5 เดือน กับอีก 12 วัน

ด้วยความที่ช่วงนี้ยุ่งๆบวกกับความขี้เกียจเลยไม่ได้อัพบล็อกซะนาน แต่คืนนี้นอนไม่หลับแล้วก็เศร้านิดหน่อย
ก็เลยอยากระบายออกมา ถ้าซอนญ่าเข้ามาอ่านไม่ต้องตกใจนะลูกไม่ได้มีอะไรน่าเศร้าใจมากมาย หม่ามี้แค่อยากบ่นนิดหน่อยเท่านั้นเอง




โชว์รูปกันก่อนละกัน

เรื่องมันมีอยู่ว่ามันใกล้เวลาที่หม่ามี้ต้องกลับไปทำงานเต็มที ก็เลยเกิดความกังวลขึ้นมาสารพัดเพราะเป็นห่วงซอนญ่า แล้วคนที่รับปากว่าจะมาเลี้ยงซอนญ่า (เป็นญาติห่างๆของหม่ามี้เอง) มาอยู่กับเราได้แค่ 2 วันก็อยากกลับบ้านซะงั้น (จริงๆแล้วเค้าก็เกริ่นๆไว้ก่อนแล้วล่ะว่าเค้าไม่รู้จะอยู่ได้หรือเปล่าเพราะเค้าไม่เคยไปไหนไกลบ้านเลย) วันนี้ก็เลยไปดูเนิสเซอร์รี่มา ก่อนหน้านี้เคยไปดูมาหลายๆที่เหมือนกันแต่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ แต่ที่ไปดูมาวันนี้ทั้งหม่ามี้และแดดดี๊เห็นพ้องต้องกันว่าโอเค ราคาสูงกว่าที่อื่นแต่ก็ไม่ถือว่าแพงเพราะดูจากภายนอกสถานที่ก็สะอาดสะอ้าน ด้านในก็แบ่งเด็กเป็น 3 รุ่น แยกกันคนละห้อง เด็กรุ่นเดียวกับซอนญ่าก็มีแค่คนเดียว ถ้ารวมซอนญ่าก็เป็นสอง ที่นี่เค้าไม่ใช้แพมเพิร์ส ขวดนมก็ไม่ต้องเอาไป แถมยังสนับสนุนให้ลูกดื่มนมแม่แบบสุดๆ หม่ามี้คิดว่าตอนหม่ามี้กลับไปทำงานจะให้ซอนญ่าดื่มนมผสมเพราะตอนนี้หม่ามี้ปั๊มนมได้ไม่เยอะเหมือนแต่ก่อนอาจเป็นเพราะซอนญ่าไม่ยอมกินจากขวดหม่ามี้ก็เลยหยุดปั๊ม พอไม่ได้กระตุ้นน้ำนมก็เลยน้อยลง แต่เจ้าของเนิสเซอร์รี่ที่นี่พยามยามแนะนำสารพัดวิธีให้หม่ามี้ปั๊มนมเก็บไว้ แล้วเอาไปที่นั่นพี่เลี้ยงก็จะอุ่นให้ ทำให้หม่ามี้เกิดความฮึดขึ้นมาอีกครั้ง แต่ตอนอยู่บนเรือนี่สิ ห้องที่เป็นส่วนตัวก็ไม่มี ห้องน้ำก็เล็กกระจิ๊ดนึง แถมต้องดำน้ำอีก ไม่รู้ว่าจะไปรอดรึเปล่า แต่ยังไงหม่ามี้ก็จะพยายามเพื่อซอนญ่านะจ้า เฮ้อ....ดูเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรเลยเนอะ ปัญหามันคงอยู่ที่ตัวหม่ามี้เองแหละ อาจต้องทำตัวให้เข้มแข็งกว่านี้ ตอนนี้ก็กลัวไปสารพัด กลัวเค้าจะปล่อยให้หนูร้อง เพราะอยู่ด้วยกันหม่ามี้กับแดดดี๊ไม่เคยปล่อยให้หนูร้องเลย จะอุ้ม กอดกันตลอด ใครจะว่าอุ้มจนติดมือก็ไม่สนเพราะเรามีความสุขที่ได้อุ้ม และซอนญ่าก็มีความสุข กลัวหนูจะคิดว่าหม่ามี้ทิ้งหนู ไม่รักหนู กลัวหนูจะเหงา ยังไงก็อยากบอกซอนญ่าอีกพันๆครั้งว่าหม่ามี้รักหนูมากที่สุด แต่หม่ามี้ก็รักงานของหม่ามี้ ถึงจะเทียบกันไม่ได้กับความรักที่หม่ามี้มีให้ซอนญ่า แต่การทำงานก็สำคัญ พอโตขึ้นซอนญ่าก็คงเข้าใจได้เอง ก่อนจะเศร้าไปกันใหญ่ มาดูซอนญ่าเตรียมตัวไปโรงเรียนกันดีกว่า

