รู้รู้ เธอนั้นมีคู่ใจ ไยถึงไม่ลืมเธอเพราะด้วยเหตุใด ใจฉันยังพร่ำเพ้อเฝ้าละเมอ ไม่ลืม แม้วันคืนเดือนผ่านใจฉันยังรำพึงถึงเธอ สิ่งที่เคยสัมผัสยังจำ ยึดมั่น ตราตรึง ยังฝังอยู่กลางใจรู้รู้ เธอนั้นมีเจ้าของ มองฉันได้แต่มองถึงจะอย่างไร มันก็เป็นสุขใจสุข ชั่วคราว ก็ยัง ก็ยัง ยังดีเสียกว่าใจฉันต้องมลายเพราะตรมหยุดระทม ขมขื่น เก็บเอาความหวานชื่นจุนเจือ ความรักแก่ดวงใจรักนั้นยังอยู่เต็มหัวใจ ไยนะทำไมยังคงอยู่จิต ใฝ่ฝัน ถึงเธอ ไม่ลืมเสียทีเต็มปรี่ด้วยความรักเธอ* รู้รู้ ใจฉันมันก็รู้ ยังฝืนสู้ความจริงแม้จะห้ามใจ ใจฉันทำไม่รู้เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่ายปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่ายเต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอรู้รู้ เราต้องห้ามใจ หยุดใจรักเธอสุดเจ็บใจ เราต้องแพ้พ่าย ปล่อยใจรักเธอ(ซ้ำ *)
นึกชื่อเพลงไม่ออก แต่จำได้ที่ร้องว่า "จะว่ารักก็ใช่ มันเป็นอะไรทำนองนั้น"
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
