|
ถนนโลกีย์ 51
ถนนโลกีย์ 51
Nov 26 11:10 Am
เธอยังหลับสนิทเหมือนเด็กห้าขวบ คราบน้ำตายังเปื้อนอยู่ที่ข้างแก้ม ไฟโคมที่หัวเตียงยังเปิดอยู่ แก้วเครื่องดื่มที่น่าจะเคยมีแอลกอฮอล์วางทิ้งไว้สี่ห้าแก้ว เด็กผู้หญิงที่ผมไหว้วานให้ดูแลนก ค่อยๆปลีกตัวออกไปหลังจากที่รับรู้การกลับมาของผม ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ... ผมไม่กล้าที่จะแตะต้องเธอ ผมกลัวเธอตื่น บางที..... โลกในความฝันอาจจะเป็นสุขกว่าความจริงก็ได้ ผมถอยกลับไปนั่งที่โซฟาข้างเตียง ดับไฟโคมและพยายามที่จะอยู่ให้เงียบที่สุด ระมัดระวังแม้กระทั่งลมหายใจของตัวเอง ....
ผืนน้ำที่ดำสนิท กว้างใหญ่ และเรียบนิ่งราวแผ่นกระจก มีไอน้ำลอยกรุ่นขึ้นมาเป็นจุด ทางเดินไม้ไผ่ที่ผมเหยียบจมลึกลงไปตามน้ำหนักการก้าวย่าง มันเหมือนกับจมลงไปในครีมสีดำข้น ไม่มีวงน้ำกระจายออกไปอย่างที่ควรจะเป็น ผมกลับมาอยู่ที่นี่อีกแล้ว.... และอีกไม่นานหรอกนะ ไอ้ปลาบ้านั่นก็ต้องโผล่ขึ้นมา.. และผมก็ต้องโดนมันฉีกทึ้งเนื้อหนังจนขาดวิ่น ก่อนที่มันจะลากผมลงไปสู่ความหนาวเหน็บเย็นเฉียบอีกครั้ง.... พรายฟองอากาศเริ่มผุดขึ้นมาถี่ขึ้น มันกำลังจะมา.... ผมเริ่มนับถอยหลังในใจ..... แต่... ผมก็เปลี่ยนความคิดตัวเอง ทำไมผมต้องรอมันวะ ผมรอมันเกือบทุกคืนมาเป็นสิบปีแล้วนี่นา กระท่อมไม่ไผ่หลังเล็กบนแพนั่นก็อยู่ข้างหน้า ไม่น่าจะเกินยี่หรือสามสิบก้าว ผมก็ควรจะไปถึง ผมเหลือบตามองพรายน้ำที่ผุดถี่ขึ้นและขยายวงมากขึ้น ก่อนตัดสินใจเป็นครั้งแรกที่จะพุ่งไปให้ถึงกระท่อม... ผมน่าจะรอด... ใจผมเต้นรัวและพยายามที่จะไม่หันกลับไปมอง เสียงน้ำแตกกระจายจากการดิ้นโผงผางของปลาตัวใหญ่ มันกำลังโกรธจัด... ผมรู้สึกถึงขนคอตัวเองที่ลุกตั้งชัน แต่ก็กัดฟันก้าวกระโดดไกลๆ อีกแค่สองสามก้าวเท่านั้น...... เสียงผืนน้ำแตกกระจายไล่หลังผมมา ละอองและหยาดน้ำกระเด็นใส่หลังผมจนเปียกชุ่มโชก ผมล้มกลิ้งลงไปบนพื้นไม้ไผ่หน้ากระท่อมหลังการกลั้นใจกระโดดเฮือกสุดท้าย.. มันข้ามไปถึงพอดี เสียงผืนน้ำแตกกระจาย มองเห็นแต่สายน้ำที่เกิดจากแรงกระแทกโผขึ้นไปบนอากาศก่อนที่จะกระจายตัวตกกลับลงมาอีกทีเหมือนฝนห่าใหญ่ บางส่วนหล่นลงมาใส่หัวและหน้าของผม มันคาวจัด.... ผมเริ่มอ้วกออกมาอย่างไม่มีทางกลั้นได้... มันยาวนานเสียจนเหมือนกับว่าผมได้อ้วกเอาตับไตใส้พุงของตัวเองออกมาด้วย แล้วทุกอย่างก็เงียบไปเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น...................
