ฉันมองเห็นแววตาคุณ ดูเปล่าดายคล้ายดาวเปลี่ยว โดดเดี่ยวในฟ้าไกล
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
18 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 

ถนนโลกีย์ 51

ถนนโลกีย์ 51

Nov 26 11:10 Am


เธอยังหลับสนิทเหมือนเด็กห้าขวบ คราบน้ำตายังเปื้อนอยู่ที่ข้างแก้ม
ไฟโคมที่หัวเตียงยังเปิดอยู่ แก้วเครื่องดื่มที่น่าจะเคยมีแอลกอฮอล์วางทิ้งไว้สี่ห้าแก้ว
เด็กผู้หญิงที่ผมไหว้วานให้ดูแลนก ค่อยๆปลีกตัวออกไปหลังจากที่รับรู้การกลับมาของผม
ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ... ผมไม่กล้าที่จะแตะต้องเธอ
ผมกลัวเธอตื่น บางที..... โลกในความฝันอาจจะเป็นสุขกว่าความจริงก็ได้
ผมถอยกลับไปนั่งที่โซฟาข้างเตียง ดับไฟโคมและพยายามที่จะอยู่ให้เงียบที่สุด ระมัดระวังแม้กระทั่งลมหายใจของตัวเอง ....

ผืนน้ำที่ดำสนิท กว้างใหญ่ และเรียบนิ่งราวแผ่นกระจก มีไอน้ำลอยกรุ่นขึ้นมาเป็นจุด
ทางเดินไม้ไผ่ที่ผมเหยียบจมลึกลงไปตามน้ำหนักการก้าวย่าง มันเหมือนกับจมลงไปในครีมสีดำข้น ไม่มีวงน้ำกระจายออกไปอย่างที่ควรจะเป็น
ผมกลับมาอยู่ที่นี่อีกแล้ว....
และอีกไม่นานหรอกนะ ไอ้ปลาบ้านั่นก็ต้องโผล่ขึ้นมา.. และผมก็ต้องโดนมันฉีกทึ้งเนื้อหนังจนขาดวิ่น
ก่อนที่มันจะลากผมลงไปสู่ความหนาวเหน็บเย็นเฉียบอีกครั้ง....
พรายฟองอากาศเริ่มผุดขึ้นมาถี่ขึ้น มันกำลังจะมา.... ผมเริ่มนับถอยหลังในใจ.....
แต่... ผมก็เปลี่ยนความคิดตัวเอง ทำไมผมต้องรอมันวะ ผมรอมันเกือบทุกคืนมาเป็นสิบปีแล้วนี่นา
กระท่อมไม่ไผ่หลังเล็กบนแพนั่นก็อยู่ข้างหน้า ไม่น่าจะเกินยี่หรือสามสิบก้าว ผมก็ควรจะไปถึง
ผมเหลือบตามองพรายน้ำที่ผุดถี่ขึ้นและขยายวงมากขึ้น ก่อนตัดสินใจเป็นครั้งแรกที่จะพุ่งไปให้ถึงกระท่อม...
ผมน่าจะรอด... ใจผมเต้นรัวและพยายามที่จะไม่หันกลับไปมอง
เสียงน้ำแตกกระจายจากการดิ้นโผงผางของปลาตัวใหญ่ มันกำลังโกรธจัด...
ผมรู้สึกถึงขนคอตัวเองที่ลุกตั้งชัน แต่ก็กัดฟันก้าวกระโดดไกลๆ
อีกแค่สองสามก้าวเท่านั้น......
เสียงผืนน้ำแตกกระจายไล่หลังผมมา ละอองและหยาดน้ำกระเด็นใส่หลังผมจนเปียกชุ่มโชก
ผมล้มกลิ้งลงไปบนพื้นไม้ไผ่หน้ากระท่อมหลังการกลั้นใจกระโดดเฮือกสุดท้าย.. มันข้ามไปถึงพอดี
เสียงผืนน้ำแตกกระจาย
มองเห็นแต่สายน้ำที่เกิดจากแรงกระแทกโผขึ้นไปบนอากาศก่อนที่จะกระจายตัวตกกลับลงมาอีกทีเหมือนฝนห่าใหญ่
บางส่วนหล่นลงมาใส่หัวและหน้าของผม มันคาวจัด.... ผมเริ่มอ้วกออกมาอย่างไม่มีทางกลั้นได้...
มันยาวนานเสียจนเหมือนกับว่าผมได้อ้วกเอาตับไตใส้พุงของตัวเองออกมาด้วย
แล้วทุกอย่างก็เงียบไปเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น...................

ท้องฟ้าใสแต้มไปด้วยเฆมเป็นกลุ่มๆสีสะอาด ผืนน้ำก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวอมฟ้า ลมพัดอ่อนๆเข้ามาพร้อมกับกลิ่นดอกไม้ชวนชื่นใจ
อืม... หรือว่าฝันร้ายที่มันตามหลอกหลอนผมมาตลอดชีวิตมันจะจบลงแล้ว
ผมฝืนใจหยัดตัวเองขึ้น ในกระท่อมนั่นมีอะไรนะ อะไรที่รอคอยผมอยู่เกือบทั้งชีวิต
ประตูที่ทำจากไม้ไผ่ตีติดกันคร่าวๆปิดแน่น แต่ก็เหมือนจะเชิญชวน...

ผมปาดคราบที่มุมปากก่อนที่จะก้าวอย่างไม่ค่อยจะมั่นคงเพื่อเข้าไปเปิดมันออก....
และในห้องทั้งห้อง ก็มีแคร่ไม้ไผ่อยู่เพียงตัวเดียว...............
บนแคร่ไม้ไผ่ มีฟูกฟูๆนุ่มสีขาวปูอยู่ วางทับด้วยร่างเล็กๆที่ผมคุ้นตา
เรียวขา สะโพก หน้าอก ริมฝีปากบางๆ และแก้มที่ใสนวลเนียน ทว่า มันมีแต่คราบน้ำตาเปรอะเปื้อน
ในแวบแรก เธอช่างดูเหมือนน้ำตาล แต่เมื่อผมพยายามเพ่งตามองอีกครั้ง เธอกลับกลายเป็นนก
และในขณะที่ผมกำลังยืนงงอยู่นั้น ควงตาคู่สวยของเธอก็เปิดออก เธอยิ้มให้พลางกวักมือเรียกให้ผมเข้าไปใกล้ๆ
ผมโซเซเข้าไปหาเหมือนถูกสะกดจิตแล้วก้มตัวลงไปฟังเสียงเธอกระซิบที่ข้างหู
เสียงของเธอเหมือนระฆังแก้ว มันอ่อนหวานและเสียดเย้ย
"มึงเป็นสัตว์นรก... มึงก็ต้องอยู่ในนรก.."
ผมหลับตา... ปล่อยให้น้ำตาตัวเองหยดลงที่แก้มของเธอ
ก่อนที่ไอ้ปลาบ้าจะโผนขึ้นมาจนพื้นกระท่อมแตกเป็นเสี่ยงๆ และฟันคมกริบของมันก็งับฉับเข้าที่หัวผม
กลิ่นคาวนั่นกลับมาอีกแล้ว มันแย่งกันคลุ้งเข้าจมูกจนหายใจไม่ออก
ผมสะบัดตัวหนี แต่ก็รู้สึกการฉีกขาดของใบหน้าตามแรงดิ้น
ผมแพ้............ มันกระชากผมให้จมดิ่งลงไปสู่ความมืดมิดอีกครั้ง.....



