Bloggang.com : ดา ดา : ไหว้พระ ๙ วัด ,วัดที่ ๑ วัดพนัญเชิงวรวิหาร

ไหว้พระ ๙ วัด ,วัดที่ ๑ วัดพนัญเชิงวรวิหาร

ทำบุญ ๙ วัด ที่อยุธยา

วัดแรกที่เราไปกันคือ วัดพนัญเชิงวรวิหาร

เหตุที่ได้ชื่อว่า"วัดพนัญเชิง"

๑. คำว่า “พแนงเชิง” มีความหมายว่า “นั่งขัดสมาธิ” ฉะนั้น คำว่า “วัดพนัญเชิง” “วัดพระแนง

เชิง” หรือ “วัดพระเจ้าพแนงเชิง” จึงหมายความถึงวัดแห่งพระพุทธรูปนั่งปางมารวิชัย คือ “หลว

พ่อโต” หรือ “พระพุทธไตรรัตนนายก” นั่นเอง

๒. เพราะการสร้างพระพุทธรูปนั่งปางมารวิชัยเป็นประธานของวัด อาจเป็นลักษณะพิเศษจึงขนานนามวัด

ตามพระพุทธลักษณะที่สร้างเป็นปางมารวิชัยก็อาจเป็นได้ โดยเฉพาะพระประธานของวัดนี้เป็นพระพุทธรูป

นั่งปางมารวิชัยที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย

๓. เพราะสืบเนื่องมาจากตำนานเรื่องพระนางสร้อยดอกหมาก คือ เมื่อพระนางสร้อยดอกหมากกลั้นใจตาย

นั้น พระนางคงจะนั่งขัดสมาธิ เพราะชาวจีนนิยมนั่งขัดสมาธิมากกว่านั่งพับเพียบจึงนำมาใช้เรียกชื่อวัด

บางคนก็เรียกว่า วัดพระนางเอาเชิง ตามสาเหตุที่ทำให้พระนางถึงแก่ชีวิต

ฉะนั้น ถ้าเรียกนามวัดตามความหมายของคำแล้ว คำว่า “ วัดพนัญเชิง” ก็ย่อมหมายความถึงวัดที่

มีพระพุทธรูปนั่งขัดสมาธิ คือหลวงพ่อโต หรือพระพุทธไตรรัตนนายกนั่นเอง

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ ทรงอาศัยเหตุที่เรียกชื่อวัดนี้ไปต่าง ๆ กัน

จึงโปรดให้ประกาศเป็นพระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับชื่อวัดพนัญเชิงไว้ดังนี้

“วัดพนัญเชิง” อีกคำหนึ่งว่า “วัดพระเจ้าพนัญเชิง” ให้คงเรียกอยู่อย่างเดิมอย่าอุตริเล่นลิ้น เรียกว่า

ผนังเชิง เพราะเขาเรียกอย่างนั้นทั้งบ้านทั้งเมืองมาแต่ไหนๆมาแปลงว่าผนังเชิงก็ไม่เพราะ จะเป็นยศเป็น

เกียรติอะไร สำแดงแต่ความโง่ของผู้แปลงไม่รู้ภาษาเดิมว่าเขาตั้งว่า “พนัญเชิง” ด้วยเหตุไรประการหนึ่ง

วัดนั้นเป็นวัดราษฎรไทยจีนเป็นอันมากเขาถือกันว่าศักดิ์สิทธิ์ ก็เจ้าของเดิมตั้งชื่อนั้นไว้จะเป็นผีสางเทวดา

สิงสู่อยู่อย่างไรก็ไม่รู้ มาแปลงขึ้นใหม่ ๆ ดูเหมือนผู้แปลงก็ไม่สู้จะสบาย ไม่พอที่ย้ายก็อย่ายกไปเลย ให้

คงไว้ตามเดิมเถิด”

https://www.watphananchoeng.com/about/

เนื่องจากเราไปกันช่วง วันที่ 13.1.51 ซึ่งเป็นช่วงที่ไม้กำลังผลัดใบ

ต้นโพธิ์หน้าวัดสลัดใบเก่าทิ้ง มีใบอ่อนๆแตกยอดออกมา

ดอกชมพูพันธ์ทิพย์ก็ทิ้งใบด้วยเช่นกัน จึงมีแต่ดอกเต็มต้น

ยอดอ่อนของใบโพธิ์ สีออกแดงคล้ำ สวยงามทีเดียว

ต้นไม้สานลาย ที่ตกแต่งอยู่หน้าพระบรมฉายาลักษณ์

ท้าวมหาพรหม ที่อยู่ด้านหน้า

เป็นองค์ที่ ๑๐

ประวัติความเป็นมา

รื่องราวของพระพรหมได้ผสมผสานเล่าขานสืบต่อกันมา ตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบัน ซึ่งมีประวัติกล่าว

ไว้ในหนังสือ และคัมภีราของศาสนาพุทธ และศาสนาพราหมณ์ การกำเนิดพระพรหมของพระพุทธศาสนา

สืบเนื่องมาจาก พระสงฆ์สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เทพยดา พระราชา พราหมณ์

ปุโรหิต พระโยคี พระฤาษี ชีพราหมณ์ พระภิกษุสามเณรผู้มีจิตใจบริสุทธิ์ และมีความเพียรกล้า ศรัทธา

ปรารถนาเพื่อการหลุดพ้นจากกิเลส จึงตั้งใจบำเพ็ญเพียรวิปัสสนากรรมฐานอย่างสม่ำเสมอ จนสำเร็จฌาน

ในขั้นต่าง ๆ ที่ได้บรรลุแล้วนั้น เมื่อสิ้นอายุขัย จะนำตนไปเกิดยังเทวโลก และพรหมโลก ครั้นเมื่อไป

เกิดยังพรหมโลกแล้ว ไม่มีความเดือดร้อนใด ๆ ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนกับโลกภายนอก ไม่ต้องขับขถ่าย

อุจจาระ หรือปัสสาวะอันลามก มีแต่ความสุขสบาย เสวยพรหมสมบัติ วิมารนทิพย์ ปราสาททิพย์ กาย

ทิพย์ หูทิพย์ ตาทิพย์ เสวยอาหารทิพย์ เป็นเวลานานแสนนานตราบสิ้นอายุขัยของพระพรหม ในพรหม

โลกสรีระร่างกายของพระพรหม เป็นรูปทิพย์ที่งามสง่า อวัยวะร่างกาย ข้อศอก แขน ขา เข่า ไหล่

ไม่มีรอยต่อ มีลักษณะกลมเกลี้ยงสวยงาม มีรัศมีกายรุ่งโรจน์ประภัสสร เจิดจ้างดงามยิ่งกว่า แสงพระอา

ทิตย์ และพระจันทร์ สำหรับท้าวมหาพรหมณ์ คือพระพรหมที่สถิตอยู่บนพรหมโลกชั้นที่ 3 มหาพรหมา

ภูมิ ซญึ่งเป็นประมุขแห่งพระพรหมในชั้นปฐมฌาน มหาพรหมาภูมิมีพระพรหมอยู่เป็นจำนวนนับล้านองค์

แต่ท้าวมหาพรหมที่รู้จักกันในศาสนาพราหมณ์นั้น มีเพียงไม่กี่องค์ ได้แก่ พระพรหมธาดา ท้าวกบิล

พรหม ท้าวพกาพรหม เป็นต้น ซึ่งมีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ และมีอานุภาพมากมายนานาประการ การสร้าง

เทวรูปของท้าวมหาพรหมณ์ นิยมสร้างสี่หน้า สี่มือ หรือแปดหน้า แปดมือถือของต่าง ๆ กันเช่น ช้อน

ตักไขเนยลงในไฟ หม้อน้ำสำหรับใส่น้ำจากแม่น้ำคงคา คัมภีร์พระเวท เทพศาสตรา คทาอาญาสิทธิ์ ศร

และลูกธนู พรศอคล้องประคำ พรกายสีแดงหรือสีขาว ปัจจุบันนิยมสร้างมีกายเป็นสีทอง มีม้าหรือหงส์

เป็นพาหนะการกำหนดอายุพระพรหมในพรหมโลกแต่ละชั้นไม่เท่ากัน มีอายุยืนยาวนานเป็นกัลป์ อสงไขย

กัลป์ อันตรกัลป์ ภัทรกัลป์ และมหากัลป์ แต่ได้ประมาณเอาไว้ว่า 1 กัลป์เท่ากับ 12,000,000 ปี

สวรรค์ และ 1 ปีสวรรค์ เท่ากับ 360 ปีมนุษย์โลก

ลักษณะความเชื่อ

ชาวไทยมีความเชื่อถือศรัทธาท้าวมหาพรหม เชื่อว่าเป็นผู้กำหนดชีวิตมนุษย์ให้เป็นไปต่าง ๆ นานา หรือ

ที่เราเรียกกันว่า “พรหมลิขิต” ว่าสามารถกำหนด หรือบันดาลความเป็นไปของชีวิตมนุษย์ได้ ความ

เลื่อมใสศรัทธานี้เองจึงมีการสร้างเทวสถาน เทวาลัย หรือศาลท้าวมหาพรหมขึ้นหลายแห่ง เพื่อเป็นศูนย์

กลางการเคารพบูชา บนบานศาลกล่าว ขอให้ช่วยเหลือคุ้มครองอยู่เป็นประจำมิได้ขาด ถวายเครื่อง

