เราอาจจะได้พบกัน "โตขึ้นเธอฝันว่าอยากเป็นอะไรเหรอจ๊ะก๊อกแก๊ก" คุณครูถามผมอย่างอ่อนโยน "ผมก็ไม่รู้ครับครู" "เธอไม่มีความฝันเหรอจ๊ะ" ครูหันมายิ้มให้กำลังใจผม เธอคงคิดว่า บางทีผมอาจจะอยากเป็นคุณครูเหมือนเธอก็ได้ ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองหน้าครู ผมนึกอะไรไม่ออกเลยจริงๆ "ผมอยากเป็นตัวกินฝันมั้งครับ" "ทำไมล่ะจ๊ะ" "ผมก็คงอิ่มน่าดูเลย วันๆก็ไม่ต้องทำอะไร เพราะมีแต่คนฝันๆแล้วก็กลายเป็นอาหารของผม ไม่ต้องทำงานด้วย" "เธออยากเป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอจ๊ะ ได้สิ เธอจะได้เป็นแน่ๆ" ครูส่งยิ้มที่แสนอบอุ่นให้กับผม ก่อนที่ผมจะค่อยๆลืมตาขึ้นมาขึ้นมาในวันเกิดครบรอบสิบสามปีของผม "แม่คะแม่ ป๊ะป๋าไปไหนคะ" "ป๊ะป๋าก็ไปที่ที่ไกลมากๆเลยล่ะจ๊ะ" "ไกลมากๆเลยเหรอคะ" "ใช่จ๊ะ" "แล้วเมื่อไหร่ป๊ะป๋าจะกลับคะ" "ป๊ะป๋าอยู่ที่ที่ไกลมากๆ นั่นไง ท่านอยู่บนดวงดาวดวงใดดวงหนึ่งบนฟากฟ้านั่น แล้วแอบมองเราสองคนอยู่ห่างๆ" "แม่ขา.... หนูคิดถึงป๊ะป๋า" "อย่าร้องไห้ไปเลยนะ เดี๋ยวป๊ะป๋าเห็นหนูร้องไห้แล้วท่านจะเสียใจนะ" สายลมริมหน้าผาค่อยๆพัดมาปะทะกับหน้าของฉัน ภาพในวันนั้นค่อยๆย้อนคืนมา วันที่แม่บอกกับฉันว่าป๊ะป๋าไปอยู่บนดวงดาว ดวงดาวที่ไกลแสนไกล และจะไม่ได้พบกันอีก ป๊ะป๋าขา ได้ยินเสียงของหนูไหม หนูเหนื่อยเหลือเกินค่ะ หนูเหนื่อยเหลือเกิน ให้หนูไปอยู่กับป๊ะป๋าได้ไหม ตอนนี้ปลายเท้าของฉันมาอยู่ตรงริมหน้าผา ท้องทะเลเบื้องล่างแลดูสงบ สายลมเริ่มพัดแรงขึ้น มันส่งเสียงหวีดหวิวเหมือนกับเสียงหัวใจของฉัน หัวใจที่มันว่างเปล่า ทุกคนค่อยๆจากฉันไปทีละคน ทีละคน จู่ๆก็มีสายลมแรงๆพัดเข้ามาปะทะหน้าของฉันจนฉันต้องหรี่ตาลง "แสบตาจัง ที่นี่ที่ไหนน่ะ" "ที่นี่คือดวงดาว" "คุณเป็นใครกัน" "ผมเป็นผู้ดูแลดาวZa3375ดวงนี้" ฉันค่อยๆมองไปรอบๆ แสงแดดสีทองอันอบอุ่นกำลังสาดส่องผ่านใบเมเปิลที่กำลังเปลี่ยนสี "ฉันตายไปแล้วหรือ" "คุณยังไม่ตายครับ ผมได้รับข้อความหนึ่งฝากถึงคุณ" "ข้อความ ข้อความอะไร จากใครหรือคะ" "คุณลุงท่านหนึ่ง ฝากให้ผมมาบอกลูกสาวของท่านครับ ท่านฝากมาบอกว่า ท่านเฝ้ามองคุณอยู่ห่างๆ เสมอ ท่านเชื่อว่า ลูกสาวที่น่ารักของท่านเป็นคนที่เข้มแข็งที่สุด อีกไม่นาน คุณก็จะผ่านช่วงเวลาที่แย่นี้ไปได้ครับ และคำสุดท้ายที่ท่านบอกคือ ท่านรักคุณเสมอนะครับ" "จริงหรือคะ ท่านพูดอย่างนั้นจริงๆหรือคะ" "ผู้ดูแลดาวไม่สามารถโกหกได้หรอกครับ การโกหกจะทำให้ดวงดาวของเราเกิดมลพิษครับ" "แล้วทำไมที่นี่ไม่มีใครเลยล่ะคะ" "ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่จะมีคนอยู่ครับ ถือเป็นส่วนที่บิดเบี้ยว และรอยต่อของมิติดวงดาวเป็นที่พรหมลิขิตเท่านั้นที่ชักนำคุณมาได้ ผมหมดหน้าที่แล้ว ต้องขออนุญาติส่งตัวคุณกลับแล้วล่ะครับ" "ทำได้ดีมากค่ะคุณก๊อกแก๊ก คุณสอบผ่านแล้วค่ะ นี่คือใบประกาศค่ะ และนี่เป็นคู่มือและกฏของนักเวทย์แห่งความฝัน ขอให้โชคดีนะคะ หากมีปํญหาหรือข้อสงสัย คุณสามารถติดต่อกับทางเราได้ที่นี่ค่ะ" เฮ่อ สอบผ่านซะที เธอคนนั้นจะโกรธเราไหมนะที่ไปโกหกเธอ แต่บางทีสิ่งที่คนเราต้องการมากที่สุดในชีวิต อาจจะเป็นแค่สิ่งที่หัวใจของเราสามารถยึดเหนี่ยวเอาไว้ เพื่อให้มีกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปก็เท่านั้น บางทีเราอาจจะได้เจอกัน ในความฝันของคุณก็ได้นะครับ   Create Date : 05 ตุลาคม 2550 19 comments Last Update : 5 ตุลาคม 2550 11:17:37 น. Counter : 802 Pageviews. Share Tweet