แดดจัดเข้ามาจี้ที่เปลือกตาผมจนร้อน
'ผมอยู่คนเดียวในห้อง'..... มันเป็นทั้งคำถามและคำตอบในตัวเดียวกัน
ผ้าห่มถูกพับเก็บเรียบร้อย โต๊ะเล็กข้างๆผมมีกาแฟที่น่าจะชงทิ้งเอาไว้นานแล้ว กับแซนวิชที่แห้งแข็งอีกหนึ่งคู่
และใต้จานรองกาแฟมีกระดาษโน๊ตเล็กๆแผ่นหนึ่งพับเอาไว้อย่างเรียบร้อย
ผมบิดตัวด้วยความเมื่อยจากที่นอนพิงโซฟามาทั้งคืน
นาฬิกาบอกเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว นี่ผมคงเหนื่อยเกินไปกระมัง ถึงได้หลับเหมือนกับตายแบบนี้
ผมดึงโน๊ตที่พับไว้ออกมาอ่าน.... มืออีกข้างก็ยกกาแฟเย็นเฉียบขึ้นมาจิบ
ห่วย... รสชาดมันห่วยสิ้นดี กาแฟที่ไม่ร้อน ก็เหมือนกับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ไม่หอม ไม่มีควันกรุ่น และไม่น่าที่จะจิบ
ผมพับโน๊ตสอดเก็บไว้ที่เดิม ประตูที่ระเบียงเปิดอยู่ เสียงนักท่องเที่ยวที่เดินผ่านหัวเราะกันคิกคัก
ผมสะบัดหัวไล่ความงง แก้ผ้าออก แล้วเดินเข้าห้องน้ำ ตอนนี้ผมต้องการความสดชื่นขนาดหนัก



"วู๊วววว.... " ผมตะโกนให้จักร ไอ้เพื่อนรักของผมกำลังวุ่นวายกับการลากเรือใบลงน้ำ มันยิ้มตอบเห็นฟันขาวมาแต่ไกล
"เอ้า... เบียร์บ่าย แดกซะมึง.." ผมส่งขวดเบียร์ที่แวะหยิบจากร้านส่งให้จักร เพื่อนรับไปกระดกวูบเดียวเกือบหมดขวดก่อนส่งเสียง'อ่าาา...'ชื่นใจ
"นกไปตั้งแต่กี่โมง.." จักรยิ้มให้ผม ตอบพร้อมกับง่วนอยู่กับการติดใบเรือ "ตั้งแต่เช้าแล้วว่ะพี่"
ผมพยักหน้าให้แล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทราย และผมอาจจะเงียบไปนานจนจักรรู้สึกถึงความผิดปกติ
"นกไปแล้วหรอพี่... " จักรลงมานั่งข้างๆผม ผมพยักหน้าตอบ จักรเงียบไปอึดใจเหมือนกับไม่แน่ใจในคำถามต่อไป แต่มันก็ถาม
"เอาเงินไปด้วยรึเปล่าพี่..." ผมพยักหน้าอีก จักรยกเบียร์ที่เหลือขึ้นกระดกจนหมด แล้วอ้อมแอ้มถามขึ้นมาอีก
"เงินของผมด้วยรึเปล่าพี่..." ผมพยักหน้าแล้วส่งเบียร์ของผมที่เหลือให้จักร ก่อนหงายตัวล้มลงนอนบนพื้นทราย
จักรกระดกเบียร์พรืดสุดท้ายก่อนทิ้งตัวลงนอนหงายกางมือออกข้างๆผม
"มึงต้องเลี้ยงเบียร์กูแล้วล่ะ... " ผมพึมพัมพร้อมกับหยีตาหลบแสงอาทิตย์
"อืม... มึงอย่าแดกมากนักล่ะพี่ พักนี้กูจน..." เราสองคนเริ่มหัวเราะสลับกันคนละอึกสองอึก ก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะลั่นประสานกันยาวเหยียดกันบนพื้นทราย
ประโยคสั้นๆบนโน๊ตยาวแค่สองแถว แต่ทำไมผมขำขนาดนี้วะ...

'นกรักพี่มากนะคะ แต่นกรอให้พี่กลับมาไม่ไหว
นกไม่รู้ว่าพี่จะไปอีกเมื่อไหร่ พี่ไม่เคยต้องรอใครใช่มั๊ยคะ"

คุณขำมั๊ยครับ...........





...............................................................................................................................................




"เย็นนี้ทานอะไรกันดีคะ... ก่อนออกไปตกปลาหมึกกับพี่จักรอ่ะ" อ้อมแขนเล็กๆเข้าโอบที่คอผมจากด้านหลัง
ผมโบกมือให้จักร ไอ้น้องรักโบกมือตอบ..
อืม.. แปดปีที่ผ่านไปทำให้จักรดูเป็นหนุ่มฉกรรจ์มากขึ้น แต่ก็แค่นั้นแหล่ะ นิสัยมันก็ยังเป็นเด็กๆเหมือนเดิม
"แล้วแต่ปอยจ้า..." ผมกอดตอบเธอที่แขน บ่ายนี้ ทะเลยังสวยเหมือนเดิม ที่เปลี่ยนแปลงไปคือผู้คน
"เรายังอยู่ด้วยกันอีกสองวันใช่มั๊ยคะ?... " ผมถามเธอเบาๆ
ปอยจูบผมที่แก้มแทนคำตอบ ก่อนเดินออกไปที่ชายหาดด้วยบิกินี่สีเหลืองสดใส แล้วหันกลับมาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม
ผมยิ้มตอบให้เธอ.......
สองวันก็สองวัน.... มันจะต่างอะไรกับสองปีวะ.......






..........................................จบภาค2ครับ...........................................




 

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552
49 comments
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 6:11:17 น.
Counter : 1156 Pageviews.

 

ยังไงก็ขอบคุณสำหรับท่านที่ติดตามมาจนถึงบรรทัดนี้นะครับ
มันเป็นงานที่ยังไม่เรียบร้อยเท่าไหร่
ยังมีคำซ้ำและคำผิดค่อนข้างเยอะ

ผมยังลังเลอยู่นิดหน่อยสำหรับภาคจบ
ปัญหาคือเวลาน่ะครับ ไม่ใช่เรื่องอื่น

ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากจนเกินไป
ผมขอคำวิจารณ์และการทักทายด้วยแล้วกันนะครับ
อยากรู้น่ะครับ มามีใครแวะมาเยี่ยมบ้าง
เปิดมาทีไรก็ไม่เหงา มีคนอยู่เป็นเพื่อนตลอด
ส่วนคำวิจารณ์ ตำหนิติชมต่างๆ
จะได้นำมาปรับปรุงเนื้อหาตอนต่อไปน่ะครับ

 

โดย: aftertime 18 พฤศจิกายน 2552 15:19:25 น.  

 

รออ่านตอนต่อไปค่ะ ชอบอ่านค่ะสนุกดี คำพูดจริงใจดีค่ะชอบๆ

 

โดย: แจ่มใส IP: 125.25.94.123 18 พฤศจิกายน 2552 16:39:10 น.  