สักการบูชา เครื่งเซ่นสังเวย ให้ช่วยประทานพร หรือเมื่อกระทำการใด ๆ สำเร็จในสิ่งที่พึงปรารถนา

แล้ว จึงมาแก้สินบนตามที่ได้ตั้งจิตอธิฐานไว้

https://www.watphananchoeng.com/god/page10.html

พระพิฆเนศวร

https://www.geocities.com/thaiganesh/p00.html

ยักษ์ด้านหน้าวัด

องค์ที่ ๖ เจ้าแม่กวนอิม (เทพเจ้าแห่งความเมตตา)

เนื่องจากช่วงที่ไปหลวงพ่อโต ยังอยู่ในระหว่างซ่อมแซม

จึงมีองค์จำลองให้กราบไหว้

กำลังอยู่ในระหว่างซ่อมแซม

ถวายจีวรห่มองค์พระ

สาวน้อยน่ารัก ที่ไปไหว้พระ ๙ วัดกับพวกเรา

หนู beee

โยนผ้าเพื่อนำไปห่มองค์พระ

รับผ้า

เสาขนาดใหญ่ ด้านข้าง มองผ่านนั่งร้าน จะเห็นลวดลายไทยสวยงดงาม

ไม่อด ไม่อยาก มั่งมีศรีสุข บาตรขนาดยักษ์ ที่ตั้งไว้ให้ประชาชนทำบุญ

เจ้าแม่กวนอิม

หลวงพ่อซำปอกง ภายในวัด

เทียนแห่งศรัทธา

กราบไหว้เพื่อเป็นมงคลแห่งชีวิต

อาโกวทั้งสองของหนูbeee สนใจทำบุญกระเบื้อง

ส้มจัดเป็นชุดสำหรับไหว้

ไกด์นำกลุ่มนักท่องเที่ยวต่างชาติมาทัวร์วัด

มีแต่เสื้อสีแดงๆทั้งนั้น

พวกเขาคงแปลกใจว่าคนไทยทำไมแต่งชุดดำกัน

หลังจากไหว้ภายในวัดแล้ว ก็รีบแวะไปด้านหลัง

เพื่อไหว้ ศาลเจ้าพ่อกวนอู,เจ้าแม่กวนอิม และเทพเจ้าอุ่ยท้อ

องค์ที่ ๓ เทพเจ้ากวนอู (เทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์)

ประวัติความเป็นมา

ตามหลักทางประวัติศาสตร์ในตำนาน “สามก๊ก” และจดหมายเหตุที่สำคัญในอำเภอยุ่นเฉิง มณฑลซานซี

มีบันทึกไว้ว่า ในปีที่ 3 แห่งรัชกาลเอี่ยนสี่ สมัยราชวงศ์ตงฮั่น กวนอูได้ถือกำเนิด ณ. หมู่บ้านฉางผิง

อำเภอยุ่นเฉิง มณฑลซานซี ซึ่งก็คือปีพุทธศักราช 703 หรือคริสตศักราช 160 ตามประวัติท่านกวน

อู แซ่กวน ชื่อ “หวี่” มีสมญาว่า “ฉางเขิน” มีชื่อรองว่า “หยุ่นฉาง” เป็นชาวตำบลเจียเหลียง

อำเภอยุ่นเฉิง เมืองเหอตง มีคุณลักษณะคือ เป็นชายรูปร่างสูงใหญ่สูง 6 เซียะ (ประมาณ 198

ซม.) หนวดยาว 1 เซียะครึ่ง (ประมาณ 49.5 ซม.) ใบหน้าแดงเหมือนผลพุทราสุก ริมฝีปากแดงดั่ง

แต้มชาด คิวเหมือนตัวหนอนไหม ตายาวดั่งนกการะเวก ลักษณะท่าทางองอาจทรงอำนาจ ตามตำนาน

สามก๊กซึ่งอ้างอิงถึงประวัติศาสตร์จีนในสมัยราชวงศ์ฮั่น เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความแตกแยกของแผ่นดิน

จีน โดยตามตำนานบทบาทของกวนอู เป็นผู้มีอุปนิสัยรักความเป็นธรรม เป็นผู้มีคุณธรรม รอบรู้การ

ทหาร และชอบสู้กับคนที่เก่งกว่า โดยไม่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่า ซื่อสัตย์ และกตัญญูยิ่ง อาวุธคู่กายคือ

ง้าวรูปจันทร์เสี้ยว ประดับลายมังกรยาว 11 เซียะ (ประมาณ 3 เมตร 63 ซม.) หนัก 82 ชั่ง

(65.6 กิโลกรัม) ง้าวนี้มีชื่อเรียกเฉพาะว่า “ชิงหลง เยี่ยน เย เตา” หรือ “ง้าวมังกรเขียวจันทร์เสี้ยว

ระรื่น หรือ ง้าวนิลมังกรจันทร์ฉงาย” โดยมีม้าคู่กายชื่อ “ซิกเธา” สำหรับซิกเธา โจโฉได้มอบม้าซิก

เธาให้แก่กวนอู เนื่องจากโจโฉต้องการให้กวนอู สวามิภักต่อตน จึงฆ่าลิโป้แล้วยึดเอาม้าของลิโป้มา

มอบให้แก่กวนอู โดยม้าซิกเธามีลักษณะเด่นคือ เป็นม้าที่มีความสง่างามมาก แข็งแรง และวิ่งเร็ว

สามารถเดินทางได้ไกลถึงวันละหมื่นลี้ กวนอูมีความผูกพันต่อม้าซิกเธาเป็นอย่างมาก โดยเมื่อถึงคราวที่

กวนอูถูกประหาร ม้าซิกเธาก็ล้มป่วยและตรอมใจตายในเวลาต่อมา

กวนอูได้ถูกขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ชิง หลังจากยุคสามก๊กไปแล้วพันกว่าปี โดย

ผู้ที่แต่งตั้งกวนอูให้เป็น “จงอี้เหยินหย่งเสินต้าตี้” ซึ่งแปลว่า “มหาเทพผู้ซื่อสัตย์ จงรักภักดี มีความ

เป็นธรรม มนุษสยธรรม และกล้าหาญยิ่ง” คือ พระเจ้าเฉียนหลง จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชิงนั่นเอง

เนื่องจากว่า จักรพรรดิเฉียนหลง ต้องการปลูกฝังจิตสำนึกเรื่องของความซื่อสัตย์ จงรักภักดี ต่อเจ้านาย

ให้เกิดขึ้นกับอาณาประชาราษฎร์ของตน เป็นเพื่อให้เป็นเยี่ยงอย่าง และด้วยบทบาทที่เป็นตัวเอกในฝ่าย

ธรรมมะ จึงทำให้กวนอู เป็นที่รู้จักโดยทั่วไป และยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์สืบต่อมานั่นเอง

สำหรับเทพเจ้ากวนอูของวัดพนัญเชิงวรวิหาร เรียกว่าปางชนะศึก คือหมายถึงเป็นปางที่ชนะศึกจากการรบนั่นเอง

ลักษณะความเชื่อ

ด้วยบทบาทของกวนอู ซึ่งถูกยกให้เป็นตัวละครเอกในฝ่ายธรรมะ ในเรื่องของความมีคุณธรรม ซื่อสัตย์

จงรักภักดี จึงทำให้มีผู้ที่ศรัทธากราบไหว้ ด้วยมีความเชื่อว่า การได้บูชาเทพเจ้ากวนอู จะทำให้ได้

ประสบพบแต่ความซื่อสัตย์ มีคนจงรักภักดีต่อผู้ที่บูชา ปราศจากคนปองร้าย และเชื่อว่าจะสามารถ

ฝ่าฟัน หรือต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตไปได้ด้วยดี คิดการวางแผนหน้าที่การงานใด ๆ ก็จะประสบ

ความสำเร็จ

https://www.watphananchoeng.com/god/page3.html

(ปีนี้ ที่ชงมี ปีเถาะ และ ปีมะแม )

เสามังกรที่ศาลเจ้า

ด้านหน้า

เทพเจ้าจี่มุ้ยแซกุน (ปีมะเมีย)

เจ้าพ่อกวนอู (เทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์)

ปู่กุ่ยฮุกโจ๊ว (ปีเถาะ)

เทพเจ้าอุ่ยท้อโพธิสัตว์ (ผู้รักษาพระศาสนา)

เทพเจ้าบุ้นเซียงตี่กุง (ปีระกา)

เทพเจ้าเห้งเจีย (ปีวอก)

ที่วงเล็บปีไว้คือ ปีที่ชง ปีนี้ ต้องกราบไหว้เทพเจ้าตามที่ระบุไว้

ลวดลายของศาลเจ้าอันสวยงาม

เทพเจ้าเห้งเจีย

หนูน้อย ช่วยถือธูปให้ญาติผู้ใหญ่ที่มาไหว้เจ้า

เจ้าพ่อม้า

หนูอี้ (คิตตี้น้อยสีชมพู) อธิฐานว่าอะไรคะ

ส่วนยอดของเศียร

ส่วนลายเชิงระบายอันอ่อนช้อยภายในศาลเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก

......

