บทกลอนของฉัน เริ่มตั้งแต่วันนั้น วันที่เราคุยกัน แม้ไม่เห็นหน้า ความรู้สึกมากมาย เกิดขึ้นภายในพริบตา เราต่างมีกันและกัน เข้ามาในหัวใจ ทั้ง-ทั้งที่รู้ เราไม่อาจจะอยู่ด้วยกันได้ เพราะต่างคน ต่างก็มีใคร ที่อยู่ในหัวใจ กันมานาน คนของเรา ต่างก็ไม่ผิด แต่ความใกล้ชิด ที่มี จะทำให้บาดหมาง หากยังสานต่อ รักในวันเก่า คงต้องเจือจาง แล้วไยต้องปล่อยให้เขาต้องอ้างว้าง เพราะเราสองคน เพียงตัดใจ แล้วเลยจาก อย่าให้ความผิดนี้ พรากเขาไปอีกหน เธอก็ผิด ฉันก็ผิด ทั้งสองคน ยอมรับความจริง แล้วออกมาให้พ้น จากกัน วันนี้คงทำได้เพียง เก็บทุกภาพ สรรพสำเนียง เหล่านั้น วันที่เราสองคน ต่างเคยดูแลหัวใจกันและกัน เก็บทุกความทรงจำเธอ-ฉัน ตราบเท่านาน   Create Date : 11 กันยายน 2550 4 comments Last Update : 5 กันยายน 2553 19:45:57 น. Counter : 2762 Pageviews. Share Tweet

โดย: อวดดี (auwddee ) 11 กันยายน 2550 18:52:44 น.

ใยจึงเหมือนกันชีวิตฉันและเธอ.....   โดย: เอ๋ย (ตั้งเอ๋ย ) 12 กันยายน 2550 14:44:48 น.

ผ่านมาชื่นชม......   โดย: big-lor 13 กันยายน 2550 17:19:44 น.

โดย: ปุ๋ยกะแมงปอ 29 พฤศจิกายน 2553 16:13:18 น.