|
ลับแลพิศวาส 5-1
เอื้องอรุณกลับมาที่ห้องราวสี่ทุ่มด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับหล่อนเปลี่ยนเครื่องแต่งกายอย่างกระแทกกระทั้นปากก็บ่นว่าไม่หยุด เมาเหมือนหมา ไม่เหลือคราบผู้ดีกักขฬะเกินทน เขาก็แค่โอบบ่าโอบเอวเอื้องจะอะไรนักหนา ทำกระฟัดกระเฟียดคนจะสงสัยเอาได้ว่ารังเกียจอะไรขนาดนั้น มันจับก้นเอื้องนะแม่เอื้องหยิกแขนไปสองครั้งนึกว่าจะเลิกทำมันยังไม่สำนึกอีกทีหนึ่งมันทำเป็นโอบไหล่แต่เอามือมาขยำหน้าอกเอื้องเอื้องเลยกระทืบเท้ามันไปทีหนึ่งสมน้ำหน้า ไอ้ระยำ วันสุรีย์ที่ช่วยคุณเอื้องเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวได้ยินเข้ายังถึงกับชะงักไปช่วงหลังมานี้หล่อนสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเอื้องอรุณบุตรสาวของคุณนายสายบัวไม่ได้ร่าเริงแจ่มใสเท่านั้นยังไม่พอ หล่อนหน้าบึ้งหน้างอทั้งวันบางครั้งก็ตาขวางอีกทั้งหยาบคายอารมณ์ฉุนเฉียวยังใช้คำพูดระคายหูยิ่งกับเจ้าบ่าวด้วยแล้วทั้งกดให้เขาต่ำกว่าจิกเรียกเหมือนเป็นสัตว์ มารดาของหล่อนไม่เคยปรามดูเหมือนคุณนายเองก็เลิกใส่ใจคล้ายกับว่าเปลือกนอกของความเป็นผู้ดีนั้นค่อยกะเทาะออกตามวันเวลาและความกร้านโลกของพวกหล่อนจนวันนี้สองแม่ลูกก็ไม่ได้แตกต่างจากปุถุชนทั่วไป โอย ทำตัวเป็นเด็กไปได้คุณสายบัวเอ็ดเอาไม่จริงจังนัก หล่อนกำลังจัดเรียงธนบัตรปึกใหญ่ใส่ลงในกระเป๋าถือใบโตเงินสดเหล่านั้นเป็นหนึ่งในของรับไหว้เล็กๆน้อยๆที่ทัดเทวามอบให้บ่าวสาววันสุรีย์กะคร่าวๆน่าจะร่วมหกแสนบาทยังมีกล่องเครื่องประดับมูลค่ามหาศาลที่คุณนายเอาออกมาชื่นชมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจัดเรียงวางตามลงไป โฉนดอยู่ไหนเสียล่ะ หล่อนมองซ้ายมองขวาหน้าตาตื่น ก็อีตาบุญรัตน์นั่นบอกว่ายังเดินเรื่องไม่เสร็จไงแม่เอามาเข้าพิธีเท่านั้นแกเอาคืนไปทำเรื่องต่อ เออจริงแม่ลืมไป แล้วเอื้องเอาสมุดธนาคารมาด้วยหรือเปล่าจะได้เอาไปปรับยอดดูซิว่าเขาโอนเงินเข้าให้หรือยัง ไม่ได้เอามาอยู่ที่บ้าน เอื้องอรุณตอบอย่างรำคาญ ไม่เป็นไรบัญชีนั้นมีชื่อสองคนเดี๋ยวแม่กลับไปก็ทำรายการฝากถอนเองได้ เอื้องกลับพร้อมกับแม่เลยไม่ได้หรือ ไม่ได้ คุณสายบัวขึ้นเสียงสูง อยู่ที่นี่ล่ะอดทนเอาสักเดือนวันก็อยู่ด้วยกลัวอะไร เอื้องกลัวมันบุกเข้ามาปล้ำเอื้องคอยดูนะเอื้องจะเอามีดแทงให้มิดด้ามเลยถ้ามันบ้าทำแบบนั้นขึ้นมา ว้าย แม่เอื้องอย่าเชียวนะลูกจะพังกันหมดนี่ หลอกล่อไว้ขอเปลี่ยนเสื้อปิดไฟอะไรก็ว่าไปวันก็อยู่ให้วันรับหน้าไป