ท้องฟ้าใสแต้มไปด้วยเฆมเป็นกลุ่มๆสีสะอาด ผืนน้ำก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวอมฟ้า ลมพัดอ่อนๆเข้ามาพร้อมกับกลิ่นดอกไม้ชวนชื่นใจ อืม... หรือว่าฝันร้ายที่มันตามหลอกหลอนผมมาตลอดชีวิตมันจะจบลงแล้ว ผมฝืนใจหยัดตัวเองขึ้น ในกระท่อมนั่นมีอะไรนะ อะไรที่รอคอยผมอยู่เกือบทั้งชีวิต ประตูที่ทำจากไม้ไผ่ตีติดกันคร่าวๆปิดแน่น แต่ก็เหมือนจะเชิญชวน...
ผมปาดคราบที่มุมปากก่อนที่จะก้าวอย่างไม่ค่อยจะมั่นคงเพื่อเข้าไปเปิดมันออก.... และในห้องทั้งห้อง ก็มีแคร่ไม้ไผ่อยู่เพียงตัวเดียว............... บนแคร่ไม้ไผ่ มีฟูกฟูๆนุ่มสีขาวปูอยู่ วางทับด้วยร่างเล็กๆที่ผมคุ้นตา เรียวขา สะโพก หน้าอก ริมฝีปากบางๆ และแก้มที่ใสนวลเนียน ทว่า มันมีแต่คราบน้ำตาเปรอะเปื้อน ในแวบแรก เธอช่างดูเหมือนน้ำตาล แต่เมื่อผมพยายามเพ่งตามองอีกครั้ง เธอกลับกลายเป็นนก และในขณะที่ผมกำลังยืนงงอยู่นั้น ควงตาคู่สวยของเธอก็เปิดออก เธอยิ้มให้พลางกวักมือเรียกให้ผมเข้าไปใกล้ๆ ผมโซเซเข้าไปหาเหมือนถูกสะกดจิตแล้วก้มตัวลงไปฟังเสียงเธอกระซิบที่ข้างหู เสียงของเธอเหมือนระฆังแก้ว มันอ่อนหวานและเสียดเย้ย "มึงเป็นสัตว์นรก... มึงก็ต้องอยู่ในนรก.." ผมหลับตา... ปล่อยให้น้ำตาตัวเองหยดลงที่แก้มของเธอ ก่อนที่ไอ้ปลาบ้าจะโผนขึ้นมาจนพื้นกระท่อมแตกเป็นเสี่ยงๆ และฟันคมกริบของมันก็งับฉับเข้าที่หัวผม กลิ่นคาวนั่นกลับมาอีกแล้ว มันแย่งกันคลุ้งเข้าจมูกจนหายใจไม่ออก ผมสะบัดตัวหนี แต่ก็รู้สึกการฉีกขาดของใบหน้าตามแรงดิ้น ผมแพ้............ มันกระชากผมให้จมดิ่งลงไปสู่ความมืดมิดอีกครั้ง.....
แดดจัดเข้ามาจี้ที่เปลือกตาผมจนร้อน 'ผมอยู่คนเดียวในห้อง'..... มันเป็นทั้งคำถามและคำตอบในตัวเดียวกัน ผ้าห่มถูกพับเก็บเรียบร้อย โต๊ะเล็กข้างๆผมมีกาแฟที่น่าจะชงทิ้งเอาไว้นานแล้ว กับแซนวิชที่แห้งแข็งอีกหนึ่งคู่ และใต้จานรองกาแฟมีกระดาษโน๊ตเล็กๆแผ่นหนึ่งพับเอาไว้อย่างเรียบร้อย ผมบิดตัวด้วยความเมื่อยจากที่นอนพิงโซฟามาทั้งคืน นาฬิกาบอกเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว นี่ผมคงเหนื่อยเกินไปกระมัง ถึงได้หลับเหมือนกับตายแบบนี้ ผมดึงโน๊ตที่พับไว้ออกมาอ่าน.... มืออีกข้างก็ยกกาแฟเย็นเฉียบขึ้นมาจิบ ห่วย... รสชาดมันห่วยสิ้นดี กาแฟที่ไม่ร้อน ก็เหมือนกับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ไม่หอม ไม่มีควันกรุ่น และไม่น่าที่จะจิบ ผมพับโน๊ตสอดเก็บไว้ที่เดิม ประตูที่ระเบียงเปิดอยู่ เสียงนักท่องเที่ยวที่เดินผ่านหัวเราะกันคิกคัก ผมสะบัดหัวไล่ความงง แก้ผ้าออก แล้วเดินเข้าห้องน้ำ ตอนนี้ผมต้องการความสดชื่นขนาดหนัก
