Bloggang.com : ด้วยรักจากน้องติ่ง : วันที่ฉันเสียใจ

วันที่ฉันเสียใจ

นานมากแล้วที่ไม่ได้อัพบล็อก ไม่คิดด้วยว่าวันที่เลือกอัพบล็อกใหม่ จะเป็นวันที่แย่ๆ ของบ้านเมือง

นั่งดูข่าวมาตลอดทั้งวัน คาดว่าความรู้สึกของหลายๆ คนก็คงจะเหมือนกับเมียกำนัน

... น่าเศร้า ...

ยิ่งไปพบไปเห็นกระทู้บางกระทู้ ยิ่งรู้สึกเศร้า

ไม่รู้ว่าควรจะโทษใคร ไม่รู้จะต่อว่าใคร

และก็ยังไม่รู้ว่าสุดท้าย ผลที่ออกมาจะเป็นยังไง

นั่งดูข่าวไป จู่ๆ คำปฏิญาณตน เมื่อสมัยที่เรียนมัธยมก็ดังขึ้นในหัว

"พวกเราเป็นคนไทย

อยู่ได้มาจนถึงทุกวันนี้

ก็เพราะเรามีชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

ซึ่งบรรพบุรุษของเรา

เอาเลือด เอาเนื้อ เอาชีวิต

และความลำบากยากเข็ญเข้าแลกไว้

เราต้องสละชีพเพื่อชาติ

เราต้องบำรุงศาสนา

เราต้องรักษาพระมหากษัตริย์

เรานักเรียนจะต้องปฏิบัติตนให้อยู่ในระเบียบวินัยของโรงเรียน

มีความซื่อสัตย์ ต่อตนเองและผู้อื่น

เรานักเรียนจะไม่กระทำตนให้เป็นที่เดือดร้อนต่อตนเองและผู้อื่น"

ครั้งสุดท้ายที่ได้กล่าวคำปฏิญาณนี้ ตอนอายุ 18 ปี ผ่านมา 14 ปี แล้ว

ฉันยังจำได้ และเกิดความสงสัย

พวกที่ยืนอยู่กลางถนนนั่นเขากำลังสละชีพเพื่อชาติกันอยู่หรือเปล่า

ตอนนี้เขาเหล่านั้นไม่ได้เป็นนักเรียนแล้ว ไม่ต้องปฏิบัติตนตามระเบียบของโรงเรียนที่ ทุกคนมักอ้างเสมอว่ากฎมีไว้ละเมิด

แล้วกฎหมายบ้านเมืองล่ะ

แล้วข้อที่สำคัญที่สุด ณ เวลานี้

หลายคนกำลังกระทำตนให้เป็นที่เดือดร้อน ทั้งต่อตนเอง และผู้อื่น

คนเจ็บหลายคนต้องเดินเท้าไปโรงพยาบาล

บางคนต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ

บางคนเจ๊ง แทบจะล้มละลายขายตัว

นี่มันเรื่องอะไรกันไม่ทราบ

สวรรค์เบี่ยง ... เบี่ยงให้เมืองไทยกลายเป็นนรก อย่างงั้นหรือ

คู่กรรม .... คู่ไหนไม่ทราบ

จำเลยรัก ... รักชาติ?

หรือ..

สาปภูษา .. ผ้าแดง ผ้าเหลือง จะมีผ้าอะไรตามมาอีก คงต้องติดตามกันต่อไป

ฉันก็ได้แต่นั่งมองบ้านเมืองบ้านผู้หญิงบ้านๆ คนหนึ่งที่บ้าดาราไปวันๆ พร้อมกับทำงานหาเงิน ทำหน้าที่ของตัวเองไปตามเรื่อง

เรากำลังถามหาประชาธิปไตย ซึ่งหน้าตาของคุณประชาธิปไตยเอาแบบครบเครื่องเคราจริงๆ มันเป็นยังไง ฉันเองก็ยังนึกไม่ออก

สิทธิเสรีที่ฉันมองเห็น ในอเมริกาที่อ้างตัวว่าเป็นพี่ใหญ่แห่งโลกเสรี ฉันก็ยังไม่เห็นว่ามีอะไรเท่าเทียม

ในรัสเซีย หรือแม้กระทั่งจีนแดง พี่ใหญ่แห่งโลกคอมมิวนิสต์ ผู้ถามหาความเท่าเทียมกันในชนชั้น ฉันก็ได้แต่หัวเราะหึๆ

แล้วสยามเมืองยิ้มของเราล่ะพี่น้อง

พวกท่านกำลังต้องการอะไรกัน?

Create Date : 14 เมษายน 2552

Last Update : 14 เมษายน 2552 18:19:25 น.

3 comments

Counter : 588 Pageviews.

หลายวันมานี่ เหนื่อย...

อัดอั้น กดดัน...เมื่อไหร่จะหยุดสักที

อยากเห้นคนไทยมีรอยยิ้มเหมือนเดิม ตอนนี้หันไปไหนเครียดกันหมดแล้วค่ะ

โดย: นางเอกในใจมุน (kamo สะอื้น

) วันที่: 14 เมษายน 2552 เวลา:3:37:38 น.

วันที่ 12 ฉันตื่นขึ้นมาแล้วก็นั่งร้องไห้ ฉันคิดถึงประเทศไทย

อยากเห็นวันที่คนไทยอยู่ร่วมกัน มีชีวิตที่ดีร่วมกัน โดยไม่ต้องแยแสว่ามันคือประชาธิปไตย ทุนนิยม หรือคอมมิวนิสต์ หรืออะไรก็แล้วแต่

สุดท้ายแล้ว นิยามของระบบเหล่านั้น เอาชีวิตไม่อยู่หรอก อยากให้เราเริ่มมีชีวิตอย่างมนุษย์กันจริงๆ เสียที

โดย: gluhp

วันที่: 14 เมษายน 2552 เวลา:8:41:07 น.

เก่งจัง
ยังจำคำปฏิญานได้อยู่
นายแน่มาก
อิอิ

ความจริงวันนี้เราว่า
ไม่ต้องถามหาประชาธิปไตยหรอกคะ
ถามหาแค่ความเป็นไทย
ในสายเลือดของคุณดีกว่า
เพราะถ้าเรายังเป็นไทยอยู่

เราจะรู้รัก รู้สามัคคี กันเอง
แล้วก็ไม่มีเสื้อเหลือง หรือเสื้อแดง
จิงปะ

โดย: taley sea far

วันที่: 14 เมษายน 2552 เวลา:13:24:11 น.