คนเราต้องก้าวไปจากวันวาน......
นั่งฟังเพลงนี้ในบ่ายวันสุดท้ายของปี.......
พายุ / อินคา
ใครคนหนึ่งทำฉันน้ำตาไหล ก็ยังเคยสงสัยตั้งคำถาม
ใจที่มันเจ็บช้ำจะดีขึ้นเมื่อใด
มองเวลายังหมุนยังเปลี่ยนไปความในใจที่ฉันเริ่มจางหาย
มันจึงทำให้ได้รู้ได้จำได้เข้าใจว่าคนเรานั้นต้องก้าวไป จากวันวาน...
พายุรุนแรงจะสักแค่ไหน อีกไม่ช้าก็สลาย บาดแผลในใจเธออย่าหวั่นไหว
อีกไม่ช้าก็จะหายไป ขอเพียงเปิดใจเริ่มใหม่
บางเวลาชีวิตมันเปราะบาง บางเวลาความฝันนั้นคลอนไหว
บางเวลาคำว่ารักไม่เป็นเหมือนดังใจ แต่คนเรานั้นต้องก้าวไป จากวันวาน...
พายุรุนแรงจะสักแค่ไหน อีกไม่ช้าก็สลาย บาดแผลในใจเธออย่าหวั่นไหว
อีกไม่ช้าก็จะหายไป ขอเพียงเปิดใจเริ่มใหม่
พายุรุนแรงจะสักแค่ไหน อีกไม่ช้าก็สลาย บาดแผลในใจเธออย่าหวั่นไหว
อีกไม่ช้าก็จะหายไป ขอเพียงเปิดใจเริ่มใหม่
อีกไม่ช้า...บาดแผลในใจเธออย่าหวั่นไหว
อีกไม่ช้าก็จะหายไป ขอเพียงเปิดใจเริ่มใหม่...
วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:16:44:39 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