ประตูที่เปิดไปศาลเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก

เจ้าแม่มหาอุมาเทวี,สุรัสสวดี,เจ้าแม่ลักษมี

องค์ ที่ ๔ เทพเจ้าอุ่ยท้อ (เทพเจ้าผู้รักษาพระพุทธศาสนา)

ประวัติความเป็นมา

อุ่ยท้อโพธิสัตว์ หรือท้าวมหาชมพู ว่ากันว่า ในอดีตเคยเป็นนักรบผู้กล้าหาญ นำไพร่พลออกรบ ปกปัก

รักษาอาณาเขตบ้านเมืองอย่างกล้าหาญจนตัวตาย ความที่มีจิตใจมุ่งมั่น ในการต่อสู้รักษาประเทศชาติ

ของตนเอง ครั้นตายไปแล้ว ดวงวิญญาณก็ยังคงดูแลแผ่นดิน ไม่ให้ภูตผีปีศาจเข้ามาในบริเวณที่ตนดูแล

อยู่ได้ มาวันหนึ่ง พระพุทธองค์เสด็จจาริกแสวงบุญเผยแผ่พระพุทธศาสนา แสดงพระธรรมเทศนาผ่านมา

ในบริเวณที่ท้าวมหาชมพูดูแลอยู่ ท้าวมหาชมพูเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมาและมีแสงเรืองรองออกมาจากพระ

วรกายของพระองค์ จึงเข้าไปขวางหน้าแล้วถามว่า ท่านเป็นใคร เหตุไฉนจึงมีแสงเรืองรองเช่นนี้ พระ

พุทธเจ้าตรัสตอบว่า เราคือพุทธะ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ท้าวมหาชมพูได้ยินดังนั้น ก็แปลงกายให้ใหญ่โต

หมายจะให้พระพุทธเจ้าหวาดกลัว แต่ท้าวมหาชมพูยิ่งแปลงกายให้ใหญ่โตเท่าไร พระวรกายของ

พระพุทธเจ้ากลับใหญ่ยิ่งกว่านั้นอีก ท้าวมหาชมพูเห็นดังนั้น จึงทูลถามพระพุทธเจ้าว่า ท่านสามารถ

แปลงกายให้สวยงามยิ่งกว่าข้าได้ไหม ครั้นพูดจบก็แปลงกายเป็นนักรบแต่งเครื่องทรงสวยงาม พระ

พุทธเจ้าก็บันดาลให้พระวรกายของพระองค์งดงามไปด้วยอาภรณ์ที่งดงาม ประดับได้ด้วยเครื่องอัญมณี มี

รัศมีเรืองรองโดยรอบพระเกศา จนท้าวมหาชมพูแสดงความเลื่อมใส พระพุทธองค์จึงตรัสบอกท้าวมหา

ชมพูว่า เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่ ท่านได้ฆ่าผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก กงกรรมกงเกวียนของท่านจะหมุน

ไปไม่รู้จบสิ้นถ้าท่านไม่ยอมหยุด ท้าวมหาชมพูเกิดความเลื่อมใสในพระธรรมเทศนาของพระองค์

อธิษฐานตนขอเป็นผู้เฝ้ารักษาพระศาสนาตั้งแต่นั้นมา

เทพเจ้าอุ่ยท้อ กล่าวได้ว่า เป็นสัญลักษณ์แห่งความมั่งคั่งของวัดได้ เพราะมีประวัติเป็นผู้ดูแลพระพุทธ

ศาสนา มีหน้าที่ป้องกันพระศาสนาและพระภิกษุสงฆ์ให้พ้นภัย

รูปลักษณ์ของเทพอุ่ยท้อ เครื่องทรงสวมเกราะและหมวกอย่างทหาร สองมือประคองกระบี่ในท่าประณม

บางที่ไม่ใช้กระบี่ ใช้กระบองมีเหลี่ยมเป็นปล้องๆ เป็นอาวุธที่ใช้ปราบปีศาจหรือมารที่มารังควาญสงฆ์

ลักษณะความเชื่อ

เนื่องจากท่านเป็นมหาเทพที่มีหน้าที่รักษาพระพุทธศาสนาปกป้องคุ้มครองวัดวาอาราม ตลอดจนผู้ที่

เลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา และคอยปราบปรามภูตผีปีศาจ ดังนั้นพุทธศาสนิกชนจึงมีความศรัทธา

กราบไหว้ และยกย่องให้เป็นมหาเทพ โดยเชื่อกันว่าผู้ที่บูชาจะพ้นจากภัยพิบัติ มีสุขสมบูรณ์สมปรารถนา

ทุกประการ และในการประกอบพิธีกรรมต่างๆ ในทางพุทธศาสนาฝ่ายมหายานก็จะมีองค์ท่านตั้งไว้ในพุทธ

มณฑลพิธี ร่วมกับภาพปฏิมาของพระพุทธเจ้า ๓ พระองค์ และมหาโพธิสัตว์อื่นๆ เนื่องจากมีความเชื่อว่า

เป็นเทพมหามงคล คอยระวังปราบปรามภูติผีปีศาจทั้งหลายที่มารังควานได้

https://www.watphananchoeng.com/god/page4.html

องค์ที่ ๒ เจ้าแม่สร้อยดอกหมาก (องค์ปฐมเหตุแห่งการสร้างหลวงพ่อโต)

ประวัติความเป็นมา

แต่โบราณนานมาแล้ว มีเด็กหญิงเล็กๆคนหนึ่ง เกิดอยู่ในจั่นหมากพระเจ้ากรุงจีนได้ทรงนำมาเลี้ยงไว้เป็น

บุตรบุญธรรม และได้ให้นามนางว่า “นางสร้อยดอกหมาก” เมื่อนางสร้อยดอกหมาก เจริญวัยขึ้น นาง

มีรูปโฉมงดงามยิ่งนัก พระเจ้ากรุงจีนทรงโปรดให้โหรทำนายว่า ในกาลภายหน้า พระนางสร้อยดอกหมาก

จะคู่ควรกับกษัตริย์เมืองใด โหรพิเคราะห์ดูแล้วกล่าวว่า คู่ของนางจะเป็นกษัตริย์กรุงไทย อยู่ทางทิศ

ตะวันตกเป็นผู้มีบุญญาอภินิหารมากนัก พระเจ้ากรุงจีนได้ฟังคำโหรทำนายดังนั้น ก็ทรงพอพระทัยยิ่งนัก

ทางด้านกรุงไทย ขณะนั้นกำลังว่างผู้ปกครองแผ่นดินและไม่มีรัชทายาทจะสืบราชสมบัติ ต่อมาบรรดา

เสนาอำมาตย์และสมณชีพราหมณ์ จึงทำพิธีเสี่ยงเรือสุวรรณหงส์เอกชัย เพื่อเสาะหาผู้มีบุญวาสนามาเป็น

พระเจ้าแผ่นดิน เมื่อเรือแล่นไปถึงยังที่แห่งหนึ่งที่ริมฝั่ง มีเด็กเลี้ยงโคกำลังเล่นกันอยู่ เรือสุวรรณหงส์เอก

ชัยจอดหยุดนิ่ง ไม่เคลื่อนอีกต่อไป แม้เหล่าฝีพายจะพยายามสักเท่าไรเรือก็ไม่เคลื่อนที่ เหล่าอำมาตย์

เห็นเช่นนั้น รู้สึกอัศจรรย์ใจและเกิดสังหรณ์ใจ จึงเดินเข้าไปในกลุ่มเด็กเลี้ยงโคที่กำลังเล่นกันอยู่ พบเด็ก

ชายคนหนึ่งท่าทางฉลาดพูดจาตอบโต้ฉาดฉาน เหล่าอำมาตย์ต่างก็คิดว่า “ชะรอยเด็กคนนี้คงเป็นผู้มี

บุญ กิริยาท่าทางจึงต่างกับเด็กคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด แม้การเจรจากับเราซึ่งเป็นผู้ใหญ่กว่าก็ฉลาดหลัก

แหลม” เมื่อคิดดังนั้นแล้วเหล่าอำมาตย์จึงพร้อมใจกันอัญเชิญเด็กชายคนนั้น มาเป็นพระเจ้าแผ่นดิน

ปกครองกรุงไทยต่อไป

เมื่อพระเจ้ากรุงไทยพระองค์ใหม่ได้ขึ้นปกครองแผ่นดิน ทรงปกครองบ้านเมืองเป็นปรกติสุข ครั้งหนึ่ง

พระองค์โปรดให้ยกขบวนพยุหยาตราไปทางชลมารคพร้อมกับเหล่าเสนาบดี เมื่อเสด็จมาถึงยังหัวแหลม

วัดปากคลอง เป็นเวลาน้ำขึ้น จึงตรัสสั่งให้จอดเรือพระที่นั่งอยู่หน้าวัด ทรงทอดพระเนตรเห็นผึ้งจับอยู่ที่อก

ไก่ใต้ช่อฟ้าหน้าบันของโบสถ์จึงทรงดำริว่า “จะขอนมัสการพระพุทธปฏิมากร ด้วยเดชะบุญญาภิสังขารของ

เรา เพื่อจะได้ครองไพร่ฟ้าอาณาประชาราษฎร์ ขอให้น้ำผึ้งหยดลงมากลั้วเอาเรือขึ้นไปประทับแทนกำแพง

แก้วนั้นเถิด” เมื่อตรัสจบน้ำผึ้งก็หยดลงมากลั้วเอาเรือพระที่นั่งยกขึ้นไปถึงที่ทันที เป็นที่ประจักษ์ชัดแก่ตา

ของเสนาบดีน้อยใหญ่ พระเจ้ากรุงไทยจึงเสด็จขึ้นไปนมัสการพระพุทธปฏิมากร โดยเปลื้องพระภูษาทรง

