชายอ้นผู้นั่งมองถังนมด้วยความหิว ท้องเขาร้องจ๊อกๆตลอด เวลาที่ขบวนประท้วง เคลื่อนตัว เขาจ้องถังนมขนาดใหญ่เขม็ง จ้องไปเลียริมฝีปากไป แม้ผิวมันวาวสะท้อนแสงอาทิตย์ยามใกล้เที่ยงจนแสบ ตา แต่เด็กชายก็มองตาแทบไม่กระพริบ
แม้ผิวมันวาวของถังนมสะท้อนแสงอาทิตย์ยามใกล้เที่ยงจนแสบตา แต่เด็กชายยังคงมองตาแทบไม่กระพริบไปตลอดทาง ในขณะที่เสียงท้องร้องดังจนเจ้าตัวได้ยินชัดเจน บิดและเพื่อนบิดาของเขาก็น่าได้ยิน ถ้าไม่มัวแต่สนทนากันอย่างออกรส
ขบวนประท้วงเคลื่อนตัวไปบนถนนลาดยาง สองข้างทางเป็นที่โล่งมีพื้นหญ้าเขียวขจีสลับดินแดง ไม้ใหญ่ไม้น้อยยืนต้นอยู่ประปราย แดดยามเช้าค่อยๆแรงขึ้น แม้มีลมเย็นพัดผ่านแต่ไม่อาจช่วยให้ผู้ร่วมประท้วงคลายความร้อนความแรงในใจ จนกระทั่งถึงบริเวณหน้าองค์การกิจการส่งเสริมโคนมฯ เจ้าของรถทุกคันจอดรถขวางถนน ก่อนเดินมา ร่วมกับเพื่อนเกษตกรที่ยืนล้อมรถบรรทุกน้ำนมดิบ ที่จงใจจอดขวางถนนอยู่เช่นนั้น พวกเขาเงยหน้ามองผู้นำเกษตรกร ผู้ยืนบนถังนม แดดเช้ากระทบใบหน้าเครียดที่กร้านเกรียมแดดของเกษตรกรผู้เลี้ยงดคนม บอกให้รู้ความยากลำบากในการทำมาหากิน และความตึงเครียดของสถานการณ์ ตอกย้ำด้วยน้ำเสียงเอาเรื่องของผู้นำการประท้วงที่กล่าวผ่านโทรโข่งดังลั่นถนน
“พวกเราชาวเกษตกรผู้เลี้ยงโคนม เรามาวันนี้เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลประกันราคารับซื้อน้ำนมดิบที่กิโลกรัมละ สิบแปดบาท โดยเราจะไม่หยุดประท้วงจนกว่าจะได้รับคำมั่นสัญญา และเพื่อเป็นการแสดงถึงความทุกข์ของพวกเรา ที่ต้องขาดทุนและเข้าเนื้อจากการผลิตน้ำนมดิบ เราขอเทนมลงบนถนน ณ บัดนี้”
ทันทีที่ผู้นำกล่าวจบ เสียงเฮดังขึ้นกึกก้อง ชาวบ้านคนหนึ่งผู้ยืนอยู่ท้ายรถ เปิดฝาท่อให้น้ำนมดิบ พุ่งออกมา
น้ำนมดิบสีขาวเข้มพุ่งออกไปเมตรกว่าก่อนลงพื้น กลิ่มนมโคสดหอมตลบจนหลายคนกลืนน้ำลาย เพียงครู่ เดียวถนนราดยางมะตอยสีดำเจิ่งหนองด้วยน้ำนม บางส่วนไหลไปตามความต่ำของ พื้นถนน ผ่านเท้าชาวเกษตกรที่ยืน รวมกลุ่ม
เด็กชายอ้นยืนรอบิดาอยู่ข้างรถ เขาทั้งเขย่งทั้งชะเง้อมองว่าพ่อและเพื่อนของพ่อทำอะไร เมื่อไม่อาจมองเห็นได้ชัดจึงนั่งยองแล้วดูดนิ้วเพราะหิวจนลมออกหู ทันใดนั้นเขาได้กลิ่นนม มันลอยเตะจมูกจนน้ำลายเขาไหลอย่างไม่รู้ตัว อ้นมองไปตรงหน้า เขาเห็นแข้งขาของลุงป้าน้าอา จากนั้นเห็นน้ำนมสีขาวไหลผ่านบาทามากมายตรงเข้ามาที่เขา
ก่อนมีผู้ใดเห็นและห้ามทัน เด็กชายอ้นนั่งลงอย่างรวดเร็ว คุกเข่าและใช้มือยันพื้น ก้มลงเลียกินน้ำนมอย่าง หิวโหย

- จบ -

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2553 13:15:53 น.

0 comments

Counter : 542 Pageviews.