คำก็ วันอยู่ด้วย สองคำก็ ให้วันรับหน้า หัวใจหล่อนทำด้วยอะไรนะจึงคิดทำเรื่องต่ำทรามเช่นนี้ คุณท่านขา ยายล่ะคะยายเป็นไงบ้างวันนี้ วันยังไม่ได้คุยกับยายเลยวันสุรีย์เพิ่งได้โอกาสพูด ฉันก็ไม่ได้คุยเหมือนกันออกไปสิไปโทรศัพท์ข้างนอกนั่น แอบๆหน่อยนะดูคนด้วยเกิดมีใครโผล่ขึ้นมา คุณสายบัวไม่ได้เข้มงวดกับวันสุรีย์เหมือนทุกวันเพราะได้ตามที่ต้องการแล้วงานแต่งงานผ่านไปแล้วทั้งเงินทองของมีค่านางก็ได้รับมาเต็มกระเป๋าวันสุรีย์รีบฉวยโอกาสทองเปิดประตูออกไปที่ส่วนรับแขกด้านนอกใช้โทรศัพท์ที่ชุดรับแขกโทรกลับไปหายายแวว พี่ไหมหรือคะยายเป็นไงบ้างจ้ะวันนี้ไหมคนดูแลท่านนายพันสว่างเป็นคนรับสาย วันสุรีย์เหลือบดูนาฬิกาเห็นว่าดึกแล้วยายแววน่าจะเข้านอนจึงได้แต่ถามข่าวคราวให้หมดห่วง นอนตั้งแต่สองทุ่มแล้วน้องวันจริงๆก็เดินเหินพอได้แต่พี่ให้เด็กพานั่งรถเข็นเอา กินข้าวได้มากขึ้น เกือบจะแข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว เสียงบอกมาตามสายทำเอาหล่อนใจเต้นด้วยความยินดี วันนี้ตอนทุ่มกว่าก็มาดูข่าวด้วยกันที่นี่นั่งรอโทรศัพท์น้องวันไปด้วย วันยุ่งมากเลยพี่ไม่ได้โทรกลับ วันสุรีย์น้ำตารื้นขึ้นมา โถ...ยาย วันนี้วันแต่งงานคุณเอื้องยายแววรู้ดีว่ายุ่งแต่ก็มาคอยตามปกติเผื่อน้องวันโทรมา แกเป็นห่วงคุณนายกับคุณเอื้องอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรงานเรียบร้อยดีไหม เรียบร้อยดีค่ะพี่คุณเอื้องใส่ชุดไทยสีเขียวสวยมากเลยจ้ะ เจ้าบ่าวก็หน้าตาดีหล่อสวยสมกับอย่างกับเจ้าหญิงเจ้าชายวันสุรีย์กล้ำกลืนก้อนสะอื้นที่จุกอก ฝืนทำเสียงร่าเริง นี่เขาเพิ่งเสร็จงานเลี้ยงกัน คุณเอื้องเปลี่ยนเครื่องแต่งตัววันเพิ่งได้โอกาสโทรหาพี่ไหมบอกยายด้วยนะไม่ต้องเป็นห่วง อย่ากังวลไปเลยน้องวันเด็กสร้อยไปนอนเป็นเพื่อนแล้วเผื่อดึกดื่นยายแววเป็นอะไรจะได้เรียกได้สะดวก น้องวันจะกลับเมื่อไรกลับพร้อมคุณนายเลยไหม ต้องอยู่รับใช้คุณเอื้องอีกเดือนจ้ะแต่ไม่ต้องห่วงวันจะหมั่นโทรมา ทางนี้ก็ไม่ต้องห่วงเหมือนกันพี่มีลูกมือตั้งสองคน ไหมหัวเราะมาตามสาย มียามมาเฝ้าบ้านด้วยนะเห็นเขาว่าทางครอบครัวของเจ้าบ่าวเขาส่งคนมาคอยดูแลความปลอดภัยให้ อำนาจเงินบันดาลได้ทุกสิ่งจริงๆความสะดวกสบายพรั่งพร้อมมีมากกว่าสมัยท่านนายพันยังมียศถาบรรดาศักดิ์เสียด้วยซ้ำวันสุรีย์ขยับจะคุยอีกแต่เสียงผิดปกติบางอย่างดังขึ้นที่บริเวณบันไดหล่อนรีบระล่ำระลักบอก พี่ไหมจ้ะวันต้องวางก่อนนะ คุณเอื้องเรียกแล้ว เด็กสาววางโทรศัพท์รวดเร็วขณะจะกลับเข้าห้องเสียงแหบห้าวที่อ้อแอ้เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างหนึ่งที่กำลังเดินขึ้นบันไดมา