สักการะพระพุทธปฏิมากร เสร็จแล้วจึงเสด็จลงเรือประทับพระที่นั่ง เรือพระที่นั่งก็ถอยลงมาตามเดิม บรรดา

ภิกษุสงฆ์และเหล่าเสนาบดีต่างก็พากันถวายพระพรชัยและถวายพระนามพระเจ้ากรุงไทยว่า “ พระเจ้าสาย

น้ำผึ้ง ”

ครั้นถึงเวลาน้ำลง พระเจ้าสายน้ำผึ้งจึงมีรับสั่งให้เหล่าเสนาบดีกลับไปรักษาพระนคร ส่วนพระองค์นั้นเสด็จ

ไปโดยเรือพระที่นั่งเอกชัยเพียงลำเดียว เดินทางไปตามสถานที่ต่างๆ ด้วยอำนาจแห่งราชกุศลที่สร้างมา

แต่ปางหลัง จึงทำให้การเดินทางเป็นไปด้วยความเรียบร้อยปลอดภัย จนกระทั่งลุถึงกรุงจีน ชาวจีนทั้ง

หลายเห็นเป็นอัศจรรย์ จึงนำความขึ้นทูลว่าพระเจ้าแผ่นดินไทยองค์นี้มีบุญญาธิการมาก พระเจ้ากรุงจีน

จึงรับสั่งให้เสนาบดีผู้ใหญ่ไปสืบดูว่าพระเจ้ากรุงไทยมีบุญญาธิการจริงหรือไม่ เสนาบดีจีนออกไปทูลเชิญ

พระเจ้าสายน้ำผึ้งประทับที่อ่าวนาค ซึ่งเป็นที่ที่มีภยันตรายมาก ตกเพลาค่ำเสนาบดีจีนใช้ทหารไปสอด

แนมดูว่า “ เหตุการณ์ร้ายแรงอันใดจะเกิดขึ้นหรือไม่ ” มีแต่เสียงดุริยางค์ดนตรีเป็นที่ครึกครื้น ในคืนต่อมา

เสนาบดีจึงทูลเชิญเสด็จพระเจ้าสายน้ำผึ้งประทับที่มีอันตรายมากขึ้นไปอีก เหตุการณ์ยังเหมือนคืนก่อน

เมื่อพระเจ้ากรุงจีนได้ทรงทราบก็ทรงโสมนัสยิ่งนัก จึงมีรับสั่งให้จัดกระบวนแห่ออกไปรับพระเจ้าสายน้ำผึ้ง

เข้ามาภายในพระราชวัง และให้ราชาภิเษกพระนางสร้อยดอกหมากขึ้นเป็นพระมเหสีของพระเจ้าสายน้ำผึ้ง

เมื่อเวลาผ่านไป พระเจ้าสายน้ำผึ้งจึงกราบถวายบังคมลาพระเจ้ากรุงจีนกลับพระนคร พระเจ้ากรุงจีนให้นำ

สำเภาห้าลำพร้อมด้วยเครื่องอุปโภคเป็นอันมาก เมื่อถึงปากน้ำพระเจ้าสายน้ำผึ้งเสด็จเข้าพระนครก่อน

เมื่อจัดตำหนักซ้ายขวาเสร็จก็จัดขบวนมารับพระนางสร้อยดอกหมากจากเรือ โดยพระองค์ไม่ได้เสด็จไป

ด้วย พระนางสร้อยดอกหมากจึงไม่ยอมเสด็จขึ้นจากเรือ กล่าวว่า“มาด้วยพระองค์ก็โดยยากเมื่อมาถึง

พระราชวังแล้วเป็นไฉนพระองค์จึงไม่มารับ ถ้าพระองค์ไม่เสด็จมารับก็จะไม่ไป”

เสนาบดีนำเนื้อความไปกราบทูล พระเจ้าสายน้ำผึ้งคิดว่านางหยอกเล่นจึงกล่าวสัพยอกว่า“เมื่อมาถึง

แล้วจะอยู่ที่นั่นก็ตามใจเถิด”เมื่อพระนางทราบเนื้อความจึงสำคัญว่าพระเจ้าสายน้ำผึ้งพูดจริง จึงน้อย

พระทัยและเศร้าพระทัยยิ่งนัก ครั้นรุ่งเช้าเมื่อพระเจ้าสายน้ำผึ้งจัดกระบวนแห่มารับ และเสด็จมาด้วย

พระองค์เอง เมื่อเสด็จขึ้นไปบนสำเภา พระนางสร้อยดอกหมากจึงตัดพ้อต่อว่าพระองค์ พระเจ้าสายน้ำผึ้ง

จึงทรงสัพยอกอีกว่า “เอาละ เมื่อไม่อยากขึ้นก็จงอยู่ที่นี่เถิด” ฝ่ายพระนางสร้อยดอกหมากได้ฟังดังนั้น

ด้วยความน้อยพระทัยนางจึงกลั้นพระทัยตายทันที พระเจ้าสายน้ำผึ้งทรงเสียพระทัยมาก โปรดเกล้า

ให้อัญเชิญพระศพของพระนางขึ้นมาพระราชทานเพลิง ท่ามกลางความอาลัยรักของประชาชนชาวจีนและ

ชาวไทย จึงทรงสร้างวัดขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงพระนางสร้อยดอกหมาก และได้ตั้งชื่อวัดนี้ว่า “ วัดพระ

นางเชิญ ” แต่นั้นมา

ตำนานเรื่อง “เจ้าชายสายน้ำผึ้งกับพระนางสร้อยดอกหมาก” จึงเป็นตำนานแห่งการสร้างวัด พนัญ

เชิง หรือวัดพระเจ้าแพนงเชิง หรือวัดพระนางเชิญ ก็มี วัดนี้เป็นวัดสำคัญเก่าแก่แต่โบราณของจังหวัดพระ

นครศรีอยุธยา เป็นวัดที่ได้รับความเคารพนับถือของชาวไทยและจีน ทุกปีจะมีงานฉลองตามประเพณีสืบ

ทอดกันมาตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบันนี้ และในปี ๒๕๔๔ พระธรรมญาณมุนี อดีตเจ้าอาวาสวัด และ

พระพิพัฒน์วราภรณ์ รองเจ้าอาวาสในสมัยนั้น (ในปัจจุบันได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราช

รัตนวราภรณ์ เมื่อวันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๔๗ และดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสในปัจจุบัน) ได้ให้มีการบูรณะ

ศาลเจ้าแม่สร้อยดอกหมากขึ้นใหม่จนมีความสวยงามเป็นยิ่งนัก ฯ

ลักษณะความเชื่อ

เนื่องจากตำนานเจ้าชายสายน้ำผึ้ง และพระนางสร้อยดอกหมาก เป็นตำนานแห่งการสร้างวัดพนัญเชิง

หรือพแนงเชิง ซึ่งแปลว่า “พระนางผู้มีแง่งอน” และเป็นวัดที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ทั้งมีประวัติ

กล่าวถึงในพระราชพงศาวดารเหนือของจีน โดยอ้างอิงถึงของไทยด้วย จึงมีผู้มาสักการะ ทั้งชาวไทย

และชาวจีนรวมถึงชาวต่างชาติอย่างไม่ขาดสาย ด้วยมีความเชื่อกันว่า เจ้าแม่สร้อยดอกหมากสามารถดล

บันดาลให้ผู้ที่กราบไหว้ได้สมปรารถนาดังที่ขอไว้ได้ทุกเรื่องทุกประการ บ้างก็มีการบนบานสานกล่าวด้วย

ผ้าแพร ไข่มุก เรือสำเภา หรือนำสิงโตมาเชิด เมื่อได้สมหวังดังที่ปรารถนา ก็มาแก้บนดังที่ได้บนบาน

สานกล่าวเอาไว้ บ้างก็มีความเชื่อในเรื่องของความรัก คู่ครอง และการขอบุตรจากเจ้าแม่สร้อยดอก

หมาก เมื่อได้สมหวังดังที่ขอ ก็มีการบอกต่อหรือเล่าขานต่อ ๆ กันมา จนเป็นความเชื่อ และมีผู้ศรัทธา

หลั่งไหลเข้ามากราบไหว้กันอย่างเป็นประจำสม่ำเสมอ จนเป็นที่รู้จักสืบต่อกันมา โดยถือปฏิบัติกันมา

เป็นประเพณีคือ เมื่อมานมัสการองค์หลวงพ่อโตในพระวิหารเสร็จ จะต้องแวะมาสักการะเจ้าแม่สร้อยดอก

หมากด้วยนั่นเอง

https://www.watphananchoeng.com/god/page2.html

องค์ที่ ๔ พระสังกัจจายน์ (เทพเจ้าแห่งความสมบูรณ์พูลสุข)

ประวัติความเป็นมา

พระสังกัจจายน์ หรือพระมหากัจจายนะ มีนามเดิมว่า กัญจน นามโคตร กัจจายนะ เกิดที่นครอุชเชนี

แคว้นอวันดี บิดาชื่อ วัจฉพราหมณ์ มารดาชื่อจันทนปทุมา ต่อมาได้เป็นปุโรหิตแทนบิดาในรัชสมัยพระ

เจ้าจันฑปัชโชต และพระองค์มีพระราชประสงค์จะกราบทูลาราธนาพระบรมศาสดา เพื่อเสด็จไปประกาศ

ศาสนาที่นครอุชเชนี จึงตรัสสั่งให้กันจายนะปุโรหิต ไปกราบทูลอาราธนาเสด็จ และกัจจายนะ ได้กราบ

