เฮ๊ยได้เจิมรึป่าวเนี่ย

ปล.ขอเจิมก่อนนะ อ่านดี ๆ ก่อนเดี๋ยวเม้นท์เต็ม ๆ อีกที หุๆๆ

อ่ะนะอ่านจนจบแล้ว เห็นด้วยกับน้องเจื้อยแจ้วมาก ๆ เลยหละ ที่ตัดสินใจไม่เรียนเกิน หุๆๆ

ยังปกติดีอยู่นะเนี่ย เพราะพี่ก็เคยมีความคิดที่จะเรียนเกินแบบนี้เหมือนกัน แต่ก็ได้ฉุกคิดแบบที่พ่อน้องเจื้อยแจ้วว่า และก็เหตุผลแบบน้องเจื้อยแจ้วเลย มันมีเวลาว่างให้เราได้พักและเคลียร์งานกับเพื่อน ๆ กับของตัวเองได้ โดยทำให้ตัวเองไม่เหนื่อยมากนี่อ่ะเนอะ ดีออกใช่ป่ะ หุๆๆ

ว่าแต่วิชาที่น้องเจื้อยแจ้วเลือกเรียนเนี่ย น่าสนใจทั้งนั้นเลยอ่ะ (อยากเรียนมั่ง) พี่เคยเล่าให้ฟังรึยังน๊า ว่าพี่ก็เป็นคนหนึ่งที่อยากเรียนถาปัด และก็เกือบเคยลาออกตอนเรียนปี 3 มาเริ่มต้นเรียนใหม่แล้วแต่ก็ไม่ได้ลาออกมา (แบบตอนนั้นพึ่งรู้ตัวว่าอยากเรียนถาปัดเอามาก ๆ )

วิชาที่ได้ออกทริปเที่ยวพม่านี่ก็ดีจังเลยเนอะ ได้เที่ยวด้วย อิอิ (อยากไปถ่ายภาพด้วยอ่ะ)

เทอมนี้ก็เต็มที่แหละกันน๊า (ใกล้จะจบแล้วใช่มั๊ยเนี่ย) เป็นกำลังใจให้จ๊ะ

555 พี่เห็นด้วยกับคุณพ่อน้องเจื้อยมาก ๆ ค่ะ นี่ไป ๆ มา ๆ ปี 4 แล้วเหรอคะ ยังจะได้อยู่เลยตอนสามปีก่อนอัพบล็อกแล้วบอกว่าอยู่ปี 1 โอ้ กาลเวลามันบินไปไวจริง ๆ ค่ะ ยังไงก็เต็มที่กับทุกสิ่งที่ทำนะคะ มีความสุขทุกวันเช่นกันค่ะ

วันนี้บล็อกยังวัน รายปักษ์ วางแผงตามกำหนดครับ...



"น้ำหยดแรก"...

...น้ำหยดหนึ่ง เริ่มหยด รดผาหิน

แรกหยดริน ล้านหยดเรียง เพียงค่อยค่อย

ไม่เร่งร้อน ไม่พรั่งพรู รู้รอคอย

หยดน้อยน้อย หยดซ้ำซ้ำ ย้ำที่เดิม...

หวัดดีค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงบั๊ดดี้เลยค่ะ
เทอมก่อนลงแบบเต็มเหยียดด แถมมีการบ้านทุกหน่วย ได้นอนคืนเว้นคืน
....
เห็นด้วยเรื่องนี้ แม้แต่เรื่องเรียนก็ยังต้องบริหารจัดการให้ดีนะคะ

เรื่องกราฟิตี้ พี่มีมอมชอบค่ะ ดีใจที่เห็นลวดลายสวย ๆ มากกว่าจะเห็นแบบก่อน ๆ ว่าใครเป็นญาติใครข่มกันแบบนั้น ฮ่า ฮ่า
เด๋วนี้นั่งรถไปไหน แม้แต่บั๊ดดี้ยังชี้ชวนให้ดูอย่างตื่นเต้น ถ้าได้เจอค่ะ