 

ติดตามมาตลอดเลยจ้ะ

 

โดย: chochangone IP: 180.180.110.9 18 พฤศจิกายน 2552 19:54:54 น.  

 

ภาคนี้คุณพี่ทิ้งน้องปอยไปนานเลยอ่ะ
กว่าจะนึกออกว่าปอยไหนว่ะ? ก็ค้างไป 30 วิ แทรกๆมาบ้างก็ดีเด้อค่ะคุณพี่ คนอ่านจะได้ไม่งง

ขออีกนิดนะ
'นกรักพี่มากนะคะ แต่นกรอให้พี่กลับมาไม่ไหว
นกไม่รู้ว่าพี่จะไปอีกเมื่อไหร่ พี่ไม่เคยต้องรอใครใช่มั๊ยคะ"

คุณขำมั๊ยครับ...........

ขำไม่ออกเลย ถ้าเป็นคนที่ต้องรอ

 

โดย: แสนดีคนในพื้นที่ 20 พฤศจิกายน 2552 10:25:33 น.  

 

เข้ามาส่งเสียงให้รู้ว่ายังติดตามอยู่ค่ะ

ให้วิจารณ์คงไม่กล้า เอาเป็นว่าชอบสำนวนการเขียน
แล้วก็ดูเหมือนว่าได้ทำรีเสิร์ช ในเนื้อหาที่ต้องพาดพิงถึงมาค่อนข้างดีทีเดียว

 

โดย: ROBfan 23 พฤศจิกายน 2552 22:06:51 น.  

 

รอภาค3ต่อค่ะ
ชอบแนวการเขียน เข้าถึงอารมณ์มาก
ให้ความรู้สึกว่าเป็นตัวละครที่มีชีวิตจริงๆ มีหลากหลายอารมณ์ มีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง

ขอตินิดนึงนะคะ
ตรงแถวๆที่จักรคุยกับ"ผม" รู้สึกว่ามันแปลกๆที่จักรเรียก"ผม" ว่ามึง แล้วต่อประโยคว่าพี่ เช่น มึงอย่าแดกมากนักล่ะพี่ มันขัดๆอ่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^___^

 

โดย: อีกฝั่งฟากของเวลา IP: 202.12.73.12 9 ธันวาคม 2552 0:37:49 น.  

 

แหะ เพิ่งมีเวลามาอ่าน
...

มันคล้ายๆนะ แต่นึกมะออก

เอาเป็นว่าเค้าอ่านได้ละกัน

เริ่ดอยู่

 

โดย: คิ้ม IP: 61.47.11.66 11 ธันวาคม 2552 18:43:14 น.  

 

แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ

 

โดย: แสนดีคนในพื้นที่ 30 ธันวาคม 2552 20:39:02 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ ครับ
ขอให้มีความสุขในทุกๆช่วงจังหวะของชีวิต
คิดดี ทำดี พูดดี
สุขภาพกายและใจ เข้มแข็ง
ยืนหยัดต่อสู้กับอุปสรรคที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตอย่างมีสตินะครับ

 

โดย: ทะลายร่างทะลวงใจ IP: 110.164.226.167 1 มกราคม 2553 2:04:57 น.  

 

เข้ามาทักลุงอาร์ฟเตอร์ช็อคครับ

เด๋วว่าง ๆ กว่านี้จะย้อนกลับไปอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น เผลอ ๆจะปริ้นท์ออกมาเย็บเล่มขายซะเลย ฮ่า ๆ ๆ

ไปละครับ.....แล้วจะแวบ ๆ มาใหม่ เพิ่งจะเคลียร์งานเสด ง่วงนอนเป็นบ้าเลยครับ


สวัสดีปีใหม่ด้วยนะครับ แข็งแรง ร่ำรวย แฟนสวยตลอดปี สาธุ

 

โดย: คุณชายแบดบอย & หมาน้อยซื่อบื้อ 7 มกราคม 2553 3:45:27 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

 

โดย: กระเบื้องแตก 8 มกราคม 2553 14:35:11 น.  

 

มะหร่ายจะเขียนต่อฮิ

รึจะรอรวมเล่มทีเดียวเลยหนอ
^^

 

โดย: ladywitch 5 กุมภาพันธ์ 2553 13:15:43 น.  

 

พี่อาฟฟ หายไปนานอ่ะ

บายดีป่าวคร้า

อิอิ

 

โดย: KaLLY IP: 10.66.65.71, 202.44.7.57 8 กุมภาพันธ์ 2553 12:08:13 น.  

 

เพิ่งตามเข้ามาอ่านค่ะ
เพลินดี

 

โดย: cid_rain IP: 119.31.126.141 17 กุมภาพันธ์ 2553 23:03:11 น.  

 

หวัดดีจ้าเฮีย มาส่งเสียงทักทายผ่านบล็อคเฮียเป็นครั้งแรกนะเนี่ย ....

สารภาพนิดนะเฮีย ว่าอ่านแค่ย่อหน้าสุดท้ายอ่ะค่ะ แล้วเฮียก็บอกว่า จบภาค 2 ฮา .....

ขออภัยมากมาย ช่วงนี้น้ำเองก็ยุ่ง ๆ ค่ะ เอาเป็นว่าจะเข้ามาทักทายเฮียให้เบื่อกันไปข้างนึงเลยละกัน ....

จะพยายามเข้ามาอ่านที่เฮียเขียน ทุกเวลาที่ว่าง นะเฮียนะ

 

โดย: น้ำเองค่ะ IP: 124.157.186.25 5 มีนาคม 2553 0:48:40 น.  

 

เฮีย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้ำเข้ามาอ่านตามสัญญา แล้วน๊า

เดี๋ยวจะเม้นท์เป็นระยะละกันเน้อ ^___^

 

โดย: น้ำเองค่ะ IP: 124.157.236.3 2 เมษายน 2553 12:19:28 น.  

 

คุณคร้าบ นี่ก็นานแล้วนะที่ไม่มีคนวิจารณ์

วิจารณ์หน่อยคร้าบบบบบบ ได้โปรดดด 55555

 

โดย: aftertime IP: 183.89.179.220 5 มิถุนายน 2553 19:17:57 น.  

 

เข้ามาเยี่ยมค่ะ ยังไม่ได้เริ่มอ่านบทที่1 เลย คงต้องหาเวลา
แต่ชอบอ่านเรื่องที่มีคนเขียนไว้เยอะๆแบบนี้ มันได้อารมณ์ต่อเนื่อง

มีคนบอกว่า กริยาส่อภาษา วาจาส่อสกุล แล้วภาษาเขียนบอกบุคลิกตัวตน

ถ้าให้เดา คุณน่าจะเป็นคนอบอุ่นพอสมควร รั่วหน่อยๆ (เอ๊ ..หรือรั่วมาก)

จะเริ่มอ่านนะคะ ตอนนี้มีเวลาเพราะว่างงาน ทำแค่ฝึกงานนิดๆโหน่ยๆ (ตัวขี้เกียจเริ่มเกาะแระ)

บายค่ะ

 

โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 222.123.1.140 17 มิถุนายน 2553 11:05:34 น.  