ทูลขอพระบรมราชานุญาตลาบวชด้วย ครั้นได้รับพระบรมราชานุญาตแล้วนั้น จึงพร้อมด้วยบริวาร 7 คน

เดินทางไปเฝ้าพระบรมศาสดา ครั้นได้สดับพระธรรมเทศนาแล้วก็ได้บรรลุ เป็นพระอรหันต์ทั้ง 8 องค์

จึงขออุปสมบท พระบรมศาสดาทรงอนุญาตด้วยวาจา เรียกการบวชแบบนี้ว่า “เอหิภิกขุปสัมปทา” พระ

สังกัจจายนะได้กราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาไปประกาศศาสนา ณ นครอุชเชนี ตามพระประสงค์ของ

พระเจ้าจันฑปัชโชต แต่พระบรมศาสดากลับตรัส สั่งให้พระสังกัจจายนะไปแทนพระองค์ เมื่อไปนครอุช

เชนีก็ได้แสดงธรรมให้พระเจ้าจันฑปัชโชต และชาวเมืองเกิดความเลื่อมใส เสร็จแล้วจึงเดินทางกลับ

ไปเฝ้าพระบรมศาสดา พระสังกัจจายน์ ได้รับการยกย่องจากพระบรมศาสดาว่า เป็นผู้มีความสามารถยอด

เยี่ยม คือเป็นเอตทัคคะ ในการขยายเนื้อความธรรมะที่ย่อให้พิสดารได้ พระสังกัจจายน์ เป็นผู้มีรูปร่าง

งามมาก ผิวพรรณผ่องใส เป็นที่หลงใหลแก่บุรุษ และสตรีที่พบเห็นทั่วไป ความเป็นผู้มีรูปงามของพระ

สังกัจจายนะ เป็นุปสรรคต่การแสดงธรรมของท่านเป็นอย่างมาก ผู้ที่ฟังธรรมบางคนแทนที่จะสนใจฟัง

ธรรมที่ท่านเทศน์ กลับเหม่อลยเพราะหลงใหลในรูปกายของท่าน เพื่อขจัดอุปสรรคนี้ ท่านจึงได้อธิฐาน

จิตให้ร่างกายของท่านอ้วนล่ำ อุทรพลุ้ย ทำให้ผู้พบเห็นเลิกหลงใหลรูปกายที่งดงามของท่าน แต่กลับ

เลื่อมใสในรูปกายใหม่ของท่านว่า เป็นสัญลักษณ์แห่งความสมบูรณ์พูนสุข ให้โชคลาภ และความร่ำรวย

ลักษณะความเชื่อ

พระมหาเถระรูปนี้ เป็นที่เคารพศรัทธาแก่พุทธศาสนิกชนทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นนิกายมหายาน หรือเถรวาท

เพราะเชื่อว่า ด้วยอานุภาพแห่งมหาเถระพระสังกัจจายน์ จะประทานความสมบูรณ์พูนสุข และโชคลาภ

ความร่ำรวย ให้แก่ผู้ที่สักการะบูชาทุกท่าน

https://www.watphananchoeng.com/god/page5.html


	รูปสวยมากครับ ต้องขอประทานโทษคุณดา ดา นะครับ รูปพระเถระจีนตาม คห.41 ที่จริงไม่ใช่พระสังกัจจายน์ เมื่อ 25 ปีที่แล้วผมเคยอ่านหนังสือพระเครื่อง ซึ่งเขียนโดยคุณปรีชา เอี่ยมธรรม เซียนพระรุ่นเก่าก็มีพูดเรื่องนี้ว่า คนไทยเข้าใจผิดเยอะเลย ลองดูข้อมูลจากเวปนี้นะครับ เป็นข้อมูลที่ตรงกับที่ผมเคยอ่านมาในสมัยนั้น หรือลองค้นหนังสือจีน(สำหรับผู้ที่อ่านภาษาจีนได้) ก็จะกระจ่างครับ https://www.tewaracha.com/ceremonial-who-potisut1.shtml ปล.กระทู้นี้ได้ทั้งรูปภาพได้ทั้งสาระ จากคุณ : siritep - [ 15 ม.ค. 51 23:40:36 ]

ย่าขอยกกระทู้ของคุณ siritep มาไว้ตรงนี้ด้วย เพื่อว่าหากท่านสนใจ

ที่จะตรวจค้นต่อไปค่ะ หากผิดพลาดก็นึกซะว่าย่าให้ข้อมูลผิดนะคะ อิอิ

องค์ที่ ๖ เจ้าแม่กวนอิม (เทพเจ้าแห่งความเมตตา)

ประวัติความเป็นมา

เจ้าแม่กวนอิมเกิดเมื่อปลายราชวงศ์โจว แผ่นดินจงหยวน วันที่ 19 เดือนยี่จีน มีเมืองหนึ่งทางทิศ

ตะวันตกมีชื่อว่า ซินหลิน ขณะนั้นผู้ครองเมืองมีชื่อว่า เมี่ยวจ้วน ซึ่งไม่เลื่อมใสในพุทธศาสนา ปกครอง

บ้านเมืองอย่างปราศจากทศพิธราชธรรม มีมเหสีชื่อว่า เป่าเต๋อ ทั้งสองไม่มีบุตรชาย มีเพียงราชธิดา

3 องค์ องค์โตชื่อเมี่ยวอิม องค์รองชื่อเมี่ยวหยวน องค์สุดท้องชื่อเมี่ยวซ่าน คือพระแม่กวนอิมนั่นเอง

ตอนเยาว์วัยองค์หญิงเมี่ยวซ่านเป็นพุทธมามกะ ไม่กินเนื้อสัตว์ และมีจิตใจที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นมีความรู้

แจ้งในหลักพุทธธรรมาอย่างลึกซึ้ง ทรงตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะบำเพ็ญเพียรเพื่อความหลุดพ้น จึงตั้ง

ปณิธานเข้าสู่เพศบรรพชิต (ออกบวชวันที่ 9 เดือน 9) โดยมีหลงหลี่ยน นางกำนัลบวชติดตามไปด้วย

ตอนนั้นพระบิดาเมี่ยวจ้วนไม่เห็นด้วย จะบังคับให้เลือกราชบุตรเขย เพื่อจะได้สืบทอดราชบัลลังก์

ต่อไป แต่องค์หญิงเมี่ยวซ่านไม่สนพระทัยเรื่องลาภ ยศสรรเสริญ แม้จะถูกพระบิดากลั่นแกล้งอย่างไร ก็

ไม่เคยนึกโกรธเคืองแต่อย่างใด พระบิดาได้หาวิธีทรมานเพื่อให้เปลี่ยนความตั้งใน โดยขับไล่ให้ทำงาน

หนักในสวนดอกไม้ แต่ก็มีเหล่ารุกขเทวดามาช่วยทำแทนให้ทั้งหมด พระบิดาเมื่อเห็นว่าไม่ได้ผล จึงรับ

สั่งให้แม่ชีนำองค์หญิงเมี่ยวซ่านไปอยู่วัดนกยูงขาว และให้เอางานของแม่ชีทั้งหมดมอบให้องค์หญิงทำ

คนเดียว แต่องค์หญิงก็มีพระทัยเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก มีเหล่าเทพารักษ์มาช่วยทำแทนให้อีก กษัตริย์เมี่ยวจ้วน

เข้าพระทัยว่า พวกแม่ชีไม่กล้าเคี่ยวเข็ญให้ทำงานหนัก ก็ทรงกริ้ว สั่งให้ทหารเผาวัดนกยูงขาวจนวอด

เป็นจุณไปพร้อมกับพวกแม่ชีทั้งวัด มีเพียงองค์หญิงเมี่ยวซ่านเท่านั้นที่ปลอดภัยรอดมาได้ กษัตริย์

เมี่ยวจ้วนทรงทราบดังนั้น จึงรับสั่งให้นำตัวราชธิดาไปประหารชีวิต ตอนนั้นมีเทพารักษ์คอยคุ้มครองเจ้า

หญิงอยู่ โดยเนรมิตทองคำทิพย์เป็นเกราะหุ้มพระวรกาย คมดาบของทหารจึงไม่อาจระคายพระวรกาย

จนดาบหักสะบั้นถึง 3 ครั้ง 3 ครา พระบิดาทรงกริ้วยิ่งนัก โดยเข้าพระทัยว่าทหารไม่กล้าประหารชีวิต

จึงรับสั่งให้ประหารนายทหารแทน แล้วรับสั่งให้จับองค์หญิงไปแขวนคอ ทว่าผ้าแพรที่แขวนคอก็ขาด

สะบั้นลงอีก ทันใดนั้นปรากฏมีเสือเทวดาตัวหนึ่ง ได้นำองค์หญิงขึ้นพาดหลังแล้วพาหนีไปที่เขาซียงซัน

ต่อมาเทพไท่ไป๋ได้แปลงร่างเป็นชายชรามาโปรดองค์หญิง ชี้แนะเคล็ดวิธีการบำเพ็ญเพียรเพื่อดับทุกข์

จนสามารถบรรลุมรรคผลสำเร็จธรรม (วันที่ 19 เดือน 6) ต่อมาไม่นานบาปกรรมที่กษัตริย์เมี่ยวจ้วนได้

ก่อไว้ก็ส่งผล เกิดล้มป่วยด้วยโรคร้ายแรง ไม่มียาใดรักษาให้หายได้ ไต้ซือเมี่ยวซ่านทรงทราบด้วย