< < ดีใจจัง คนเเรกที่อ่าน คุณนี่เขียนได้ดีจริงนะครับ...   โดย: มหาสำลี (มหาสำลี ) 5 ตุลาคม 2550 16:58:20 น.

เยี่ยมเลยค่ะ ฝีมือพัฒนาขึ้นมากเลยนะ สำนวนก็สวยขึ้นมากเลยค่ะ เห็นภาพตาม หายไปนานเลยนะคะ นานมากกกกกๆๆ กลับมาคราวนี้เนี่ย อยู่ยาวเลยมั้ยคะ แล้วสัมมนาเป็นไงบ้างคะคุณครูนัท ต่ายต้องได้เลิกสอนพิเศษก็เพราะเจ้าสัมมนานี่แหละ ไม่มีเวลาให้ลูกศิษย์เลยค่ะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ   โดย: กระต่าย (Rabbit Sunflower ) 6 ตุลาคม 2550 23:32:00 น.

เขียนได้ดีมากเลยอะจ้า อ่านไปนึกภาพไปได้เลยอะจ้า ..   โดย: จอมแก่นแสนซน (จอมแก่นแสนซน ) 7 ตุลาคม 2550 0:16:27 น.

แหร่มเลยครับ... ผมนึกภาพไปถึงเรื่องเจ้าชายน้อย เลยแหล่ะ ^ ^   โดย: ยางมะตอยสีชมพู (ยางมะตอยสีชมพู ) 7 ตุลาคม 2550 16:08:28 น.

อ่านแล้วอมยิ้ม ^ ^   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 7 ตุลาคม 2550 21:22:27 น.

โดย: creamfresh IP: 125.26.0.153 7 ตุลาคม 2550 23:04:35 น.

งานนี้มีเกิดแน่ๆ ดีจ้า   โดย: ตาพรานบุญ 8 ตุลาคม 2550 0:12:55 น.

มาเยี่ยมดึกๆ วันอาทิตย์ค่ะ ชอบเรื่องที่เขียนนี้ค่ะ อ่านแล้วแอบซึ้งนิดๆ   โดย: the Vicky 8 ตุลาคม 2550 1:59:05 น.

< < ตื่นได้เเล้วครับท่าน...   โดย: มหาสำลี (มหาสำลี ) 8 ตุลาคม 2550 5:50:20 น.

อ่านแล้วชอบมาก มีหักมุมด้วย ไม่นึกเลยคะ ว่าคุณก๊อกแก๊กจะได้รับใบประกาศ จากศาสตร์นี้ อยากเรียนบ้างจัง.. อิอิ.. ช่างคิด ช่างจินตนาการจริง ๆ นะคะ แบบนี้ ในอนาคตไปเป็นนักเขียนแข่งกับ JK ดีมั๊ย ว่าแต่ขอลายเซ็นต์ ไว้ก่อนล่วงหน้าได้มั๊ย ถ้าดังแล้ว จะได้เอาไปโชว์คนอื่นได้เลย จะแวะมาหาใหม่นะคะ   โดย: the kookkom 8 ตุลาคม 2550 8:33:25 น.

แวะมาอ่านครับ อ่านแล้วซาบซึ้งใจจริง ๆ   โดย: Johann sebastian Bach 8 ตุลาคม 2550 19:59:04 น.