สมัยเรียนเบื่อมากกับการต้องแก่งแย่งกันลงทะเบียน เพื่อให้ได้เรียนมากที่สุด โดยสามารถจัดตารางสอนได้ไม่ชนกัน

แต่พอตารางเรียนลงตัว อาจารย์ก็เปลี่ยนเวลาสอนซะงั้น

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเจื้อยแจ้ว

อ่านแล้วรู้สึกว่าน้องเจื้อยแจ้วเป็นคนมีการจัดระเบียบความคิดและการวางแผนดีมาก .. ถูกใจนักเรียนสายธุรกิจอย่างพี่ .. คือเห็นแววเลยว่าจบไปแล้วน่าจะเป็นทระพยากรบุคคลที่ดีของหน่วยงาน ..

นิสิตสมัยนี้โชคดีจัง มีโอกาสลงวิชาเลือกมากมาย ไม่เหมือนสมัยพี่เลย ต้องอยู่ในกรอบที่คณะกำหนดไว้ให้หมดเลย ..

Happy weekend นะคะ น้องเจเจ ..​

สวัสดีค่ะ เห็นด้วยค่ะ เอาเท่าที่เราทำได้อย่างสบายๆดีกว่านะคะ

อ่านที่น้องเจื้อยแจ้วเขียน(ขออนุญาตเรียกพี่-น้องตามคนอื่นนะคะเพราะพี่แก่กว่าเยอะแน่ๆ)ยังสนุกตามเลยค่ะ วิชาที่น้องเล่ามาน่าเรียนหมดเลย ทำให้นึกถึงสมัยเรียนของตัวเองด้วย เรียนวิชาบังคับของคณะตัวเองก็เยอะอยู่ แต่ก็สนใจวิชาโทของคณะอื่นด้วย เห็นอะำไรชอบก็ลงไปหมด แถมพี่เป็นคนที่ไม่ค่อยจะปรึกษาใครด้วย ตัดสินใจเองหมด สุดท้ายตอนจบเรียนเกินมา ๕-๖ ตัวแน่ะ อิอิ

เป็นกำลังใจให้กับเรื่องเรียนนะคะ สู้ๆๆ

หวัดดียามดึกค่ะน้องเจื้อยแจ้ว ..
ไม่มีไรค่ะ .. แวะมาทักทายเฉยๆ ..
รักษาสุขภาพด้วยเน้อ ..

มาเชิญไปเที่ยวเมืองหลวงพระบาง มรดกโลกด้วยกันครับ....

ใครยังไม่เคยไปควรจะรีบหาโอกาสไป ก่อนที่อะไรต่อมิอะไรจะถูกการท่องเที่ยวทำลายไปมากกว่านี้ครับ....

มีความสุขมากๆเช่นกันนะครับน้องเจื้อยแจ้ว

วันนี้บล็อกยังวันรายปักษ์ วางแผงต้อนรับต้นเดือนธันวาแล้วครับ....






....
มองเงาฟ้า ในแอ่งน้ำ ต่ำใต้พื้น

สะท้อนคืน ภาพแผ่นฟ้า พาคิดฝัน

ฟ้ากับดิน ได้บรรจบ มาพบกัน

สิ้นขีดขั้น หลั่นแดน ให้แหงนมอง...

หวัดดีจ้ะน้องเจื้อยแจ้ว
ขอโทษที่หายไปนานมาก
ที่ออฟฟิศเ้ค้า block บลอกแกงค์
พี่เลยไม่ค่อยได้เข้าบ่อยๆเหมือนก่อน

อ่านเรื่องของเจื้อยแจ้วจบ
ก็พยายามนึกว่า ตอนเรียนลงทะเบียนยังไงหว่า
แต่น่าจะลงเท่าที่เค้าับังคับให้จบนั่นแหละค่ะ เกินมาก็คงไม่เกินสามวิชา
พี่ลงพวกภาษาเพิ่มเยอะหน่อย
เพราะคิดว่าจะได้ใช้ตอนทำงาน

วางแผนการเรียนดีๆ มีชัยไปกว่าครึ่ง

ขอบคุณที่แบ่งปัน ติวเลขออนไลน์