ญาณวิถีว่า พระบิดากำลังประสบเคราะห์กรรมอย่างหนัก ด้วยความกตัญญูกตเวที ทรางได้สละดวงตา

และแขนสองข้างเพื่อรักษาพระบิดาจนหายจากโรคร้าย แล้วกลับไปบำเพ็ญภาวนาต่อ ไต้ซือเมี่ยวซ่านได้

พบกับเด็กน้อยที่ชื่อว่า เซิ่นอิง เป็นเด็กที่ซุกซน มักจะมาเที่ยวเล่นในขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านกำลัง

บำเพ็ญภาวนาอยู่ วันหนึ่งไต้ซือเมี่ยวซ่านได้เรียกเหล่าภิกษุณีมาเพื่อบอกว่า จะละสังขารแล้ว ขอให้ทุก

คนเตรียมการให้พร้อม ขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านนั่งสมาธิอยู่ โดยมีพระภิกษุณีสวดมนต์อยู่ เด็กน้อยเซิ่นอิง

เห็นดังนั้น นึกซนคิดว่าจะแกล้งทำให้ตกใจ จึงไปหยิบไม้เคาะกล่อง (ไม้ที่เคาะกล่องจังหวะเวลาพระจีน

สวด) ย่องเข้าไปด้านหน้าไต้ซือเมี่ยวซ่าน เซิ่นอิงได้ตวาดเสียงดังก่อนที่จะยกไม้ตีที่กระหม่อมของไต้ซือ

เมี่ยวซ่าน ทำให้เหล่าภิกษุณีต่างตกใจ หลังจากนั้นทุกคนก็ได้เห็นธรรมกายลอยขึ้น เป็นพระโพธิสัตว์เจ้า

แม่กวนอิม ไปกราบลากษัตริย์เมี่ยวจ้วน และไปเขาโปตละโลกาแห่งทะเลทักษิณ ซึ่งเป็นที่พำนักของ

พระองค์ ส่วนแม่ชีหยงเหลี่ยน เมื่อบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จก็ได้ขึ้นไปรับใช้พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมต่อไป

โดยมีชื่อว่า “เซียน หลง หนี่” (เง็ก นึ่ง) ส่วนเด็กน้อยเซิ่นอิง เมื่อได้เห็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมบรรลุ

ธรรมจึงเกิดความศรัทธา และสำนึกในทันที โดยภายหลังพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม ได้ไปโปรดให้บรรลุ

ธรรมเป็น

“ส้าน ไฉ ถง จื้อ” (กิมท้ง) พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมตอนแรกเป็นชาวพุทธ ตอนหลังเทพไท่ไป๋ได้มา

โปรด ชี้แนะหนทางดับทุกข์ ด้วยเหตุนี้ พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงเป็นเทพทั้งฝ่ายพุทธ และฝ่ายเต๋า

ในเวลาเดียวกัน ซึ่งบางตำนานบ้างก็ว่ามีธรรมกายเป็นบุรุษ บ้างก็ว่าเป็นสตรี แม้องค์จะเป็นพุทธกาย

หากแต่เสด็จลงมาเพื่อสดับฟังเสียงกับผู้มีบุญสัมพันธ์ ทรงโปรดอวตารมาในรูปบุคคลซึ่งเหมาะสม ต่อการ

ช่วยเหลือ ตามแต่โอกาส และสถานการณ์ การปรากฏกายของพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่เหมือนกัน

มีรูปลักษณ์หลายลักษณะ เป็นบุรุษบ้าง สตรีบ้าง ตามแต่ผู้พบเห็นในตำนาน ดังมีหลักฐานต่าง ๆ

แต่จะได้รับการยกย่องในรูปสตรีมากในพุทธศาสนามหายาน

สำหรับตำนานของเจ้าแม่กวนอิมปางพันมือ เป็นปางหนึ่งของมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร เมื่อประมาณ

หนึ่งหมื่นปีมาแล้ว เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่ในประเทศจีน ฝนตกหนักน้ำในแม่น้ำฮวงโห หรือแม่น้ำวิปโยค

ท่วทท้น ผู้คนจำนวนมากถูกกระแสน้ำพัดพาไป พุทธศาสนิกชนได้สวดมนต์วิงวอนต่อพระโพธิสัตว์กวนอิม

ขอให้ทรงช่วย ทำให้พระองค์ต้องเสด็จลงมาช่วยผู้ที่ถูกน้ำท่วม แต่การมีเพียงสองมือ ย่อมช่วยได้ไม่ทัน

เหตุการณ์ พระองค์จึงทรงตั้งจิตอธิษฐาน ว่าขอให้มีพันเนตรพันกร จะได้ช่วยคนได้ครั้งละพันคน และทัน

ใดนั้นก็เกิดปาฏิหาร์ตามที่ทรงอธิฐานนั้น พุทธศาสนิกชนชาวจีน จึงสร้างองค์สมมติพระโพธิสัตว์อวโลกิเต

ศวรปางพันเนตรพันกรขึ้น

ลักษณะความเชื่อ

โดยมากแล้วผู้ที่ศรัทธา หรือบูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม จะไม่รับประทานเนื้อวัว ด้วยมีความเชื่อกัน

ว่า เจ้าแม่กวนอิมมีความกตัญญูกตเวทีต่อพระบิดายิ่งนัก เมื่อกษัตริย์เมี่ยวจ้วนสิ้นอายุขัย ต้องไปเกิด

เป็นวัวเพื่อชดใช้กรรม ผู้ที่บูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่บริโภคเนื้อวัวนั่นเอง และด้วยพระโพธิสัตว์

เจ้าแม่กวนอิมได้ถูกยกย่องว่าเป็น “เจ้าแม่แห่งความเมตตา” และยังวนเวียนอยู่บนโลกมนุษย์ เพื่อคอย

ช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก แก่ผู้มีบุญสัมพันธ์ ตามแต่โอกาส และสถานการณ์ จึงมีผู้ศรัทธา กราบไหว้

บูชา และสร้างรูปองค์จำลอง หลายต่อหลายปาง ไว้เพื่อบูชากราบไหว้ ให้บันดาลความผาสุก จิตใจ

ผ่องใส คอยปัดเป่าช่วยเหลือยามเกิดทุกข์ภัย และเพื่อเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงความเอื้ออาทรที่ทรง

โปรดสัตว์ผู้อยู่ในห้วงทุกข์อันหาขอบเขตมิได้ บางคนบูชาพร้อมถือศีลกินเจด้วยก็มี

https://www.watphananchoeng.com/god/page6.html

ขอบขอบคุณ ข้อมูลจากเวบไซด์ วัดพนัญเชิงวรวิหาร

https://www.watphananchoeng.com/main/index.html

ย่าเห็นว่าน่าสนใจดี จึงนำบทความมาประกอบภาพ ที่ย่าถ่ายมา

เพื่อเป็นความรู้แด่ท่าน

ย่าถ่ายมาไม่ครบ เนื่องจากคณะเราต้องรีบเร่งทำเวลาเพื่อให้ครบ ๙วัด

หากสนใจเชิญอ่านรายละเอียด ได้ที่ลิงค์ข้างบนนี้นะคะ

ขออภัยที่ รูปเยอะไปหน่อยไม่อยากตัดเป็นสองตอนค่ะ

หากไม่เบื่อกันซะก่อนย่าจะเอาตอนต่อไปมาให้ชม

บล๊อกก่อนหน้านี้เนื่องจากเปลี่ยนtopicใหม่จึงทำให้หากันไม่พบย่าจึงนำลิงค์มาแปะไว้ด้วย

หลานขิงขิง ตอนล่าสุด(วันเด็ก)

Create Date : 16 มกราคม 2551

Last Update : 7 ธันวาคม 2560 13:09:53 น.

47 comments

Counter : 6842 Pageviews.

ภาพสวยมากค่ะ

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:13:17:55 น.

สุดยอดทั้งข้อมูลและภาพเลยครับ...ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

โดย: จ่าหมาน

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:13:23:30 น.

แหล่มมากๆ ค่ะย่าดา...สวยบาดใจ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:13:23:47 น.

ย่าดาคะ ข้อมูลปึ๊กมากๆเลยคะ ละเอียดดีจังชอบๆ แต่ยังไม่ว่างอ่านอะคะ เดี๋ยวว่างๆแล้วจะมาศึกษาอีกรอบนะคะ รูปย่าดาถ่ายสวยมากๆเลย ทั้งๆที่แสงน้อยมากๆเลย อี๊ถ่ายเบลอเยอะเลยอะคะ ส่วนอธิฐานอะไร รอบนี้บอกได้ 555 ว่าขอเรื่องสุขภาพ ให้หายป่วยไวๆ มีเพื่อนแนะนำอาหารเสริมชนิดนึงเค้าเรียกว่าขนมมหัศจรรย์เพื่อนเค้าลองทานแล้ว เห็นเราป่วยอยู่เลยแนะนำนะคะ ถ้าดีอย่าที่เค้าว่าก็คงจะไปซ่าส์ได้มากกว่านี้ในเร็วๆนี้อะคะ ตอนนี้รอลุ้นลองดูก่อน อิอิ เดี๋ยวกลับมาดูอีกรอบนะคะ

โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู

) วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:13:42:38 น.

ได้ความรู้ แถมได้เห็นภาพสวยๆ ของย่าดาด้วยค่ะ
อยากเก่งบ้างจัง

โดย: lukpad

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:13:44:27 น.

