1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31
แบกเป้ขึ้น บขส. ไปเวียดนาม (2)
แผนที่เส้นทางตามคำขู่ของคุณปูครับ นั่งรอที่เชิงสะพานจนวุ้นเวียดนามหมดไปหลายป๋อง เกือบสองทุ่มก็ยังไม่มีอะไร คงไม่ได้เรื่อง เลยเดินข้ามสะพานไปฝั่งเมืองเก่าอีก คราวนี้ไปทานข้าวที่ร้านลักเทียน ที่คนไทยโพสกันในเวบว่าอร่อยนักอร่อยหนา - ไม่ผิดหวังครับ อิ่มอร่อยร้อยกว่าบาทไม้ที่วางบนขวดนั่นเป็นของที่ระลึกจากร้านลักเทียนครับ ทำกันสด ๆ แจกลูกค้าทุกโต๊ะกันเดี๋ยวนั้นจนกลายเป็นเอกลักษณ์ของร้านไป ใครทายถูกว่าไม้นั้นใช้ทำอะไร มารับรางวัลเป็นตี๋วเครื่องบินไป-กลับ กรุงเทพฯ-สุวรรณภูมิ 2 ที่นั่ง (ใครเคยไปทานมาแล้วห้ามทายครับ) วันที่สอง คราวนี้ซื้อทัวร์ (เกิดมาไม่เคยเที่ยวแบบนี้เลยนิ) ค่าทัวร์จำไม่ได้แล้ว แต่ไม่ได้แพงอะไรมากมาย รับออกจากโรงแรมตอนเช้า ตระเวนรับฝรั่งตามโรงแรมต่าง ๆ จนครบ แล้วก็พาไปทัวร์สุสานของกษัตริย์ 3-4 แห่ง (เว้เคยเป็นเมืองหลวงเก่าของเวียดนาม คล้าย ๆ สุโขทัยประมาณนั้น) ไกด์เป็นหนุ่มเวียดนามพูดอังกฤษคร่อก แกชอบขึ้นต้นว่า Do you know (ฮ่วย.. ถ้า I know แล้วไอจะนั่งรถมาให้เมื่อยเรอะ) จากนั้นเข้าเมืองมาทานข้าวเที่ยง บ่าย ๆ ก็พาเข้าวังที่ผมมาเดินรอบนอกเมื่อวาน เสร็จจากวังราว ๆ บ่ายสามกว่า ๆ ก็พาไปเที่ยววัดเทียนมู ที่อดีตเจ้าอาวาสวัดนี้ขับรถออสตินของท่านไปไซ่ง่อน เพื่อเผาตัวตายประท้วงรัฐบาลเรื่องกีดกันศาสนาพุทธในช่วงสงครามเวียดนาม จากวัด ก็นั่งเรือมังกรล่องแม่น้ำหอม กลับมาที่ท่าเรือแถวสะพานตรังเทียนนั่นแหละครับ จากนั้นก็หาวิธีกลับโรงแรมกันเอาเอง ทัวร์ไม่เกี่ยว กาแฟเวียดนามของแท้ครับ กระป๋องสเตนเลสข้างบนนั่นใช้ใส่ผงกาแฟหยาบ ๆ เติมน้ำร้อน แล้วคอยให้น้ำกาแฟข้น ๆ หยดแหมะลงไปในแก้ว กว่าจะได้ทานก็ราว ๆ 5 นาที ออกมาเป็นกาแฟข้นคลั่ก ไม่ถึง 1/4 ของแก้ว รสชาติสะใจมาก นี่เป็นของโรงแรมที่พักทานอาหารเที่ยง เลยเป็นถ้วยเคลือบหรูหน่อย ส่วนนี่เป็นของร้านชาวบ้านครับ กระป๋องอลูมิเนียมบุบบู้ตามการใช้งาน วางบนแก้วธรรมดา กินกับเม็ดก๋วยจี๊ (แทะยากโคตร) ถ้วยสีชมพูนั่นผมขอน้ำแข็งเค้าเอามาทำเป็นโอเลี้ยง ชอบใจรสชาติมาก ซื้อกลับมา 2 ถุงพร้อมอุปกรณ์ ใครไปใครมาชงให้ทานจนเกลี้ยง เดี๋ยวหาโอกาสกลับไปใหม่ ไปซื้อกาแฟอย่างเดียวเลย วันที่สาม ไปฮอยอันซะที ซื้อตั๋วที่บริษัทซินคาเฟ่ เป็นบริษัททัวร์ขายตั๋วรถบัสนะครับ ไม่ใช่คาเฟ่แบบบ้านเรา