 

ที่เดิม เวลาใหม่ คนใหม่ 1
เปิดเรื่องสวยน่าตามอยากรู้จัก..น้องปอย

ที่เดิม เวลาใหม่ คนใหม่ 2
คุณใช้ภาษาเหมือนคุยกัน แล้วเรามาแอบฟัง
แล้วคุณก็หยุด เพื่อให้บอกว่า...เล่าอีกสิ ๆ

เพิ่งอ่านได้แค่นี้ละ ไปกินข้าวก่อนน้า...

 

โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 222.123.1.140 17 มิถุนายน 2553 12:06:47 น.  

 

ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 5
อ่านถึงตอนนี้แล้ว นึกถึงตัวเอง

ลูกเล่นผ.ช ที่หลอกฟันผ.ญเป็นแบบนี้
แต่..เราก็ทำ เหมือนกัน
เราจะมีลิมิตการเดท ที่2อาทิตย์ ถ้าคุณผ่าน ..โปร
คุณจะได้ของแถมจากเรา แต่..ไม่เคยมีใคร..ผ่าน

เดทแรก
เราจะแต่งตัวสวย สวยหอมไปทั้งตัว
กระโปรงผ้าลื่นๆ ทิ้งตัวสวยยามเคลื่อนไหว
เปิดหัวเข่ามน คอเสื้อกว้างเห็นแค่เนินอก แต่ไม่เปิดไหล่
เส้นผมปล่อยลงมาเคลียแผ่นหลัง
ผ.ชจะมองคุณด้วยความอิจฉา จนคุณเดินยืดอก
มารยาหญิงมีกี่เล่ม เรางัดออกมาใช้
แอ๊บด้วยเสียงหวาน เคล้าคลอคุณ แต่..ไม่ให้คุณจับ
แล้วคุณก็จะขอ...เดทที่2จากเรา

อ้ะๆ เจ้านายมายืนหน้าคว่ำล่ะ

 

โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 222.123.1.140 17 มิถุนายน 2553 13:24:57 น.  

 

ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 12

คุณทำให้เราร้องไห้
' ครั้งแรก'ของเรามัน..เจ็บ
เจ็ยทั้ง..ตัว เจ็บทั้ง..ใจ
เจ็บที่ต่อสู้ขัดขืนไม่ได้
เจ็บที่ต้องเสียสิ่งที่หวง
และ..ที่เจ็บที่สุด คือตอนเห็น..น้ำตาของผ.ช ที่รักเราที่สุด
ผ.ช ที่อยากปกป้องเรา
ไอ้จี..น้องเรา แต่..มันทำไม่ได้

อืมม..คุณแต่งเวอร์ไปป่าว เด็กผ.ช 13 มันจะใช้งานได้เหรอ
ถ้าเป็นจริงเด็กนั่นต้องแก่แดด มากเลย


 

โดย: จีฟาน องค์ยมาเฟีย IP: 119.42.75.114 17 มิถุนายน 2553 20:23:34 น.  

 

ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 16
ตอนนี้คุณแต่งไม่สมจริงเลย
ไม้เบสบอลฟาดหัวแล้วไม่ตายเหรอ
เอ..แต่แรงเด็ก13 คงน้อยด้วยละมั้ง เพราะไอ้จีตอน17
มันฟาดแค่2ทีเท่านั้นก็..มะเหลือ

อื้อฮื้อ..เลิฟซีนคุณดุเดือดจัง
น้ำตาลก็น่าจะอายุ13เหมือนกันใช่มะ
คุณรอดคุกมาได้ไง

 

โดย: จีฟาน องค์ยมาเฟีย IP: 119.42.75.114 17 มิถุนายน 2553 20:54:37 น.  

 

ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 17
555ตลกมาก นึกได้ไงเล่นสกอร์เปี๊ยน ในงานแต่ง อาซ้อ อาซิ้มคงเหวอจนลืมเจี๊ยะหูฉลามเลยสิ
แต่..อะนะงานแรกก็ประทับใจกันทุกคน

จำได้ว่าครั้งแรกเลยที่เราไปให้เจ้าของแบรนด์ดูตัว
เค้าจะถามพวกสาวๆที่ไปกันว่าใครมีความสามารถพิเศษอะไรย้าง ทุกคนก็จะร้องเพลง เต้น พูดภาษาอังกฤษเป็นไฟ
แล้วเราละทำอะไรได้บ้างหว่า ร้องเพลงก็เสียงเป็ด เต้นก็ได้แค่ตูดบิดนิดๆหน่อยๆ พูดอังกฤษก็ได้แต่สเนคๆฟิซๆ
พอถึงเรา เราบอกหนูทำได้แค่นี้ละ...
555 ให้เดาว่าทำไมเราถึงได้งานแรก
อืมม..ใบ้ให้นะโปรดักส์เป็นเครื่องออกกำลังกาย

บายล่ะเราง่วงแล้ว



 

โดย: จีฟานองค์ชายมาเฟีย IP: 119.42.75.114 17 มิถุนายน 2553 21:23:45 น.  

 

ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 25
อ่านถึงบทนี้แล้วนะ สมน้ำหน้าคุณ(ในนิยาย)ที่สุด
เห็นแก่ตัว มั่วเซ็กส์ มั่วจนเสียคนรักไป

วันนี้เราคงอ่านได้แค่นี้ล่ะ เราเหนื่อย ถูกดุอีกแล้ว
เขาจับเรามา กินข้าวในคอนโดริมน้ำ
เขาว่าเราบ้า เครียดแล้วไม่ยอมกิน

ส้วมคนรวยๆนี่ดีจังเนอะใหญ่กว่าห้องพักเราอีก
เราว่าจะลองนอนในอ่างใหญ่ๆนั่นแทนเตียงดู

คุณว่าเราบ้ามั้ย

 

โดย: I am..Jeefan IP: 119.42.75.126 18 มิถุนายน 2553 19:31:38 น.  

 

เรายังไม่ได้อ่านนิยายคุณต่อเลยนะ แต่เราจะอ่านให้จบ เพราะเราไม่ชอบอะไรที่มันค้างๆคาๆ

เราชอบบล็อกคุณจัง ทะเลสวยๆ น้ำใสๆ แบบนี้ทำให้ใจโล่ง คุณไม่มีเพลงฟังมั่งเหรอ

เราเหนื่อยใจอีกแล้วอ่ะ เขาอยากให้เราอยู่คอนโดนี้ เขาว่ามันปลอดภัยกว่าที่เก่า ไม่มีใครขึ้นมาได้ ก็คงจริงเพราะมันแพง เราเบื่อเถียงกับเขาเรื่องนี้ เราเลยบอกว่า..ได้

เรายื่นตังค์ให้เขา3500 เขาถามว่า ให้ทำไม เราบอกเราจะเช่าห้องเขาอยู่ อยู่ฟรีๆ เราไม่เอา เราไม่อยากเป็นนก
แล้วถ้าเราเป็นเจ้าของห้อง เราก็มีสิทธิที่จะไม่ให้ใครเข้ามา
เขาโกรธใหญ่ ว่าเราเพี๊ยน คว้าตังค์แล้วก้กลับไปเลย

เราคงเพี๊ยนจริงๆอ่ะนะ แต่ตอนนี้เราเป็นเจ้าของห้องแล้วล่ะ
เราว่าจะหัดทำสปาเก็ตตี้ราดซอสขาวกิน ตามที่ห้องก้นครัวแนะนำเรา มันจะอร่อยมั้ยน้า

เราไม่รู้ว่าคุณรำคาญเรามั้ยที่มาเขียนอะไรบ้าบอใส่บล็อกคุณ ถ้าเราทำให้คุณรำคาญใจก็ขอโทษจริงๆ

 

โดย: I am ..Jeefan IP: 114.128.119.35 19 มิถุนายน 2553 13:38:09 น.  