เจ้าบ่าวของเอื้องอรุณ เมีย เมียจ๋าผัวมาแล้ว วันสุรีย์ใจหายวาบหล่อนรีบคุกเข่าหมอบตัวราบลงกับพื้นด้านหลังเก้าอี้รับแขกใจหล่อนเต้นไม่เป็นส่ำในหัวคิดสับสนหาทางเอาตัวรอด แต่แล้วเหมือนกับจะแกล้งกันแทนที่เจ้าบ่าวจะเดินเข้าห้องนอนของเขากลับเดินตรงมาที่ชุดรับแขกทอดตัวลงนั่งพิงพนักพร้อมกับเอะอะโวยวายกลั้วหัวเราะเหมือนจะเยาะยั่ว มาเข้าหอกันเถอะเร็วเข้าได้เวลาแล้วมาทำๆให้มันเสร็จสิ้นภารกิจเสียที กลิ่นเหล้าฉุนจัดเคล้ากลิ่นกายผู้ชายลอยเข้าจมูกวันสุรีย์กลั้นหายใจด้วยความกลัว อุปาทานไปว่าแค่หล่อนหายใจแรงกว่าปกติสักนิดเขาจะรู้ว่าหล่อนแอบอยู่ที่นี่ครั้นจะคลานกลับเข้าห้องก็ทำไม่ได้อีกเพราะประตูนั้นปิดสนิทเขาอาจเมาแต่ไม่ได้เลอะเลือนจนมองวันสุรีย์เป็นหมาแมวไปได้ เจ้าบ่าวของเอื้องอรุณล้มตัวลงนอน ความที่ตัวเขาสูงใหญ่ทั้งขาและศีรษะล้วนยื่นพ้นเก้าอี้ออกมาวันสุรีย์กระเถิบถอยไปด้านหลังอีกเพราะกลัวเขาเห็น เสียงกุกกักจากในห้องนอนดังขึ้นก่อนที่ประตูจะเปิดกว้างเอื้องอรุณที่เปลี่ยนชุดนอนแล้วและคว้าเอาเสื้อคลุมอาบน้ำสวมทับไว้ออกมายืนดูเขาด้วยดวงตาวาวโรจน์ เอะอะโวยวายทำไมหัดเกรงใจคนอื่นบ้าง มารยาททรามหล่อนไม่ปกปิดความรังเกียจที่น่าประหลาดคือเจ้าบ่าวของหล่อนกลับหัวเราะดังก้องอย่างถูกใจ ปากดี เขายันตัวลุกขึ้นนั่ง ถามหน่อยนอกจากปากแล้วมีอะไรดีอีกบ้างทั้งเนื้อทั้งตัวนี่ เขาโบกมือขึ้นลงก่อนจะยักไหล่ ก้นก็แฟบ นมก็แบนหน้าบูดเป็นตูด ผู้ชายที่ไหนจะเอานี่ถ้าพ่อเธอไม่ทำสัญญาไว้กับพ่อฉันนี่คงไม่ได้แต่งงานสิท่า ไอ้บ้า เอื้องอรุณกรี๊ดลั่นบ้านหล่อนกระแทกเท้าตึงออกมาชี้หน้า ไอ้ปากเสีย ดูถูกผู้หญิงหน้าอย่างแกดีนักนี่นอกจากคิดเรื่องชั่วเรื่องลามกแล้วคิดอะไรเป็นบ้างงานการก็ไม่รู้จักทำ อย่างน้อยฉันก็เรียนหนังสือจบเธอล่ะเรียนจบหรือเปล่า หรือรีบลาออกมาหาผัวก่อนจะหมดโอกาส เขาหัวเราะชอบใจจนตัวงอเมื่อเห็นเอื้องอรุณโกรธจนหน้าดำหน้าแดงถ้าเป็นเวลาปกติวันสุรีย์อาจหลุดหัวเราะคิกออกมาผู้ชายคนนี้ตลกดีโตเป็นผู้ใหญ่แล้วแต่ยังชอบเถียงเหมือนเด็ก คุณสายบัวเปิดประตูออกมาห้ามทัพ หล่อนเปิดประตูห้องให้กว้างโบกมือเป็นสัญญาณให้กับวันสุรีย์ที่อยู่หลังโซฟาเข้าห้องไปตัวหล่อนเองพยายามพูดเพื่อดึงความสนใจจากอาชวิน โอยทะเลาะอะไรกันลูกเอ๊ย