เป็นบริษัททัวร์ที่พวกนักแบกเป้ให้ความเชื่อถือที่สุดในเวียดนาม มีสาขาอยู่หลายเมือง คราวนี้นั่งรถนอนสองชั้นแบบในรูปนะครับ นั่งรถลอดอุโมงค์วินห์ม็อกที่ยาวที่สุดในเอเชียใต้ (6.8 กม. ใบโฆษณาของบริษัททัวร์เค้าว่างั้น) ผ่านดานัง แล้วก็ถึงฮอยอันรถบัสนอนไปฮอยอัน ลงจากรถบัส หมุนอยู่ 2-3 รอบ ไปทางไหนดีหว่า เดินไปทางขวาก่อน ไม่ค่อยเข้าท่า เดินกลับมาใหม่ไปทางซ้าย เห็นโรงแรมนึงดูดี คืนละ 12 เหรียญ ก็โอเคอ่ะ แต่จำชื่อโรงแรมไม่ได้แล้ว (เที่ยวแบบเฮงซวยทัวร์ก็อย่างนี้แหละครับ) ได้แผนที่จากโรงแรมใบนึง ก็เดินชมเมืองกัน ไปทานเกาเหลาที่ตลาด หน้าตาไม่ใช่เกาเหลา แต่คนขายยืนยันว่าคนเวียดนามเรียกว่าเกาเหลา ร้านอาหารสวย ๆ ริมแม่น้ำทีโบนเยอะแยะไปหมดครับ สุดท้ายมาจบที่ร้านสวยร้านนึง เบียร์สดแก้วละ 3000 ด่อง 6 บาท อือ.. สวรรค์อยู่ตรงนี้นี่เองฮอยอัน เบียร์แก้วละ 6 บาท และเกาเหลา ยามค่ำคืน มองจากอีกฝั่งของแม่น้ำ อยู่ฮอยอัน 2 วันก็กลับมาตั้งต้นที่เว้ใหม่ครับ คราวนี้ฝนตกหนักตลอดทาง ถึงเว้ปรากฏว่าน้ำท่วม เดินลุยน้ำเข้าโรงแรมเดิมเปียกม่ะล่อกม่ะแลก รีเซฟชั่นสาวทำท่าตกใจว่าเดินตากฝนมา (ทำไม คนเวียดนามเค้าไม่เดินตากฝนกันหรือไง) ได้ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเดินออกจากโรงแรม เจอ 2 Lady Boy กลับจากดาลัด เดินลากกระเป๋าใบยักษ์ลูกเดิมข้ามถนนมาพอดี เลยกรี๊ดกร๊าดกันอยู่พักนึง (เค้ากรี๊ดนะครับ ไม่ใข่ผม ) แล้วนัดกันว่างั้นพรุ่งนี้กลับเมืองไทยด้วยกัน พวกเธอไปเที่ยวดาลัดกันสนุกมาก โดนทั้งมอไซค์รับจ้างโกง มีคนเวียดนามเข้ามาช่วยด่ามอไซค์ให้ ช่วยพาไปหาที่พักกับแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวในดาลัด เย็นนั้นผมเดินข้ามสะพานมาทานข้าวที่ร้านลักเทียนอีกครั้ง เฮียเจ้าของร้านดูเหมือนจะจำได้ กรึ่มจนได้ที่แล้วก็เดินกลับ พอมาถึงสะพาน อ้าวเฮ้ย คืนนี้สะพานเปิดไฟ กรรม... ขาตั้งกล้องดันอยู่ที่โรงแรม ก็เลยยกกล้องกดมาอย่างนั้นแหละสะพานตรังเทียนตอนกลางคืน เปิดไฟสลับสีไปเรื่อย ๆ สวยดีครับ อุตส่าห์แบกขาตั้งกล้องไปโน่นไปนี่ พอคืนนี้ดันเอาออกจากเป้เก็บไว้ที่โรงแรมซะนี่ มันน่าจะเอาหัวไปขัดราวสะพานตาย รถบัสกลับสวันเขตออกจากเว้ราว ๆ 9 โมงเช้า ปัญหาคือเราไม่รู้ว่าสถานีรถบัสอยู่ที่ไหน วันที่มาถึงก็มืดตึ๊ดตื๋อ คงต้องเสี่ยงดวงไปกับมอเตอร์ไซค์รับจ้างซึ่งมีโอกาสโดนฟันหัวแบะ เจ๊รีเซฟชั่นพอรู้ว่าเราจะกลับไทย ก็เสนอขายรถบัสสำหรับทัวริสท์ทันที แพงกว่ารถประจำทางราว