ม็อบม็อป

“ม็อบม็อป”
โดย เดชา เวชชพิพัฒน์

“สวัสดีครับทุกท่าน ผมในนามกรรมการผู้จัดการบริษัท ม็อบจัดให้ จำกัด ขอแสดงความยินดีต้อนรับ และขอขอบคุณทุกๆท่าน ที่กรุณาสละเวลามารับฟังสรุปย่อเกี่ยวกับการจัดม็อบของบริษัทเรา” ผู้บริหารชายวัยต้นสามสิบในชุดสากลกล่าวด้วยท่าทางน่าเชื่อถือ หลังเดินเข้ามาในห้องประชุมหรูหราทันสมัยพร้อมเอกสารปึกใหญ่ หยุดยืนที่หัวโต๊ะประชุมแล้วกล่าวอย่างชัดถ้อยชัดคำ
กล่าวต้อนรับผู้เข้าประชุมแล้ว เขามองผู้เชี่ยวชาญการจัดม็อบจำนวนสิบกว่ารายด้วยสายตาสุนัขจิ้งจอกก่อน สรุปย่อเพื่อให้โจทย์พวกเขาไปทำงาน จนกระทั่งถึงช่วงตอบคำถาม
คำถามแรก โดยตัวแทนชมรมผู้ประกอบการแผ่นผีซีดีเถื่อน “ตามที่คุณอธิบายถึงตารางการจัดม็อบนั้น ไม่ทราบว่าใช้อะไรเป็นเกณฑ์ตัดสินว่าใครได้จัดม็อบวันไหน”
“เราดูตามความเหมาะสมของสถานการณ์บ้านเมืองครับ”
คำถามที่สอง โดยตัวแทนสมาคมผู้เรียกร้องสิทธิบัตรผลิตยาบ้า “ไม่ทราบว่าเงื่อนไขการชำระเงินขึ้น อยู่กับตารางการจัดม็อบด้วยหรือเปล่า ผมว่าคนจัดก่อนน่าจะได้เงินก่อน”
“เราจะจ่ายเงินให้สองเดือนหลังวางใบแจ้งหนี้ครับ”
คำถามที่สาม โดยตัวแทนสมัชชาผู้ลักลอบนำเข้าแรงงานต่างด้าว “แล้วสถานที่จัดม็อบละครับ ในรายละเอียดกำหนดว่าทำเนียบรัฐบาล หรือที่อื่นๆอันเหมาะสม ผมว่าเรื่องนี้ต้องระบุให้ชัดนะครับว่าหมายถึงที่ไหน ถ้าให้ผมไปจัดม็อบบนภูกระดึงล่ะ ผมก็แย่สิครับ นักข่าวที่ไหนจะตามไปทำข่าว”
“ผู้บริหารของเราคงไม่บ้าจี้ให้คุณไปจัดม็อบบนภูกระดึงหรอกครับ”
คำถามที่สี่ โดยตัวแทนสโมสรผู้ประกอบการค้าขายอวัยวะ “ที่ระบุว่ามีการจัดอาหารและเครื่องดื่มให้ครบสามมื้อนั้น ผมขอทราบรายการอาหารว่ามีอะไรบ้าง อย่าลืมว่ากองทัพเดินด้วยท้องนะครับ แล้วก็ บอกตามตรงนะครับ พวกผมเบื่อไก่ผัดกะเพราราดข้าวเต็มที น่ามีพิซซา มีกระเพาะปลาน้ำแดง มีส้มตำไก่ย่างสลับกันไป”
ทุกคนในห้องอมยิ้ม คนนำประชุมกล่าวไปยิ้มไป “ได้ครับ จัดให้ครับ”
คำถามที่ห้า โดยตัวแทนสมาพันธ์ส่งเสริมการมีเพศสัมพันธ์ในวัยเรียน “ตามข้อกำหนดที่บอกว่า ถ้าสามารถนำผู้มาชุมนุมได้เกินหนึ่งหมื่นคน จะจ่ายเงินให้เป็นพิเศษ ห้าพันคนแรกเพิ่มให้ร้อยละห้า ห้าพันคนต่อไปเพิ่มให้ร้อยสิบ และห้าพันคนต่อไปเพิ่มให้ร้อยละสิบห้า ถ้าผมหาคนมาชุมนุมได้เป็นแสนละครับ คุณมีปัญญาจ่ายเหรอ”
“เรามีปัญญาจ่ายอย่างแน่นอนครับ ขอให้เกณฑ์คนถึงแสนก็แล้วกัน”
คำถามที่หก โดยตัวแทนแนวร่วมกิจการฉกชิงวิ่งราวบนสะพานลอย “มีการรับรองไหมครับว่าจะมีนักข่าวมากี่ฉบับกี่ช่อง”
คนโดนถามเกาหัวแกรกๆ “มีการชุมนุมที่ไหนก็มีสื่อมาเองแหละคุณ จะมากน้อยแค่ไหนก็แล้วแต่พลังและการแสดงออกของพวกคุณ”
คำถามที่เจ็ด โดยตัวแทนกลุ่มผู้สนับสนุนการประทุษร้ายเด็ก สตรี และคนชรา “ผมว่าบริษัทน่าให้เงินสำรองจ่ายแก่พวกเราสักร้อยละห้าสิบ”
ทุกคนในที่ประชุมพยักหน้าพร้อมกัน ตัวแทนสมาคมผู้ประกอบการลักพาเด็กกล่าวสนับสนุน “งานใหญ่แบบนี้มีค่าใช้จ่ายมากมาย ที่สำคัญ ผมต้องจ่ายเงินค่าชุมนุมในวันงาน ประท้วงกี่วันก็คูณเข้าไปสิครับว่ามันเป็นเงินเท่าไร ถ้าไม่จ่ายก่อนร้อยละห้าสิบ พวกเราจะรวมหัวกันไม่ยื่นเสนอแผนการดำเนินงาน เห็นด้วยไหมพวกเรา”
กรรมการผู้จัดการยิ้มแบบน้ำกรดแช่เย็น “ผมให้ได้ร้อยละยี่สิบ”

หลังการประชุม กรรมการผู้จัดการ บริษัท ม็อบจัดให้ จำกัด เดินถือเอกสารปึกเดิมออกไปจากห้องด้วยมาดของนักธุรกิจผู้มีความมั่นใจตนเองเป็นอย่างยิ่ง ทันใดนั้นเขาสะดุดม็อปถูพื้นที่แม่บ้านวางพิงกำแพงไว้บนทางเดิน ล้มลงอย่างไม่เป็นท่า ปากฟาดพื้นจนเลือดเปื้อนกระเบื้องสีขาวนวล คนดวงซวยรีบลุกยืนด้วยกลัวใครมาพบเห็น จากนั้นจึงแตะปากที่เจ็บราวโดนชก พอเห็นเลือดเปื้อนที่มือและที่พื้นจึงโวยลั่น
“ใครวะ ใครจัดม็อบ เอ๊ย ใครเสือกเอาม็อปถูพื้นมาวางตรงนี้ หา ดูสิ ปากกูแตกฉิบหายหมดแล้ว มารายงานตัวกับกูเดี๋ยวนี้”

- จบ -

“ใต้ร่มพระบารมี” รวมเรื่องสั้นแบบ 1 เรื่อง 1 หน้า (A4)
รวมเล่มเป็น e-book แล้วครับ
download ได้ที่
//www.truebookstore.com/product/view/373

Create Date : 08 มิถุนายน 2553		0 comments
Last Update : 8 มิถุนายน 2553 9:57:54 น.
Counter : 1389 Pageviews.
Share Tweet