วันแต่งงานเขาไม่ทะเลาะกันนะคะวันดีงามเป็นมงคลของชีวิตอย่าเริ่มต้นด้วยการทะเลาะกันเลย โบราณเขาถือชีวิตคู่จะต้องทะเลาะกันไปชั่วชีวิต อาชวินแค่นเสียงใส่วันสุรีย์อยากเห็นหน้าเขานักคงกวนอารมณ์อยู่ไม่น้อยหล่อนถือโอกาสที่สองแม่ลูกยืนบังไว้ค่อยคลานปราดเข้าไปแอบในห้องพร้อมกับถอนหายใจอย่างโล่งอก ไม่ต้องทำพูดดีหรอกป้า เขาเรียกคุณนายสายบัวอย่างไม่เกรงใจวันสุรีย์ปิดปากไว้ทันควันก่อนที่จะหลุดหัวเราะออกมาหล่อนเดาได้เลยว่าตอนนี้คนที่หน้าเปลี่ยนสีไม่ใช่แค่คุณเอื้องคนเดียวแล้ว ตาโตเชียวนะเห็นจ้องแต่เงินกระเป๋าป้าเตรียมมาพอใส่หรือเปล่า เอาเพิ่มอีกใบไหม นี่ไอ้บ้าอย่ามาลามปามแม่ฉันนะ เอื้องอรุณกรี๊ดลั่นๆ วันสุรีย์เปลี่ยนใจแล้วแทนที่จะรีบวิ่งเข้าไปซ่อนหล่อนชักสนุกกับการต่อปากต่อคำของพวกเขา อยากรู้นักว่าใครจะชนะเพราะดูไปแล้วสองรุมหนึ่งแต่กลับไม่ได้เป็นต่อเลย ของแบบนี้มันรู้ๆกันอยู่ไอ้ฉันก็นะ...ไม่อยากขัดใจคนแก่ ตายไปแล้วก็อยากให้ไปสวรรค์ วันนี้คงไปแล้วมั้ง อาชวินลุกขึ้นยืนเต็มตัวร่างสูงใหญ่ของเขาแทบจะบดบังแสงสว่างทั้งหมดในห้องสองแม่ลูกถอยกรูดเข้าไปกอดกันกลมวันสุรีย์ขยับตัวอีกนิดแอบดูภาพเหตุการณ์ภายในห้องก็เห็นเพียงเบื้องหลังของเขา อาชวินถอดเสื้อสูทตัวนอกออกโยนทิ้งไว้ที่เก้าอี้เสื้อตัวในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวมีริ้วสีน้ำตาลเล็กๆเพราะความที่เป็นผ้าเนื้อบางเมื่อเขายืนใต้แสงไฟเช่นนี้จึงเห็นรูปร่างได้ถนัดตาไหล่หนาเต็มไปด้วยมัดกล้ามนั้นทำเอาวันสุรีย์ตาโตคำพูดของเด็กสาวที่มาช่วยงานตอนเช้าที่บอกว่า น่ากัด ลอยเข้ามาในหัวมิน่าเล่าสาวๆพวกนั้นถึงได้กรี๊ดกร๊าดเขากันนัก...ก็แค่เบื้องหลังยังดูเร้าใจขนาดนี้ เอ้าพูดกันตรงๆนะเงินป้าก็ได้ไปแล้วน่าจะพอกินพอใช้ไปตลอดชาติ หนี้สินอะไรก็ปลดให้แล้ว ฉันอยากทำข้อตกลงวันสุรีย์เห็นคุณท่านหน้าเปลี่ยนสีอย่างถนัดตา เป็นอีกครั้งที่หล่อนเกือบหลุดหัวเราะเลือกเชียร์ข้างลูกเขยคนใหม่ของท่านอย่างไม่ลังเล คุณใหญ่เมาแล้วดิฉันว่า...คุณสายบัวยังพยายามเจรจา ฉันไม่ได้เมา อาชวินโบกมือ มีสติดีทุกอย่างฉันอยากทำข้อตกลง...หนึ่งเดือน พอไหม อะ...อะไรกันคะ แต่งงานกันหนึ่งเดือน...แล้วหย่า อาชวินบอกเสียงเข้ม แลกกับที่ดินผืนงามทำเลทองพื้นที่เล็กๆแต่มูลค่ามันประมาณเจ็ดสิบถึงเจ็ดสิบห้าล้าน
| Create Date : 29 มกราคม 2558 |
|
0 comments |
| Last Update : 29 มกราคม 2558 18:56:16 น. |
| Counter : 862 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