ๆ ร้อยกว่าบาท แต่มีรถมารับถึงหน้าโรงแรม แล้วไปเปลี่ยนรถที่ดองฮา คุยกับ 2 Lady แล้ว ก็ตกลงซื้อตั๋วของเจ๊ คืนนั้นออกไปร่ำลาอาเฮีย Huda เจ้าของร้านขายของชำข้างโรงแรม (ซื้อกันจนคุ้นเคยกันแล้ว) เฮียแกกำลังนั่งจิบของแกอยู่พอดี พอรู้ว่าพรุ่งนี้เช้าผมจะกลับไทยแล้ว แกจะอวยพรให้เดินทางโดยสวัสดิภาพเป็นภาษาลาวก็นึกไม่ออก แกเลยบอกว่า "มื่อหน้าเจ้าสิมาเยี่ยมยามข่อยบ้างเด้อ" กลับมาแน่ เมืองเวียดม่วนอีหลี ผมเว่าตอบแกไปอย่างนั้น หกโมงเช้า ประตูกระจกของโรงแรมปิดใส่กุญแจ รถตู้มารออยู่ด้านนอกแล้ว เราเดินเรียกหาพนักงานแต่ไม่เจอ จนกระทั่งคนขับรถตู้ต้องกดโทรศัพท์เข้ามา จึงงัวเงียมาเปิดให้ อ้าว นอนอยู่ในห้องนี้เอง เรียกตั้งนานทำไมไม่ได้ยินฟระ จัดของขึ้นรถตู้ จากนั้นไปรับสองแหม่มออสเตรเลียที่โรงแรมอื่นอีก 2 คน แล้วออกนอกเมือง อากาศตอนเช้าเย็นสดชื่นดีทีเดียว แต่ความสดชื่นก็เริ่มหายไป เมื่อเจ้าคนขับรถเริ่มรับผู้โดยสารข้างทางขึ้นมาเรื่อย ๆ จนรถตู้เบาะ 3 แถวคันนี้แน่นเอี๊ยด ต้องเปิดประตูข้าง ขนาดนั้นแล้วพอเจอคนยืนอยู่ข้างทาง พี่แกยังอุตส่าห์จอดรถเรียกอีก เคราะห์ดีที่ไม่มีใครขึ้นมาอีก ผมนับดูปรากฏว่า 18 คนรวมทั้งคนขับบนรถนรกคันนั้น นี่อ่ะนะ รถทัวริสท์ เหอ ๆ ๆ ถึงวันนี้ผมยังนึกไม่ออกเลยครับว่ามันยัดกันเข้าไปยังไงถึง 18 คน ถึงดองฮา เปลี่ยนเป็นบัสเล็กไปสวันเขต น่าจะดีขึ้นแต่ไม่ดี เพราะบนรถมีกลิ่นเบนซินอบไปหมด จนต้องเปิดหน้าต่าง มารู้ทีหลังว่าคนขับเอาเบนซินใส่แกลลอนน้ำมันเครื่อง 6-7 แกลลอน แล้วเอาวางไว้บนชั้นวางกระเป๋า เพื่อเอาไปขายให้ร้านอาหารที่แวะทานข้าวที่เมืองพินในลาว เอาทุกอย่างเลยพี่เวียดด่านลาวบาวของเวียดนาม มีคนบอกผมว่า อาคารด่านสากลของเวียดนามทุกแห่งจะสร้างแบบนี้ ดู ๆ แล้วเหมือนหม้อต้มสุกี้ ไม่รู้ว่าเอาเคล็ดไว้ต้มใครหรือเปล่า แต่ที่แน่ ๆ โดนฟันกันถ้วนทั่วทุกตัวตน ถึงท่ารถสวันเขตตอนบ่ายมากแล้ว ก่อนขึ้นรถกลับฝั่งไทยมีรายการผัวตบเมียให้ดูกลางสถานี คนลาวดูเฉย แต่พี่ไทยคนขับรถดูไม่ได้เลยเข้าไปห้าม น้องลาวยังไม่ฟังทำฮึดฮัดพี่ไทยเลยผัวะเข้าให้ 1 ดอก เงียบไป พอถึงด่านจะเข้าไทยเจออีกแระ หนุ่มญวนข้ามมาฝั่งลาวแล้วข้ามกลับเอาพาสปอร์ตเมียมาจั๊มด้วย เกิดกลัวขึ้นมาเลยทิ้งพาสปอร์ตของเมียไว้ที่เคาน์เตอร์ ตม.ตามหาตัวกันให้ควั่ก เสียเวลาไปอีกครึ่งชั่วโมง จบล่ะครับ
Create Date : 22 ธันวาคม 2551
Last Update : 29 ธันวาคม 2551 11:45:22 น.
