พาลูกน้อยเดินทางระวังภัย (ที่มองไม่เห็น)
เรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ ( แต่ส่วนตัวแล้วเชื่อค่ะ )
ตอนลูกสาวคนเล็กอายุประมาณ 3 เดือน ได้พาไปเที่ยวบ้านน้า น้าสาวได้โทรมาบอกว่าให้พาหลานมาเที่ยวบ้านบ้าง น้าอยากเห็นหลาน ญาติๆที่นี่ก็อยากเห็น บ้านน้าอยู่สมุทรปราการ ไม่ไกลมากเท่าไหร่ พอวันรุ่งขึ้นก็เตรียมตัวจะไปเที่ยวกัน บ้านนี้ปรกติแล้วก็ไปกันบ่อยๆ แต่เจ้าตัวเล็กยังไม่เคยไปนี่เป็นครั้งแรกของเค้าสาวน้อยจะไปเปิดตัวให้ญาติๆ เห็น พร้อมแล้วออกเดินทางกันได้ใช้เวลาประมาณไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงบ้านน้าแล้ว แต่น้าไม่อยู่ไปขายของที่ท่าเรือกลับตอนเที่ยง มีแต่พ่อแม่เราและญาติๆ นั่งรอพอรถจอดหน้าบ้านคุณตาก็เดินมาเปิดประตูรถรับหลานด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มดีใจที่หลานมาแฟนเราก็ขนของท้ายรถขึ้นบ้าน ...เหตุการณ์นี้ก็ได้เริ่มต้นขึ้น... พอพ่อเรา(ตา)อุ้มน้องเนยขึ้นบ้านเท่านั้นแหล่ะเค้าร้องไห้ใหญ่เลย ร้องแบบที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน ยายของเรานึกได้ก็พูดขึ้นมาว่าได้ขออนุญาตเจ้าของเค้ารึยังที่พาหลานเข้ามา เราก็ถามว่าอะไร? ก็น้าเขยเราเค้าเลี้ยงกุมารนะ ( น้าเขยเป็นชาวมอญ เป็นคนกาญจนบุรี กุมารก็เป็นมอญเค้าว่าแรง) น้องเนยร้องน่าสงสารมากร้องไม่หยุดเลย จนพ่อต้องพาขึ้นรถไปหาน้าเขยที่ท่าเรือเพื่อให้น้าเขยบอกกล่าวกับกุมาร ระหว่างทางก็ร้องไม่หยุดร้องแบบเหมือนโดนแกล้งโดนหยิกอย่างนั้นแหล่ะ เราก็ใจไม่ดีพูดไปต่างๆ นานาว่าอย่าแกล้งกันนะ น้องมาเที่ยวเฉยๆ เดี๋ยวก็กลับ แกล้งน้องทำไมเค้าไม่ได้ทำอะไรให้เลย จนทนไม่ไหวก็พูดไปว่าเออๆ ไม่เอาแล้วไม่ไปแล้วจะกลับบ้านแล้ว จนถึงท่าน้ำแล้วน้าเขยก็เข้ามาในรถยกมือไหว้ท่องคาถาและบอกล่าว ก็หยุดร้องจนหลับไปคงเหนื่อยมาก พ่อเราก็พาหลานกลับบ้านน้า น้าเขยก็ขับรถตามมาก็ทำให้อุ่นใจน่าจะไม่มีอะไรแล้ว แต่เราก็นึกอยู่ว่าเมื่อกี้เราพูดไปว่าจะไม่ไปแล้วจะกลับบ้านนี่หว่า ก็คุยกับพ่อว่าพ่อเค้าจะทำลูกหนูอีกมั้ยเนี่ยพ่อบอกว่าคงไม่หรอกน้าเค้าบอกให้แล้วนี่ พอถึงบ้านน้องก็ยังหลับอยู่ไม่มีอาการอะไร พอตื่นก็เล่นหัวเราะแต่พอน้าเขยเข้ามาเล่นด้วยมาอุ้มน้องเค้าก็ร้องทันทีร้องแบบเดิมเลย จนแฟนเราทนไม่ไหวพูดเสียงดังๆบอกว่ากลับเหอะเค้าไม่ให้มาเค้าไม่อยากให้อยู่เราก็กลับกัน รีบขนของกลับบ้านทันที พอขับรถออกมาเลยบ้านประมาณ 200 เมตรท่าจะได้เค้าก็เงียบหยุดร้องแถมยังยิ้มได้อีกด้วยแล้วก็หลับคามือแม่ไปด้วยความอ่อนเพลีย สักพักแม่เราก็โทรมาถามด้วยความที่เป็นห่วงหลานว่าเป็นยังไงบ้าง พอถึงบ้านน้าสาวก็โทรมาถามอีกครั้งว่าหลานเป็นยังไงบ้าง และเราก็บอกน้าว่าถ้าใครคิดถึงหลานก็มาเที่ยวหานะไม่ไปแล้วกลัว
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าของแบบนี้จะมีจริง ถ้าไม่เจอกับตัวคงไม่เชื่อ
Create Date : 08 ตุลาคม 2553 |
|
8 comments |
Last Update : 10 ตุลาคม 2553 8:32:16 น. |
Counter : 742 Pageviews. |
|
|
|