"วู๊วววว.... " ผมตะโกนให้จักร ไอ้เพื่อนรักของผมกำลังวุ่นวายกับการลากเรือใบลงน้ำ มันยิ้มตอบเห็นฟันขาวมาแต่ไกล "เอ้า... เบียร์บ่าย แดกซะมึง.." ผมส่งขวดเบียร์ที่แวะหยิบจากร้านส่งให้จักร เพื่อนรับไปกระดกวูบเดียวเกือบหมดขวดก่อนส่งเสียง'อ่าาา...'ชื่นใจ "นกไปตั้งแต่กี่โมง.." จักรยิ้มให้ผม ตอบพร้อมกับง่วนอยู่กับการติดใบเรือ "ตั้งแต่เช้าแล้วว่ะพี่" ผมพยักหน้าให้แล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทราย และผมอาจจะเงียบไปนานจนจักรรู้สึกถึงความผิดปกติ "นกไปแล้วหรอพี่... " จักรลงมานั่งข้างๆผม ผมพยักหน้าตอบ จักรเงียบไปอึดใจเหมือนกับไม่แน่ใจในคำถามต่อไป แต่มันก็ถาม "เอาเงินไปด้วยรึเปล่าพี่..." ผมพยักหน้าอีก จักรยกเบียร์ที่เหลือขึ้นกระดกจนหมด แล้วอ้อมแอ้มถามขึ้นมาอีก "เงินของผมด้วยรึเปล่าพี่..." ผมพยักหน้าแล้วส่งเบียร์ของผมที่เหลือให้จักร ก่อนหงายตัวล้มลงนอนบนพื้นทราย จักรกระดกเบียร์พรืดสุดท้ายก่อนทิ้งตัวลงนอนหงายกางมือออกข้างๆผม "มึงต้องเลี้ยงเบียร์กูแล้วล่ะ... " ผมพึมพัมพร้อมกับหยีตาหลบแสงอาทิตย์ "อืม... มึงอย่าแดกมากนักล่ะพี่ พักนี้กูจน..." เราสองคนเริ่มหัวเราะสลับกันคนละอึกสองอึก ก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะลั่นประสานกันยาวเหยียดกันบนพื้นทราย ประโยคสั้นๆบนโน๊ตยาวแค่สองแถว แต่ทำไมผมขำขนาดนี้วะ...
'นกรักพี่มากนะคะ แต่นกรอให้พี่กลับมาไม่ไหว นกไม่รู้ว่าพี่จะไปอีกเมื่อไหร่ พี่ไม่เคยต้องรอใครใช่มั๊ยคะ"
คุณขำมั๊ยครับ...........
...............................................................................................................................................
"เย็นนี้ทานอะไรกันดีคะ... ก่อนออกไปตกปลาหมึกกับพี่จักรอ่ะ" อ้อมแขนเล็กๆเข้าโอบที่คอผมจากด้านหลัง ผมโบกมือให้จักร ไอ้น้องรักโบกมือตอบ.. อืม.. แปดปีที่ผ่านไปทำให้จักรดูเป็นหนุ่มฉกรรจ์มากขึ้น แต่ก็แค่นั้นแหล่ะ นิสัยมันก็ยังเป็นเด็กๆเหมือนเดิม "แล้วแต่ปอยจ้า..." ผมกอดตอบเธอที่แขน บ่ายนี้ ทะเลยังสวยเหมือนเดิม ที่เปลี่ยนแปลงไปคือผู้คน "เรายังอยู่ด้วยกันอีกสองวันใช่มั๊ยคะ?... " ผมถามเธอเบาๆ ปอยจูบผมที่แก้มแทนคำตอบ ก่อนเดินออกไปที่ชายหาดด้วยบิกินี่สีเหลืองสดใส แล้วหันกลับมาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม ผมยิ้มตอบให้เธอ....... สองวันก็สองวัน.... มันจะต่างอะไรกับสองปีวะ.......