 

ถนนโลกีย์ 26
เค้าว่า..ผ.ช ที่ขี่บิ๊กไบค์เป็นคนชอบโอ้อวด รักอิสระ

ถ้าคุณ (ในนิยาย) เปรียบมอเตอร์ไซค์เหมือน Penis คุณ คงชอบ Masterbation โชว์ล่ะเพราะเวลาขี่ก้นมันต้องแนบเบาะต้องถูไถเคลื่อนไหว โอ้ พระเจ้า อยากให้ทู้ป้าลายครามเป็นจริงจัง อยากเห็น แบดบอยอย่างคุณ(ในนิยาย)แก้ผ้าขี่มอเตอร์ไซค์ ขึ้นเขาสูงๆ อากาศดีๆ เข้าโค้งสวยๆ
อืมม..นึกภาพแล้วจิ้นไม่ออกแฮะว่าเวลามันถึงClimaxแล้วจะเป็นยังไง (น่าจะเสียวจนตกมอเตอร์ไซค์ อิอิ)

 

โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 4:26:52 น.  

 

ถนนโลกีย์ 27

เวลาเราสิ้นไร้ไม้ตรอก ต้องทำในสิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าเราจะทำ มันเจ็บนะเหมือนเสียศักดิ์ศรี

เราเหลือเงิน100 กินจนเหลือ20บาทสุดท้าย แล้วกำไอ้20บาทนั่นขึ้นรถเมล์ไปหาเอเจนซี่ บอกเขาว่า..โอเคหนูทำ

แต่พองานแรกเริ่มขึ้น The show must go on ทุกอย่างมันก็เดินไปตามทางของมัน จริงมะคุณ(ในนิยาย)

ว่าแต่เพลง.. 'ไอซอร์เฮอสแตนด์ดิ้งแด'เพราะมั้ย ไม่เคยฟัง เกิดไม่ทันง่ะ

 

โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 4:49:25 น.  

 

ถนนโลกีย์ 28

กระเป๋าเงินร้อยโซ่ แถมห้อยดีหมีหัวใจเสือเขี้ยวหมาอะไรรุงรังเต็มเอวไปหมด เวลางูเดินไปมา จะเหมือนหมาผูกกระดิ่ง มันจะดังกรุ๋งกริ๋งไปตลอดทาง…นั่นน่ะไอ้จีน้องเราเลยล่ะ แต่มันเป็นหมาตัวขาวๆ สูงๆ ที่สวมหัวใจสิงห์(ดุโคตรๆเลย)

บทนี้แรงนะ บรรยายหวาดเสียวจัง มีแทงเป้าด้วย สูญพันธ์แน่เลย แต่ของจริงมันดุกว่านี้อีก(ขอบอก)

ว่าแต่งูขายของอยู่แถวไหนของพัทยาล่ะ ผ่านไปจะแวะซื้อกำไลสักอัน

 

โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 5:08:08 น.  

 

ถนนโลกีย์ 29
เงิน!!! ซื้ออะไรไม่ได้บ้างวะ???? ในโลกเฮงซวยใบนี้..........
..............................................ใช่ซื้อได้แม้แต่ศักดิ์ศรีของคน(บางคน)

ถ้ามีเงินสิบล้านกองที่หน้าตัก แล้วให้ผมเริ่มเล่นการพนัน ผมกล้าพอที่จะแทงมันในครั้งเดียว ได้ก็เลิก ไม่ได้ก็เลิก
คุณไม่เชื่อผมหรอ???..... เรามาพนันกันมั๊ย?...ไม่เชื่อ แต่เด๋วรอตัดสินใจได้ก่อนนะแล้วจะหอบ10ล้านไปพนันกับคุณ(ในนิยาย)

ตื่นตอนตี3 นอนไม่หลับน่ะแปลกที่ไม่ชินกับห้องกว้างๆแบบนี้ peterก็ไม่มีออกมาวิ่งเล่น little crocodile ก็ไม่มีเกาะข้างฝาเป็นเพื่อนคุย เลยเปิดนิยายคุณอ่านดีกว่า

อยู่บนที่สูงๆแบบนี้ ดาวอยู่ใกล้จังเลย ถ้าคว้าได้คงดีนะ

บายล่ะ จะลงไปวิ่งที่สวนข้างล่าง

 

โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.142.57 20 มิถุนายน 2553 5:35:25 น.  

 


ถนนโลกีย์ 30

แตนนั่งกอดเข่าอยู่ไม่ไกล กางเกงยีนส์ขาสั้นชายลุ่ยๆตัวเดิม เสื้อกล้ามสีเหลืองสด............
กำไลข้อมือพลาสติกราคาถูกสีเดียวกันร้อยอยู่ที่ข้อมือแตนสี่ห้าอัน ............. ผมรวมมูลค่าคร่าวๆแล้ว ทั้งตัวแตน ไม่น่าจะเกินสองร้อยบาท..........แม๊ ตีราคาแค่นี้ได้ไง ดูถูกผ.ญน้า คุณ(ในนิยาย)ถ้ารวมชั้นในที่แตนใส่น่าจะเกิน200นะ

แต่ราคาของจิตใจของผู้หญิงคนนี้..... คนที่เสียสละตัวเองเพื่อครอบครัวและพวกพ้อง... โดยใช้ชีวิตตัวเองทั้งชีวิต... คุณจะให้ราคาเธอเท่าไหร่???.....สอยดาวล้านดวงมากองแทบเท้าแตนพอมั้ย?

แต่ที่สำคัญกว่านั้น..... คุณจะหาซื้อมันได้ที่ไหน??
เยอะไป แต่คุณ(ในนิยาย) ตามหาเธอมั่งรึเปล่าล่ะในโลกของความเป็นจริง

แตนถอดเสื้อกล้ามและกางเกงยีนส์ออก เผยให้เห็นชั้นในเก่าคร่ำคร่าสีตุ่น...ว๊าย!กรี๊ดดดด ขอยกเลิกคำตอบข้างบน เอาเป็นว่าคุณตีราคาแตนถูก( แต่งดีๆหน่อยสิคุณชั้นในกับผู้หญิงนี่เป็นของสำคัญเชียวนะ ให้ราคากับปราการด่านสุดท้ายของผ.ญหน่อย)

ชอบบทบรรยายบทนี้คุณ(คนแต่ง)ชี้ให้เห็นถึงมุมมองว่ามนุษย์เราไม่มีอะไรสวยงามเท่า...น้ำใจ ที่มีให้กัน

เอ้า!!ให้รางวัลคนแต่งหน่อย เอียงแก้มมาเลย จุ๊ฟฟฟฟ 1ที

 

โดย: I am..Jeefan IP: 112.142.95.162 21 มิถุนายน 2553 5:48:54 น.  

 


ถนนโลกีย์ 31
ด้วยวัยและความเขลา ความอวดดี ทำให้ผมไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหมไหนทั้งสิ้น ก็อย่างว่า... คนมันไม่เคยโดน..