ขอบคุณนะ หน้าประจวดตรงไหน

ออกจะหน้าตาดีจะตาย

มานานไม่ได้นะครับ

ร้อนครับร้อน

เห็นพระเห็นเจ้าแล้วร้อนครับ

ขอ Add เก็บไว้กวนใจยามว่างด้วยนะครับ

Thank you...

โดย: BaVo316

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:13:52:13 น.

ย่าดามาแบบความรู้แน่นเอี๊ยดเลยค่ะย่า
แบบว่าไปไหนแล้วได้อ่านเรื่องราว ประวัติ
ก็ดีนะคะจะได้รู้มากขึ้น อย่างน้อยเวลา
ได้ไปจะได้เข้าใจกว่าการไม่รู้เลย ...

ภาพสวยเหมือนเคยค่ะย่า ชัดเจนมาก เหมือนน้อง
อิ๊ว่าอ่ะคะว่า ขนาดที่แสงน้อยย่าก็ยังคุมอยู่หมัด
เลยอ่ะคะ

โดย: JewNid

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:14:41:32 น.

มาเยี่ยมชมบล็อคของย่าดาครับ

ภาพถ่ายของย่าดาสวยจริง ๆ ครับ ผมไปเห็นของจริงมากับตาแล้ว แต่ว่าบางภาพย่าดาถ่ายออกมาแล้วได้มุมมองที่สวยงามกว่าที่เห็นเยอะเลยครับ นับถือจริง ๆ เลยครับ

ข้อมูลประกอบแน่นปึ๊ก แหม๋ถ้ายังมีโหวตอยู่ จะโหวตให้ย่าดาในสาขาข้อมูลแน่นปิ๊ก ย่าดาจะได้สายสะพายอีกเส้นไงครับ ... อิอิ

พระพิฆเนศวร ผมก็ไปไหว้ครับ แต่ว่าคล้องพวงมาลัยเสร็จแล้วไม่ได้จับที่ฝ่ามือท่าน พอผมไหว้เสร็จแล้ว เพิ่งมารู้ว่าให้จับที่ฝ่ามือของท่านเพื่ออธิษฐาน (แล้วทำไมไม่บอกกันก่อนล่ะ)

ส่วนภาพน้องอี๊ที่กำลังพนมมืออธิษฐาน พอดีผมนั่งอยู่ข้างหลังน้องอี๊ ผมแอบได้ยินน้องอี๊อธิษฐานว่า "ขอให้เบา ขอให้เบา ..." ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่า น้องอี๊หมายถึงอะไร?

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:14:47:34 น.

โห ย่าดาขา ข้อมูลแน่นมากค่ะ นอกจากดูรูปสวยๆแล้ว ยังได้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ด้วยค่ะ สมแล้วค่ะที่ย่าจะได้สายสะพาย

โดย: kai (aitai

) วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:16:14:47 น.

แวะมาเก็บภาพและเรื่องราวแบบละเอียดจากย่าดาค่ะ ขอ save รูปไปด้วยนะคะ

โห... ย่าดาถ่ายสวยจนนู๋อายเลยค่ะ >_< คุณภาพผิดกันลิบลับ จะมาสารภาพว่า ไม่รู้ว่าวัดมีด้านหลังหลวงพ่อโตอีกง่ะ นู๋ทอดผ้าไตรหลวงพ่อโตเสร็จก็เดินดุ่ย ๆ กลับเลย แบบนี้เรียกว่าไปไม่ถึงนะเนี่ยะ ไม่เปงไร วันหลังไปใหม่ค่ะ งิงิ ^_^

เดี๋ยวบีจะอัพ blog ให้เสร็จภายในวันนี้นะคะ ภาพอาจสวยสู้ย่าดาไม่ได้อย่าว่ากันนะคะ อายจัง

แล้วก็มาลาเลยค่ะ พรุ่งนี้บีจะไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดสังฆทานเป็นเวลา 3 วัน กลับมาวันเสาร์ค่ะ ^_^

เอาภาพมาฝากก่อน 1 รูป

โดย: Beee (Beee_bu

) วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:17:50:16 น.

ผมเพิ่งไปมาเมื่อตอนปีใหม่อ่ะค้าบ..

รูปสวยเหมือนเดิมนะค้าบ..

โดย: smartman หล่อสุดๆ

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:19:00:39 น.

ภาพสวยมากเลยค่ะย่าดาขา..
ไหงหนูดูมายจืดเลยค่ะนิ

เนื้อหาเพียบเลยค่ะภาพสวยแจ่มอีกต่างหาก..

เอาภาพมาสวยมาฝากอีกระ
อิๆๆแต่ย่าดาสวยนะ
555555555555

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:19:35:41 น.

ย่าดาแต่งกายงามมากค่ะ เรียบร้อยเป็นกุลสตรีไทย

โดย: Aisha

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:20:16:35 น.

ย่าดาคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ สำหรับภาพสวยๆ
และประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจของการสร้าง
วัดพนัญเชิงแห่งนี้

สำหรับเรื่องราวความรักของเจ้าชายสายน้ำผึ้ง
กับเจ้าหญิงสร้อยดอกหมากนี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง
ในประวัติศาสตร์ หรือเป็นเพียงตำนานที่เล่าขาน
สืบต่อกันมา .. ความรักครั้งนี้ก็เป็นเรื่องราวที่
น่าเศร้ามากเลยนะคะ ..

โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight

) วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:20:44:22 น.

เข้ามาสวัสดีเยี่ยมครับคุณย่า

โดย: <๙ยันต์เกราะเพชร๙>

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:20:55:05 น.

ย่าดาขา

มองดูแล้วหน้าย่าดายังใสเด้งเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยนเลยนะคะ
อายจัง หน้าหนูกิ๋วเหี่ยวกว่าอีกแน่ะ

ขอบคุณมากนะคะที่ไปอวยพรวันเกิด
มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: เพลงเสือโคร่ง

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:21:53:41 น.

ย่าดาครับ บล๊อกชุดนี้ ท่า ผมจะขอผูกปิ่นโตเกาะล้อรถตามไปด้วยทุกๆเรื่องล่ะ

เพราะ เปิดฉากด้วยความหมายของชื่อวัดแบบนี้ ทำให้ดวงตาและหัวจิตหัวใจของผมเริ่มจดจ่อแล้ว ยิ่งมาเจอภาพสวยๆ ระดับมือสายสะพายของบล๊อกแก๊งค์ อุอุ แบบนี้ ผมจะไปไหนรอด

ย่าดาคงจะรู้แล้วว่า ผมเป็นคนไกลวัด ...วัดพนัญเชิง ก็เป็นหนึ่งในร้อยวัดที่ผมไม่เคยเข้า คงได้แต่ขับรถผ่านแล้วยกมือไหว้

แต่พอเข้ามาอ่านข้อมูลที่ย่าดานำเสนอ โห วัดนี้เป็นวัดที่น่าสนใจมากๆนะครับ ที่จริงแค่บอกว่า วัดนี้มีพระพุทธรูปนั่งปางมารวิชัยที่ใหญ่ที่สุด ผมก็เริ่มตลึงแล้ว …นี่ โอ้โห ข้อมูลราวกะ วิกิพีเดีย

ผมไม่รู้หรอกว่าย่าดา ไปไหว้พระ 9 วัด ในวันไหน? เพราะยังไม่เคยมีใครบอก บังเอิญว่าคุณไก่เข้าไปคอมเมนต์ในบล๊อกผม พร้อมรูปภาพ สาวสวยๆกับสองหนุ่ม(เข้าไปก่อนใครๆที่ไปพร้อมกับทีมย่าดา)....ผมก็เลยรู้เดี๋ยวนั้นว่า ย่าดาไปในวันอาทิตย์ที่ 13 มกราคม

โชคดีมากครับ วันอาทิตย์นั้น ผมก็ชวนพระที่บ้านไปทานอาหารเที่ยงกันที่จ.พระนครศรีอยุธยา ช่วงเวลาที่ผมขับรถผ่านวัดพนัญเชิง(ประมาณบ่ายโมงครึ่ง) แม้เวลาในตอนนั้นย่าดาจะไปไหว้พระที่วัดอื่นแล้ว แต่ก็คล้ายๆกับผมเดินตามรอยย่าดา เพราะผมก็ขับรถตระเวณให้พระที่บ้าน มองวัดและไหว้พระจากในรถ เป็นนับสิบๆวัด

วัดที่ 2 หากย่าดาเขียนเสร็จเมื่อไหร่ สะกิดผมด้วยนะ ...ผมจะรีบเหาะมา

โดย: yyswim

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:22:32:29 น.

สวัสดีครับย่าดา

---

ตามมาอนุโมทนาบุญครับ

---

ได้ไปไหว้พระเก้าวัดในช่วงปีใหม่

ถือว่าเป็นมงคลกับชีวิตจริงๆครับ

---

ภาพในบล็อกแบบว่า "อลังการ" งดงามจริงๆครับ

เรื่องราวก็เปี่ยมสาระ ได้ความรู้เยอะแยะเลยครับ

โดย: esprit_pawin

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:22:35:36 น.

สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปร่วมแสดงความยินดีค่ะ
ขอแสดงความยินดีด้วยเช่นกันค่ะ

โดย: Paradijs

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:23:02:52 น.

