เหนื่อยหน่ายคล้ายโง่งม เงียบสงัดกระหวัดเกี่ยว ชั่วประเดี๋ยวฝนก็พรำ เหม่อเมียงมองท้องฟ้าค่ำ ใจจดจำย้ำอารมณ์ เงามืดโบกสะบัด ความเหงาจับให้ทับถม เหนื่อยหน่ายคล้ายโง่งม ก็เหมาะสมกับตัวเรา... กอดความเหงาที่เงียบงันในความมืด ฤๅฉันแค่คนถมถืดที่โง่เขลา... ทุ่มเททั้งหมดใจให้กับเค้า เธอไยทุ่มทิ้งใจเราไห้จดจำ... ออกเดินทางสู่ทะเลที่เหว่ว้า ปล่อยน้ำตาให้พร่างพรูดูน่าขำ กล้าพอไหมใจโง่โง่สีดำดำ ...จึงเจ็บจิตเจ็บจำเจ็บจับใจ...   Create Date : 16 พฤศจิกายน 2549 2 comments Last Update : 16 พฤศจิกายน 2549 0:11:32 น. Counter : 479 Pageviews. Share Tweet

ฝันดีอ่ะคับ อย่าจมกับอดีต เงยหน้าสู้ฟ้า ลุกมา โย่ๆๆกันอ่ะ   โดย: โจ๋ (red_fox_jo ) 16 พฤศจิกายน 2549 0:15:47 น.

ซึ้งจังเลยอ่า   โดย: ownni 16 พฤศจิกายน 2549 0:18:44 น.