66 comments
Counter : 6594 Pageviews.
โดย: Dearance วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:16:59:17 น.
โดย: Dearance วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:19:46:57 น.
โดย: สายของพิณ วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:21:16:40 น.
โดย: Suessapple วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:3:44:55 น.
โดย: Fullgold วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:15:38:38 น.
โดย: Dearance วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:17:22:17 น.
โดย: Dearance วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:17:41:56 น.
โดย: Suessapple วันที่: 24 ธันวาคม 2551 เวลา:3:11:48 น.
โดย: Dearance วันที่: 24 ธันวาคม 2551 เวลา:11:50:13 น.
โดย: Fullgold วันที่: 24 ธันวาคม 2551 เวลา:16:49:30 น.
โดย: Suessapple วันที่: 24 ธันวาคม 2551 เวลา:20:27:10 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:1:41:50 น.
โดย: Gasalong วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:12:12:21 น.
โดย: dearance IP: 119.42.86.11 วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:15:09:48 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:21:31:19 น.
โดย: Dearance วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:12:01:35 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:18:41:19 น.
โดย: Dearance วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:20:42:50 น.
โดย: Fullgold วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:21:41:08 น.
โดย: Fullgold วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:21:50:56 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:1:04:39 น.
โดย: Dearance วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:15:47:53 น.
โดย: Suessapple วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:3:55:22 น.
โดย: จิรฏา IP: 58.10.0.21 วันที่: 6 มกราคม 2552 เวลา:9:58:07 น.
โดย: Dearance วันที่: 6 มกราคม 2552 เวลา:19:40:08 น.
โดย: จิรฏา IP: 58.10.0.15 วันที่: 8 มกราคม 2552 เวลา:12:38:49 น.
โดย: Suessapple วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:19:57:18 น.
โดย: Fullgold วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:0:25:01 น.
โดย: Dearance วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:17:57:35 น.
โดย: Suessapple วันที่: 11 มกราคม 2552 เวลา:17:35:15 น.
โดย: Fullgold วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:17:31:58 น.
โดย: Dearance วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:19:48:00 น.
โดย: Suessapple วันที่: 16 มกราคม 2552 เวลา:4:56:45 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:2:01:51 น.
โดย: Dearance วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:12:44:13 น.
โดย: Suessapple วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:5:50:07 น.
โดย: Dearance วันที่: 21 มกราคม 2552 เวลา:17:39:16 น.
โดย: Fullgold วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:23:09:56 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:23:01:17 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:23:01:31 น.
โดย: Dearance วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:17:05:22 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:57:25 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:19:29 น.
โดย: Dearance วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:08:34 น.
โดย: Fullgold วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:01:58 น.
โดย: Suessapple วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:3:32:28 น.
โดย: Suessapple วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:2:53:11 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:03:04 น.
โดย: Dear IP: 119.42.85.16 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:19:54:01 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 24 มีนาคม 2552 เวลา:18:42:45 น.
โดย: Dearance วันที่: 26 มีนาคม 2552 เวลา:14:56:20 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 มีนาคม 2552 เวลา:19:21:52 น.
โดย: Suessapple วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:9:28:41 น.
โดย: Dearance IP: 119.42.68.128 วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:26:21 น.
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:3:55:02 น.
โดย: Dearance IP: 119.42.68.121 วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:11:28:43 น.
โดย: Suessapple วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:4:09:05 น.
โดย: Dearance วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:56:13 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:31:49 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:33:09 น.
โดย: Fullgold วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:20:32 น.
โดย: Suessapple วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:55:39 น.
โดย: pcha IP: 117.47.132.200 วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:11:35:02 น.
‘ไม้จิ้มฟันค่ะ’
ตอบถูกใช่มั้ย ส่งรางวัลมาที่สนามบินอู่ตะเภานะ
เค้ารออยู่