“เธอหยุดแรงลม ด้วยปีกแห่งรัก ”

ทิชากร...นักเขียนนิยายโรมานซ์เจ้าของนามปากกา ‘ฮัมมิ่งเบิร์ด’ ลูกสาวอดีตหมอไสยเวทฝีมือฉกาจ ตัดสินใจไปหาข้อมูลสำหรับนิยายเรื่องใหม่ของตนที่ไร่องุ่น หญิงสาวไม่เคยคิดเลยว่า ชะตาชีวิตของเธอจะเปลี่ยนแปลงเมื่อได้พบหน้าวายุภัค...เพลย์บอยหนุ่มเจ้าของไร่องุ่นสายลม ทั้งยังเป็นการพบกันที่ไม่โสภาเท่าไรนัก

ในสายตาของวายุภัค ทิชากรคือ จอมจุ้น เพ้อเจ้อ หาก...ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่เขารู้สึกว่าสาวช่างฝันคนนี้เข้ามาจุ้นจ้านอยู่ในหัวใจจนไม่สามารถปล่อยเธอไปได้ จะเป็นไปได้ไหม ถ้าสายลมจะหยุดพัดที่ใต้ปีกของนกน้อยตัวนี้?




“วายุภัคมนตรา” อ๊ากกกซ์ ในที่สุดก็เป็นเล่มสุดท้ายในซี่รี่ย์บ้านไร่ปลายฝัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พวงพะยอมตั้งตาคอยมากที่สุด เพราะปลื้มกับคาแรคเตอร์ของคุณลมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ที่เป็นพ่อศิลปิน นักรัก แล้วก็นักทำไวน์ ครบสูตรพ่อของลูก อิอิ

สำหรับวายุภัคมนตรา คุณแพรณัฐทำให้คุณลมของพวงพะยอมเป็นคาสโนว่าได้ดีทีเดียวทั้งสายตากรุ้มกริ่ม ทั้งคำพูดหวานหู อยากจะขโมยแล้วยัดเอาไว้ในฮาเร็มส่วนตัวเสียจริง เรื่องของเรื่องก็คือว่ากะทินางเอกของเรื่อง เขาเป็นลูกของพ่อหมอคุณไสยที่ล้างมือแล้ว แต่ถึงกระนั้นกะทิก็ยังมีเซ้นส์อยู่ดี เพราะกะทิเห็นว่าคุณลมถูกเล่นของจึงหาวิธีช่วยต่าง ๆ นานา แต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมให้ความร่วมมือแถมยังหาว่ากะทิเป็นพวกเพ้อฝันไปเสียนี่ แต่มีหรือที่นางเอกเราจะยอมแพ้... ความใกล้ชิดของทั้งสองจึงเริ่มก่อตัวขึ้นมาจนกลายเป็นความรัก และด้วยอานุภาพของมันก็รุนแรงพอที่จะทำให้สายลมอย่างวายุภัคจะหยุดลงที่เธอ

รวมแล้วถือว่าดีนะคะ แต่ขอติอยู่ที่เดียวก็คือ การใช้ศัพท์แทนคำว่าตาและแก้ม คุณแพรณัฐจะใช้คำว่าเนตรแทนตา ปรางแทนแก้ม อันที่จริงสองคำนี้ก็ไม่ใช่คำราชาศัพท์หรอกค่ะ แต่อ่านแล้วมันให้ความรู้สึกว่ามันไม่สมควรจะอยู่บนในนิยายยุคปัจจุบัน ถ้าสองคำนี้ไปอยู่ในนิยายแนวเจ้าหญิงเจ้าชายหรือแฟนตาซีพวงพะยอมให้อภัยค่ะ แต่ด้วยธีมของเรื่องมันไม่ได้ อ่านแล้วสะดุดทุกครั้งจนเกือบจะหยุดอ่านเพราะอารมณ์เสียมาก ทุกอย่างดีหมดมาตกม้าตายตรงใช้คำไวพจน์ได้ไม่ถูกธีม ถ้าจะให้ดีเลี่ยงไปใช้คำว่านัยน์ตา หรืออะไรก็ได้แทนจะลื่นกว่านี้เยอะนะคะ

จากที่เรื่องนี้น่าจะได้คะแนนจากพวงพะยอมท่วมท้นกลับกลายเป็นว่าถูกฉุดเพราะภาษา แต่ถ้าตัดเรื่องเนตร เรื่อง ปราง ออกไปได้ก็คือว่าคุณแพรณัฐทำได้ดีในระดับหนึ่ง อ้อ...ลืมบอกไปว่าเห็นคำที่พิมพ์เกินพิมพ์ผิดด้วย รู้สึกจะเป็นตัว “;k” มั้งคะถ้าจำไม่ผิด แอบตกใจเล็กน้อยเพราะหลุดรอดสายตาของพิสูจน์อักษรมาได้อย่างไรทั้งที่เป็นสนพ.ใหญ่และโปรเจ็คใหญ่

สรุปก็คือชอบค่ะ แต่เสียดายในส่วนที่กล่าวไปแล้วเบื้องต้น





พวงพะยอม.