ว่าด้วยเรื่องความอาวรณ์ คิดถึง(เธอ)อีกแล้ว (ฉบับเฉพาะกิจ) นี่เวลามันก็ผ่านไปเนิ่นนานเกือบๆจะ 2 ปีแล้วที่ผมกับเธอแยกทางกัน และก็เป็นเวลา 9 เดือนแล้วที่เธอได้จากแผ่นดินเกิดเพื่อศึกษาหาประสบการณ์ชีวิตยังต่างแดน ในดินแดนที่หลายคนขนานนามว่าเป็นประเทศมหาอำนาจอย่าง “จักรวรรดินิยมอเมริกา” ผมไม่รู้หรอกว่าชีวิต ความเป็นอยู่ของเธอในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง แต่คงจะแตกต่างกับตอนที่อยู่เมืองไทยอย่างแน่นอน หลังจากที่เราห่างเหินกันมาเกือบปีกว่าๆ ผมก็ยังรู้สึกอาวรณ์ถึงเธออยู่บ่อยทีเดียว เมื่อเวลาที่อยู่คนเดียวผมมักจะคิดถึงเธอ นึกถึงความหลังที่เคยผ่านมาตลอด ทั้งเรื่องสุขและทุกข์ ทุกครั้งที่นึกย้อนหลังเรื่องราวต่างๆที่เราได้เคยผ่านมาด้วยกัน ก็อดที่น้ำตาจะไหลอาบแก้มไปเสียมิได้ แต่ในขณะเดียวกันมันก็เกิดรอยยิ้มขึ้นมาชะรอยลบล้างความเสียใจด้วยเช่นกัน และมันก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มเศร้าๆบอกกับตัวเราเองว่าวันนี้ไม่มีเธออยู่ข้างกายอีกต่อไปแล้ว มันเป็นอาการของคนที่ปลาบปลื้มใจ ตื้นตันใจ รวดร้าวใจ ผสมปนเปกันไป แต่เมื่ออาการเหล่านี้มารวมกันแล้วมันคือคำๆเดียว “เจ็บ” ตลอดระยะเวลาสอง สามปีหลังมานี้ ผมใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย อยู่ไปวันๆ เหมือนคนที่ไร้ค่า ไร้แก่นสาร เฮฮา ปาร์ตี้ สังสรรค์กับหมู่มิตรสหาย โดยมีน้ำหวาน(สุรา)เป็นตัวชูโรงทุกครั้ง แต่มันก็ไม่สามารถทำให้ลืมเธอได้ ทั้งๆที่เวลามันก็ผ่านไปนานแสนนานแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมผมยังคงคิดถึงเธอทุกที หรือผมอาจจะเป็นคนที่ลืมยากหรือลืมไม่เป็นก็ได้ แต่ผมคิดว่ามันก็ทั้งสองอย่างนั่นแหละ “เวลา” สิ่งที่ใครหลายคนคอยคิดว่ามันจะช่วยเยียวยาได้ทุกสิ่ง แต่สำหรับผมแล้ว มันกลับใช้ไม่ได้ เพราะยิ่งเวลาผ่านเลยไปนานสักเท่าไหร่ หัวใจผมก็ยังคงกับที่ ไม่ได้เดินไปข้างหน้าเหมือนอย่างเวลา แต่สำหรับเวลาของเธอนั้น คงจะเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ ไปตามสิ่งที่ใจของเธอปรารถนา ไปตามสิ่งที่เธอหวัง... ส่วนลึกจากก้นบึ้งของหัวใจแล้ว ผมยังคงเป็นห่วงเธอ ยังคงคิดถึงเธอ ยังคงนึกถึงความทรงจำที่ดีๆที่เราสองเคยมีให้กัน แต่ผมคิดว่ามันก็เป็นได้แค่ความห่วงใย ความคิดถึงเท่านั่นแหละ เธอคงจะไม่สนใจไยดีอะไรต่อคำพรรณนาต่างๆที่ผมพร่ำเพ้อออกมาหรอก หรือบางทีเธออาจจะคิดว่าผมบ้าไปแล้วก็ได้ แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะตอนนี้ เวลานี้ ไม่มีอะไรที่จะทำให้เราสองคนกลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว ถึงจะอย่างไรผมก็ยังคงซื่อสัตย์ต่อหัวใจของผมว่ายังคงเหมือนเดิมทุกอย่างสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีต่อเธอ ถึงแม้มันจะเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านเลยไปก็ตาม โดยที่เธอไม่เคยคิดที่จะสัมผัสสายลมสายนี้เลย เฮ้อ! คิดไปแล้วก็ชักเมื่อยล้าหัวใจเหลือเกิน เมื่อไหร่ผมถึงจะลืมเธอ เหมือนอย่างที่เธอลืมผมได้แล้วเสียทีหนอหรือว่าผมคงไม่มีวันลืมเธอได้!? อีกแล้ว...นี่ฉันต้องคิดถึงเธออีกแล้ว อีกแล้ว...แค่นี้ก็ทนไม่ไหวหรือเรา โลกที่ไม่มีเธอนั้นมันช่างว่างเปล่า เธอทำให้ฉันเข้าใจว่าความเหงานั้นมันเป็นอย่างไร!!! (บางส่วนจากเนื้อเพลง "อีกเเล้ว" โยคีย์ เพลย์บอย)   Create Date : 02 พฤษภาคม 2551 8 comments Last Update : 2 พฤษภาคม 2551 22:33:52 น. Counter : 563 Pageviews. Share Tweet

