สิริญตื่นมาทำงานอย่างไม่สดชื่นนักเหตุผลหลักคือนอนไม่พอ เธอฝันร้ายสับสนวุ่นวายจนผวาตื่นหลายครั้งกว่าจะข่มตาหลับได้ก็ล่วงเข้าวันใหม่ไปหลายชั่วโมงความอิดโรยนั้นปรากฏให้เห็นบนใบหน้าและแววตาบวกกับใจที่ไม่ใคร่สบายด้วยเกรงว่าจอมทัพจะเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเธออีกครั้งหลังจากที่ทำชีวิตเธอพังไปแล้วครั้งหนึ่ง

“เป็นอะไรน่ะยายโบว์หน้าตาสะโหลสะเหลเหมือนคนอดนอน” แก้วเก้าที่อยู่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ร้องทักขึ้น

“นอนไม่ค่อยหลับจ้ะยังเพลียๆอยู่เลย”

“กลางวันอย่าลืมชวนขวัญมากินข้าวนะวันนี้มีเรื่องเม้าท์มอย” แก้วเก้าป้องปากทำกระซิบมีเลศนัยสิริญพยักหน้ารับเนือยๆไม่ได้ซักว่าเรื่องที่จะคุยนั้นเป็นเรื่องอะไร เพราะไม่มีอารมณ์จะตื่นเต้นกับเรื่องอะไรอีกแต่สังเกตได้อย่างหนึ่งว่าวันนี้แก้วเก้าแต่งหน้าเข้มและพิถีพิถันเป็นพิเศษ ทั้งที่ยามปกติเธอต้องแต่งหน้าอยู่แล้วเนื่องจากเป็นฝ่ายต้อนรับและประชาสัมพันธ์แต่ในวันนี้ทั้งเสื้อผ้าทรงผมและการแต่งหน้าดูเข้าชุดกันไล่โทนอ่อนแก่น่าดู

“วันนี้สวยจัง” สิริญพูดไปตามที่คิด แก้วเก้าได้ยินก็ร้องวุ้ยว้ายถูกใจ

“ตื่นแต่ตีห้าย่ะ ลุกมาแต่งตัวไม่ได้หรอกจะน้อยหน้าสาวคนอื่นได้ไง ใครๆก็อยากให้เตะตาท่านประธาน”

คำว่าท่านประธานทำให้สิริญสะดุ้งอีกแล้วเธอได้แต่ยิ้มแหย

“เธอไม่แต่งตัวมั่งหรือไงยายโบว์ชุดขาวๆดำๆเนี่ยเมื่อไรจะเลิกใส่ เอาที่มีสีสันบ้างสิ”

แก้วเก้ามองสิริญอย่างพินิจ สิริญมีเส้นผมยาวตรงดำขลับและมีสุขภาพดีแต่เธอก็แสกกลางศีรษะเสียตรงแหน่วแล้วรวบไว้ลวกๆขณะนี้แลดูยุ่งรุงรังเพราะโดนลมตีหน้าเอาจากการนั่งรถประจำทางมาทำงาน ถ้าเธอไม่ลืมเมื่อไปถึงโต๊ะทำงานก็จะเอาหวีมาสางเสียให้เรียบร้อยแล้วรวบไว้ใหม่แต่ถ้าวันไหนลืมผมเผ้าของเธอก็จะยุ่งรุงรังไปจนถึงเย็น

สิริญมักใส่กระโปรงสีดำเสมอเข่าเสื้อเชิ้ตสีขาวเอาชายเสื้อเก็บไว้ในกระโปรงคาดทับด้วยเข็มขัดแบบเชยๆที่มีอยู่เส้นเดียวดวงตาหลังแว่นกรอบดำนั้นกลมโตสุกใสแต่ไม่ยอมสบสายตากับใครไหนจะจมูกโด่งและเรียวปากอิ่มงามที่มีเพียงแป้งผัดหน้าและลิปมันแตะแต้ม ครั้นพอบ่ายหรือเย็นหน้านวลก็ขะมุกขะมอม เธอเป็นคนสวยแต่เป็นคนสวยที่ประหลาดตรงที่ไม่ยอมแต่งแต้มส่งเสริมหรือพยายามจะเปิดเผยความงามนั้นกับใคร

คนที่ช่างสังเกตจะเห็นได้ว่าสิริญเป็นสาวน้อยที่มีรูปร่างดีไร้ที่ติคนหนึ่งช่วงขายาวเรียวสะโพกผายเอวคอดหน้าท้องแบนเรียบ ทรวงอกที่อยู่ใต้เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งนั้นอวบอิ่มแต่เจ้าตัวก็จงใจปกปิดไว้เสียจากสายตาคนเมื่ออยู่ในสำนักงานเธอจะสวมเสื้อแขนยาวแบบแจ๊กเก็ตคลุมไว้ตลอดเวลาโดยอ้างว่าเครื่องปรับอากาศถูกตั้งไว้เย็นเกินไปสิริญไม่ชอบเป็นจุดสนใจโต๊ะทำงานก็อยู่มุมอับ เวลาที่บริษัทจัดงานสัมมนาพนักงานเธอมักจะมาแต่เช้าแต่จับจองที่นั่งซึ่งหลบมุมด้านหลังสุดเพื่อหลีกเลี่ยงการพูดคุยกับเพื่อนใหม่