..........................................จบภาค2ครับ...........................................
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552 |
|
49 comments |
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 6:11:17 น. |
Counter : 1156 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แจ่มใส IP: 125.25.94.123 18 พฤศจิกายน 2552 16:39:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: chochangone IP: 180.180.110.9 18 พฤศจิกายน 2552 19:54:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ROBfan 23 พฤศจิกายน 2552 22:06:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อีกฝั่งฟากของเวลา IP: 202.12.73.12 9 ธันวาคม 2552 0:37:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: คิ้ม IP: 61.47.11.66 11 ธันวาคม 2552 18:43:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทะลายร่างทะลวงใจ IP: 110.164.226.167 1 มกราคม 2553 2:04:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: KaLLY IP: 10.66.65.71, 202.44.7.57 8 กุมภาพันธ์ 2553 12:08:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: cid_rain IP: 119.31.126.141 17 กุมภาพันธ์ 2553 23:03:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำเองค่ะ IP: 124.157.186.25 5 มีนาคม 2553 0:48:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำเองค่ะ IP: 124.157.236.3 2 เมษายน 2553 12:19:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: aftertime IP: 183.89.179.220 5 มิถุนายน 2553 19:17:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 222.123.1.140 17 มิถุนายน 2553 11:05:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 222.123.1.140 17 มิถุนายน 2553 12:06:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 222.123.1.140 17 มิถุนายน 2553 13:24:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: จีฟาน องค์ยมาเฟีย IP: 119.42.75.114 17 มิถุนายน 2553 20:23:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: จีฟาน องค์ยมาเฟีย IP: 119.42.75.114 17 มิถุนายน 2553 20:54:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: จีฟานองค์ชายมาเฟีย IP: 119.42.75.114 17 มิถุนายน 2553 21:23:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 119.42.75.126 18 มิถุนายน 2553 19:31:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am ..Jeefan IP: 114.128.119.35 19 มิถุนายน 2553 13:38:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 4:26:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 4:49:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 5:08:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 5:35:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.95.162 21 มิถุนายน 2553 5:48:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: I am..Jeefan IP: 114.128.167.225 21 มิถุนายน 2553 6:20:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กาแฟดำสามช้อน IP: 10.0.4.204, 203.144.133.39 21 มิถุนายน 2553 16:45:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 12:33:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 12:38:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 12:50:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 13:05:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 119.42.98.56 24 มิถุนายน 2553 14:20:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 119.42.98.56 24 มิถุนายน 2553 14:35:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 222.123.193.177 26 มิถุนายน 2553 7:28:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 222.123.193.177 26 มิถุนายน 2553 7:42:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 222.123.193.177 26 มิถุนายน 2553 8:18:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ....jeen IP: 112.142.193.134 26 มิถุนายน 2553 16:41:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...jeen IP: 112.142.193.134 26 มิถุนายน 2553 16:45:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...jeen IP: 112.142.193.134 26 มิถุนายน 2553 16:48:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: จ่าหมาน 16 กรกฎาคม 2553 11:23:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: nok IP: 192.168.0.29, 202.57.176.8 20 กรกฎาคม 2553 15:56:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: มาลี IP: 124.122.42.96 26 สิงหาคม 2553 23:45:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฉิงฉิง IP: 125.24.47.47 28 ตุลาคม 2553 22:33:03 น. |
|
|
|
|
|
|
ผู้ผ่านทาง
เพื่อนร่วมเวลา
|
|
|
|
|
|
|
มันเป็นงานที่ยังไม่เรียบร้อยเท่าไหร่
ยังมีคำซ้ำและคำผิดค่อนข้างเยอะ
ผมยังลังเลอยู่นิดหน่อยสำหรับภาคจบ
ปัญหาคือเวลาน่ะครับ ไม่ใช่เรื่องอื่น
ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากจนเกินไป
ผมขอคำวิจารณ์และการทักทายด้วยแล้วกันนะครับ
อยากรู้น่ะครับ มามีใครแวะมาเยี่ยมบ้าง
เปิดมาทีไรก็ไม่เหงา มีคนอยู่เป็นเพื่อนตลอด
ส่วนคำวิจารณ์ ตำหนิติชมต่างๆ
จะได้นำมาปรับปรุงเนื้อหาตอนต่อไปน่ะครับ