คาระวะท่านพี่หนึ่งจอก กับคำคมๆ ใช่..มนุษย์อ่อนเยาว์ไหนเลยจะต่อกรกับผู้แก่กล้าฝึกฝนผ่านประสบการณ์ โง่..มาก่อน..ฉลาด ทุกคน

แววตา... แววตาที่เรียบเฉยเหมือนน้ำในบ่อ มันเย็น....เรียบ...........และลึก....
เป็นแววตาที่คุณไม่สามารถจะอ่านอะไรได้ และในเมื่อคุณอ่านอะไรไม่ได้... คุณก็จะต่อรองอะไรกับเฮียกวงไม่ได้เช่นเดียวกัน....

คุณ(คนแต่ง)เคยเจอของจริงมะ มันไม่ได้แค่ เย็น....เรียบ...........และลึก....(เอ้าเติมให้)หากแต่มันยัง..อำมหิต

ใครได้'ฟัน'ผม ก็ดูจะภูมิอกภูมิใจอยู่ไม่น้อย... และถ้ากลับมา'ฟัน'ซ้ำได้ด้วยละก็ จะเป็นหัวข้อที่ออกรสในวงส้มตำได้สนุกปาก
นั่นแหล่ะ.. พวกเธอจึงได้วนเวียนมาเฉียดกรายเชื้อเชิญได้อยู่บ่อยๆ…
.
555 หลงตัวเองค่อดๆๆเลยคุณ(ในนิยาย) เด๋วไปสมัครเป็นเด็กเสริ์ฟในบ่อนเฮียกวงมั่งดีกว่าจะได้มีเรื่องคุยในวงจกส้มตำว่า..ไอ้ที่โม้มานะ..นกกระจอกไม่ทันกินน้ำเล้ย...

ไปล่ะต้องอาบน้ำแต่งตัวไปฝึกงานเด้อ...
ฟิ้วววว.

 

โดย: I am..Jeefan IP: 114.128.167.225 21 มิถุนายน 2553 6:20:40 น.  

 

คุณคาดคั้นอารมณ์คนอ่านได้เป็นอย่างดี

แต่จะมีสักกี่วัยที่เห็นร่วมอารมณ์ที่คุณนำเสนอ
ยังไม่ได้อ่านละเอียด คร่าวๆก่อนนะคะ
ระลึกถึงเสมอ

 

โดย: กาแฟดำสามช้อน IP: 10.0.4.204, 203.144.133.39 21 มิถุนายน 2553 16:45:13 น.  

 

ถนนโลกีย์ 32
ผมเลือกที่จะนั่งเหยียดยาวอยู่ตรงบันไดของห้างช็อบปิ้งมอลล์ ที่มีอยู่ห้างเดียวริมหาดพัทยาตอนนั้น
เช็คเรตอายุคนแต่งได้เลยนะเนี่ยจากข้อความนี้ แก่ แก๊ แก่..ชัวร์
สอดส่ายหาพรหมจารีย์เดินได้ ราคาหนึ่งหมื่นบาทอยู่....
โอ้จอร์ช ถูกจัง เซ็กส์โฟนสมัยนี้ แค่ส่งเสียง..คราง ให้มันฟัง นาทีเดียว มันจ่ายให้ตั้ง..2หมื่น
เนื้อหาแรงขึ้นเรื่อยๆนะคะ ถ้าพิมพ์ขาย ติดเรต..ชัวร์

 

โดย: jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 12:33:33 น.  

 

ถนนโลกีย์ 33
หัวใจที่แตกยับเยิน มันต้องใช้เวลานานแค่ไหนหนอ จึงจะรักษามันได้.....นั่นสิ น่าสงสาร ...นก

 

โดย: ....jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 12:38:29 น.  

 

ถนนโลกีย์ 34
ภาพต่างๆวิ่งเข้ามาในตัวเป็นฉากๆ เฮียตงคุยโวหัวเราะชอบใจ เสื้อนกที่ขาด รอยช้ำที่คอ ปาก และการร้องให้ปิ่มว่าจะขาดใจตาย...
"เฮียเค้าทำอะไรนกไม่ได้... เค้า.... เอ่อ..... เค้า.... ไม่แข็ง น่ะพี่" เธอเพิ่มระดับเสียงขึ้น แล้วก้มหน้าซ่อนความอายจนคางแทบจะทะลุหน้าอกตัวเอง
"แล้ว...................................."
เสียงสุดท้ายผมขาดหายไปแค่นั้น... ความอายโถมตัวเข้าถีบหน้าผมเต็มเปา....

หลอกด่าผ.ญ ใช่มะ ..มารยาหญิง ไม่ว่าใครก็สตอได้ ชิ ทุเรศความคิดผ.ชตรงนี้จัง

**แต่งให้มันดีหน่อยท่านพี่ ผ.ญเป็นเพศอ่อนแอ ต้องการการทนุถนอม ..รึว่าเจอแต่ผ.ญ ในทู้สวนลุม**

 

โดย: ....jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 12:50:12 น.  

 


ถนนโลกีย์ 35
ตอบผมมาก่อน.. ว่าตอนคุณอายุสิบเจ็ด คุณทำอะไรอยู่?
ขายไอติม..รับสเวนเซ่นส์บาน่านา.นา.นา สักถ้วยมั้ยค้...า 69 บาทเอง

แล้วคุณ(ในนิยาย)ล่ะ..17 เป็นผ.ชดี หรือผ.ชเห้...ๆ

นิยายท่านพี่อ่านแล้วเครียดว่ะ บทบรรยายมันดี ดึงอารมณ์ได้ แต่เค้าว่านะ ตะเองน่าจะแต่งให้..ซอฟล์ลงหน่อย ไม่งั้น ตะเองขายได้แต่คน..บ้า โรคจิตอย่างเราแหละ

ห้ามด่าเด้อ..ก็เค้าพูดเรื่อง..จริง
ฟิ้ววว..

 

โดย: ....jeen IP: 119.42.97.114 23 มิถุนายน 2553 13:05:00 น.  

 

ถนนโลกีย์ 41
อ่านถึงบทนี้แล้ว ยิ่งอ่านยิ่งอยากเขกหัวตัวเองว่า
เข้า..มาแอบฟังคุณ(ในนิยาย)เล่าทำไม เล่าก็เล่ากระท่อนกระแท่น เบามั่งหยุดบ้าง บางทีขี้เกียจฟังก็ส่งเสียงดังจนต้องกลับมาแอบฟังอีกให้อยากรู้ ว่า..สุดท้าย ชีวิตคุณ(ในนิยาย)จะจบแบบไหน

ถ้าเป็นคนตัดสินซีไร้ทจะให้เข้ารอบเนาะ


 

โดย: ....jeen IP: 119.42.98.56 24 มิถุนายน 2553 14:20:59 น.  

 

เออ..ว่าจะถามหลายที
อ่านจนจะจบแล้วเนี่ย ตรงลงคุณ(ในนิยาย) ชื่อ..ไร (อ่านหลงตรงไหนป่าวหว่า)
แล้วไปเตะกระจกแตกทำไม ..งงๆแฮะ

 

โดย: ....jeen IP: 119.42.98.56 24 มิถุนายน 2553 14:35:49 น.  