“จริงๆแล้วเธอนี่สวยใช้ได้เลยนะยายโบว์ทำไมฉันไม่เคยสังเกตมาก่อน” แก้วเก้าเพ่งมองเอียงซ้ายเอียงขวาจนสิริญต้องก้มหน้างุด

“ไว้วันหยุดว่างๆเราไปเดินซื้อของกันมั้ยฉันจะจับเธอแปลงโฉมให้คนตะลึงเลย”งานของแก้วเก้าต้องดูแลตนเองให้ดูดีอยู่เสมอ เงินเดือนแต่ละเดือนนั้นหมดไปกับการจับจ่ายพวกเครื่องสำอางและเสื้อผ้านอกจากนี้หล่อนยังชอบให้คนอื่นได้แต่งตัวสวยๆอีกด้วยตราบใดที่ยังไม่สวยเกินหน้าเกินตาเมื่อเห็นสิริญแต่งกายไม่เข้าทีจึงอยากจับมาแต่งองค์ทรงเครื่องเสียใหม่

“แก้วกลางวันนี้ซื้อข้าวมาให้ฉันด้วยนะ”

เสียงหนึ่งร้องบอกเข้ามาตั้งแต่ยังไม่เห็นตัว ครู่เดียวสรวงสุดาก็ก้าวฉับๆเข้ามาหาสิริญแอบเห็นแก้วเก้าเบ้หน้าด้วยความเบื่อหน่ายแกมรำคาญ แต่เมื่อญาติสาวมาถึงหล่อนก็ปรับสีหน้าให้แย้มยิ้มทักทายเป็นปกติเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้งสรวงสุดามักใช้ไหว้วานแก้วเก้าอย่างไม่เกรงอกเกรงใจและไม่สนใจว่าอยู่ต่อหน้าสิริญหรือเพื่อนร่วมงานคนอื่นสิริญอดคิดไม่ได้ว่าสรวงสุดาจงใจกดแก้วเก้าให้ดูต่ำกว่าราวกับว่าเป็นคนรับใช้ส่วนตัว

“จะกินอะไรล่ะ”

“เอาข้าวหมูอบร้านดีไซน์”ร้านอาหารที่ว่านั้นอยู่ห่างออกไปหลายช่วงตึกขายอาหารคุณภาพดีราคาแพงอีกทั้งบรรยากาศดีแก้วเก้าพยักหน้าส่งๆไป สรวงสุดาปรายตามองสิริญเล็กน้อยก่อนจะเดินหายเข้าบริษัทไป

“ไกลก็ไกลร้อนก็ร้อน จะกินอะไรทีก็ต้องเดือดร้อนคนอื่น”

“เราเดินไปเป็นเพื่อนก็ได้” หลังอาหารกลางวันสิริญไม่มีอะไรทำเดินไปคุยไปเพลินๆไม่นานก็ถึงแก้วเก้ายิ้มกว้างบอกขอบอกขอบใจ

“งั้นโบว์ไปซื้อให้เราหน่อยสิ” สิริญสะอึกไป ดูเถอะเธออุตส่าห์เสนอตัวเดินไปเป็นเพื่อนกลับถูกใช้อีกต่อ

“ก็ได้” เธอพึมพำบอก

“ออกตังค์ไปก่อนนะไว้ค่อยมาคิดกัน”

แก้วเก้ายังบอกขอบใจอีกหลายครั้งแต่สิริญรู้ว่าเธอไม่ได้ซาบซึ้งใจอะไรแค่ดีใจที่ไม่ต้องเหนื่อยสิริญนึกถึงสำนวนปลาใหญ่กินปลาเล็ก คนที่มีอำนาจมากก็เอาเปรียบคนที่ด้อยกว่าต่อกันเป็นทอดๆไปเธอเองไม่มีปากมีเสียงก็ถูกใช้ไหว้วานเป็นประจำทั้งงานในสำนักงานและเรื่องจุกจิกเล็กๆน้อยๆเช่นฝากซื้ออาหารเครื่องดื่มของกินเล่นหากเจิมขวัญอยู่ด้วยหล่อนจะออกโรงตำหนิเอาตรงๆทำให้ไม่มีใครกล้าใช้ แก้วเก้าก็เหมือนกันเวลาเจิมขวัญบ่นหล่อนก็จะพลอยเออออไปด้วยแต่พอลับหลังก็ยังอาศัยให้สิริญทำงานให้เช่นเดียวกับคนอื่น