ตอนนี้ซอนญ่าก็อายุได้ 5 เดือนกับอีก 12 วัน หนักแค่ 5 โลครึ่ง ซอนญ่าน้ำหนักขึ้นช้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่ก็ยังไม่ตกเกณฑ์ หมอบอกว่าน้ำหนักน้อยไปหน่อยแต่แข็งแรงดี อารมณ์ดี พัฒนาการดีสมวัย พูดถึงพัฒนาการ ตอนนี้ซอนญ่าจากที่เคยแค่เป็นเด็กอมมือ กลายมาเป็นเด็กอมเท้า 55555 หยิบจับของได้ดีขึ้นทำให้อยากจับไปซะทุกอย่างโดยเฉพาะ ผมหม่ามี้ หูแดดดี๊ ขวดโออิชิฯลฯ คุยอ้อแอ้แต่น้อยลง ชอบทำเสียงแปลกๆมากกว่า มีกรี๊ดอยู่ สองสามวัน แล้วยังทำเสียงเหมือนเรือหางยาวก็ได้นะเออ คิดว่าซอนญ่าคงสับสน เพราะแดดดี๊พูดสวีดิชกับหนู ถ้าหม่ามี้อยู่ด้วยก็อิงลิช ส่วนหม่ามี้ก็ไทยมั่ง อิงลิชมั่ง แถมพอคุณยายมาเยี่ยมก็พูดใต้อีก โตขึ้นไม่เก่งภาษาก็ให้มันรู้ไป พลิกคว่ำเองได้บ้างแต่ดูเหมือนไม่ค่อยอยากเท่าไหร่ บางครั้งยังต้องช่วยอยู่เพราะคว่ำแล้วติดแขน เรื่องพลิกคว่ำเนี่ยหม่ามี้ลุ้นมาตั้งแต่สี่เดือน แต่ตอนนี้ทำใจแล้ว ซอนญ่าพร้อมเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น อ้อ..ตอนคว่ำก็เริ่มเอาเท้ายันพื้นแล้วกระดึ๊บไปได้หน่อยนึงด้วย เย้...........



เด็กอมเท้า (เวอร์ชั่นเซ็กซี่ๆ)

มีอะไรอีกน้า.......ที่ยังไม่ได้เขียน.................................อ้อ..ตอนนี้เริ่มป้อนอาหารเสริมนิดๆหน่อยๆ เพราะทนแรงกดดันจากคุณยายไม่ไหว และคุณหมอบอกเริ่มได้นิดๆ หม่ามี้ก็เลยเริ่มด้วยกล้วยน้ำว้าครูด 1 ช้อนชาอยู่ 2 วัน แล้วเปลี่ยนมาเป็นฟักทองบด 2 ช้อนชา ตอนนี้ก็เพิ่มแครอทกับข้าวบด ต่ก็ป้อนแค่วันละประมาณ 2 ช้อนช้า หม่ามี้ไม่ค่อยกล้าให้กินเยอะเพราะจริงๆแล้วตั้งใจจะเลี้ยงซอนญ่าด้วยนมแม่อย่างเดียวหกเดือนตามสูตร แต่ซอนญ่าน้ำหนักน้อยคุณยายก็เลยโทรมาจ้ำจี้จ้ำไชแทบทุวันเป็นเวลากว่า 2 เดือน จนหม่ามี้ต้องยอมแพ้ ส่วนซอนญ่ากับแดดดี๊ก็รักกันหวานชื่นจนบางครั้งน่าหมั่นไส้ แดดดี๊ชอบเล่น ชอบคุยกับซอนญ่า ตอนเย็นพาหนูออกไปเดินเล่นทุกวัน ถ้าวันไหนไม่ได้ไปสวนหลวง ก็ออกไปเดินเล่นแถวบ้านนี่แหละ




ง่วงนอนแล้วล่ะ ไปนอนดีกว่าซอนญ่าคงหิวนมแล้ว.......รักซอนญ่าที่สุดจ้า...จุ๊บๆๆๆๆ
(ปล.อิจฉาแม่ๆที่เลี้ยงลูกอยู่กับบ้านจัง )

 

Create Date : 07 ตุลาคม 2551		7 comments
Last Update : 7 ตุลาคม 2551 8:25:09 น.
Counter : 3582 Pageviews.
Share Tweet