 

ถนนโลกีย์ 43


เลิฟซีนคุณเหมือนดนตรี ท่วงทำนองจากช้าไปหาเร็วและเร่งเร้าอารมณ์ให้คล้อยตาม คุณพยายามให้มันสวยงามด้วยภาษา
แต่มันก็แค่..ตัณหา ไม่ใช่..รัก

 

โดย: ....jeen IP: 222.123.193.177 26 มิถุนายน 2553 7:28:22 น.  

 

ถนนโลกีย์ 44
บทนี้ภาษาคุณแรงมาก ถ่อยบอกตัวตนคุณ(ในนิยาย)ว่าเป็นแค่สันดานของเพศผู้ โลภ อยากได้ทั้งเงินและเซ้กส์ ซ้ำยังหยิ่งผยองอย่างโง่ๆ ว่ากรู..สามารถ
นกเป็นแค่เด็กสาว เธอเรียนรู้อะไรจากคุณ(ในนิยาย) รัก..เหรอ เธอต้องการความคุ้มครองต่างหาก เธอหมดที่พึ่งจำเป็นต้องพึ่งคูณ (ในนิยาย)ถ้าคุณต้องการสื่อว่านก..รักคุณมันผิดเลยล่ะ
เช่นเดียวกันสิ่งที่คุณต้องการสื่อถึงความรักมันไม่ใช่ รักของคุณมันแค่..กิเลสธรรมดานั่นเอง
อยากสอนอะไรล่ะ กับบทบรรยายบทนี้ ให้คนมาแอบฟังตีความคำว่า..ตัณหา กับ..รัก รึไง

 

โดย: ....jeen IP: 222.123.193.177 26 มิถุนายน 2553 7:42:04 น.  

 

ถนนโลกีย์ 45
อย่าเลี่ยนนะเว๊ย....... ถ้าผมจะหวาน มันเป็นรักที่ผมได้ใกล้ชิดและดูแลมันจริงๆเป็นครั้งแรกนี่หว่า หรือคุณไม่เคย..... อ้วกกกก

มันอร่อยตรงไหนวะ เปรี้ยวก็เปรี้ยว แถมบางลูกก็เปรี้ยวชิ๊บหาย ไม่เข้าใจลิ้นของผู้หญิงเลยจริงๆ หรือว่าพวกเธอไม่มีต่อมรับรสเปรี้ยวกันหว่า
ถึงได้กินกันน่าเอร็ดซะขนาดนั้น....
.
แล้วผ.ชโง่ๆ ที่ดวดทั้งเหล้าเสพทั้งยาคงมีต่อมรับรสฉลาดๆชิ๊บหายสินะ ทุเรศจริงๆความคิดผ.ช

อ่าวนวล ..อยู่ตรงไหนของเกาะเสม็ด??? สมัยก่อนมีเรือข้ามแค่วันล่ะสองเที่ยวเท่านั้น ไป-กลับ (พ่อคนแอบฟังเคยไปอยู่น้า)
เรือไม่แวะส่งตามหาดหรอก ส่งแค่หาดทรายแก้ว กับหาดวงเดือน เท่านั้น นอกนั้นต้องจ้างต่างหากย่ะ
ทรายของเสม็ดขาวยังกับน้ำตาลทราย
..ขาวรึแดงล่ะ บอกด้วยจิ
เบื่อล่ะ ขี้เกียจเม้นต่อ ไปเที่ยวดีกว่า ชิ

 

โดย: ....jeen IP: 222.123.193.177 26 มิถุนายน 2553 8:18:59 น.  

 

เอาละนะจะเม้นท์รวดเดียวจบเลย ไม่ต้องค้างให้เสียอารมณ์

ถนนโลกีย์ 47
การข้ามกลับมาของผมเช้านี้ต่างจากขามา ผมกลับด้วยเรือเร็วจากการจัดการของจักร
เรื่องที่เล่าน่าจะย้อนกลับไปร่วม20ปี สมัยนั้นมันมีสปีดโบทแล้วหรอ ?? เรือจะข้ามไปยังหายากเล้ยย ท่านพี่

ถ้ามนุษย์เราวุ่นวายเรื่องคนอื่นน้อยลงและใส่ใจกับเรื่องตัวเองให้มากขึ้น ( แม้กระทั่งผม ) เราจะอยู่กันเป็นสุขมากกว่านี้มั๊ยนะ??
Yes!!!!

ความผิดอย่างเดียวของงูก็คือ เราเป็นเพื่อนกัน...
เพื่อนคงไม่เอาความลับของเพื่อนมาขายหรอก ชิมิ

หรือแม้กระทั่งที่ผมกลับมา ผมก็ไม่ได้คิดถึงชีวิตที่เหลืออยู่ของเพื่อนๆด้วยซ้ำ ผมคิดถึงแต่ตัวเอง......
ผมแค่จะกลับมาหาเงินอีกครั้ง... ถ้าจำเป็น ผมอาจจะหักหลังใครอีกครั้งก็ได้
ครับ..!!!!
ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ.......

ชี้ถึงอะไรล่ะ .. ด้านมืด สันดาน ความเห็นแก่ตัว ของคนเราเหรอ

ถนนโลกีย์ 48

ที่เปิดเสื้อแจ็กเก๊ตโชว์ให้พวกมันทั้งสามคนดูว่า ที่คอผมมีระเบิดมือเอ็มยี่สิบหกคล้องคออยู่สองลูก และนิ้วชี้ขวาผมก็เกี่ยวอยู่ในห่วงสลัก
มันได้ผล ปฏิกริยานั้นหยุดลงทันที.....

555 นี่มันฉากในหนังแอคชั่น เดะๆเล้ยย แหล่ม

ผมแค่พนันกับตัวเอง เกจนหมดหน้าตัก จำไม่ได้เหรอครับว่า ผมบอกคุณแล้ว ว่าผมไม่ชอบการพนัน....
ที่ผมเล่นอยู่ทุกวันนี่ ก็เบื่อที่จะลุ้นเต็มทีแล้ว...

แหมดีนะที่ลักไก่ได้ ไม่งั้น...หมดตัว

ถนนโลกีย์ 49

ทำไมผมไม่กลัวเลยวะ แปลกจัง หรือว่า ความกลัวมันเดินมาจนสุดทางของมันแล้ว
ถ้างั้น ที่มันอยู่กับผมตอนนี้คืออะไร ความกล้างั้นหรอ..

อื้อ!! กลัวมากๆ มันก็หมดความกลัวเองแหละ หมาจนตรอกไง

แผนที่ผมกับอเล็กซ์เห็นชอบด้วยกันก็คือ ให้เด็กสี่คนจากหกที่จะตามมาเล่นงานผม เปลี่ยนเป็นรอที่จะจัดการเฮียตงตอนออกจากคอนโดซะ
ปัญหาอย่างเดียวที่จะพลาดคือเฮียเดช มันนั่งรอเฮียตงที่ล๊อปบี้เหมือนหมาที่รอเจ้าของ แต่วันนี้มันเป็นหมาตัวเดียว
ให้เก่งแค่ไหนก็ไม่น่าจะกัดกับหมาหนุ่มสี่ตัวได้ทัน

เก่งจังวุ้ย จ้างไปฆ่าคนคนนึงได้ป่ะ ค่าจ้างเท่าไหร่

ถนนโลกีย์ 50

ผมแหกปากตะโกนประสานเสียงกับจักรให้ความอัดอั้นมันแตกตัวจากเราไปพร้อมกับสายลม......