“สิริญเข้ามาพบฉันด้วย” เสียงจากเครื่องติดต่อภายในดังขึ้นทันทีที่สิริญมาถึงโต๊ะทำงาน บ่งบอกว่าแม้แต่คุณลัดดาก็ยังมาถึงที่ทำงานก่อนเธอสิริญรีบกุลีกุจอเก็บข้าวของและเข้าไปหาตามคำสั่ง

“เมื่อวานกลับดึกไหมขอโทษด้วยที่ต้องทิ้งภาระไว้ให้” คุณลัดดาบอกอย่างปราณีเจ้านายของสิริญเป็นคนดุและเฉียบขาดก็จริงแต่เธอก็ใส่ใจเรื่องเล็กน้อยของลูกน้องแม้ว่าเธอจะพูดห้วนสั้นแต่สิริญก็รับรู้ถึงความจริงใจซึ่งยังดีกว่าคำหวานของแก้วเก้าหรือสรวงสุดาเสียอีก

“สิริญเตรียมตัวไว้ด้วยจะมีประชุมตอนเก้าโมง”

“ตายล่ะขอโทษด้วยค่ะหนูไม่ทราบไม่อย่างนั้นจะมาแต่เช้า”

“ไม่เป็นไรฉันเองก็เพิ่งรู้เมื่อเช้านี้ ได้ข่าวว่าท่านประธานอยู่ที่ทำงานจนดึก เช้านี้ก็เรียกประชุมต่ออีกคนหนุ่มสู้งานแบบนี้หาได้ยาก” แม้แต่คุณลัดดายังออกปากชมดูท่าจอมทัพจะทำหน้าที่ผู้บริหารได้อย่างดีเยี่ยม

“ลัดดา นี่เรียกประชุมอีกแล้วหรือมันจะอะไรนักหนา”นายบัญชาผลักประตูเข้ามาส่งเสียงดังลั่นเมื่อเห็นสิริญอยู่ด้วยก็ชะงักไป

“สิริญเอาเอกสารนี่ไปสำเนาเจ็ดชุดบอกแม่บ้านเตรียมของว่างด้วยอาหารกลางวันรอถามท่านก่อนว่าจะรับที่นี่หรือไปข้างนอก แล้วก็คอยอยู่แถวหน้าห้องประชุมนะอย่าไปไหนมีอะไรจะได้เรียกใช้ทันที”คุณลัดดาหันมาบอกกับสิริญและพยักหน้าเป็นสัญญาณในเชิงว่าหมดธุระแล้ว

“จะประชุมอะไรอีกเมื่อวานก็ทั้งซักทั้งฟอกจนตัวซีดตัวสั่นกันไปหมดแล้ว” เสียงของนายบัญชาดังแว่วตามหลังน้ำเสียงนั้นสะบัดห้วนด้วยความไม่พอใจอย่างหนักสิริญปิดประตูห้องทำงานของคุณลัดดาไว้เสีย เรื่องภายในเกี่ยวกับการบริหารสิริญไม่เคยคิดก้าวก่ายหรือนำไปพูดข้างนอกนี่อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ทำงานกับคุณลัดดาได้นาน

เธอมองเอกสารที่อยู่ในมือก็อดประหลาดใจไม่ได้มันเป็นใบสั่งซื้อ บัญชีงบดุลและบันทึกการประชุมของบริษัทย้อนหลังไปเมื่อราวห้าปีก่อนดูราวกับว่าคณะกรรมการกำลังพิจารณาความโปร่งใสเกี่ยวกับรายรับจ่ายในช่วงที่ผ่านมา เอกสารจัดเตรียมเพียงเจ็ดชุดสิริญลองไล่ดูแล้วนอกจากท่านประธานคุณบัญชา คุณลาวัลย์ และคุณลัดดา ยังมีคนมาเพิ่มอีกสามแต่ก็ยังน้อยกว่าเมื่อวานนี้ซึ่งมีกันนับสิบคน

สิริญพยายามตั้งสติอยู่กับงานที่มีล้นมือมีบ้างที่เผลอคิดถึงจอมทัพก็ต้องรีบสลัดความคิดนั้นออกไปเขาจำเธอไม่ได้ก็ดีแล้วไม่น่าเชื่อว่าแค่แว่นสายตาทรงผมและการแต่งกายจะสามารถปกปิดเธอไว้จากสายตาคมเฉียบของเขาได้

หรืออันที่จริงแล้วสิริญไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลย 

Create Date : 03 พฤษภาคม 2556
Last Update : 3 พฤษภาคม 2556 20:29:36 น.		2 comments
Counter : 740 Pageviews.
Share Tweet