เราเชื่อว่าเมื่อคนที่เรารกจากไปจะไปเป็นดวงดาว ถึงวันนี้มักจะมองดาวเสมอว่าคนที่เรารักคือดาวดวงไหนและสักวันเราก็จะกลายเป็นดาวเช่นกัน.... ปล.หายไปนานเลยนะคะ ต้อนรับกลับสู่ bloggangจ้า   โดย: pasuta 9 ตุลาคม 2550 23:41:41 น.

ขอบคุณทุกคนเลยนะคะที่ยังคงต้อนรับกันอยู่ หลังจากได้หายไปนานมาก 1*ขอบคุณคุณมหาสำลีที่มาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ ดีใจมากเลยที่ชอบ อ่านแล้วตัวลอยเลย 2*ขอบคุณคร่ากระต่าย หมดสัมนา ก็เหมือนยกภูเขาหนึ่งลูห(จากหลายๆลูก)ออกจากอก ชีวิตเด็กปีสี่ก็งี้แหล่ะเนอะ 3*ขอบคุณค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะไม่ชอบกัน เพราะว่ารู้สึกว่าคราวนี้เรื่องมันดูปัจเจกแบบแปลกๆ ห้าห้าห้า แต่การอยู่ที่กรุงเทพ มันเป็นเมืองที่มีกลิ่นไอของชีวิตคนที่หลายรูปแบบค่ะ ทำให้มองเห็นอะไรที่น่าสนใจเยอะ 4*อ่ะโหย ชอบคำว่า แหร่ม* เพราะดูวัยรุ่นดี (ที่จริงจอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแปลว่ากระไร 5*ได้รู้ว่าคนอ่านอมยิ้ม คนเขียนนี่กระโดดตัวลอยเลย เย่เย่ 6*ขอบคุณคร่า 7*สาธุ ขอให้เกิดได้ และได้เกิด สาธุๆๆ 8*ขอบคุณคร่า เอาเรื่องหลายเรื่องมาปนๆๆๆ ที่จริงพลอตทั้งหมด ตั้งใจว่าน่าจะเขียนได้สองสามเรื่อง เขียนไปมา ก็อบๆ เพสๆ เหลือเรื่องเดียวซะงั้น 9*น่ารักจริงๆ ที่มาทักนี่เพิ่งตื่นหรือเพิ่งนอนอ่ะคะ 10*ขอบคุณคร่า อ่านแล้วลอยไปแอฟริกาแล้วคร่า 11*ขอบคุณคร่า 12*คุณคิดเหมือนนัทเลยล่ะค่ะ เจอคนที่คิดเหมือนกันด้วย นึกว่าแบบคิดไรแปลกๆคนเดียวซะอีกนะ ขอบคุณนะคะ แม้แต่คนที่บังเอิญผ่านมา แค่มาอ่านก็ดีใจมากๆแล้วล่ะค่ะ และขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาคอมเม้นต์นะคะ คราวนี้จะไม่หายไปไหนนานๆแล้วค่ะ ไม่อยากสัญญาเพราะไม่ชอบที่จะผิดคำสัญญาแต่จะพยายามคร่า ใครที่กำลังตั้งใจทำอะไรอยู่ก็สู้สู้ ไปให้ถึงเป้าหมายกันทุกคนนะคะ   โดย: cotyledon067 10 ตุลาคม 2550 12:04:44 น.

โดย: มหาสำลี 15 ตุลาคม 2550 6:04:23 น.

สวัสดีตอนค่ำๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า กำลังคิดถึง..ป่านนี้จะเป็นไฉน รู้บ้างมั๊ยมีคนห่วงใยอยู่ที่นี่ ถึงเธอจะอยู่ที่ไหนตอนนี้ก็ตามที ขอเพียงเธอพบสิ่งที่ดี ฉันนี้ก็สุขใจ ** ขอให้มีความสุขมากๆกับคนที่คุณรักนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 18 ตุลาคม 2550 1:27:32 น.

โดย: มหาสำลี 23 ตุลาคม 2550 9:05:05 น.

ชอบจัง   โดย: p_tham 23 ตุลาคม 2550 12:43:45 น.

เค้าอ่านแล้วนะ ให้กำลังใจพอดีเลย ตอนนี้กำลังอยากได้กำลังใจอ่ะ ไม่น่าเชื่อเลยเน๊อะ (ว่า จาเขียนได้อ่ะ 555 )   โดย: ชี่ IP: 202.28.179.13 4 ธันวาคม 2550 13:29:26 น.

สงสัยเสื่อมสมรรถภาพ อ่านตั้งหลายรอบกว่าจะเข้าใจ 5555   โดย: Chui IP: 58.8.192.97 19 ธันวาคม 2552 0:48:25 น.