ย่าดาถ่ายรูปสวยจังเลยค่ะ
ภาพมันดูเล่าเรื่อง เล่าเหตุการณ์มากเลย
ดูแล้วเหมือนได้ตามไปไหว้พระด้วยเลยล่ะค่ะ

อยากถ่ายได้แบบนี้บ้างจัง

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:23:06:21 น.

โดย: ดา ดา

วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:1:53:39 น.

รูปสวยจังค่ะ...อิ่มบุญน่าดูเลยค่ะ...
ฝันดีนะคะ...

โดย: joyja... (sunries

) วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:2:12:39 น.

สวัสดีครับย่าดา

รูปสวยบรรยายละเอียด(นึกภาพออกเลยครับ)

คุณแม่ผมก็ไปไหว้๙วัดที่อยุธยาเหมือนกันแต่ผมเองไปแล้วขับรถวนไปวนมา(หลงทาง)จนเวียนหัวครับ

โดย: อนันต์ครับ

วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:10:36:32 น.

อิอิ พี่สาวต๋า มารายงานตัว ส่งการบ้านคร้า อัพเสร็จแล้วค่ะ ก่อนปายบวช งิงิ เสร็จสิ้นภารกิจทางโลก ^_^

เจอกันอีกทีวันเสาร์คร้า จุ๊บ ๆ คิดถึงนะคะ

โดย: Beee (Beee_bu

) วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:10:51:21 น.

สวัสดีค่ะย่าดา

แวะมาเยี่ยมย่าดาแล้วก็ดูรูปสวยๆค่ะ วัดนี้แอนเคยไปไม่กี่ครั้งเอง ถ้ามีโอกาสก็จะไปอีกค่ะ

โดย: thattron

วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:10:57:56 น.

.....แวะมาร่วมอนุโมทนาบุญด้วยคนครับ.....

.....มีความสุขมากๆนะครับย่าดา.....

โดย: doctorbird วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:12:22:28 น.

เนื้อหาอ่านเพลิน ภาพสวยบาดใจมากๆค่ะ

โดย: Hobbit

วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:13:16:21 น.

ตามมาไหว้พระด้วยคนค่ะ

โดย: love_devy

วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:17:39:20 น.

ย่าดาขา...สงสัย 2488 เนี่ยหนูจหาให้ม่ายได้ค่ะ..
เพราะหนูเกิดม่ายทาน...

โดย: joyja.. (sunries

) วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:18:46:55 น.

ไปทัวร์ทำบุญ 9 วัด กะเพื่อนๆbloggang@อยุธยา ภาค3 มาจับฉลากกันแล้วก็ไปวัดมหาธาตุกันต่อจ๊ะ

โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู

) วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:19:34:01 น.

แวะหาย่าดายามเย็นค่ะ

หายปวดขาและนะค่ะ
พักผ่อนมากๆๆนะค่ะ
แล้วเราไปเที่ยวกันอีกนะค่ะ

ย่าดาคนดีที่รักเสมอ

จุ๊บบบบบบบบบบบบบ

ฝากอีกรูปค่ะ
สู้ตายค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:20:07:06 น.

แวะมาเที่ยววัดด้วยคนค่ะ

โดย: BeCoffee

วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:22:43:13 น.

ขออนุญาตแวะมาแสดงความยินดีกับย่าดาด้วยคนค่ะ
ไม่ช้าไปใช่ไหมคะ

โอ้โห ยาดาขา แน่นทั้งภาพสวย ๆ แน่นทั้งความรู้ปึ้ก ๆ เลยค่ะ
เพิ่งไปวัดพนัญเชิงมาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถ่ายรูปอะไรเท่าไหร่
มาอาศัยดูแล้วกรี๊ดกร๊าดจากย่าดาเอาดีกว่า (มีตำแหน่งและสายสะพายเป็นประกันอยู่แล้ว :D :D )
หนูไปช่วงปลาย ธันวา ชมพูพันธ์ทิพย์ยังไม่ผลิใบเลยค่ะ อย่าว่าแต่ดอก
มีแต่ก้านทั้งต้นแทน มาดูก็ โอ้ สวยจริง ๆ

อืม เกิดปีมะแม ก็ต้องไปเจ้าพ่อกวนอูสิคะ
ได้ความรู้แล้ว :D :D

โดย: หมาเลี้ยงแกะ IP: 124.120.16.147 วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:1:33:13 น.

โชคดีจังเลยค่ะที่ได้มีโอกาสได้ไหว้พระเก้าวัด อ้อยอยากทำมากๆเลยค่ะ แต่ยังไม่เคยได้มีโอกาสแบบนี้เลยค่ะ ภาพถ่ายถ่ายได้สวยจังเลยค่ะ

โดย: Hawaii_Havaii

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:4:49:49 น.

ขอบคุณที่ได้ไปเยี่ยมบล้อคน้องโรส นะครับ ผมทราบจากตูณ yyswim ว่า มีการร่วมกันทำบุญ ขออนุโมทนาด้วย ถ้าจัดทางภาคใต้ วันหลังจะเข้าร่วมด้วยครับ จะพาน้องโรสไปรู้จักเพื่อนๆครับ

โดย: ทวีศักดิื ถาวรรัตน์ (คนตาพิการ

) วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:6:46:02 น.

ตามไปชมภาพสวยๆกับย่าดาค่ะ

คนถ่ายภาพเก่งนี่ ถ่ายภาพอะไรก็สวยไปหมดเลยนะคะ

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:12:56:53 น.

แวะมาทักทาย
สบายดีแข็งแรงนะคะ
^________^

โดย: ปลาทองล่องหน

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:13:29:47 น.

สาธุมาฮิตไหว้พระกันซะจริงๆช่วงนี้ นะ พวกพุทธบริษัทจำกัด แวะมากวนใจ ป้า ดาดา เห็นไป เรียก ประจวด
แล้วก็หายไป ไม่ได้นะ ถ้าเรียกแล้วต้องไป บ้างอย่า
หาย ไปนะ ป้าดาดา เด๋ว ผมคิดว่า ใครลักพาตัวป้าไป

สุขสันต์วันกองทัพไทยนะครับ...เอ๊..

ป้าดาดา ต้องเป็นคนบอก ผมมากกว่านะ

เพราะวันนี้เป็นวัน ทหาร นีน่า...คริคริ

โดย: BaVo316

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:13:52:08 น.

มาตามไปเที่ยววัดด้วยคนนะครับ
เคยไปวัดพนัญเชิง วัดมงคลบพิตร วัดใหญ่ฯ
เพิ่งจะรู้เรื่องราวบางอย่างวันนี้เอง

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:15:18:55 น.

ได้ทั้งบุญได้ทั้งความรู้ค่ะ ส่วนตัวแล้วเคยมีความตั้งใจจะไปทำบุญ 9 วัดเหมือนกันแต่มีบุญไม่ถึงค่ะ ได้แค่ 5 วัด แต่ก็สุขใจเต็มที่ ไว้คราวหน้าค่ะ

โดย: น้องหนูแม่จานา IP: 87.0.50.23 วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:17:09:10 น.

วันนี้ขอมาอิ่มบุญด้วยคนครับ ได้ทั้งบุญและความรู้พร้อมกับภาพสวยๆ ขอให้ป้าดาสุขภาพแข็งแรงนะครับ

โดย: เกล็ดหมุน

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:17:46:07 น.

ย่าดาวา
มาแล้วค่ะเอาบุญมา่ส่งถึงที่เลยค่ะ
สาธุ สาธุ สาธุ นะคะที่เฝ้าบอล็อกให้ค่ะ emo

โดย: yoja

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:18:31:41 น.

สวัสดีค่ะทุกท่าน สองสามวันมานี่ย่านั่งเล่นซะส่วนใหญ่
ตระเวนตามบล๊อกเพื่อนมั่งทำงานมั่งหมดไปวันๆเลย อิอิ
ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ก็นั่งทำสไลด์โชว์เล่นๆของหน้าวันนี้วันเด็ก เอาไปแปะไว้หน้านั้นเรียบร้อยแล้วจ้า
หากใครสนใจจะตามไปดูก็คลิ๊กเลยจ้า

วันนี้วันเด็กจ้า

โดย: ดา ดา

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:19:48:34 น.

ย่าดาขา..หนูแคทจำมายได้ค่ะ

แต่เป็นวัดที่มีพื้นสะอาดมากเลยค่ะ

ภาพย่าดามีแยอะเลยละ

รู้สึกว่าน่าจะเป็นวัดเกือบสุดท้ายนะค่ะ

มีความสุขนอนหลับฝันดีนะค่ะ
จุ๊บบบบบ...อีกระ

โดย: แคท... IP: 58.9.66.33 วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:21:18:45 น.

ภาพสวยมากๆ ค่ะ

กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้อง คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยาย คุณหญิงคุณนายทุกๆ ท่าน

หนูต๋อยมาเชิญแวะไปฟังเพลง ดู MV โฆษณาค่ะ น่ารักมากๆ ค่ะ

โดย: มือใหม่เล่นหุ้น

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:23:01:07 น.

เทความคิดถึงหนึ่งซองลองใส่แก้ว

พอเสร็จแล้วใช้ช้อนคนวนซ้ายขวา

ค่อยดื่มซดจะสดชื่นรื่นชีวา

ดื่มเวลาอยากเห็นหน้าซาบซ่าจัย

แวะมาทักทายหลังจากห่างหายบล็อคไปนานแสนนาน

โดย: somnumberone

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:3:54:14 น.

โดย: ดา ดา

วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:9:53:58 น.