ยิ้มเหงาๆ / พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ
นั่งมองท้องฟ้ายามเย็น สีโศก ชวนให้คนเหงาพิลึก....
นึกถึงเพลงหนึ่ง.....
ยิ้มเหงาๆเศร้าพองามๆ
มีคนถามว่าเธอคือใคร
ทั้งๆโลกนี้ก้าวไกลแสนไกล
เธอยังสดใสอยู่ในโลกเก่า
.
ยิ้มเหงาๆของคนงามๆ
คนที่แบกหามโลกไว้ครึ่งหนึ่ง
โลกวันนี้แม้งามเพียงครึ่ง
ก็ครึ่งของเธอ ที่สร้างที่ทำ
.
เศร้างามๆโปรดอย่าถาม
ถึงความทรงจำเรื่องความพลัดพรากจากคนที่เธอรัก...
.
ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
คือนิยามของความทุกข์ยาก
ถ้าครึ่งโลกร้ายที่ฉันค้างคา
เป็นครึ่งโลกสวย ขอมอบให้เธอ
.
เศร้างามๆโปรดอย่าถามถึงความทรงจำเรื่องความพลัดพรากจากคนที่เธอรัก
ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ คือนิยามของความทุกข์ยาก
ถ้าครึ่งโลกร้ายที่ฉันค้างคา
เป็นครึ่งโลกสวย ขอมอบให้เธอ..........
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