เหนใจชายหนุ่มคนนี้จัง แต่เอาหน่า ก็ต้องดำเนินชีวิตต่อไป อิอิ   โดย: iarmmy IP: 117.47.0.219 2 พฤษภาคม 2551 22:48:05 น.

*-* คิ ด ถึ ง ใ ค ร เ ห ร อ*-* การที่เราจะรักใครหรือมีความรู้สึกดีๆกับใครสักคนมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายหรือใช้เวลาเพียงชั่วครู่ เช่นเดียวกับการที่จะลืมใครคนนั้น...ไม่มีใครลืมได้หรอกสำหรับเรื่องทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา ทุกคนต้องมีช่วงอารมณ์ที่คิดถึง...เน้อ *-*ยิ่ ง คิ ด ก็ ยิ่ งเ ศ ร้ า แ ต่ จ ะ ไ ม่ ใ ห้ คิ ด ก็ ทำ ไ ม่ ไ ด้ *-*   โดย: ju IP: 124.121.205.68 2 พฤษภาคม 2551 23:06:23 น.

จะเปงกะลังจัยให้นะค่ะ สู้ๆ   โดย: Mickey IP: 124.121.35.156 2 พฤษภาคม 2551 23:11:35 น.

ความรักเปงสิ่งที่สวยงาม แต่ความรักก้อมีด้านลบด้วยเหมือนกัน ถ้าคนสองคนไม่รักกันเหมือนที่คิดไว้   โดย: อุลตร้าแมน IP: 125.27.32.223 3 พฤษภาคม 2551 1:23:05 น.

อารมณ์ไหนนิ เหอๆ ข้อความนี้ชี้ให้เห็นว่าคนเราย่อมมีสองฉาก ฉากหน้าแจ่มใสร่าเริง ดูเหมือนไม่มีอะไร ส่วนฉากหลังนั้นกลับเต็มไปด้วยความเจ็บปวดร้าวรานที่เก็บซ่อนเอาไว้ ไม่มีแม้ใครจะล่วงรู้ หากเปรียบความรักเหมือนการขับรถ อดีตของความรักที่แสนหวานก็เปรียบเสมือนการมองกระจกมองหลัง ที่ทั้งๆ ที่เรามองเห็นภาพที่ผ่านมาข้างหลังอย่างชัดเจนก็ไม่สามารถกลับไปหาได้ เพราะหากคิดจะย้อนถอยหลังกลับไปมันก็จะผิดทางและอาจเกิดอุบัติเหตุได้ ความรักของคนเราจึงคล้ายกับการมองไปข้างหน้าบนกระจกหน้า และคอยความคุมพวงมาลัยไม่ให้รถเฉไฉออกนอกทาง ชีวิตเดินไปข้างหน้าเท่านั้นไม่มีวันย้อนหลังกลับมาได้ บางทีการเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ คุณอาจจะได้เจอกับใครสักคนหนึ่งที่กำลังเดินหน้ามาอีกทางเพื่อบรรจบกับคุณก็เป็นได้ อีกอย่าง กระจกมองข้างก็สำคัญ เพราะเปรียบเสมือนเพื่อนที่คอยอยู่ข้างๆ และช่วยเหลือคุณได้เช่นกัน   โดย: สหายอิท (reaction ) 3 พฤษภาคม 2551 3:34:45 น.

เฮ้อๆๆ อ่านเเร้วก้อเส้าๆๆๆ   โดย: ku IP: 58.9.246.223 3 พฤษภาคม 2551 21:52:51 น.

มันมีเส้นบางๆที่ไว้ใช้แบ่งระหว่างเรื่องจริงกับเรื่องโกหก   โดย: โต้ง IP: 202.12.73.5 5 พฤษภาคม 2551 17:14:04 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ เรื่องนี้คล้ายๆกะเพื่อนเราเลย ...ทำใจนะ เข้มแข็งไว้เดี๋ยก็จะผ่านมันไปได้ สู้ๆนะ   โดย: กี้ (chompoo123pinky ) 30 มิถุนายน 2551 9:37:50 น.