เอ้า ช่วยด้วย55555

"มึงเป็นสัตว์นรก... มึงก็ต้องอยู่ในนรก.."
ผมหลับตา... ปล่อยให้น้ำตาตัวเองหยดลงที่แก้มของเธอ
ก่อนที่ไอ้ปลาบ้าจะโผนขึ้นมาจนพื้นกระท่อมแตกเป็นเสี่ยงๆ และฟันคมกริบของมันก็งับฉับเข้าที่หัวผม
กลิ่นคาวนั่นกลับมาอีกแล้ว มันแย่งกันคลุ้งเข้าจมูกจนหายใจไม่ออก
ผมสะบัดตัวหนี แต่ก็รู้สึกการฉีกขาดของใบหน้าตามแรงดิ้น
ผมแพ้............ มันกระชากผมให้จมดิ่งลงไปสู่ความมืดมิดอีกครั้ง.....

นี่คืออะไร..จิตใต้สำนึก???

'นกรักพี่มากนะคะ แต่นกรอให้พี่กลับมาไม่ไหว
นกไม่รู้ว่าพี่จะไปอีกเมื่อไหร่ พี่ไม่เคยต้องรอใครใช่มั๊ยคะ"

คุณขำมั๊ยครับ...........

5555 สมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ เก่งแสนเก่งสุดท้ายก็แพ้..ผ.ญ

 

โดย: ....jeen IP: 112.142.193.134 26 มิถุนายน 2553 16:41:25 น.  

 

สรุปการเข้ามาแอบฟัง

ภาษาที่ใช้ ในตัวละครเหมือนถ้อยคำที่ใช้พูดคุย แต่..ร้อยเรียงด้วยตัวอักษรที่กระชากอารมณ์

เรื่องที่แค่..อยากเล่า
เป็นประสบการณ์และประสบกาม ของลูกผู้ชายที่มีอายุไม่เกิน25

บางตอนเวิ่นเว้อมากอวดอีโก้ของผู้เล่า สอดแทรกความรู้สึกนึกคิดส่วนตัว พร้อมทั้งชักจูงผู้เข้ามาแอบฟังให้คล้อยตามด้วยภาษาพูดรุนแรง หยาบคาย แต่..หากมองให้ลึก...มนุษย์..ก็มักเป็นเช่นนี้

ตัวละครหลายตัวในเรื่อง..แค่อยากเล่า พบได้ทั่วไป คนข้างๆ ก็เป็นได้ (ลองสังเกตดูจิ)

สิ่งที่ผู้เล่าสะท้อนให้เห็นถึงตัวละคร คือ...มนุษย์...ที่เรียกตัวเองว่า..คน มีทั้งด้าน..มืดและ..สว่าง

ผู้หญิง เซ็กส์ ตัณหา ..ความรัก คือบทเด่นของเรื่อง แค่..อยากเล่า

เซ็กส์ซีน ใช้ภาษาที่เหมือนท่วงทำนองของดนตรี กระแทกกระทั้น ..ปลุกเร้า ให้ผู้เข้ามาแอบฟัง...ตื่นตัว(555 แหล่มมากพี่ท่าน เหมือนดูหนังอีโรติก)

รองลงมาคือการนำเสนอถึง ..ชีวิต ที่หักเหได้ตามสภาพแวดล้อมและสถานการณ์
คนเราจะ..ดี.หรือ...เลว นอกจาก..สันดาน..การอบรม..สภาพแวดล้อม สิ่งสำคัญคือ...ผู้คนรอบตัว

เรื่องแค่..อยากเล่านี้ ให้อะไรกับคนที่(เจือก)เข้ามาแอบฟัง???
ขอตอบอย่างไม่กลัวถูกด่าหลังไมค์
อ่านแล้ว เครียด โคตร!!!! เพราะเรื่อง..แค่อยากเล่า...เป็น

Ugly Truth.........
ในสังคมมนุษย์ เสนอด้านมืดของผู้ชาย ความเห็นแก่ตัว ความปลิ้นปล้อน ตอแหล โกหก คดโกง เซ็กส์ ตัณหา…ความรัก
แต่... Ugly Truth......... ก็คือ...ความจริง

สุดท้าย...จากที่รู้มา..ถนนโลกีย์ มี..ภาค.3
อยากจะแอบฟังต่อ..ว่าที่สุด ชีวิตของตัวละครที่เรียกตัวเองว่า..ผม
จะตามหาเส้นทางชีวิตที่หลุดพ้นจากถนนเส้นนี้ได้..อย่างไร
(ผู้เยาว์ไม่มีเวลาแล้ว แต่งจบเมื่อไหร่ก็หลังไมค์ไปบอกเด้อ ท่านผู้อาวุโส)

***นี่เป็นคอมเม้นท์ในความคิดส่วนตัวของ ล็อกอิน จีฟาน องค์ชายมาเฟีย ****
ผิดถูกประการใดก็แล้วแต่จะคิด

ขอความสุขจงสถิตแด่ผู้แค่..อยากเล่า

อาเมน....

 

โดย: ...jeen IP: 112.142.193.134 26 มิถุนายน 2553 16:45:52 น.  

 

บทวิจารณ์47-50 ถูกบล็อกไว้นะ เขาว่ามีคำพูดไม่สุภาพ ไปดูเอาเองนะ

 

โดย: ...jeen IP: 112.142.193.134 26 มิถุนายน 2553 16:48:48 น.  

 

...jeen

นี่เป็นการวิจารณ์ที่กินใจมากครับ

ขอบคุณที่ทัศนา..........

 

โดย: aftertime 27 มิถุนายน 2553 8:19:18 น.  

 

อย่าเอาผมไปเป็นตัวละครนะครับ
กลัวเจอบทหวาดเสียว

 

โดย: จ่าหมาน 16 กรกฎาคม 2553 11:23:38 น.  

 

หายไปเลยนะคะ รออ่านอยู่ (^__^)

 

โดย: nok IP: 192.168.0.29, 202.57.176.8 20 กรกฎาคม 2553 15:56:12 น.  

 

ก็ดี

 

โดย: มาลี IP: 124.122.42.96 26 สิงหาคม 2553 23:45:19 น.  

 

พี่แต่งได้บีบคั้นอารมณ์คนอ่านดีนะคะ

แบบลุ้นระทึกบรรทัดต่อบรรทัด ไม่ว่าบทรัก (อ่านแล้วใจเต้นตึ่กๆๆ ขนาดว่ามีสามีแล้วนะเนี่ย ฮา ฮา) หรือบทบู๊

นึกถึงชีวิตนักเลงฮ่องกงเป็นแบ็คกราวด์อ่ะค่ะ

แต่อ่านเรื่องบีบคั้นแบบนี้ อ่านได้รอบเดียว เพราะเวลาอ่านอะไรชอบเอาตัวเองไปอินกับเรื่องราวมาก เป็นเหมือนกันไม่ว่าดูหนัง หรือ อ่านหนังสือ

อ่านเรื่องรันทดทีไร หดหู่เอาไปคิด หลายวันเลยค่ะ กว่าจะหาย

 

โดย: ฉิงฉิง IP: 125.24.47.47 28 ตุลาคม 2553 22:33:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


aftertime
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้ผ่านทาง เพื่อนร่วมเวลา
Friends' blogs
[Add aftertime's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.